မောင့် နွယ်သာကီ
အပိုင်း (၂၇)
နောက်တစ်နေ့မနက်၌ မောင်ပြောတဲ့ ဆရာကြီးမပြန်ခင် နွယ်တို့ ဆေးရုံကိုသွားတွေ့ရလေသည်။ ကိုယ်ခွဲမရှိတော့ သားသားကိုပါ ခေါ်ကာ နွယ်တို့မိသားစုဆေးရုံကို သွားရသည်။
ဆေးရုံဝန်းထဲ၌ နှုတ်ဆက်မယ့်သူပေါလျှံနေသည့် ဒီလှိုင်းအက္ခရာက သူ့ဒယ်ဒီလက်အပေါ်မှာ ပြုံးဖြီးနေ၏။ သူနာပြုမလေးတွေရဲ့ အွီး..ရဲ့နောက်က ချစ်ဖို့ကောင်းကြောင်းတွေကို သဘောတကျနားထောင်ကာပိုပိုပြုံးဖြီးနေသည့် ဒီလှိုင်းအက္ခရာဟာ ဒီအရွယ်နဲ့တင် မလွယ်ကြော..။
“ မောင် မင်း,သားကို ပါးစပ်ပြန်စိပေးလိုက်ပါအုံး “
“ ဟွန့် ဖီဖီနော် တူညား ချော်ကြည်ဘဲဖြစ်နာကို နာလိုလာဖြစ်နေတယ် “
ပြန်ပြန်ပက်သည့်ပုံက မောင့်အပေါ်ပြုမူတဲ့ နွယ့်ပုံစံအတိုင်းပဲမို့ မောင်က နွယ့်ကို ဘယ့်နှယ့်ရှိစဆိုသည့် သဘောဖြင့်မျက်ခုံးပင့်လျက်ကြည့်လာ၏။
“ ဟ..ဒယ်ဒီ့သားက စော်ကြည်ဘဲတောင်သိနေပါရောလား…
သားကို ဘယ်သူသင်ပေးတာလဲ ပြောပါအုံး “
“ ယေးငယ်ယေ သားသားလို မမတွေညားကြီးက ဝိုင်းချစ်တဲ့ကလေးကို ချော်ကြည်ဘဲယို့ခေါ်တယ်တဲ့ “
တစ်ခါတလေကျ ဧရာဇင်က ထိုင်းကိုလာကာ သားနဲ့ဆော့ကစားပြီး အတူတူ ကစားကွင်းသွားလိုက်၊ shoppingထွက်လိုက်လုပ်၏။ ထိုအခါတိုင်း နှစ်ယောက်သား ကောင်မလေးတွေအကြောင်း အတိုင်အပေါက်ညီညီပြောတတ်၏။ ဧရာဇင်တို့က မူပိုင်သာရှိတာ ယွပိုးကမသေး..။ ကိုလွမ်စေးလိုက်အုပ်နိုင်နေလို့ တော်ကာကျတာ..။
“ ဟား..ဟား ဒယ်ဒီ့သားကို ဧရာဇင်တို့က အတတ်ကောင်းတွေ သင်ပေးလိုက်တာပဲ “
မောင်က ထရယ်သလို နွယ်ကလည်း ပြုံးစိစိ။ တစ်နှစ်ကျော်အရွယ်နဲ့ မနိုင် နိုင်သည့်သားကိုကြည့်ကာ နှစ်ယောက်စလုံး သဘောတကျဖြစ်မိသည်။
“ ယေးငယ်က ကြောတေးတယ် သားသားကို ဒယ်ဒယ်ချူရင် ဒယ်ဒယ့်ကို တိုးတိုးယေးကပ်ပြီး ဖီဖီ့ကိုဖုံးထားတဲ့ ကိစ ဖော်ယိုက်ရမရားယို့ မေးယိုက်တဲ့ “
ဒီလှိုင်း သားရဲ့ချစ်ဖို့ကောင်းမှုကြီးနှင့်အတူ ဧရာဇင်ရဲ့ တူကိုအရမ်းချစ်လွန်း၍ ပါးစပ်မလုံနိုင်ပုံကိုပါ တွဲမှတ်ရတော့သည်။
“ သားသားက ဖုံးထားတဲ့ကိစ္စကို သိလို့လား ဒယ်ဒီ့ကို ပြောပါအုံး “
“ မတိဝူးယေ ယေးငယ်က ဒီတိုင်းပဲကြောယိုက်ချိုယို့ “
“ ဧရာဇင်တို့ကတော့ သားကို အတက်ကောင်းတွေသင်ပေးနေတာပဲ မောင့်နွယ်ရေ နောက်တစ်ခါ အဲ့ကောင်နဲ့ သားကိုဝေးဝေးထားမှရတော့မယ်နဲ့တူတယ် “
ဒီလှိုင်းတို့ ဆေးစာအုပ်ထပ်ကာ အခန်းရှေ့မှာထိုင်စောင့်လျက် သားအဖသုံးယောက် ထွေရာလေးပါးပြောနေကြစဉ် ဒီလှိုင်းအလှည့်ရောက်လာ၏။
ဒီလှိုင်းတို့ မိသားစု အခန်းထဲကို အတူတူဝင်သွားကြ၏။
အထဲကဆရာကြီးမှာ မျှော်လင့်ထားသည့် လူရောက်လာသည်မို့ ဝမ်းသာအားရကြိုဆိုသည်။ မြန်မာမှန်းသိ၍ မြန်မာစကားအတော်အသင့်တက်သော ဆရာကြီးက မြန်မာလိုနှုတ်ဆက်လာ၏။
“ မင်္ဂလာပါ ချစ်စရာမိသားစုလေး “
“ မင်ဂါပါ ဖိုးဖိုးကြီး သားနာမည်က ဒီယှိုင်းအခရာပါ ဦးဒီယှိုင်းခထန်နဲ့ ဦးနွယ်နှောင်းသာခီတို့ရဲ့ သားသားဖြစ်ပါယယ်”
လူကြီးနှစ်ယောက် ဘာမှမပြောရသေးခင် အသွက်လေး ဒီလှိုင်းအက္ခရာက သူ့ဒယ်ဒီရဲ့လက်ပေါ်ကနေ လက်အုပ်လေးချီကာ စပြော၏။
ပါးစုံကြီးနှစ်ဖက်ကို တက်သွားအောင်အထိပြုံးပြနေ၍ မျက်စိပေါက်တွေပိတ်နေ၏။
“ ဟား အတက်ကလေးပဲ သားတို့ထိုင်ကြပါအုံး”
ဆရာဝန်ကြီးက သူ့နေရာမှာထိုင်ကာ ဒီလှိုင်းတို့ကိုပါ အရှေ့မှာဝင်ထိုင်ဖို့ပြောလေသည်။ ဒီလှိုင်း နွယ့်အတွက် ခုံသီးသန့်ထုတ်ပေးကာ ဒီလှိုင်းနှင့်သားက နံရံကိုကပ်၍ ဝင်ထိုင်လိုက်သည်။
ဆရာဝန်ကြီးက အတက်ကလေးဖြစ်သည့် သားသားကို အရိပ်တကြည့်ကြည့်နှင့် ပြုံးနေတာပါပဲ။ လူကြီးဆိုတော့ ကလေးတွေကို အသည်းယားတာသဘာဝပဲဖြစ်၏။
“ အရင်ဆုံး ဘာမှမပြောခင် သားသားကို ဖိုးက မုန့်မုန့်ကျွေးမယ်နော် “
“ ဟီး ကျေးကျူးပါခင်ည “
ဆရာကြီးပေးသည့် လူကြီးလက်ညှိုးသာသာ ချောကလက်မုန့်ထုပ်ကို အက္ခရာက ဒီလှိုင်းပေါင်ပေါ်ကနေထကာ ဖင်လေးကုန်းလျက် လက်နှစ်ဖက်နှင့် သေချာယူ၏။ ဖင်လေးကုန်းထားသည်မှာ ဒိုက်ဘာဝတ်ထားသည့် တင်လုံးလုံးလေး အနောက်မှာ တစ်ထွက်လျက်ရှိသည်။
“ သားက တကယ်ယဉ်ကျေးတာပဲ “
ဆရာကြီးအနေနဲ့ ဒီလိုလူယဉ်ပါးကာ ယဉ်ကျေးသည့် ကလေးမျိုးကို တွေ့ရခဲ၏။ OGဖြစ်၍ မွေးကင်းစကလေးပေါင်းစုံအပြင် အခုလို မိဘဆေးခန်းလာပြရင်လိုက်လာတဲ့ကလေးတွေကို ခဏခဏတွေ့ရပါ၏။ တွေ့ရသည့် ကလေး (၁၀၀)မှာ (၃၀)လောက်ကသာ လူယဉ်ပါးပြီး ယဉ်ကျေး၏။ တချို့က လူကြောက်သလို တချို့က မိဘရဲ့ အလိုလိုက်ထားမှာကြောင့် ရိုင်းစိုင်း၏။
သာမာန်စုံတွဲတွေမှာတောင် ကလေးတစ်ယောက်ကို ဒီလိုဖြစ်အောင်ထိန်းကြောင်းဖို့ ခက်ခဲတာမို့ ဒီစုံတွဲကိုတော့ ချီးကျူးမိ၏။ ကလေးက ကျော့ရှင်းနေရုံမက လူကြီးတွေကပါ ဥပဓိရုပ်တည်တည်ကြည်ကြည်တွေနှင့်။
ဆရာကြီးအနေနှင့် ဒီလူနာအကြောင်းကို တပည့်ဖြစ်သူဆီမှ သိထား၍ ဒီနှစ်ယောက်ရဲ့ဆက်ဆံရေးကို အတော်ကြီးသဘောကျ၏။ တချို့လိင်တူစုံတွဲတွေကို ဆရာကြီးတွေ့ဖူး၏။ ဒီနှစ်ယောက်လောက်ကြမ်းတမ်းသည့် ဘဝမျိုးရှိသလား မသိရ၍ပဲလားမသိ ဒီနှစ်ယောက်က တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် အိမ်ထောင်ရေးတစ်ခုရဲ့ အေးအတူ ပူအမျှဘဝကို ပိုပေးစွမ်းနိုင်တယ်ဟူ၍ ထင်မြင်နေမိသည်။
ကျွန်တော့်မိန်းမသာ သားအိမ်မကောင်းခဲ့လျှင် IVF(In vitro fertilization-ဖန်ပြွန်သန္ဓေသားထည့်ခြင်း) နည်းကိုသာသုံးပြီး တခြားမိန်းမရဲ့ သန္ဓေမှာ ကျွန်တော်တို့နှစ်ယောက်ရဲ့ သန္ဓေသားကို လွယ်စေမှာပါ..။ ဒါက မှန်သော စကားပဲ..အမျိုးသားတစ်ယောက်အနေနဲ့ တမင်သက်သက်ကြီးတော့ သဘာဝကိုသွေဖယ်ပြီး ကိုယ်ဝန်လွယ်မှာမဟုတ်ဘူး..။ အမျိုးသားတစ်ယောက်က သူ့ဇနီး ဒါမှမဟုတ် အမျိုးသားအတွက် ဒီလိုလုပ်ခဲ့လျှင် ထိုအမျိုးသားအပေါ် သူက ချစ်တာထပ်ပို နေ၍ ဖြစ်လိမ့်မည်။
ကျွန်တော်သည်လည်း ကျွန်တော့်ဇနီးကိုချစ်သည်။ မိဘချင်းသဘောတူပေးစားထားသည်မို့ ချစ်ရုံလောက်ပဲ ကျေနပ်သည်။ ထို့ထက်ပိုစရာမရှိ..။
“ ကဲ..အမျိုးသားရဲ့ သဘောတူညီချက်ရသွားပြီ ဆိုပါတော့ “
“ ဟုတ်ကဲ့ပါ အန်ကယ် “
ဒီလှိုင်း သားကိုပိုက်ကာ ပြုံး၍ ပြန်ဖြေလိုက်သည်။ သားကိုမပိုက်ထားသည့် လက်တစ်ဖက်ကလည်း နွယ့်လက်ကို ခုံအောက်မှကိုင်ထားသေး၏။
“ ဆိုတော့ အန်ကယ်တို့ ICSIဆိုတဲ့နည်းကို ဦးစွာဖယ်ပြီး ကျန်တဲ့ နည်း(၄)မျိုးကို ဆွေးနွေးကြမယ်..
