ავტორის pov.
იუნამ მთელი ღამე ჯიმინის თბილ მკლავებში გაატარა და უდარდელად ეძინა აი გოგოებს კი მთელი ღამე თვალი არ მოუხჭავთ,იუნა მთელი დღე არ უნახიათ და მასზე ძალიან ნერვიულობდნენ არ იცოდნენ სად შეიძლება წასულიყო და სად მოეძებნათ.
ანას pov
ანა: ეს ვირი სად წაეთრა ნეტა, რო ვნახავ ჩემი ხელით მოვკლავ
მია: ვაიმეეე წელიი - ამოიოხრაა მიამ - ხოო ხოოო სად წაეთრაა ნეტა
ანა: დედას ვუტ... - თქვა და მაშინვე იუნა შემოვარდა ოთახში
იუნა: აეეეთთთ გადამარჩინეთთთ რაა - შემოვარდა ყვირილით
ანა: გადაგარჩინოთ კიარა მოდი აქქქ უნდა მოგკლააააა - და იუნას გავეკიდეე
მია: ვაიმე დაწყნარდით რაა - ჩვენს გაშვეებას ცდილობდა მია, მაგრამ ადგომა არ შეეძლო და ერთ ადგილას გაშეშებული ძლივს ყვიროდა
ანა: რა დამაწყნარებს მთელი ღამე გავათენე ამ უნამუ... - სიტყვის დამთავრება ისევ ვერ მოვასწარი როდესაც შუგამ კარი შემოაღო
შუგა: აქ რა ჯანდაბა ხდება - თქვა შეშინებული სახით
ანა:დაკაკუნება არ გასწავლეს?
იუნა: ვაიმე მადლობაა შუგაას ჩემი გადარჩენისთვის
შუგა: ჯიმინმა უკვე გაიღვიძა? - კითხა იუნას და თან თვალი ჩაუკრა
მე და მიამ ერთდროულად დავაღეთ პირი და ვთქვით
ანა&მია: რაააააა
იუნა: ვსო წასულია ჩემი საქმე
ანა: შუგა ოთახიდან გადი ორიწუთი
შუგა: გეყოს ეს ბავშური საქციელი წავედით უნდა ვივარჯიშოთ - ხელი მკლავში დაავლო და გარეთ მიათრევდა, ანა კი ეწინააღმდეგებოდა და თან დივანის უკან მდგარ იუნას უჭყიტავდა თვალებს იმის ნიშნად რო ამ საქმეს ასე არ დატოვებდა
ანა: იდიოტო პიჟამოებით სად მიგყავარ
შუგა: აბა ისევ ისეთი გამომწვევი შორტი უნდა ჩაიცვა?
ანა: თუნდაც, და შენ რა პრობლემა გაქ
შუგა: თუ ისევ ეგეთს ჩაიცმევ თავს ვეღარ შევიკავებ
ანა: რისგან - ვკითხე გაკვირვებულმა, მან კი ეშმაკირად ჩაიღიმა და ჩემი წათრევა გააგრძელა, მისი ღიმილისგან მივხვდი რასაც გულისხმობდა
ანა: შეეეე იდიოტოოოოოო - მან პასუხი არ გამცა და უბრალოდ ჩაიღიმა
ანა: იდიოტო საჭმლის ჭამა მაინც მაცადე
შუგა: კარგი ნუ წიკვინებ მაცადე - შუგამ თავის ოთახში შემიყვანა და კარადასთან მივიდა
ანა: აქ რა მინა - ვათქვი და გარემოს თვალი მოვავლე - მან პასუხი ისევ არ გამცა და თავისი სპორტულები მესროლა
ანა: ესს რრაა ჯაანდაბააა
შუგა: რატო კაცო გიხდება
ანა: ლუიზა ბებოს ვგავარ - ვთქვი და სახე დავმანჭე
შუგა: კაი წავედით ეხა ვჭამოთ - ამ სიტყვებზე პირი დავაღე და თვალები გადმოვკლაკნე
ანა: ვაიმეეე ზოგჯერ რა კარგი ადამიანი ხარრ - ვუთხარი აფერისტულად
შუგა: ბევრს ნუ ტლიკინებ წავედით - გარეთ გამიყვანა რაც მეუცნაურა
ანა: ვაიმე გარეთ ვართ? ღმერთო თუ მჯეროდესსსსს - ყვირილი დავიწყე და ჩემს ბედნიერებას საზღვარი არ ქონდა
შუგა: მემგონი გშიოდა ხომ?
