ကျန်းချန်နဲ့ရှောင်းကျန့် အကြီးအကဲဆီ
ဝမ်ရိပေါ်ရဲ့အကြောင်းကိုမေးဖို့ထွက်လာခဲ့
ကြတယ်။ဟုတ်တယ်ဝမ်ရိပေါ် ရှောင်းကျန့်က သူမထွက်လာခင်10နှစ်အရွယ်နဲ့3နှစ်သား လေးအတွက်နာမည်ကို ပေးခဲ့တယ်။
ဝမ်ရိပေါ်တဲ့ ရှောင်းကျန်လဲ အဲ့နာမည်ကို
ဘာလို့ ပါးစပ်ကပြောထွက်နိုင်သွားလဲဆိုတာကိုယ်တိုင်လဲမသိပါ။ဒီတိုင်း နာမည်မပေးခင်
ကြားလိုက်ရတဲ့ *ကျွန်တော်က ဝမ်ရိပေါ်*
ဆိုတာကြောင့်လဲကိုယ်တိုင်မသိ။
ရှင်းရှင်းပြောရင်ဝမ်ရိပေါ်ကရှောင်းကျန့်တို့စီကို တကယ့်ကို ထူးထူးဆန်းဆန်းနဲ့ရောက်
လာတာမဟုတ်ပါဘဲ ပုံမှန်သာမန် ကလေးတစ်ယောက်ကိုကောက်ရခဲ့
သလိုပဲ။တာပင်မဲ့ ဒီကလေးကတကယ့်ကို
ထူးဆန်းနေခဲ့တယ် ။
ကျန်းချန်နဲ့ရှောင်းကျန့် က တစ်ယောက်နဲ့
တစ်ယောက်စကားမပြောဘဲ တိတ် တဆိတ်
တာငြိမ်နေတော့သည်။သားရဲပျံကြီးပေါ်မှာ
ကျန်းချန်က တိတ်ဆိတ်နေ တာမဟုတ်ဘဲကြောက်နေတာဆိုတာကို တော့ဘယ်တော့မှ ပြောမှာမဟုတ်ပါဘူး။
ပြောစရာလားငါ့ကိုရှောင်းကျန့် ကလှောင်မှာပေါ့ ငယ်ငယ်တည်က စီးလာတဲ့ သားရဲပျံကြီး
ကိုခုထိကြောက်တုန်းလာဆိုပြီတော့
ငါကကြောက်တာမဟုတ်ဘူး မကြိုက်ရုံ
ပဲ လေလို့ပြောရင်လဲငါစကားနားမထောင်ဘူး။
အဲ့တာကတကယ်ဒေါသထွက်စေတယ်။
ငါကအရင်ကလဲသားရဲပျံစီးရတာမကြိုက်ဘူးအခုလဲမကြိုက်ဘူး နှောင်လဲကြိုက်လာစရာ အကြောင်းမရှိဘူး ။
ကျန်းချန်ကတော့ကြောက်လွန်လို့ကမ္ဘာပျက်
နေသလောက်ရှောင်းကျန့်ကတော့အတွေးများကာ ကျန်းချန်ရဲ့အခြေအေနကိုပင်သတိမထားမိပေး။
သူတို့တစ်ရက်လောက်တိတိ သားရဲပျံစီးလာပြီး နောက်တော့သစ်ပင်ငယ်လေးမြောက်များစွာရဲ့ ဝန်းရံခြင်းကိုခံထားရတဲ့ သစ်ပင်ကြီးတစ်ပင်ရှိနေသည်။သစ်ပင်ကြီး၏ အကိုင်းအခက်များတွင် ဖဲကြိုးများစည်းထားနေတာကိုလဲတွေ့ရသည်။