ပထမက sexပြီးမှ ရနည်း..ဒါကတော့ လွယ်တယ် အချိန်ကတော့ နှစ်ယောက်အပေါ်မူတည်ပြီး ကြာသင့်ကောင်း ကြာနိုင်သလို။ မြန်ကောင်း မြန်နိုင်တယ် မရေရာဘူး”
Sexအကြောင်းပြောတော့ နွယ့်နားရွက်ဖျားလေးတွေရဲလာ၏။ ဆေးကျောင်းတက်တုန်းက သင်ခဲ့ဖူးပေမယ့် ဒီလိုကြီး ကိုယ့်အကြောင်းကို တိုက်ရိုက်ပြောပြနေတာမှ မဟုတ်တာ..။
မောင်ကတော့ ရိုးနေ၍လားမသိ အေးအေးဆေးဆေးနှင့်..။
“ ဒုတိယနည်းက IVF ( in vitro fertilization) ပြောရမယ်ဆိုရင် ဖန်ပြွန်သန္ဓေသားနည်းပေါ့။ ဒီနည်းက အပြင်မှာ သားဥနဲ့ သုတ်ပိုးပေါင်းပြီး သန္ဓေအောင်တယ် ပြီးမှ သားအိမ်ထဲကို ထည့်တဲ့ နည်းပေါ့။ ဒီနည်းက ပိုက်ဆံပိုကုန်တယ် ကြာတယ် “
“ တတိယနည်းက IUI (Intrauterine insemination) သုတ်ပိုးကို သားအိမ်ထဲ တိုက်ရိုက်ထည့်ပေးနည်းပေါ့..
သူ့လုပ်ဆောင်ချက်က သားဥကြွေချိန်မှာ စီစစ်ထားတဲ့ သုတ်ပိုးကို 4mlလောက် ထည့်ပေးရုံပဲ..ထည့်ပြီး နှစ်ပတ်လောက်နေရင် ဆရာတို့တစ်ခေါက်ပြန်စစ်ကြည့်ရမယ် သူက အောင်မြင်ချေနည်းပါးတယ် “
“ စတုတ္ထနည်းက IUTPI( Intrauterine turbo peritoneal Insemination) IUIရဲ့ version (2)လို့ပြောလို့ရတယ် သူက စီစစ်ထားတဲ့သုတ်ပိုးကို သားအိမ်ထဲ 10mlထည့်ပေးရတယ် သားအိမ်ရဲ့ ဖိအားကြောင့် IUIနည်းရဲ့ 4mlကနည်းလွန်းတယ် သုတ်ပိုးမလုံလောက်ရင် ကလေးရဖို့က မဖြစ်နိုင်ဘူး.. မောင်ဒီလှိုင်းက ဟိုတစ်လက Hysterosalpingography(HSG)လို့ခေါ်တဲ့ သားအိမ်ပြွန်လမ်း အခြေအနေကိုစစ်ဆေးပြီးသွားပြီဆိုတော့ IUTPIနည်းကို အသုံးပြုဖို့ အန်ကယ်က အကြံပြုချင်တယ်။ သူက ထိရောက်မှုများလို့ သားသားလေး မြန်မြန် ကိုကိုဖြစ်နိုင်တာပေါ့ “
ဒီလှိုင်းရော နွယ်ပါ ခေါင်းတညိတ်ညိတ်နှင့် နားထောင်နေသည်။ ဒီနည်းတွေကို နွယ်ဆေးစာတွေဖတ်၍ သိသင့်သလောက်သိပါသည်။ သို့သော် ရာထူးကြီးသူ၊ ဒီနယ်ပယ်မှာ ကျင်လည်နေသူလောက်တော့ နွယ့်လိုလူကသာလွန်၍ မသိနိုင်ချေ။
သားသားကတော့ ဆရာပေးသည့် ချောကလက်ကို မပေမရေစားနေသည်မှာ တမြုံ့မြုံ့နှင့်..။
“ အန်ကယ် ဖယ်သွားတဲ့ ICSI(Intra Cytoplasmic Sperm Injection) သုတ်ပိုးကို မမျိုးဥထဲ တိုက်ရိုက်ထဲခြင်းပေါ့ မမျိုးဥထဲ အရည်အသွေးကောင်းတဲ့သုတ်ပိုးကို တိုက်ရိုက်ထည့်ပြီး သန္ဓေအောင်မယ် ပြီးမှ သားအိမ်အတွင်းထည့်ပေးမယ်..။ ဒီနည်းက ဟိုသားရဲ့ သုတ်ပိုးအပေါ်မှာမူတည်တယ်။ သုတ်ပိုးအရည်အသွေးမပြည့်မီတာတို့ နည်းပါးတာတို့ DNAပျက်စီးမှုများနေတာတို့ စတဲ့အကြောင်းတွေကြောင့် မျိုးအောင်ဖို့ခက်ခဲနေရင် ဒီနည်းလမ်းကို သုံးရမယ် “
“ ဟုတ်ကဲ့ အန်ကယ်..အကယ်လို့ နွယ်ဆေးစစ်တာအောင်ရင် နွယ်တို့ IUTPIနည်းကိုပဲ သုံးပါမယ် အန်ကယ်”
ဆရာကြီးမှင်သက်သွားသည်။ ထိုအမျိုးသားက နူးညံ့တဲ့ အမူအရာတွေသာမက နူးညံ့သာယာတဲ့ အသံချိုချိုကိုလဲ ပိုင်ဆိုင်ထားတာပဲ..။
တစ်ယောက်ရဲ့သဘောကို တစ်ယောက်က လက်ခံစွာ အေးအေးလူလူနေနေပုံမှာ သိပ်သဘောကျစရာကောင်း၏။
“ ဟုတ်ပြီ ဒါဆို သားဒီနေ့ ဆေးတွေစစ်ရမယ်.. သားဒီလှိုင်းရဲ့ ဒီလ Menstrual cycleစရင်အန်ကယ်တို့ လုပ်ရမယ် “
“ ဟုတ်ကဲ့ဗျ “
ဆရာကြီးက နွေးနွေးထွေးထွေးနှင့်ပေမို့ နွယ် နေရမခက်တော့ပဲ ကိုယ့်ဦးလေးတစ်ယောက်လို ပြောဆိုဆက်ဆံနိုင်လာ၏။ မောင့်ကို ကြည့်တော့လဲ ထိုနည်းအတူပါပဲ..။ သားကိုကြည့်တော့ ဖိုးဖိုး..ဖိုးဖိုးနှင့် ပါးစပ်ဖျားကကို မချချေ။
နွယ်တို့ သားအဖသုံးယောက် ဒီနေ့တစ်နေကုန် ဆေးရုံမှာအချိန်ကုန်ခဲ့သည်။ နွယ်က စစ်စရာများစစ်နေသလို မောင်က သားကိုထိန်းကာ ဟိုဟိုဒီဒီလျှောက်သွားနေလေ၏။
တစ်နေကုန်မအိပ်ရသေးပဲ လျှောက်သွားနေသည့် သားက အိမ်ပြန်ကားပေါ်မှာတင် အနောက်ခန်းမှာ အိပ်ပျော်လာ၏။ နွယ်တို့ သားမွေးပြီးထဲက ကားနောက်ခန်းမှာ ကလေးထိုင်ခုံတစ်ခုတပ်ထားတာဖြစ်၏။ ဈေးအတော်အသင့်ရှိ၍ ခါးပတ်၊နောက်လှန်ကအစအကုန်ပါပြီး အိစက်ညက်ညောနေ၏။
“ မောင့်နွယ် ပင်ပန်းလား “
“ မောင်က နွယ့်ထက်ပိုမှာပါ “
“ အိမ်ထောင်သည်တွေကြားမှာ နာတယ် သာတယ် မရှိပါဘူး မောင့်နွယ်ရယ် တန်းတူညီမျှပဲ..မောင်လေ မောင့်နွယ်ကို သိပ်ချစ်တာ သိသလား မောင့်နွယ်သာကီ “
“ အို..ဘာမှမတိုင်ပင်ပဲ လုပ်ချင်တာလုပ်ချတဲ့လူဆိုးကောင်ရဲ့စကားကို မယုံပါဘူးနော် “
“ ဟောဗျာ တကယ်လို့ဆို “
နွယ် အရှေ့ကနေ အိမ်ထဲကိုဝင်လာသလို မောင်သည်လည်းပဲ သားကိုချီကာ အနောက်ကနေလိုက်ဝင်လာလေသည်။
မောင်ပြောသလိုပါပဲ အချစ်မှာ သာတယ် နာတယ်မရှိဘူး..။
အထူးသဖြင့် နွယ်တို့အချစ်က တန်းတူညီမျှပဲ.. တစ်ယောက်အတွက် တစ်ယောက်က စွန့်စားရဲတယ်..အတူလက်တွဲပြီး ဖြစ်သမျှကို ရင်ဆိုင်ရဲတယ် သိပ်ကို လှပတဲ့ ချစ်ခြင်းတစ်ခုပါပဲ…။
ထိုနေ့ညက ကြယ်တာရာတွေလင်းလက်နေသည့် ကောင်းကင်အောက်တွင် တစ်ယောက်ကိုယ် တစ်ယောက်ပွေ့ဖက်ကာ လေပြေညင်းခပ်သော့သော့ပင် သွေဖယ်မသွားနိုင်သည်အထိ အကြင်နာနုနု ဝေငှခဲ့ပါသည်။
တစ်ပတ်ခန့်ကြာပြီးနောက် နွယ်တို့ ဒီနေ့ဆေးရုံသွားမည်ဖြစ်၏။
ဒီလအတွက် မောင့်သားအိမ်ရဲ့ ရာသီစက်ဝန်းက ပြီးပြီဖြစ်သည်။ တွက်ချက်မှုတွေအရ ရာသီစက်ဝန်းစပြီး (၁၁)ရက်ခန့် နောက်ကျလျှင် (၁၄)ရက်ခန့်မှာ သားဥကြွေခြင်းဖြစ်တယ်။ သားဥက သားအိမ်အတွင်း တစ်ရက်ပဲ အသက်ရှင်နိုင်ပြီး သုတ်ပိုးက သားအိမ်ခေါင်း၊သားဥပြွန်၊သားအိမ်အတွင်းမှာ (၇)ရက်လောက် အသက်ရှင်နိုင်ပါတယ်။
ရှေ့ရက်တွေက စစ်ဆေးချက်တွေကအရ နွယ်တို့ ICSIနည်းကို သုံးဖို့မလိုဟူ၍ ပြော၏။ ဒီနေ့ မောင့်သားအိမ်ထဲကို နွယ့်သုတ်ပိုးထည့်မည်ဖြစ်ရာ သားသားကိုထိန်းဖို့ ဧရာဇင်ကိုပါခေါ်ထား၏။