ანა: სად მივდივართ? კაფეში?თუუ რესტორანში? ააა მივხვდი მაკდონალდში ხომმ?
შუგა: არ შეგიძლია ერთი წამით მაინც დასერიოზულდე?
ანა: და ვინ თქვა რომ არასერიოზული ვარ?
შუგა: შენი საქციელით ამას ყოველდღე ამტკიცებ
ანა: გირჩევნია ჩემი სერიოზული მხარე არასდროს ნახო
შუგა: აუფფ დამბურძგლა
ანა: კაი წავედით რაა მშია, აბა მანქანა სად არი
შუგა: თქვენი წყალობით ჩვენი მანქანები პოლიციამ შეამჩნია ასე რო სანამ ნომერს არ გამოვცვლით ასე მოგვიწევს
ანა: აბა რითი მივდივართ - ვთქვი გაკვირვებული სახით - ეხა არ მითხრა რო ფეხით უნდა მათრიო თორე გავგიჟდები
შუგა: არა ბაიკით წავალთ - თქვა და ბაიკს შემოაჯდა - მოდი მოდი დაჯექი რას ელოდები
ანა: მეკაიფები?
შუგა: რატო რაარი
ანა: მე მანდ არ დავჯდები
შუგა: მაშინ ფეხით გამომყევი - და ბაიკი დაქოქა
ანა: კარგი კარგი მოვდივარ დაიცადე - ვთქვი და ბაიკს შემოვაჯექი, ხელებით კი ბაიკის უკანა ნაწილს დავეყრდენი
შუგა: პატარავ ეგრეე გადმოვარდები, ხელები გირჩევნია მე მომხვიო - მითხრა ჩასმირკული სახით
ანა: კიდევ რას ისურვებთ ბატონო იუნგი - ვთქვი ირონიულად, მან კი ჩაიღიმა და ბაიკი მოულოდნელად დაძრა და მთელი ინერციით მის სხეულს მივეხეთქე, შუგამ კი ამაზე ჩაიცინა, ისევ ხელების უკან დაბრუნებას ვაპირებდი როდესაც ბაიკი დაძრა და მთელი სისწრაფით წავიდა
ანა: შენი დედაცცც მინ იუნგი - დავნებდი და გადავწყვიტე ამ მომენტით დავმტკბარიყავი, შეიძლება არ ვაღიარებდი მაგრამ ეს მეც მოწონდა, და ის ფაქტი რომ მე მას ვეხუტებოდი ჩემში სიამოვნებას აღძრავადა
როგორც იქნა მივაღწიეთ დანიშნულების ადგილს და ეს ადგილი ჩემი საყვარელი პიცერია აღმოჩნდა, ამაზე გამეღიმა და ვთქვი
ანა: როგორ მომნატრებია აქაურობა
შუგა: აქ დიდ დროს ატარებდი?
ანა: კი ძალიან დიდ დროს - პიცერიაში შევედით და იუნგიმ შეკვეთა მისცა, რამდენიმე წუთში კი ჩვენი პიცები მოგვიტანეს
ანა: სამოთხეეეე
შუგა: გიჟი ხარ - თქვა და ჩაიცინა, მის ღიმილზე კი ჩემდა უნებურად ჩამეღიმა
ჩემ სტიქიაში ვიყავი და ვჭამდი როდესაც შუგამ ვიღაცას დაუძახა
შუგა: ჰეიი მინჯი
მინჯი: შუგიტოოოო
ანა: რაიოოო? - სახე დავმანჭე და პიცის ნაჭერი პირიდან გადმომივარედა
ის ვიღაც მენჯი თუ თირკმელი მაშინვე ჩვენთან მოვიდა, შუგას კალთაში ჩაუხტა და ხელები კისერზე შემოხვია, იუნგიმაც არ დააყოვნა და პროშნაობა დაიწყეს
ანა: ვაიმეეე გული მერევა - ვთქვი და გულის რევის იმიტაცია გავაკეთე
შუგა: ეგ ალბათ იმიტო რო ბევრი ჭამე
ანა: არა არა დარწმუნებული ვარ მაგის ბრალი არ არი - და თვალები გადავატრიალე
მინჯი: შუგიტოო ეს გოგო ვინ არისს - თქვა და ისედაც მოღებული მაიკა კიდევ ჩამოიწია
ანა: ბარემ თავი ჩაადებინე - მის ძუძუებს შევხედე და ვთქი - ისე რა დაგიჯდა სილიკონი
მინჯი: სხვათაშორორის ნამდვილია - თქვა და შუგას კითხვა გაუმეორა - შუგიტოოო ვინ არის ეს გოგო - თქვა განერვიულებული ხმით
ანა: მაგ კითხვას მე უნდა ვუსვავდე - ვთქვი სრული სერიოზულობით, შუგამ შემომხედა და ჩაიღიმა
იუნგი: ააა ... - არ ვაცადე რადგან ხელს შემიშლიდა ჩემს გეგმაში
ანა: და იქნებ ადამიანურად სკამზე დამჯდარიყავი - ნელნელა ვამჩნევდი რომ ბრაზი მემატებოდა
მინჯი: არა მაგას არ ვაპირებ - ამ ყველაფრის ყურება უბრალოდ აღარ შემეძლო და წამოსვლა დავაპირე
ანა: კარგით მაშინ ისიამოვნეთ მე დაგტოვებთ - სანამ წამოვიდოდი დავინახე შუგამ როგორ ჩაიღიმა
გამწარებულზე შუგას ბაიკს შემოვაჯექი და წასვლას ვაპირებდი როდესაც პიცერიიდან შუგა და თავისი ბოზი გამოვიდნენ მე კი ორივეს შუათითი ამოვუწიე ბაიკი დავქოქე და წამებში იქიდან გავქრი
....