ရှောင်းကျန့်တို့သားရဲပျံပေါ်ကဆင်းလာပြီး
သစ်ပင်ကြီးနားလျှောက်သွားလိုက်သည်။
ရှောင်ကျန့်ကသစ်ပင်ကြီးရဲ့အနားကိုသွားကာ
တံခါးပုံစံဖြစ်နေတဲ့ သစ်ပင် ပင်စည်ကိုခေါက်လောက်တော့အခေါက်ပေါက်ဖြစ်နေသလို
*တောက်တောက်တောက်* ဟူသောအသံထွက်လာသည်။
"ဟ ငါ့နေတဲ့နေရာကိုလူတွေကဘာလို့ခဏခဏ လာနေရတာလဲငါနားမလည်း
ဘာများထူးခြားနေလို့လဲ တကယ်ပါပဲသစ်ပင်နားမှာတံခါးပေါက်ပုံစံရှိနေတာနဲ့ပဲ
နတ်တွေဘာတွေဖြစ်ကော်လားဟ ငါ့ရဲ့အိမ်
ကိုလဲ ဖဲကြိုးတွေနဲ့ ချည်လို့ချည်နဲ့ တကယ်ပါပဲ ငါကငါ့အိမ်ကိုရှင်းလိုက်လို့ပျောက်သွား
ရင် ဘာတဲ့အယ်မယ် ဆုတောင်ပြည့်သစ်ပင်
တဲ့ ငါလိုးကို ဆုတောင်းပြည့်သစ်ပင်
ငါရှင်းထားတာဟ ဖေလိုးမ ဖေလိုးကောင်
တွေရ ငါရှင်းထားတာ အခုတော့ငါ့လီး တောင်မရှင်းဘူး။ရှင်းလိုက်ရင်ပိုပိုများများလာတယ်
ငါလခွီးလိုပဲ ငါအိမ်ကိုလာပြီး ညစ််ပတ်အောင်လုပ်နေတယ် သေချင်း ဆိုလေးတွေ"
သစ်ပင်ထဲကအသံကြောင့်လူသားတွေဆိုရင်တော့ချက်ချင်းပူဇော်ပွဲလုပ်ကာ ပူဇော်မှာဆိုပင်မဲ့ အခုတော့
"အထဲက စောက်ဘိုးတော် အားခေါင်းကျစ်
အော် မနေနဲ့တံခါးလာဖွင့် စမ်းပါ"
ရှောင်းကျန့်ကရပ်မစောင့်နိုင်တော့ဟန်အော်ဆဲကာတံခါးဖွင့်ခိုင်းတော့သည်။
အဲ့နောက်မှာတော့ပင်စည်နာကတံခါးပေါက်ကပွင်းလာကာ ငယ်ရွယ်ချောမော ကာ
ခန္ဓာကိုယ်အတော်တောင့်သော လူတစ်ယောက် အယ်စုန်းတစ်ယောက်ထွက်လာသည်။
"ငါအသက်ကအခုမှ2900ပဲရှိသေးတာဘာကို
ဘိုးတော်လဲ ငါမအိုးသေးဘူး "
"တာပင်မဲ့အခုကျုပ်အသက််က၂၀၀ကျန်းချန်လဲ199ဆိုတော့ ခင်ဗျာကအရမ်းအိုးနေတာပဲလေ"
"မင်းရှောင်းကျန့် "
အံ့သြနေသောသစ်ပင်ထဲကလူကြီးမှာ
"ဟုတ်ပါတယ်ကျွန်တော်မျိုးပါ"