မောင့်သားအိမ်ရဲ့ ရာသီစက်ဝန်းအစ ငါးရက်မှာ ဓမ္မတာသွေးအနည်းငယ်ဆင်းပြီး (၁၁)ရက်မြောက်ကျ သားဥကြွေမည်မို့ ရာသီစက်ဝန်းအစ(၁၁)ရက်မတိုင်မှီ (၃)ရက်အလိုက သုတ်ပိုးကိုထည့်ထားမည်ဖြစ်သည်။ သုတ်ပိုးက ကြာကြာအသက်ရှင်နိုင်၍ ကြိုထည့်နည်းကို နွယ်တို့သုံးလို့ရ၏။
ဟော်မုန်းဆေးတွေစားနေရပေမယ့် ထည့်အပြီး(၁၄)ရက် ဟော်မုန်းဆေးပိုစားရမယ်ဟူ၍ဆရာဝန်က ပြောထား၍ နွယ့်မှာမောင့်ကို အစားတွေနင်းကန်ကျွေးရသည်။ ဂျီကျတတ်လာသည့်မောင်က မစားဘူးပဲ လုပ်နေလို့ စစ်ဖြစ်ရတာလဲ အခါခါဖြစ်၏။
“ မောင် သွားမယ်လေ သားသားရော “
“ ဧရာနဲ့အရင်ပါသွားပြီ နွယ့်သားက မောင့်ကိုတောင်လှည့်မကြည့်ဘဲ စော်ကြည်ဘဲလုပ်မလို့တဲ့ “
မောင်က လိုအပ်တာတွေထည့်ထားသည့် အိတ်ကို လွယ်ကာ လှေကားပေါ်ကနေဆင်းလာသည့် နွယ့်ကိုလှမ်းကြည့်လျက် သဘောတကျရယ်၍ ပြော၏။ နွယ်ဒီနေ့မှ ပုဆိုးအညိုလေးကို တီရှပ်အညိုဖြင့် တွဲဝတ်ထားလျက် ဆံနွယ်တွေကို ကျစ်ဆံမြီးယဲ့ယဲ့ကာ ဘေးတစောင်းချထားလေသည်။
ရှင်းသန့်သည့် နွယ့်မျက်နှာလေးမှစ ဖြူဖွေးသည့် နွယ့်ခြေဖျားအစုံး ဒီလှိုင်း မြတ်မြတ်နိုးနိုးကြည့်နေမိ၏။
နွယ်ကတော့ ဒီနေ့မှ ဘာလို့ ပုဆိုးဝတ်ထားရသလဲဆို အဖြေကရှင်း၏။ နွယ်ဒီနေ့ ပင်ပန်းရမည့် ကိစ္စကြီးကို လုပ်ရမည်ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် ချွတ်ရခက်သည့် ဘောင်းဘီအစား ပုဆိုးပဲဝတ်လာလိုက်၏။
“ နွယ် အပေါ်မှာ အကြာကြီး ဘာလုပ်နေတာလဲဟင် “
“ နွယ် ဘုရားရှိခိုးနေတာပါ မောင် “
“ မောင်နဲ့ နိဗ္ဗာန်အထိ အတူတူသွားပါရစေလို့ ဆုတောင်းလိုက်ရဲ့လား နွယ် “
“ နိဗ္ဗာန်အထိတော့ နွယ်မျှော်မှန်းမရဲဘူးမောင်..ဒီနေ့ မောင်နာကျင်မှုကင်းကင်းနဲ့ သမီးကိုခေါ်လာနိုင်ပါစေပဲ ဆုတောင်းလိုက်တာပါ မောင် “
နွယ့်လို ရှေ့မတိုးသာ နောက်မဆုတ်သာဆိုသည့် အခြေအနေကို ရောက်ခဲ့လျှင် နွယ့်လိုပဲ ယုံကြည်ကိုးကွယ်ရာ နတ်၊ဘုရားများကိုတိုင်တည်လို့ ဆုတောင်းမိမယ် ထင်ပါရဲ့..။
“ သိပ်ချစ်ရတာပဲ နွယ်သာကီ “
ဒီလှိုင်းအနေနဲ့ တစ်နှစ်လုံး ဟော်မုန်းဆေးသောက်ရတဲ့အသောက်၊ ထိုးရတဲ့အထိုး ပြောမနေနဲ့တော့ တစ်ခါတလေဆို အညိုမဲတွေကို နွယ်မသိအောင်ဖုံးရတာမလွယ်။ ပိုဆိုးတာက ဆီးစက်က သားအိမ်ထည့်ထားသည့် ချုပ်ရိုးကြောင်း (၆)လက်မနီးပါးလောက်ရှိမည့် ကန့်လန့်ဖျက်ချုပ်ရိုးကြောင်းကို မပေါ်အောင် ဖုံးရတာ မလွယ်လှ..။
သားအိမ်ထည့်ကာ သွေးကြောတွေဆက်ရသည့်အချိန်တွေမို့ ခွဲခန်းထဲ (၁၂)နာရီနီးပါးကြာခဲ့၏။ ထိုအချိန်တွေက ဒီလှိုင်းဆိုတာ စိတ်အားထက်သန်နေတဲ့ မျောလွင့်ဝိညာဉ်သာသာပဲ..။
အခက်အခဲတွေက နွယ်သာကီ့အပြုံးနဲ့ သမီးရဲ့ ရယ်သံသဲ့သဲ့ကြားရလျှင် ယူဖြစ်သလို ပျောက်လိမ့်မယ် ထင်ပါရဲ့..
ဒယ်ဒီ့သမီးလေးရေ ကျေးဇူးပြု၍ ဘယ်မှ လျှောက်မသွားဘဲ ဒယ်ဒီ့ဆီလာခဲ့ပေးပါ…။
“ ဟယ်လို ဧရာဘယ်မှာလဲ “
“ ငါနဲ့ဝက်ဝံပေါက် ကိုနောင့်ယောင်္ကျားနဲ့ မုန့်သွားစားတယ် စိတ်မပူနဲ့ ကိုယ်လုပ်စရာရှိတာသာလုပ် “
“ အင်း အင်း “
ဒီလှိုင်းတို့ ဆေးရုံရောက်၍ သားတို့ကို မတွေ့ချေမို့ ဖုန်းဆက်ကာလှမ်းမေးလိုက်သည်။ လွမ်စေးနဲ့ လွမ်နောင်ဟူသည့် ညီအစ်ကိုတွေကသာမတည့်မယ် သူတို့ယောင်္ကျားတွေက အချင်းချင်းတည့်တာ ညီအစ်ကိုအရင်းတွေလိုပဲ။ ကြားထဲက သားကပါ အဆစ်ပါသေး၏။
နွယ်ကတော့ အေးဆေးနေတတ်သူမို့ သူတို့လောက်မရောနှောနေ။ ဒီလှိုင်းလား နွယ် သတိမေ့သွားထဲက အဲ့ထုံဆေးဆရာဝန်ကို အကြောမတည့်တာ။
“ ဧရာတို့နဲ့ သားက ပါသွားတယ် နွယ် “
“ အဲ့တာဆို စိတ်ချရပါပြီ “
ဆေးရုံအတွင်းသို့ နွယ့်လက်ကိုတင်းတင်းဆုတ်ကိုင်လျက် အိတ်ကိုတစ်ဖက်လွယ်ကာ ဒီလှိုင်းဝင်လာခဲ့သည်။ မသိလျှင် ဖြူဖျော့နေသည့် နွယ်က လူနာလိုလို ဘာလိုလိုနှင့်..။
ရွှေညိုရောင် ရှပ်နှင့် အနက်ရောင်စတိုင်ပန်ကို တွဲဝတ်ထားတဲ့ မောင့်က သိပ်ခန့်လွန်း၍ အနားကလူတိုင်း ငေးကြည့်လာ၏။
နွယ်က သဝန်တိုခြင်းကင်းစွာ နွယ့်အမျိုးသား၊နွယ့်ချစ်သူက လူချစ်လူခင်ပေါများပါလား ဟူ၍တောင်တွေးမိ၏။
နွယ်က မောင့်ကျောပြင်ကျယ်ကျယ်ကိုသာ မျက်နှာမူပါတယ် မောင်…။
မောင်က ဆေးရုံအဝတ်အစား မိုးပြာရောင် ဖျော့ဖျော့နဲ့တောင်ကြည့်ကောင်းနေတုန်း..။ ကြည့်မကောင်းတော့ပဲ စိတ်ဖိစီးလာတာက နွယ်ဖြစ်၏။
နွယ်ခဏနေကျ Sperm Collection roomထဲကိုဝင်ရတော့မည်ဖြစ်သည်။ ကိုယ်တိုင်တောင် စိတ်ဆန္ဒအရ မဖြေလျှော့ဘူးခဲ့ချေမို့ ခက်ချေပြီ။ နွယ်က တရားပေါက်နေတာမဟုတ်ပေမယ့် အပေါင်းအသင်းမရှိတာကစ၍ ငတုံးတစ်ယောက်လိုနေခဲ့ရတာမှာဆုံးခဲ့၍ ဤလိုအမျိုးသားကိစ္စတွေနွယ်မသိ။
ဒါကို မောင်သိမယ်လို့ နွယ်ထင်တယ်။ နွယ် ကလေးမွေးပြီးတော့ သားအိမ်ပါတစ်ခါထဲထုတ်လိုက်ရ၍ သားအိမ်ထည့်ပြီး (၆)လ၌ အတူနေ၍မရချေမို့ မောင်က စိတ်ဆန္ဒဘယ်လောက်ပြင်းပျနေပါစေ ရှောင်၏။ နောက်ပိုင်းကျ မောင်က သားအိမ်ထည့်လိုက်၍ ထိုကိစ္စကို ရှောင်၏။
“ သေချာလုပ်ခဲ့နော် ဘေဘီ မောင်အပြင်ကနေ စောင့်နေမယ်..10mlကျော်မှ ရမယ်နော် ဘေဘီ”
အရှက်သည်းနေသည့် နွယ့်ကို မောင်က Sperm Collection roomရှေ့အထိ စလို့ ကောင်းနေတုန်း။ နွယ့်နားရွက်ဖျားတွေရဲလာကာ မောင့်လက်ဖျံကို လှမ်းရိုက်လိုက်၏။
“ မောင် ဘယ်လိုဖြစ်နေတာလဲ “
“ ရော ခက်ပြီ မောင့်ကလေးလေးရယ် မောင်က အတည်ပြောတာကို “
“ ဘာအတည်ပြောတာလဲ မောင့်မျက်နှာက ပြုံးစိစိနဲ့ “
တကယ်လည်း ဒီလှိုင်းအရှက်သည်းနေသည့်သူကိုကြည့်ကာ ပြုံးနေခဲ့ပါ၏။
“ အထဲက ဘူးအပြည့်သာ ထည့်ခဲ့နော် ဘေဘီ “
“ တော်ပြီ နေခဲ့တော့ “
နွယ် ပိုပို၍ရှက်လာကာ Sperm Collection roomထဲသို့ ခြေတုန့်နှေးခြင်းမရှိဘဲ အောင်မြင်စွာ ဝင်သွားခဲ့၏။ အပြင်မှာတော့ ဆရာမလေးတစ်ယောက်နှင့် မောင် စောင့်နေမည်မှာ မလွဲဧကန်ပင်။