მიას pov.
მთელი სხეული მტკიოდა და ფეხზე ვერ ვდგებოდი რო ეს იდიოტი მეცემა
მია: აბა ეხა დაფქვი ყველაფერი თორეე აქედან მაინც ავდგები და თავს მოგაჭრიიი!!
იუნა: ვაიმე დედააა
მია: შენ წუხელ ჯიმინთან იყავი?
იუნა: აა..რაა - ხმა უკანკალებდა ესეიგი მატყუებსს
მია: ეხა შენ მატყუებ?
იუნა: ხხ..ოო
მია: დროზე მითხარი რა მოხდაა
იუნა: მოკ... - ვერ დაამთავრა რადგან თეჰიონმა ოთახის კარი შემოაღო
თეჰიონი: მია ადექი წასვლის დროა, უიი იუნა შენც აქ ხარ მეგონა ჯიმნთან იქნებოდი
იუნა: საიდან იცით ყველამმ - თქვა და აბანოში შევიდა
მია: ჯერ მოსამზადებელი ვარ და მაცადე რაა
თეჰიონი: მოიცა ეგრე გაშეშებული რატო ხარრ?
მია: რაა არაა საიდან მოიტანე კაცო - ვთქვი და ადგომა ვცადე, მაგრამ ეს ნამდვილად არ შემეძლო
თეჰიონი: შენ რა ვერ დგები? - თქვა და სიცილი დაიწო
მია: იდიოტოო როგორ ვერაა - ვთქვი და ისევ ვცადე, ამჯერად ავდექი მაგრამ მაშინვე წავიქეცი
თეჰიონი: მოდი წამოგაყენო - და სიცილით მომიახლოვდა - ისადა ბოლოს როდის ივარჯიშე?
მია: როდის და ერთი წლის წინ - ვუპასუხე სერიოზულად
თეჰიონი: სერიოზულად?
მია: რაიყო ერთი წლის წინ ნავარჯიშები ადამიანი არ გინახიაა?! - თეჰიონმა ჩაიცინა და თქვა
თეჰიონი: მაგას მნიშვნელობა არ აქ დღეს მაინც მოგიწევს ვარჯიში
მია: კარგი რაა თეჰიონ, ვერ ხედავ რა დღეში ვარ? - თქვა და გაიბუსხა
მოულოდნელად თეჰიონმა სახე დაასერიოზულა და ჩემს სიმაღლემდე დაიხარა, ნიკაპზე ხელი მომკიდა და მითხრა
თეჰიონი: დამიჯერე პატარავ ჩემი რომ იყო უარესი მოგივიდოდა
რაიოოოოო ამას ხო არ უნდა ახლა მივულურჯო სახე, გარყვნილი ღილაკი ჩაერთოო აშკარად
მია: ან ეგ გარყვნილი ღილაკი გამორთე ან არადა ჩემი ფეხი შენს სიამაყეს მოხვდება - ვთქვი ფეხზე წამოვვარდი და ტკივილი სულ დამავიწყდა - დედააა მეტკინაააა - თეჰიონმა ჩაიღიმა და ჩემთან მოვიდა - არ მტკენია არა
თეჰიონი: წასვლის დროა - ხელში ამიყვანა და ქვემოთ ჩამიყვანა
ჯანდაბა ეს ბიჭი ასე რატო მოქმედებს ჩემზე იდიოტიიიი , არაფერიც მია არ მოქმედებს მოაშორე აქედან
თეჰიონი: ნუ ფართხალებ - მითხრა და უფრო მჭიდროდ დამიჭირა
მია: ვაიმე მგონი მართლა მოქმედებს - ვთქვი დაა გავიაზრე რომ ხმამაღლა ვთქვი
თეჰიონი: რაა თქვი?