ရှောင်းကျန့်ခက်ရွဲ့ရွဲ့ အဖြေကိုထိုလူကစိတ်အနှောက်အချက်ဖြစ်ဟန်မပြဘဲ မျက်နှာကပြုံးရောင်သန်းနေကာ ရှောင်းကျန့်ကိုချက်ချင်း ဖက်လိုက်တော့သည်။
"ကလေးလေးကိုလွမ်းနေခဲ့တာ
ဘာလို့အခုမှလာတာလဲ တအားလွမ်းနေတာ
ကလေးကရန်ရန်နဲ့ပြန်လာနေတာမလား
ရန်ရန်ကို စိတ်ဆိုးပြေပြီလာဟင် ကလေးလေး"
ပြောလဲပြောငိုလဲငိုနေတော့သည်။ ရှောင်းကျန့်ကိုဖက်ထားရာကနေမလွတ်သလို
ပိုပြီးတင်းကျပ်အောင်ပင်ဖက်ထားသေးသည်။ရှောင်းကျန့်ရဲ့မျက်နှာမှာဘာအမှုအရာမှမပြသလို ထိုလူရဲ့ဖက်သွယ်မှုကိုလဲမရှောင်ဖယ်သလို တုံလဲမတုံပြန်ပါ။
ကျန်းချန်ကတော့ဖက်နေတဲ့လူနှစ်ယောက်ကိုကြည့်နေမယ်ထင်ပါသလား မထင်ပါနဲ့
သစ်ပင်နားမှာထိုးအန်နေပါတယ် ။
ဘယ်တုန်းကတဲကလဲဆိုတော့ ဟိုသားရဲပျံကြီး ပေါ်ကဆင်းကတဲကပဲ။ငါလိုးနောက်ကျဘယ်တော့မှထပ်မစီးတော့ဘူးရွှေ့
ပြောင်းမန္သာန်ပဲသုံးတော့မယ်။
..........................
"အပြီးထိupပေးမယ်နော်"😁😁😁
..............
က်န္းခ်န္နဲ႕ေရွာင္းက်န့္ အႀကီးအကဲဆီ
ဝမ္ရိေပၚရဲ႕အေၾကာင္းကိုေမးဖို႔ထြက္လာခဲ့
ၾကတယ္။ဟုတ္တယ္ဝမ္ရိေပၚ ေရွာင္းက်န့္က သူမထြက္လာခင္10ႏွစ္အ႐ြယ္နဲ႕3ႏွစ္သား ေလးအတြက္နာမည္ကို ေပးခဲ့တယ္။
ဝမ္ရိေပၚတဲ့ ေရွာင္းက်န္လဲ အဲ့နာမည္ကို
ဘာလို႔ ပါးစပ္ကေျပာထြက္နိုင္သြားလဲဆိုတာကိုယ္တိုင္လဲမသိပါ။ဒီတိုင္း နာမည္မေပးခင္
ၾကားလိုက္ရတဲ့ *ကြၽန္ေတာ္က ဝမ္ရိေပၚ*
ဆိုတာေၾကာင့္လဲကိုယ္တိုင္မသိ။
ရှင်းရှင်းပြောရင်ဝမ်ရိပေါ်ကရှောင်းကျနိ့တိြ့စီကို တကယ့္ကို ထူးထူးဆန္းဆန္းနဲ႕ေရာက္
လာတာမဟုတ္ပါဘဲ ပုံမွန္သာမန္ ကေလးတစ္ေယာက္ကိုေကာက္ရခဲ့
သလိုပဲ။တာပင္မဲ့ ဒီကေလးကတကယ့္ကို
ထူးဆန္းေနခဲ့တယ္ ။
က်န္းခ်န္နဲ႕ေရွာင္းက်န့္ က တစ္ေယာက္နဲ႕
တစ္ေယာက္စကားမေျပာဘဲ တိတ္ တဆိတ္
တာၿငိမ္ေနေတာ့သည္။သားရဲပ်ံႀကီးေပၚမွာ