နွယ်ဝင်သွားသွားခြင်း အခန်းထဲမှာတွေ့ရတာက အိစက်ညက်ညောသည့် ဆိုဖာခပ်ကြီးကြီးတစ်လုံးက အပေါက်ဝနှင့် တန်းတန်းမှာ..။ အခန်းက အနည်းငယ်ကျဉ်းပေမယ့် အခန်းရဲ့ ဒေါင့်ကိုချိုးလိုက်လျှင် ဖလပ်တီဗွီအပြားတစ်လုံး screenမှာ websiteပေါင်းစုံနှင့် အဖော်အချွတ်မော်ဒယ်များရဲ့ပုံရှိ၏။
နွယ် ရှက်စိတ်တို့တိုးလာကာ ကျက်သီး ဖျန်းခနဲထသွားရသည်။ တီဗွီရဲ့အောက်မှာ စားပွဲတစ်လုံးနှင့် ရေ၊ရီမုဒ်၊ အရှည်(၂)လက်မခွဲသာသာ လုံးပတ်(၁)လက်မခွဲကျော်လောက်ရှိသည့် အဖုံးနီနှင့်ဘူးများ၊တီသျှူး စသည်ဖြင့် ရိက္ခာအစုံရှိ၏။ အခန်းအတွင်း နေ့ခင်းဘက်ဖြစ်နေစေပာမူ ညဘက်ပုံသဏ္ဍာန်မျိုး မီးအလင်းမှအပ ဘာအလင်းမှမရှိ။ ဆိုဖာ၏အနောက်တွင် ဘေစင်ခပ်သေးသေးရှိ၏။ ဒီအခန်းက အသံလုံသည်မို့စိတ်ချရသည်။
ထို့နောက်စီမံစရာရှိသည့်ကိစ္စရပ်တို့ကို စီမံကာ လိုသလောက်ပမာဏကိုရလာသည်မို့ ဘူးကိုကိုင်ကာထွက်လာခဲ့တော့သည်။
နွယ့်အင်္ကျီမှာ ချွေးစတွေကပ်ညိနေပါ၏။
အပြင်မှာစောင့်နေတဲ့ မောင်က နွယ်ထွက်လာတာကို တွေ့တာနဲ့ အပြေးအလွှားလာကာ အဆင်ပြေရဲ့လားမေး၏။
“ အဆင်ပြေရဲ့လား မောင့်ကလေးလေး “
နွယ်က ဘူးကိုထောင်ပြလိုက်လျှင် မောင်က ရယ်ပါ၏။ နွယ်အကြည့်စူးစူးပို့လိုက်လျှင် မောင်ကအရယ်ရပ်၏။
“ အာ မောင့်ကလေးလေးက လူကြီးလေးဖြစ်လာပြီပဲ “
“ ဟုတ်တယ် ရော့ မောင်..မောင်ပဲ ဆရာမကို ပေးလိုက်တော့ နွယ်မတ်တက်မရပ်ချင်တော့လို့ အခန်းသွားတော့မယ် “
အပြင်ခဏထွက်သွားသည့် သူနာပြုကို နွယ်မစောင့်နိုင်စွာ အရင်ထွက်လာခဲ့၏။ ရှက်တာလည်းပါသလို နှုံးချိနေတာကြောင့် နွယ် အိပ်ရာထဲတိုးဝှေ့ကာအိပ်ချင်နေ၏။ အတိုးဝှေ့ချင်ဆုံးက မောင့်ရင်ခွင်ဆိုပေမယ့် ဆေးရုံမှာဆိုတဲ့အသိနှင့် ထိန်းထားရသည်။
ဒီလှိုင်း နွယ့်ကို လိုက်ကြည့်နေမိသည်။ နွယ်တကယ်ပင်ပန်းနေပုံရကာ ခြေလှမ်းနှေးနှေးနှင့် သွားနေပုံက အားမရလှ။ အချိန်အခါသင့်စွာ သူနာပြုကပြန်ရောက်လာတော့ ဘူးကို ဆရာမလက်ထဲထည့်ခဲ့ကာ နွယ့်ဆီအပြေးသွားပြီး ဒူးကနေလျှိုကာ ပွေ့ချီလိုက်သည်။
“ အမလေး ဗုဒ္ဓေါ မောင့်..”
နွယ် ရုတ်တရက်လန့်သွားပြီး မောင်ကို ဆောင့်အောင့်ကာ ခေါ်ချမိလိုက်တော့၏။ မောင်က လုပ်လိုက်ရင် မတရား..။
လူတချို့က ကြည့်နေကြပါသော်လည်း မောင်က ပြန်ချမပေး။ လူတချို့က တီးတိုးဆိုနေကြပါသော်လည်း နွယ်တို့ဂရုမစိုက်။ သူတို့ပြောနေသည့် ဘာသာစကားကို နွယ်တို့မှနားမလည်တာ..။
ထိုင်းမှာနေတာ သားအသက်ထက်တောင်ကျော်လာပြီ ဆိုပေမယ့် တစ်ချိန်လုံးအိမ်မှာပဲ နေကြတာဖြစ်၍ ဘာသာစကားက ဆာဝါဒီခပ်လောက်ပဲ သိ၏။
အခန်းရောက်တော့ မောင်က ကုတင်ပေါ်ချပေးကာ နွယ့်ကို တရေးတမောအိပ်စေကာ လူနာအင်္ကျီနှင့် မောင်က ထိုင်၍စောင့်ပေးမည်ဟုပြော၏။
နွယ်လည်းပင်ပန်းနေမှုကြောင့် လက်သင့်ခံကာ အိပ်လိုက်၏။ သားပြန်မရောက်လာခင်အထိ အနမ်းတဖွဖွခြွေနေသည့် မောင်နှင့် အပူအပင်ကင်းကင်းအိပ်နေသည့်နွယ်တို့၏ ကမ္ဘာလေးကာ အေးချမ်းလျက်…။
“ အီးဟီး..ဖီဖီ ဘာချစ်တာယဲ ဒယ်ဒယ်..အီးဟီး”
သားက ငိုကြီးချက်မနဲ့ ဒီလှိုင်း ဘောင်းဘီကိုလာကိုင်နေသဖြင့် သားကိုပွေ့ကာ ဖိနပ်ချွတ်ပေးပြီး လွတ်နေသည့် ကုတင်ပေါ်တင်ပေးလိုက်၏။
“ ဒယ်ဒယ် ဖီဖီ ဘာချစ်တာယဲယို့ အီးဟီး “
သားရဲ့အသံက ဒီလှိုင်းရဲ့အသံလို ဩဩမဟုတ်ဘဲ နွယ့်အသံနဲ့ပေါင်းကာထွက်လာသမျိုး စူး၏။
“ သားသား ဖေဖေဘာမှမဖြစ်ပါဘူးကွာ ခဏအိပ်နေတာကို သားသားက မဆိုးရဘူးနော် “
“ ချေးရုံ ကုတင်ပေါ်မှာ ယဲနေရာကို ဘာကိုဘာမှမချစ်ဝူးလဲ ဒယ်ဒယ် လူယိမ် အီးဟီး “
“ ဟုတ်ကဲ့ အကိုလေးကပဲ ရွှေဉာဏ်တော်စူးရောက်နေပါတယ်.. အကိုလေးရဲ့ ဖေဖေမှာ ဆေးပိုက်တွေချိတ်ထားလို့လား..”
“ သိဝူး..ဖီဖီဘာမှမချစ်ရဝူး အီးဟီး “
သားရဲ့ အသံပိုကျယ်လာသလို သားက နွယ့်ရင်ဘက်ပေါ်တက်နေသည်မို့ ဒီလှိုင်းခြေထောက်ကကိုင်ပြီး ပြန်ဆွဲချရသည်။ ဒီလှိုင်းခက်ထန်ရဲ့သား ဒီလှိုင်းအက္ခရာကလည်း မခေ..။ လက်ကိုကုန်းကုန်းကိုက်လို့ ရှောင်ရတိမ်းရနှင့်ကြားက နွယ်နိုးသွားပါတော့သည်။
“ အင်း…”
နွယ်အသံရှည်စွဲကာပျင်းကြောဆန့်လိုက်ပြီးနောက် နားထဲအရင်ဝင်လာတာက မောင့်အသံ ပြီးမှ သားအသံ..။ ခိုင်မာလွန်းသည့် ဆေးရုံကုတင်က ပုခက်သဖွယ်လှုပ်နေ၏။ နွယ် ဒီလောက်လှုပ်နေတာကို အိပ်ပျော်နိုင်ခဲ့တာ အရင်နေ့တွေက အိပ်မပျော်တာရယ် ပင်ပန်းတာရယ် ပေါင်းသွား၍ ဖြစ်ပါလိမ့်မည်။
နွယ် ကုန်းထကာ သားနဲ့ မောင်ကို ကြည့်လိုက်သည်။ သားရဲ့ခြေထောက်တုတ်တုတ်တွေကို မောင်က ဆွဲထား၏။ သားကနောက်ပြန်ကုန်းကိုက်နေ၏။
“ တော်ကြတော့ “
“ အီးဟီး အူးဝါး ဖီဖီ ဒယ်ဒယ်ကအနိုင်ကျင့်ယယ် “
သူကပဲကိုက်ပြီး သူကပဲ ပြေးကာ နွယ့်လည်ပင်းကိုဖက်လျက် ငိုကြီးချက်မနှင့် တိုင်လေသည်။
“ ဟုတ်ပါ့နော် ဒယ်ဒယ်က သိပ်ဆိုးတာပဲ “
ကလေးငယ်ကို ကျောဖွဖွသပ်ကာ နှစ်သိပ်နေရသကဲ့သို့ ကလေးကြီးကိုလည်း သားကိုဖက်ထားသည့်ကြားက အကြင်နာနုနုဖြင့် နှစ်သိပ်ရသေးသည်။
___________________
ေမာင့္ ႏြယ္သာကီ
အပိုင္း (၂၇)
ေနာက္တစ္ေန႔မနက္၌ ေမာင္ေျပာတဲ့ ဆရာႀကီးမျပန္ခင္ ႏြယ္တို႔ ေဆး႐ုံကိုသြားေတြ႕ရေလသည္။ ကိုယ္ခြဲမ႐ွိေတာ့ သားသားကိုပါ ေခၚကာ ႏြယ္တို႔မိသားစုေဆး႐ုံကို သြားရသည္။
ေဆး႐ုံဝန္းထဲ၌ ႏႈတ္ဆက္မယ့္သူေပါလွ်ံေနသည့္ ဒီလိႈင္းအကၡရာက သူ႕ဒယ္ဒီလက္အေပၚမွာ ျပဳံးၿဖီးေန၏။ သူနာျပဳမေလးေတြရဲ႕ အြီး..ရဲ႕ေနာက္က ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေၾကာင္းေတြကို သေဘာတက်နားေထာင္ကာပိုပိုျပဳံးၿဖီးေနသည့္ ဒီလိႈင္းအကၡရာဟာ ဒီအ႐ြယ္နဲ႔တင္ မလြယ္ေၾကာ..။
“ ေမာင္ မင္း,သားကို ပါးစပ္ျပန္စိေပးလိုက္ပါအုံး “
“ ဟြန္႔ ဖီဖီေနာ္ တူညား ေခ်ာ္ၾကည္ဘဲျဖစ္နာကို နာလိုလာျဖစ္ေနတယ္ “
ျပန္ျပန္ပက္သည့္ပုံက ေမာင့္အေပၚျပဳမူတဲ့ ႏြယ့္ပုံစံအတိုင္းပဲမို႔ ေမာင္က ႏြယ့္ကို ဘယ့္ႏွယ့္႐ွိစဆိုသည့္ သေဘာျဖင့္မ်က္ခုံးပင့္လ်က္ၾကည့္လာ၏။