მია: არაფერი - ვუთხარი გადაჭრით
თეჰიონი: შენ ეხლა თქვი რომ მე შენზე ვმოქმედებდი? ჰაჰჰ ვიცოდი
მია: მე ვთქვი რომ ნერვებზე მოქმედებ სხვა არაფერი მიგულისხმია
თეჰიონი: აბა რატო გაწითლდი? - თქვა სარკაზმული ტონით
მია: კარგი რაა შენი სიტყვების გჯერა? ჩემზე შენ არ იმოქმედებ
თეჰიონმა სახე ჩემთან ახლოს მოწია, ჩვენს შორის მილიმეტრები იყო დაშორება, თვალები დახვხუჭე მოვემზადე იმისთვის რომ ჩემთვის ეკოცნა, მიკვირდა რო ამასარ ვეწინააღმდეგებოდი მაგრამ თითქოს ჩემს ტუჩებს ეს ჭირდებოდა
თეჰიონი: დარწმუნებული ხარ რომ შენზე არ ვმოქმედებ? მე ასე არ ვფიქრობ
ესს იდიოტი რა გააკეთააა ეხა
მია: ყველაზე დიდი იდიოტი ხარ ვინც კი ოდესმე მინახავს
თეჰიონი: კი კი აბა რაა არადა პირიქით ფიქრობ
მია: თეჰ.... - თქმა ვერ მოვასწარი როდესაც წინიდან ვიღაც მახინჯი და დაბოტოქსებული გოგოს ხმა გავიგე
??: თეჰიონ ძვირფასო - დაუძახა წრიპინა და საზიზღარი ხმით
მია: ვაიმე ეშმაკიიიიი -ვერ შევიკავე და თეჰიონს ჩავეხუტე ისეშემეშინდა
თეჰიონი: ჯანდაბა ეს ძუკნა უკვე მოვიდა?
??: თეჰიონნ მომენატრეე - გამოექანა და თეჰიონს ჩაეხუტა
თეჰიონი: ასე მალე რატომ მოხვედი სელესტა
მია: სელუსტა?
სელესტა: თე ეს ვინ არის?
მია: თე? - ახლა ამ გოგოს ხო არ უნდაა ეს დაჭიმული და გაშეშეშემული ფეხები ვატაკო - დედა ბიჭო რა სახელებია
თეჰიონი: რა შენი საქმეა ეს გოგო ვინ არის
სელესტა: კარგი რა თეე შენ ხომ ჩემი შეყვარებულიხარ?
მია: შეყვარებული?
თეჰიონი: სელესტა შენი ადგილი იცოდე
სელესტა: ვიცი და ოთახში დაგელოდები
მია: ფუუუ ახლა გული ამერევა თეჰიონ შენ რა ამ არსებასთან წევხარ? წავედიი მე გამიშვი ხელი
თეჰიონი ჩემს ყურთან მოიწია და ჩუმად მითხრა
თეჰიონი: მე მისით მხოლოდ ვერთობი - ჩაიღიმა და მე გაშტერებული დამტოვა
სელესტა: ეიი შენ ძუკნა ჩემს შეყვარებულს საერთოდ რატო ეხები, ვინ მოგცა ამის უფლება!! - მითხრა ყვირილით
მია: თეჰიონ ორიწამი დამსვი - მან გააკეთა ის რაც ვუთხარი, მიუხედავად იმისა რომ ძლივს ვიდექი ფეხზე ამ ძროხას ამის დაძახებას არ ვაპატიებდი
მია: რა დამიძახე?
სელესტა: მე ვთქვი რომ ძუკ - თქმა არ დავაცადე
ახლა ვნახავთ ვინ არის ძუკნა ვთქვი მასთან ახლოს მივედი კისერში ხელი ძლიერად ჩავარტყი და წამის მეასედში ძირს უგონოდ დავარდა
თეჰიონი: ესეც ჩვენი ვარჯიშის შედეგი, ახლა ეს როგორ გამოვაფხიზლო - თქვა და შუბლის სრესვა დაიწყო
მია: კარგი თეე - დავუძახე ირონიულად - ნუ ნერვიულობ მალე გამოფხიზლდება და მერე შეძლებთ ოთახში ასვლას და გულაობას - ჩავიღიმე და სავარჯიშო ოთახისკენ წავედი
....