က်န္းခ်န္က တိတ္ဆိတ္ေန တာမဟုတ္ဘဲေၾကာက္ေနတာဆိုတာကို ေတာ့ဘယ္ေတာ့မွ ေျပာမွာမဟုတ္ပါဘူး။
ေျပာစရာလားငါ့ကိုေရွာင္းက်န့္ ကေလွာင္မွာေပါ့ ငယ္ငယ္တည္က စီးလာတဲ့ သားရဲပ်ံႀကီး
ကိုခုထိေၾကာက္တုန္းလာဆိုၿပီေတာ့
ငါကေၾကာက္တာမဟုတ္ဘူး မႀကိဳက္႐ုံ
ပဲ ေလလို႔ေျပာရင္လဲငါစကားနားမေထာင္ဘူး။
အဲ့တာကတကယ္ေဒါသထြက္ေစတယ္။
ငါကအရင္ကလဲသားရဲပ်ံစီးရတာမႀကိဳက္ဘူးအခုလဲမႀကိဳက္ဘူး ႏွောင္လဲႀကိဳက္လာစရာ အေၾကာင္းမရွိဘူး ။
က်န္းခ်န္ကေတာ့ေၾကာက္လြန္လို႔ကမၻာပ်က္
ေနသေလာက္ေရွာင္းက်န့္ကေတာ့အေတြမ်ားကာ က်န္းခ်န္ရဲ႕အေျခအေမကိုပင္သတိမထားမိေပး။
သူတို႔တစ္ရက္ေလာက္တိတိ သားရဲပ်ံစီးလာၿပီး ေနာက္ေတာ့သစ္ပင္ငယ္ေလးေျမာက္မ်ားစြာရဲ႕ ဝန္းရံျခင္းကိုခံထားရတဲ့ သစ္ပင္ႀကီးတစ္ပင္ရွိေနသည္။သစ္ပင္ႀကီး၏ အကိုင္းအခက္မ်ားတြင္ ဖဲႀကိဳးမ်ားစည္းထားေနတာကိုလဲေတြ႕ရသည္။
ေရွာင္းက်န့္တို႔သားရဲပ်ံေပၚကဆင္းလာၿပီး
သစ္ပင္ႀကီးနားေလွ်ာက္သြားလိုက္သည္။
ေရွာင္က်န့္ကသစ္ပင္ႀကီးရဲ႕အနားကိုသြားကာ
တံခါးပုံစံျဖစ္ေနတဲ့ သစ္ပင္ ပင္စည္ကိုေခါက္ေလာက္ေတာ့အေခါက္ေပါက္ျဖစ္ေနသလို
*ေတာက္ေတာက္ေတာက္* ဟူေသာအသံထြက္လာသည္။
"ဟ ငါ့ေနတဲ့ေနရာကိုလူေတြကဘာလို႔ခဏခဏ လာေနရတာလဲငါနားမလည္း
ဘာမ်ားထူးျခားေနလို႔လဲ တကယ္ပါပဲသစ္ပင္နားမွာတံခါးေပါက္ပုံစံရွိေနတာနဲ႕ပဲ
နတ္ေတြဘာေတြျဖစ္ေကာ္လားဟ ငါ့ရဲ႕အိမ္
ကိုလဲ ဖဲႀကိဳးေတြနဲ႕ ခ်ည္လို႔ခ်ည္နဲ႕ တကယ္ပါပဲ ငါကငါ့အိမ္ကိုရွင္းလိုက္လို႔ေပ်ာက္သြား
ရင္ ဘာတဲ့အယ္မယ္ ဆုေတာင္ျပည့္သစ္ပင္
တဲ့ ငါလိုးကို ဆုေတာင္းျပည့္သစ္ပင္
ငါရွင္းထားတာဟ ေဖလိုးမ ေဖလိုးေကာင္
ေတြရ ငါရွင္းထားတာ အခုေတာ့ငါ့လေတာင္မရွင္းဘူး။ရွင္းလိုက္ရင္ပိုပိုမ်ားမ်ားလာတယ္