“ ဟ..ဒယ္ဒီ့သားက ေစာ္ၾကည္ဘဲေတာင္သိေနပါေရာလား…
သားကို ဘယ္သူသင္ေပးတာလဲ ေျပာပါအုံး “
“ ေယးငယ္ေယ သားသားလို မမေတြညားႀကီးက ဝိုင္းခ်စ္တဲ့ကေလးကို ေခ်ာ္ၾကည္ဘဲယို႔ေခၚတယ္တဲ့ “
တစ္ခါတေလက် ဧရာဇင္က ထိုင္းကိုလာကာ သားနဲ႔ေဆာ့ကစားၿပီး အတူတူ ကစားကြင္းသြားလိုက္၊ shoppingထြက္လိုက္လုပ္၏။ ထိုအခါတိုင္း ႏွစ္ေယာက္သား ေကာင္မေလးေတြအေၾကာင္း အတိုင္အေပါက္ညီညီေျပာတတ္၏။ ဧရာဇင္တို႔က မူပိုင္သာ႐ွိတာ ယြပိုးကမေသး..။ ကိုလြမ္ေစးလိုက္အုပ္ႏိုင္ေနလို႔ ေတာ္ကာက်တာ..။
“ ဟား..ဟား ဒယ္ဒီ့သားကို ဧရာဇင္တို႔က အတတ္ေကာင္းေတြ သင္ေပးလိုက္တာပဲ “
ေမာင္က ထရယ္သလို ႏြယ္ကလည္း ျပဳံးစိစိ။ တစ္ႏွစ္ေက်ာ္အ႐ြယ္နဲ႔ မႏိုင္ ႏိုင္သည့္သားကိုၾကည့္ကာ ႏွစ္ေယာက္စလုံး သေဘာတက်ျဖစ္မိသည္။
“ ေယးငယ္က ေၾကာေတးတယ္ သားသားကို ဒယ္ဒယ္ခ်ဴရင္ ဒယ္ဒယ့္ကို တိုးတိုးေယးကပ္ၿပီး ဖီဖီ့ကိုဖုံးထားတဲ့ ကိစ ေဖာ္ယိုက္ရမရားယို႔ ေမးယိုက္တဲ့ “
ဒီလိႈင္း သားရဲ႕ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းမႈႀကီးႏွင့္အတူ ဧရာဇင္ရဲ႕ တူကိုအရမ္းခ်စ္လြန္း၍ ပါးစပ္မလုံႏိုင္ပုံကိုပါ တြဲမွတ္ရေတာ့သည္။
“ သားသားက ဖုံးထားတဲ့ကိစၥကို သိလို႔လား ဒယ္ဒီ့ကို ေျပာပါအုံး “
“ မတိဝူးေယ ေယးငယ္က ဒီတိုင္းပဲေၾကာယိုက္ခ်ိဳယို႔ “
“ ဧရာဇင္တို႔ကေတာ့ သားကို အတက္ေကာင္းေတြသင္ေပးေနတာပဲ ေမာင့္ႏြယ္ေရ ေနာက္တစ္ခါ အဲ့ေကာင္နဲ႔ သားကိုေဝးေဝးထားမွရေတာ့မယ္နဲ႔တူတယ္ “
ဒီလိႈင္းတို႔ ေဆးစာအုပ္ထပ္ကာ အခန္းေ႐ွ႕မွာထိုင္ေစာင့္လ်က္ သားအဖသုံးေယာက္ ေထြရာေလးပါးေျပာေနၾကစဥ္ ဒီလိႈင္းအလွည့္ေရာက္လာ၏။
ဒီလိႈင္းတို႔ မိသားစု အခန္းထဲကို အတူတူဝင္သြားၾက၏။
အထဲကဆရာႀကီးမွာ ေမွ်ာ္လင့္ထားသည့္ လူေရာက္လာသည္မို႔ ဝမ္းသာအားရႀကိဳဆိုသည္။ ျမန္မာမွန္းသိ၍ ျမန္မာစကားအေတာ္အသင့္တက္ေသာ ဆရာႀကီးက ျမန္မာလိုႏႈတ္ဆက္လာ၏။
“ မဂၤလာပါ ခ်စ္စရာမိသားစုေလး “
“ မင္ဂါပါ ဖိုးဖိုးႀကီး သားနာမည္က ဒီယိႈင္းအခရာပါ ဦးဒီယိႈင္းခထန္နဲ႔ ဦးႏြယ္ေႏွာင္းသာခီတို႔ရဲ႕ သားသားျဖစ္ပါယယ္”
လူႀကီးႏွစ္ေယာက္ ဘာမွမေျပာရေသးခင္ အသြက္ေလး ဒီလိႈင္းအကၡရာက သူ႕ဒယ္ဒီရဲ႕လက္ေပၚကေန လက္အုပ္ေလးခ်ီကာ စေျပာ၏။
ပါးစုံႀကီးႏွစ္ဖက္ကို တက္သြားေအာင္အထိျပဳံးျပေန၍ မ်က္စိေပါက္ေတြပိတ္ေန၏။
“ ဟား အတက္ကေလးပဲ သားတို႔ထိုင္ၾကပါအုံး”
ဆရာဝန္ႀကီးက သူ႕ေနရာမွာထိုင္ကာ ဒီလိႈင္းတို႔ကိုပါ အေ႐ွ႕မွာဝင္ထိုင္ဖို႔ေျပာေလသည္။ ဒီလိႈင္း ႏြယ့္အတြက္ ခုံသီးသန္႔ထုတ္ေပးကာ ဒီလိႈင္းႏွင့္သားက နံရံကိုကပ္၍ ဝင္ထိုင္လိုက္သည္။
ဆရာဝန္ႀကီးက အတက္ကေလးျဖစ္သည့္ သားသားကို အရိပ္တၾကည့္ၾကည့္ႏွင့္ ျပဳံးေနတာပါပဲ။ လူႀကီးဆိုေတာ့ ကေလးေတြကို အသည္းယားတာသဘာဝပဲျဖစ္၏။
“ အရင္ဆုံး ဘာမွမေျပာခင္ သားသားကို ဖိုးက မုန္႔မုန္႔ေကြၽးမယ္ေနာ္ “
“ ဟီး ေက်းက်ဴးပါခင္ည “
ဆရာႀကီးေပးသည့္ လူႀကီးလက္ညိႇဳးသာသာ ေခ်ာကလက္မုန္႔ထုပ္ကို အကၡရာက ဒီလိႈင္းေပါင္ေပၚကေနထကာ ဖင္ေလးကုန္းလ်က္ လက္ႏွစ္ဖက္ႏွင့္ ေသခ်ာယူ၏။ ဖင္ေလးကုန္းထားသည္မွာ ဒိုက္ဘာဝတ္ထားသည့္ တင္လုံးလုံးေလး အေနာက္မွာ တစ္ထြက္လ်က္႐ွိသည္။
“ သားက တကယ္ယဥ္ေက်းတာပဲ “
ဆရာႀကီးအေနနဲ႔ ဒီလိုလူယဥ္ပါးကာ ယဥ္ေက်းသည့္ ကေလးမ်ိဳးကို ေတြ႕ရခဲ၏။ OGျဖစ္၍ ေမြးကင္းစကေလးေပါင္းစုံအျပင္ အခုလို မိဘေဆးခန္းလာျပရင္လိုက္လာတဲ့ကေလးေတြကို ခဏခဏေတြ႕ရပါ၏။ ေတြ႕ရသည့္ ကေလး (၁၀၀)မွာ (၃၀)ေလာက္ကသာ လူယဥ္ပါးၿပီး ယဥ္ေက်း၏။ တခ်ိဳ႕က လူေၾကာက္သလို တခ်ိဳ႕က မိဘရဲ႕ အလိုလိုက္ထားမွာေၾကာင့္ ႐ိုင္းစိုင္း၏။
သာမာန္စုံတြဲေတြမွာေတာင္ ကေလးတစ္ေယာက္ကို ဒီလိုျဖစ္ေအာင္ထိန္းေၾကာင္းဖို႔ ခက္ခဲတာမို႔ ဒီစုံတြဲကိုေတာ့ ခ်ီးက်ဴးမိ၏။ ကေလးက ေက်ာ့႐ွင္းေန႐ုံမက လူႀကီးေတြကပါ ဥပဓိ႐ုပ္တည္တည္ၾကည္ၾကည္ေတြႏွင့္။
ဆရာႀကီးအေနႏွင့္ ဒီလူနာအေၾကာင္းကို တပည့္ျဖစ္သူဆီမွ သိထား၍ ဒီႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ဆက္ဆံေရးကို အေတာ္ႀကီးသေဘာက်၏။ တခ်ိဳ႕လိင္တူစုံတြဲေတြကို ဆရာႀကီးေတြ႕ဖူး၏။ ဒီႏွစ္ေယာက္ေလာက္ၾကမ္းတမ္းသည့္ ဘဝမ်ိဳး႐ွိသလား မသိရ၍ပဲလားမသိ ဒီႏွစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္နဲ႔တစ္ေယာက္ အိမ္ေထာင္ေရးတစ္ခုရဲ႕ ေအးအတူ ပူအမွ်ဘဝကို ပိုေပးစြမ္းႏိုင္တယ္ဟူ၍ ထင္ျမင္ေနမိသည္။
ကြၽန္ေတာ့္မိန္းမသာ သားအိမ္မေကာင္းခဲ့လွ်င္ IVF(In vitro fertilization-ဖန္ႁပြန္သေႏၶသားထည့္ျခင္း) နည္းကိုသာသုံးၿပီး တျခားမိန္းမရဲ႕ သေႏၶမွာ ကြၽန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ရဲ႕ သေႏၶသားကို လြယ္ေစမွာပါ..။ ဒါက မွန္ေသာ စကားပဲ..အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္အေနနဲ႔ တမင္သက္သက္ႀကီးေတာ့ သဘာဝကိုေသြဖယ္ၿပီး ကိုယ္ဝန္လြယ္မွာမဟုတ္ဘူး..။ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္က သူ႕ဇနီး ဒါမွမဟုတ္ အမ်ိဳးသားအတြက္ ဒီလိုလုပ္ခဲ့လွ်င္ ထိုအမ်ိဳးသားအေပၚ သူက ခ်စ္တာထပ္ပို ေန၍ ျဖစ္လိမ့္မည္။
ကြၽန္ေတာ္သည္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ဇနီးကိုခ်စ္သည္။ မိဘခ်င္းသေဘာတူေပးစားထားသည္မို႔ ခ်စ္႐ုံေလာက္ပဲ ေက်နပ္သည္။ ထို႔ထက္ပိုစရာမ႐ွိ..။
“ ကဲ..အမ်ိဳးသားရဲ႕ သေဘာတူညီခ်က္ရသြားၿပီ ဆိုပါေတာ့ “
“ ဟုတ္ကဲ့ပါ အန္ကယ္ “
ဒီလိႈင္း သားကိုပိုက္ကာ ျပဳံး၍ ျပန္ေျဖလိုက္သည္။ သားကိုမပိုက္ထားသည့္ လက္တစ္ဖက္ကလည္း ႏြယ့္လက္ကို ခုံေအာက္မွကိုင္ထားေသး၏။
“ ဆိုေတာ့ အန္ကယ္တို႔ ICSIဆိုတဲ့နည္းကို ဦးစြာဖယ္ၿပီး က်န္တဲ့ နည္း(၄)မ်ိဳးကို ေဆြးေႏြးၾကမယ္..
ပထမက sexၿပီးမွ ရနည္း..ဒါကေတာ့ လြယ္တယ္ အခ်ိန္ကေတာ့ ႏွစ္ေယာက္အေပၚမူတည္ၿပီး ၾကာသင့္ေကာင္း ၾကာႏိုင္သလို။ ျမန္ေကာင္း ျမန္ႏိုင္တယ္ မေရရာဘူး”
Sexအေၾကာင္းေျပာေတာ့ ႏြယ့္နား႐ြက္ဖ်ားေလးေတြရဲလာ၏။ ေဆးေက်ာင္းတက္တုန္းက သင္ခဲ့ဖူးေပမယ့္ ဒီလိုႀကီး ကိုယ့္အေၾကာင္းကို တိုက္႐ိုက္ေျပာျပေနတာမွ မဟုတ္တာ..။
ေမာင္ကေတာ့ ႐ိုးေန၍လားမသိ ေအးေအးေဆးေဆးႏွင့္..။
“ ဒုတိယနည္းက IVF ( in vitro fertilization) ေျပာရမယ္ဆိုရင္ ဖန္ႁပြန္သေႏၶသားနည္းေပါ့။ ဒီနည္းက အျပင္မွာ သားဥနဲ႔ သုတ္ပိုးေပါင္းၿပီး သေႏၶေအာင္တယ္ ၿပီးမွ သားအိမ္ထဲကို ထည့္တဲ့ နည္းေပါ့။ ဒီနည္းက ပိုက္ဆံပိုကုန္တယ္ ၾကာတယ္ “
“ တတိယနည္းက IUI (Intrauterine insemination) သုတ္ပိုးကို သားအိမ္ထဲ တိုက္႐ိုက္ထည့္ေပးနည္းေပါ့..
သူ႕လုပ္ေဆာင္ခ်က္က သားဥေႂကြခ်ိန္မွာ စီစစ္ထားတဲ့ သုတ္ပိုးကို 4mlေလာက္ ထည့္ေပး႐ုံပဲ..ထည့္ၿပီး ႏွစ္ပတ္ေလာက္ေနရင္ ဆရာတို႔တစ္ေခါက္ျပန္စစ္ၾကည့္ရမယ္ သူက ေအာင္ျမင္ေခ်နည္းပါးတယ္ “
“ စတုတၳနည္းက IUTPI( Intrauterine turbo peritoneal Insemination) IUIရဲ႕ version (2)လို႔ေျပာလို႔ရတယ္ သူက စီစစ္ထားတဲ့သုတ္ပိုးကို သားအိမ္ထဲ 10mlထည့္ေပးရတယ္ သားအိမ္ရဲ႕ ဖိအားေၾကာင့္ IUIနည္းရဲ႕ 4mlကနည္းလြန္းတယ္ သုတ္ပိုးမလုံေလာက္ရင္ ကေလးရဖို႔က မျဖစ္ႏိုင္ဘူး.. ေမာင္ဒီလိႈင္းက ဟိုတစ္လက Hysterosalpingography(HSG)လို႔ေခၚတဲ့ သားအိမ္ႁပြန္လမ္း အေျခအေနကိုစစ္ေဆးၿပီးသြားၿပီဆိုေတာ့ IUTPIနည္းကို အသုံးျပဳဖို႔ အန္ကယ္က အၾကံျပဳခ်င္တယ္။ သူက ထိေရာက္မႈမ်ားလို႔ သားသားေလး ျမန္ျမန္ ကိုကိုျဖစ္ႏိုင္တာေပါ့ “
ဒီလိႈင္းေရာ ႏြယ္ပါ ေခါင္းတညိတ္ညိတ္ႏွင့္ နားေထာင္ေနသည္။ ဒီနည္းေတြကို ႏြယ္ေဆးစာေတြဖတ္၍ သိသင့္သေလာက္သိပါသည္။ သို႔ေသာ္ ရာထူးႀကီးသူ၊ ဒီနယ္ပယ္မွာ က်င္လည္ေနသူေလာက္ေတာ့ ႏြယ့္လိုလူကသာလြန္၍ မသိႏိုင္ေခ်။
သားသားကေတာ့ ဆရာေပးသည့္ ေခ်ာကလက္ကို မေပမေရစားေနသည္မွာ တျမဳံ႕ျမဳံ႕ႏွင့္..။
“ အန္ကယ္ ဖယ္သြားတဲ့ ICSI(Intra Cytoplasmic Sperm Injection) သုတ္ပိုးကို မမ်ိဳးဥထဲ တိုက္႐ိုက္ထဲျခင္းေပါ့ မမ်ိဳးဥထဲ အရည္အေသြးေကာင္းတဲ့သုတ္ပိုးကို တိုက္႐ိုက္ထည့္ၿပီး သေႏၶေအာင္မယ္ ၿပီးမွ သားအိမ္အတြင္းထည့္ေပးမယ္..။ ဒီနည္းက ဟိုသားရဲ႕ သုတ္ပိုးအေပၚမွာမူတည္တယ္။ သုတ္ပိုးအရည္အေသြးမျပည့္မီတာတို႔ နည္းပါးတာတို႔ DNAပ်က္စီးမႈမ်ားေနတာတို႔ စတဲ့အေၾကာင္းေတြေၾကာင့္ မ်ိဳးေအာင္ဖို႔ခက္ခဲေနရင္ ဒီနည္းလမ္းကို သုံးရမယ္ “
“ ဟုတ္ကဲ့ အန္ကယ္..အကယ္လို႔ ႏြယ္ေဆးစစ္တာေအာင္ရင္ ႏြယ္တို႔ IUTPIနည္းကိုပဲ သုံးပါမယ္ အန္ကယ္”
ဆရာႀကီးမွင္သက္သြားသည္။ ထိုအမ်ိဳးသားက ႏူးညံ့တဲ့ အမူအရာေတြသာမက ႏူးညံ့သာယာတဲ့ အသံခ်ိဳခ်ိဳကိုလဲ ပိုင္ဆိုင္ထားတာပဲ..။
တစ္ေယာက္ရဲ႕သေဘာကို တစ္ေယာက္က လက္ခံစြာ ေအးေအးလူလူေနေနပုံမွာ သိပ္သေဘာက်စရာေကာင္း၏။
“ ဟုတ္ၿပီ ဒါဆို သားဒီေန႔ ေဆးေတြစစ္ရမယ္.. သားဒီလိႈင္းရဲ႕ ဒီလ Menstrual cycleစရင္အန္ကယ္တို႔ လုပ္ရမယ္ “
“ ဟုတ္ကဲ့ဗ် “
ဆရာႀကီးက ေႏြးေႏြးေထြးေထြးႏွင့္ေပမို႔ ႏြယ္ ေနရမခက္ေတာ့ပဲ ကိုယ့္ဦးေလးတစ္ေယာက္လို ေျပာဆိုဆက္ဆံႏိုင္လာ၏။ ေမာင့္ကို ၾကည့္ေတာ့လဲ ထိုနည္းအတူပါပဲ..။ သားကိုၾကည့္ေတာ့ ဖိုးဖိုး..ဖိုးဖိုးႏွင့္ ပါးစပ္ဖ်ားကကို မခ်ေခ်။
ႏြယ္တို႔ သားအဖသုံးေယာက္ ဒီေန႔တစ္ေနကုန္ ေဆး႐ုံမွာအခ်ိန္ကုန္ခဲ့သည္။ ႏြယ္က စစ္စရာမ်ားစစ္ေနသလို ေမာင္က သားကိုထိန္းကာ ဟိုဟိုဒီဒီေလွ်ာက္သြားေနေလ၏။
တစ္ေနကုန္မအိပ္ရေသးပဲ ေလွ်ာက္သြားေနသည့္ သားက အိမ္ျပန္ကားေပၚမွာတင္ အေနာက္ခန္းမွာ အိပ္ေပ်ာ္လာ၏။ ႏြယ္တို႔ သားေမြးၿပီးထဲက ကားေနာက္ခန္းမွာ ကေလးထိုင္ခုံတစ္ခုတပ္ထားတာျဖစ္၏။ ေဈးအေတာ္အသင့္႐ွိ၍ ခါးပတ္၊ေနာက္လွန္ကအစအကုန္ပါၿပီး အိစက္ညက္ေညာေန၏။
“ ေမာင့္ႏြယ္ ပင္ပန္းလား “
“ ေမာင္က ႏြယ့္ထက္ပိုမွာပါ “
“ အိမ္ေထာင္သည္ေတြၾကားမွာ နာတယ္ သာတယ္ မ႐ွိပါဘူး ေမာင့္ႏြယ္ရယ္ တန္းတူညီမွ်ပဲ..ေမာင္ေလ ေမာင့္ႏြယ္ကို သိပ္ခ်စ္တာ သိသလား ေမာင့္ႏြယ္သာကီ “
“ အို..ဘာမွမတိုင္ပင္ပဲ လုပ္ခ်င္တာလုပ္ခ်တဲ့လူဆိုးေကာင္ရဲ႕စကားကို မယုံပါဘူးေနာ္ “
“ ေဟာဗ်ာ တကယ္လို႔ဆို “
ႏြယ္ အေ႐ွ႕ကေန အိမ္ထဲကိုဝင္လာသလို ေမာင္သည္လည္းပဲ သားကိုခ်ီကာ အေနာက္ကေနလိုက္ဝင္လာေလသည္။
ေမာင္ေျပာသလိုပါပဲ အခ်စ္မွာ သာတယ္ နာတယ္မ႐ွိဘူး..။
အထူးသျဖင့္ ႏြယ္တို႔အခ်စ္က တန္းတူညီမွ်ပဲ.. တစ္ေယာက္အတြက္ တစ္ေယာက္က စြန္႔စားရဲတယ္..အတူလက္တြဲၿပီး ျဖစ္သမွ်ကို ရင္ဆိုင္ရဲတယ္ သိပ္ကို လွပတဲ့ ခ်စ္ျခင္းတစ္ခုပါပဲ…။
ထိုေန႔ညက ၾကယ္တာရာေတြလင္းလက္ေနသည့္ ေကာင္းကင္ေအာက္တြင္ တစ္ေယာက္ကိုယ္ တစ္ေယာက္ေပြ႕ဖက္ကာ ေလေျပညင္းခပ္ေသာ့ေသာ့ပင္ ေသြဖယ္မသြားႏိုင္သည္အထိ အၾကင္နာႏုႏု ေဝငွခဲ့ပါသည္။
တစ္ပတ္ခန္႔ၾကာၿပီးေနာက္ ႏြယ္တို႔ ဒီေန႔ေဆး႐ုံသြားမည္ျဖစ္၏။
ဒီလအတြက္ ေမာင့္သားအိမ္ရဲ႕ ရာသီစက္ဝန္းက ၿပီးၿပီျဖစ္သည္။ တြက္ခ်က္မႈေတြအရ ရာသီစက္ဝန္းစၿပီး (၁၁)ရက္ခန္႔ ေနာက္က်လွ်င္ (၁၄)ရက္ခန္႔မွာ သားဥေႂကြျခင္းျဖစ္တယ္။ သားဥက သားအိမ္အတြင္း တစ္ရက္ပဲ အသက္႐ွင္ႏိုင္ၿပီး သုတ္ပိုးက သားအိမ္ေခါင္း၊သားဥႁပြန္၊သားအိမ္အတြင္းမွာ (၇)ရက္ေလာက္ အသက္႐ွင္ႏိုင္ပါတယ္။