ငါလခြီလိုပဲ ငါအိမ္ကိုလာၿပီး ညစ္္ပတ္ေအာင္လုပ္ေနတယ္ ေသခ်င္ဆိုေလးေတြ"
သစ္ပင္ထဲကအသံေၾကာင့္လူသားေတြဆိုရင္ေတာ့ခ်က္ခ်င္ပူေဇာ္ပြဲလုပ္ကာ ပူေဇာ္မွာဆိုပင္မဲ့ အခုေတာ့
"အထဲက ေစာက္ဘိုးေတာ္ အားေခါင္းက်စ္
ေအာ္ မေနနဲ႕တံခါးလာဖြင့္ စမ္းပါ"
ေရွာင္းက်န့္ကရပ္မေစာင့္နိုင္ေတာ့ဟန္ေအာ္ဆဲကာတံခါးဖြင့္ခိုင္းေတာ့သည္။
အဲ့ေနာက္မွာေတာ့ပင္စည္နာကတံခါးေပါက္ကပြင္းလာကာ ငယ္႐ြယ္ေခ်ာေမာ ကာ
ခႏၶာကိုယ္အေတာ္ေတာင့္ေသာ လူးတစ္ေယာက္ အယ္စုန္းတစ္ေယာက္ထြက္လာသည္။
"ငါအသက္ကအခုမွ2900ပဲရွိေသးတာဘာကို
ဘိုးေတာ္လဲ ငါမအိုးေသးဘူး "
"တာပင္မဲ့အခုက်ဳပ္အသက္္က၂၀၀က်န္းခ်န္လဲ199ဆိုေတာ့ ခင္ဗ်ာကအရမ္းအိုးေနတာပဲေလ"
"မင္းေရွာင္းက်န့္ "
အံ့ၾသေနေသာသစ္ပင္ထဲကလူႀကီးမွာ
"ဟုတ္ပါတယ္ကြၽန္ေတာ့မ်ိဳးပါ"
ေရွာင္းက်န့္ခက္႐ြဲ႕႐ြဲ႕ အေျဖကိုထိုလူကစိတ္အႏွောက္အခ်က္ျဖစ္ဟန္မျပဘဲ မ်က္ႏွာကၿပဳံးေရာင္သန္ေနကာ ေရွာင္းက်န့္ကိုခ်က္ခ်င္း ဖက္လိုက္ေတာ့သည္။
"ကေလးေလးကိုလြမ္းေနခဲ့တာ
ဘာလို႔အခုမွလာတာလဲ တအားလြမ္းေနတာ
ကေလးကရန္ရန္နဲ႕ျပန္လာေနတာမလား
ရန္ရန္ကို စိတ္ဆိုးေျပၿပီလာဟင္ ကေလးေလး"
ေျပာလဲေျပာငိုလဲငိုေနေတာ့သည္။ ေရွာင္းက်န့္ကိုဖက္ထားရာကေနမလြတ္သလို
ပိုၿပီးတင္းက်ပ္ေအာင္ပင္ဖက္ထားေသးသည္။ေရွာင္းက်န့္ရဲ႕မ်က္ႏွာမွာဘာအမႈအရာမွမျပသလို ထိုလိုရဲ႕ဖက္သြယ္မႈကိုလဲမေရွာင္ဖယ္သလို တုံလဲမတုံျပန္ပါ။
က်န္းခ်န္ကေတာ့ဖက္ေနတဲ့လူႏွစ္ေယာက္ကိုၾကည့္ေနမယ္ထင္ပါသလား မထင္ပါနဲ႕
သစ္ပင္နားမွာထိုးအန္ေနပါတယ္ ။
ဘယ္တုန္းကတဲကလဲဆိုေတာ့ ဟိုသားရဲပ်ံႀကီး ေပၚကဆင္းကတဲပဲ။ငါလိုးေနာက္က်ဘယ္ေတာ့မွထပ္မစီးေတာ့ဘူး
ေ႐ြ႕ေျပာင္းမႏ္သာန္ပဲသုံးေတာ့မယ္။
..........................
"အၿပီးထိupေပးမယ္ေနာ္"😁😁😁