ေ႐ွ႕ရက္ေတြက စစ္ေဆးခ်က္ေတြကအရ ႏြယ္တို႔ ICSIနည္းကို သုံးဖို႔မလိုဟူ၍ ေျပာ၏။ ဒီေန႔ ေမာင့္သားအိမ္ထဲကို ႏြယ့္သုတ္ပိုးထည့္မည္ျဖစ္ရာ သားသားကိုထိန္းဖို႔ ဧရာဇင္ကိုပါေခၚထား၏။
ေမာင့္သားအိမ္ရဲ႕ ရာသီစက္ဝန္းအစ ငါးရက္မွာ ဓမၼတာေသြးအနည္းငယ္ဆင္းၿပီး (၁၁)ရက္ေျမာက္က် သားဥေႂကြမည္မို႔ ရာသီစက္ဝန္းအစ(၁၁)ရက္မတိုင္မွီ (၃)ရက္အလိုက သုတ္ပိုးကိုထည့္ထားမည္ျဖစ္သည္။ သုတ္ပိုးက ၾကာၾကာအသက္႐ွင္ႏိုင္၍ ႀကိဳထည့္နည္းကို ႏြယ္တို႔သုံးလို႔ရ၏။
ေဟာ္မုန္းေဆးေတြစားေနရေပမယ့္ ထည့္အၿပီး(၁၄)ရက္ ေဟာ္မုန္းေဆးပိုစားရမယ္ဟူ၍ဆရာဝန္က ေျပာထား၍ ႏြယ့္မွာေမာင့္ကို အစားေတြနင္းကန္ေကြၽးရသည္။ ဂ်ီက်တတ္လာသည့္ေမာင္က မစားဘူးပဲ လုပ္ေနလို႔ စစ္ျဖစ္ရတာလဲ အခါခါျဖစ္၏။
“ ေမာင္ သြားမယ္ေလ သားသားေရာ “
“ ဧရာနဲ႔အရင္ပါသြားၿပီ ႏြယ့္သားက ေမာင့္ကိုေတာင္လွည့္မၾကည့္ဘဲ ေစာ္ၾကည္ဘဲလုပ္မလို႔တဲ့ “
ေမာင္က လိုအပ္တာေတြထည့္ထားသည့္ အိတ္ကို လြယ္ကာ ေလွကားေပၚကေနဆင္းလာသည့္ ႏြယ့္ကိုလွမ္းၾကည့္လ်က္ သေဘာတက်ရယ္၍ ေျပာ၏။ ႏြယ္ဒီေန႔မွ ပုဆိုးအညိဳေလးကို တီ႐ွပ္အညိဳျဖင့္ တြဲဝတ္ထားလ်က္ ဆံႏြယ္ေတြကို က်စ္ဆံၿမီးယဲ့ယဲ့ကာ ေဘးတေစာင္းခ်ထားေလသည္။
႐ွင္းသန္႔သည့္ ႏြယ့္မ်က္ႏွာေလးမွစ ျဖဴေဖြးသည့္ ႏြယ့္ေျခဖ်ားအစုံး ဒီလိႈင္း ျမတ္ျမတ္ႏိုးႏိုးၾကည့္ေနမိ၏။
ႏြယ္ကေတာ့ ဒီေန႔မွ ဘာလို႔ ပုဆိုးဝတ္ထားရသလဲဆို အေျဖက႐ွင္း၏။ ႏြယ္ဒီေန႔ ပင္ပန္းရမည့္ ကိစၥႀကီးကို လုပ္ရမည္ျဖစ္သည္။ ထို႔ေၾကာင့္ ခြၽတ္ရခက္သည့္ ေဘာင္းဘီအစား ပုဆိုးပဲဝတ္လာလိုက္၏။
“ ႏြယ္ အေပၚမွာ အၾကာႀကီး ဘာလုပ္ေနတာလဲဟင္ “
“ ႏြယ္ ဘုရား႐ွိခိုးေနတာပါ ေမာင္ “
“ ေမာင္နဲ႔ နိဗၺာန္အထိ အတူတူသြားပါရေစလို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ရဲ႕လား ႏြယ္ “
“ နိဗၺာန္အထိေတာ့ ႏြယ္ေမွ်ာ္မွန္းမရဲဘူးေမာင္..ဒီေန႔ ေမာင္နာက်င္မႈကင္းကင္းနဲ႔ သမီးကိုေခၚလာႏိုင္ပါေစပဲ ဆုေတာင္းလိုက္တာပါ ေမာင္ “
ႏြယ့္လို ေ႐ွ႕မတိုးသာ ေနာက္မဆုတ္သာဆိုသည့္ အေျခအေနကို ေရာက္ခဲ့လွ်င္ ႏြယ့္လိုပဲ ယုံၾကည္ကိုးကြယ္ရာ နတ္၊ဘုရားမ်ားကိုတိုင္တည္လို႔ ဆုေတာင္းမိမယ္ ထင္ပါရဲ႕..။
“ သိပ္ခ်စ္ရတာပဲ ႏြယ္သာကီ “
ဒီလိႈင္းအေနနဲ႔ တစ္ႏွစ္လုံး ေဟာ္မုန္းေဆးေသာက္ရတဲ့အေသာက္၊ ထိုးရတဲ့အထိုး ေျပာမေနနဲ႔ေတာ့ တစ္ခါတေလဆို အညိဳမဲေတြကို ႏြယ္မသိေအာင္ဖုံးရတာမလြယ္။ ပိုဆိုးတာက ဆီးစက္က သားအိမ္ထည့္ထားသည့္ ခ်ဳပ္႐ိုးေၾကာင္း (၆)လက္မနီးပါးေလာက္႐ွိမည့္ ကန္႔လန္႔ဖ်က္ခ်ဳပ္႐ိုးေၾကာင္းကို မေပၚေအာင္ ဖုံးရတာ မလြယ္လွ..။
သားအိမ္ထည့္ကာ ေသြးေၾကာေတြဆက္ရသည့္အခ်ိန္ေတြမို႔ ခြဲခန္းထဲ (၁၂)နာရီနီးပါးၾကာခဲ့၏။ ထိုအခ်ိန္ေတြက ဒီလိႈင္းဆိုတာ စိတ္အားထက္သန္ေနတဲ့ ေမ်ာလြင့္ဝိညာဥ္သာသာပဲ..။
အခက္အခဲေတြက ႏြယ္သာကီ့အျပဳံးနဲ႔ သမီးရဲ႕ ရယ္သံသဲ့သဲ့ၾကားရလွ်င္ ယူျဖစ္သလို ေပ်ာက္လိမ့္မယ္ ထင္ပါရဲ႕..
ဒယ္ဒီ့သမီးေလးေရ ေက်းဇူးျပဳ၍ ဘယ္မွ ေလွ်ာက္မသြားဘဲ ဒယ္ဒီ့ဆီလာခဲ့ေပးပါ…။
“ ဟယ္လို ဧရာဘယ္မွာလဲ “
“ ငါနဲ႔ဝက္ဝံေပါက္ ကိုေနာင့္ေယာက်ၤားနဲ႔ မုန္႔သြားစားတယ္ စိတ္မပူနဲ႔ ကိုယ္လုပ္စရာ႐ွိတာသာလုပ္ “
“ အင္း အင္း “
ဒီလိႈင္းတို႔ ေဆး႐ုံေရာက္၍ သားတို႔ကို မေတြ႕ေခ်မို႔ ဖုန္းဆက္ကာလွမ္းေမးလိုက္သည္။ လြမ္ေစးနဲ႔ လြမ္ေနာင္ဟူသည့္ ညီအစ္ကိုေတြကသာမတည့္မယ္ သူတို႔ေယာက်ၤားေတြက အခ်င္းခ်င္းတည့္တာ ညီအစ္ကိုအရင္းေတြလိုပဲ။ ၾကားထဲက သားကပါ အဆစ္ပါေသး၏။
ႏြယ္ကေတာ့ ေအးေဆးေနတတ္သူမို႔ သူတို႔ေလာက္မေရာေႏွာေန။ ဒီလိႈင္းလား ႏြယ္ သတိေမ့သြားထဲက အဲ့ထုံေဆးဆရာဝန္ကို အေၾကာမတည့္တာ။
“ ဧရာတို႔နဲ႔ သားက ပါသြားတယ္ ႏြယ္ “
“ အဲ့တာဆို စိတ္ခ်ရပါၿပီ “
ေဆး႐ုံအတြင္းသို႔ ႏြယ့္လက္ကိုတင္းတင္းဆုတ္ကိုင္လ်က္ အိတ္ကိုတစ္ဖက္လြယ္ကာ ဒီလိႈင္းဝင္လာခဲ့သည္။ မသိလွ်င္ ျဖဴေဖ်ာ့ေနသည့္ ႏြယ္က လူနာလိုလို ဘာလိုလိုႏွင့္..။
ေ႐ႊညိဳေရာင္ ႐ွပ္ႏွင့္ အနက္ေရာင္စတိုင္ပန္ကို တြဲဝတ္ထားတဲ့ ေမာင့္က သိပ္ခန္႔လြန္း၍ အနားကလူတိုင္း ေငးၾကည့္လာ၏။
ႏြယ္က သဝန္တိုျခင္းကင္းစြာ ႏြယ့္အမ်ိဳးသား၊ႏြယ့္ခ်စ္သူက လူခ်စ္လူခင္ေပါမ်ားပါလား ဟူ၍ေတာင္ေတြးမိ၏။
ႏြယ္က ေမာင့္ေက်ာျပင္က်ယ္က်ယ္ကိုသာ မ်က္ႏွာမူပါတယ္ ေမာင္…။
ေမာင္က ေဆး႐ုံအဝတ္အစား မိုးျပာေရာင္ ေဖ်ာ့ေဖ်ာ့နဲ႔ေတာင္ၾကည့္ေကာင္းေနတုန္း..။ ၾကည့္မေကာင္းေတာ့ပဲ စိတ္ဖိစီးလာတာက ႏြယ္ျဖစ္၏။
ႏြယ္ခဏေနက် Sperm Collection roomထဲကိုဝင္ရေတာ့မည္ျဖစ္သည္။ ကိုယ္တိုင္ေတာင္ စိတ္ဆႏၵအရ မေျဖေလွ်ာ့ဘူးခဲ့ေခ်မို႔ ခက္ေခ်ၿပီ။ ႏြယ္က တရားေပါက္ေနတာမဟုတ္ေပမယ့္ အေပါင္းအသင္းမ႐ွိတာကစ၍ ငတုံးတစ္ေယာက္လိုေနခဲ့ရတာမွာဆုံးခဲ့၍ ဤလိုအမ်ိဳးသားကိစၥေတြႏြယ္မသိ။
ဒါကို ေမာင္သိမယ္လို႔ ႏြယ္ထင္တယ္။ ႏြယ္ ကေလးေမြးၿပီးေတာ့ သားအိမ္ပါတစ္ခါထဲထုတ္လိုက္ရ၍ သားအိမ္ထည့္ၿပီး (၆)လ၌ အတူေန၍မရေခ်မို႔ ေမာင္က စိတ္ဆႏၵဘယ္ေလာက္ျပင္းပ်ေနပါေစ ေ႐ွာင္၏။ ေနာက္ပိုင္းက် ေမာင္က သားအိမ္ထည့္လိုက္၍ ထိုကိစၥကို ေ႐ွာင္၏။
“ ေသခ်ာလုပ္ခဲ့ေနာ္ ေဘဘီ ေမာင္အျပင္ကေန ေစာင့္ေနမယ္..10mlေက်ာ္မွ ရမယ္ေနာ္ ေဘဘီ”
အ႐ွက္သည္းေနသည့္ ႏြယ့္ကို ေမာင္က Sperm Collection roomေ႐ွ႕အထိ စလို႔ ေကာင္းေနတုန္း။ ႏြယ့္နား႐ြက္ဖ်ားေတြရဲလာကာ ေမာင့္လက္ဖ်ံကို လွမ္း႐ိုက္လိုက္၏။
“ ေမာင္ ဘယ္လိုျဖစ္ေနတာလဲ “
“ ေရာ ခက္ၿပီ ေမာင့္ကေလးေလးရယ္ ေမာင္က အတည္ေျပာတာကို “
“ ဘာအတည္ေျပာတာလဲ ေမာင့္မ်က္ႏွာက ျပဳံးစိစိနဲ႔ “
တကယ္လည္း ဒီလိႈင္းအ႐ွက္သည္းေနသည့္သူကိုၾကည့္ကာ ျပဳံးေနခဲ့ပါ၏။
“ အထဲက ဘူးအျပည့္သာ ထည့္ခဲ့ေနာ္ ေဘဘီ “
“ ေတာ္ၿပီ ေနခဲ့ေတာ့ “
ႏြယ္ ပိုပို၍႐ွက္လာကာ Sperm Collection roomထဲသို႔ ေျခတုန္႔ေႏွးျခင္းမ႐ွိဘဲ ေအာင္ျမင္စြာ ဝင္သြားခဲ့၏။ အျပင္မွာေတာ့ ဆရာမေလးတစ္ေယာက္ႏွင့္ ေမာင္ ေစာင့္ေနမည္မွာ မလြဲဧကန္ပင္။
ႏြယ္ဝင္သြားသြားျခင္း အခန္းထဲမွာေတြ႕ရတာက အိစက္ညက္ေညာသည့္ ဆိုဖာခပ္ႀကီးႀကီးတစ္လုံးက အေပါက္ဝႏွင့္ တန္းတန္းမွာ..။ အခန္းက အနည္းငယ္က်ဥ္းေပမယ့္ အခန္းရဲ႕ ေဒါင့္ကိုခ်ိဳးလိုက္လွ်င္ ဖလပ္တီဗြီအျပားတစ္လုံး screenမွာ websiteေပါင္းစုံႏွင့္ အေဖာ္အခြၽတ္ေမာ္ဒယ္မ်ားရဲ႕ပုံ႐ွိ၏။
ႏြယ္ ႐ွက္စိတ္တို႔တိုးလာကာ က်က္သီး ဖ်န္းခနဲထသြားရသည္။ တီဗြီရဲ႕ေအာက္မွာ စားပြဲတစ္လုံးႏွင့္ ေရ၊ရီမုဒ္၊ အ႐ွည္(၂)လက္မခြဲသာသာ လုံးပတ္(၁)လက္မခြဲေက်ာ္ေလာက္႐ွိသည့္ အဖုံးနီႏွင့္ဘူးမ်ား၊တီသွ်ဴး စသည္ျဖင့္ ရိကၡာအစုံ႐ွိ၏။ အခန္းအတြင္း ေန႔ခင္းဘက္ျဖစ္ေနေစပာမူ ညဘက္ပုံသ႑ာန္မ်ိဳး မီးအလင္းမွအပ ဘာအလင္းမွမ႐ွိ။ ဆိုဖာ၏အေနာက္တြင္ ေဘစင္ခပ္ေသးေသး႐ွိ၏။ ဒီအခန္းက အသံလုံသည္မို႔စိတ္ခ်ရသည္။
ထို႔ေနာက္စီမံစရာ႐ွိသည့္ကိစၥရပ္တို႔ကို စီမံကာ လိုသေလာက္ပမာဏကိုရလာသည္မို႔ ဘူးကိုကိုင္ကာထြက္လာခဲ့ေတာ့သည္။
ႏြယ့္အက်ႌမွာ ေခြၽးစေတြကပ္ညိေနပါ၏။
အျပင္မွာေစာင့္ေနတဲ့ ေမာင္က ႏြယ္ထြက္လာတာကို ေတြ႕တာနဲ႔ အေျပးအလႊားလာကာ အဆင္ေျပရဲ႕လားေမး၏။
“ အဆင္ေျပရဲ႕လား ေမာင့္ကေလးေလး “
ႏြယ္က ဘူးကိုေထာင္ျပလိုက္လွ်င္ ေမာင္က ရယ္ပါ၏။ ႏြယ္အၾကည့္စူးစူးပို႔လိုက္လွ်င္ ေမာင္ကအရယ္ရပ္၏။
“ အာ ေမာင့္ကေလးေလးက လူႀကီးေလးျဖစ္လာၿပီပဲ “
“ ဟုတ္တယ္ ေရာ့ ေမာင္..ေမာင္ပဲ ဆရာမကို ေပးလိုက္ေတာ့ ႏြယ္မတ္တက္မရပ္ခ်င္ေတာ့လို႔ အခန္းသြားေတာ့မယ္ “
အျပင္ခဏထြက္သြားသည့္ သူနာျပဳကို ႏြယ္မေစာင့္ႏိုင္စြာ အရင္ထြက္လာခဲ့၏။ ႐ွက္တာလည္းပါသလို ႏႈံးခ်ိေနတာေၾကာင့္ ႏြယ္ အိပ္ရာထဲတိုးေဝွ႔ကာအိပ္ခ်င္ေန၏။ အတိုးေဝွ႔ခ်င္ဆုံးက ေမာင့္ရင္ခြင္ဆိုေပမယ့္ ေဆး႐ုံမွာဆိုတဲ့အသိႏွင့္ ထိန္းထားရသည္။
ဒီလိႈင္း ႏြယ့္ကို လိုက္ၾကည့္ေနမိသည္။ ႏြယ္တကယ္ပင္ပန္းေနပုံရကာ ေျခလွမ္းေႏွးေႏွးႏွင့္ သြားေနပုံက အားမရလွ။ အခ်ိန္အခါသင့္စြာ သူနာျပဳကျပန္ေရာက္လာေတာ့ ဘူးကို ဆရာမလက္ထဲထည့္ခဲ့ကာ ႏြယ့္ဆီအေျပးသြားၿပီး ဒူးကေနလွ်ိဳကာ ေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္။
“ အမေလး ဗုေဒၶါ ေမာင့္..”
ႏြယ္ ႐ုတ္တရက္လန္႔သြားၿပီး ေမာင္ကို ေဆာင့္ေအာင့္ကာ ေခၚခ်မိလိုက္ေတာ့၏။ ေမာင္က လုပ္လိုက္ရင္ မတရား..။
လူတခ်ိဳ႕က ၾကည့္ေနၾကပါေသာ္လည္း ေမာင္က ျပန္ခ်မေပး။ လူတခ်ိဳ႕က တီးတိုးဆိုေနၾကပါေသာ္လည္း ႏြယ္တို႔ဂ႐ုမစိုက္။ သူတို႔ေျပာေနသည့္ ဘာသာစကားကို ႏြယ္တို႔မွနားမလည္တာ..။
ထိုင္းမွာေနတာ သားအသက္ထက္ေတာင္ေက်ာ္လာၿပီ ဆိုေပမယ့္ တစ္ခ်ိန္လုံးအိမ္မွာပဲ ေနၾကတာျဖစ္၍ ဘာသာစကားက ဆာဝါဒီခပ္ေလာက္ပဲ သိ၏။
အခန္းေရာက္ေတာ့ ေမာင္က ကုတင္ေပၚခ်ေပးကာ ႏြယ့္ကို တေရးတေမာအိပ္ေစကာ လူနာအက်ႌႏွင့္ ေမာင္က ထိုင္၍ေစာင့္ေပးမည္ဟုေျပာ၏။
ႏြယ္လည္းပင္ပန္းေနမႈေၾကာင့္ လက္သင့္ခံကာ အိပ္လိုက္၏။ သားျပန္မေရာက္လာခင္အထိ အနမ္းတဖြဖြေႁခြေနသည့္ ေမာင္ႏွင့္ အပူအပင္ကင္းကင္းအိပ္ေနသည့္ႏြယ္တို႔၏ ကမ႓ာေလးကာ ေအးခ်မ္းလ်က္…။
“ အီးဟီး..ဖီဖီ ဘာခ်စ္တာယဲ ဒယ္ဒယ္..အီးဟီး”
သားက ငိုႀကီးခ်က္မနဲ႔ ဒီလိႈင္း ေဘာင္းဘီကိုလာကိုင္ေနသျဖင့္ သားကိုေပြ႕ကာ ဖိနပ္ခြၽတ္ေပးၿပီး လြတ္ေနသည့္ ကုတင္ေပၚတင္ေပးလိုက္၏။
“ ဒယ္ဒယ္ ဖီဖီ ဘာခ်စ္တာယဲယို႔ အီးဟီး “
သားရဲ႕အသံက ဒီလိႈင္းရဲ႕အသံလို ဩဩမဟုတ္ဘဲ ႏြယ့္အသံနဲ႔ေပါင္းကာထြက္လာသမ်ိဳး စူး၏။
“ သားသား ေဖေဖဘာမွမျဖစ္ပါဘူးကြာ ခဏအိပ္ေနတာကို သားသားက မဆိုးရဘူးေနာ္ “
“ ေခ်း႐ုံ ကုတင္ေပၚမွာ ယဲေနရာကို ဘာကိုဘာမွမခ်စ္ဝူးလဲ ဒယ္ဒယ္ လူယိမ္ အီးဟီး “
“ ဟုတ္ကဲ့ အကိုေလးကပဲ ေ႐ႊဉာဏ္ေတာ္စူးေရာက္ေနပါတယ္.. အကိုေလးရဲ႕ ေဖေဖမွာ ေဆးပိုက္ေတြခ်ိတ္ထားလို႔လား..”
“ သိဝူး..ဖီဖီဘာမွမခ်စ္ရဝူး အီးဟီး “
သားရဲ႕ အသံပိုက်ယ္လာသလို သားက ႏြယ့္ရင္ဘက္ေပၚတက္ေနသည္မို႔ ဒီလိႈင္းေျခေထာက္ကကိုင္ၿပီး ျပန္ဆြဲခ်ရသည္။ ဒီလိႈင္းခက္ထန္ရဲ႕သား ဒီလိႈင္းအကၡရာကလည္း မေခ..။ လက္ကိုကုန္းကုန္းကိုက္လို႔ ေ႐ွာင္ရတိမ္းရႏွင့္ၾကားက ႏြယ္ႏိုးသြားပါေတာ့သည္။
“ အင္း…”
ႏြယ္အသံ႐ွည္စြဲကာပ်င္းေၾကာဆန္႔လိုက္ၿပီးေနာက္ နားထဲအရင္ဝင္လာတာက ေမာင့္အသံ ၿပီးမွ သားအသံ..။ ခိုင္မာလြန္းသည့္ ေဆး႐ုံကုတင္က ပုခက္သဖြယ္လႈပ္ေန၏။ ႏြယ္ ဒီေလာက္လႈပ္ေနတာကို အိပ္ေပ်ာ္ႏိုင္ခဲ့တာ အရင္ေန႔ေတြက အိပ္မေပ်ာ္တာရယ္ ပင္ပန္းတာရယ္ ေပါင္းသြား၍ ျဖစ္ပါလိမ့္မည္။
ႏြယ္ ကုန္းထကာ သားနဲ႔ ေမာင္ကို ၾကည့္လိုက္သည္။ သားရဲ႕ေျခေထာက္တုတ္တုတ္ေတြကို ေမာင္က ဆြဲထား၏။ သားကေနာက္ျပန္ကုန္းကိုက္ေန၏။
“ ေတာ္ၾကေတာ့ “
“ အီးဟီး အူးဝါး ဖီဖီ ဒယ္ဒယ္ကအႏိုင္က်င့္ယယ္ “
သူကပဲကိုက္ၿပီး သူကပဲ ေျပးကာ ႏြယ့္လည္ပင္းကိုဖက္လ်က္ ငိုႀကီးခ်က္မႏွင့္ တိုင္ေလသည္။
“ ဟုတ္ပါ့ေနာ္ ဒယ္ဒယ္က သိပ္ဆိုးတာပဲ “
ကေလးငယ္ကို ေက်ာဖြဖြသပ္ကာ ႏွစ္သိပ္ေနရသကဲ့သို႔ ကေလးႀကီးကိုလည္း သားကိုဖက္ထားသည့္ၾကားက အၾကင္နာႏုႏုျဖင့္ ႏွစ္သိပ္ရေသးသည္။