იუნას pov.
მშვენიერია როგორც იქნა მარტო დავრჩი თორე მალე ჭკუიდან შევიშლებოდი, რაამბავი შეკითხვების დასმაიციაან რააა. სააბაზანოში შევედი და წყალი გადავივლე უფფ როგორიი სიამოვნებააა, გამოვედი და სავარჯიშოდ გამოვეწყვე
იუნა: დღეს ჯიმინს დედასვუტირებ - ჩემს თავს ველაპარაკებოდი, ჩემი ოთახის კარი კი ჯიმინმა გააღო, როგორც ველოდებოდი
ჯიმინი: რაიყო პატარავ შეგაშინე?
იუნა: შენი აზრით? - ვთქვი და თვალები გადავატრიალე, ოთახში ტელეფონის დამტენს ვეძებდი და თან ჯიმინის მწველ მზერას ვგრძნობდი
იუნა: ჯიმინნ! გეყოს ასე ყურება
ჯიმინი: როგორ? - თქვა და ნაგლურად ჩაიცინა
იუნა: ისე თითქოს მომვარდები და შემჭამ
ჯიმინი: შეიძლება ეგეც გავაკეთო - თქვა და ერთი სწრაფი მოძრაობით თავის მკლავებში მომაქცია
იუნა: რახდება ჯიმინ??
ჯიმინი: ამ ფორმით აპირებ ჩამოსვლას?
იუნა: ხო რატომაც არა
ჯიმინი: გამოიცვალე - მითხრა სერიოზული და სახიფათო ტონით, ერთადეღი მამრობითი სქესის წარმომადგენელია ვინც მაიძულებს ის გავაკეთო რაც არ მინდა და ამას ვერ ვეწინააღმდეგები, მაგრამ ჩემს პრინციპებს ვერ ვთმობ
იუნა: შენ რა პრობლემა გაქ?
ჯიმინი: ჯანდაბა იუნა შენ უბრალოდ მაგიჟებ, ესეიგი გამოცვლას არ აპირებ? - თქვა და ბოროტულად ჩაიღიმა
იუნა: ამას არ ვიზავ - ვიცოდი რომ უკვე მაგარი დარხეული მქონდა
ჯიმინი: მაშინ ამას მე გავაკეთებ - ტყავისკურტკა უხეშად გამაძრო შემდეგ კი საწოლზე მიმაგდო, და ბოდის შეხსნა გადაწყვიტა, ბოდის შეხსნა კი მხოლოდ ქვედა ნაწილიდან შეიძლებოდა
იუნა: ჯჯიმინ მეთვი.. - თქმა არ დამამთავრებინა
ჯიმინი: უკვე გვიანია პატარავ - მითხრა და შესახსნელს მიადგა, მისი შეხებისას სიამოვნებით თვალები ზემოთ ავატრიალე, შეხსნა არ ეყო და მგრძნობიარე ნაწილის ზელვაც დაიწყო, ვხვდებოდი რომ ჩემს სხელს ჯიმინი ძალიან უნდოდა
ჯიმინი: კარგი რაა პატარავ შორტი მაინც ჩაგეცვა
იუნა: ჯჯი..მმ..ინ შეწ..წყვიტე
ჯიმინი: მთხოვე - არავისთვის არასდროს არაფერი მითხოვია, ეს უნამუსო კი ამას მაიძულებდა, მაგრამ ახლა ეს უნდა მექნა
იუნა: ეს არ მქონდა გეგმაში, გთხოვ მეთვითონ გავაგრძელებ - მან მაშინვე შეწყვიტა ფეხზე წამოდგა და ჩემს კარადასთან მივიდა
ჯიმინი: რომელ გეგმაში? - თქვა და ცალი წარბი მაღლა აწია
იუნა: შენს გაღიზიანებას ვაპირებდი მაგრამ მთლად ასეც არა
ჯიმინი: და რა დაგიშავე როო
იუნა: დილანდელ ამბავზე შენზე ძაან გავბრაზდი
ჯიმინი: ხოდა ეს გაკვეთილი იქნება შენთვის
იუნა: ხოდა ეს გაკვეთილი იქნება შენთვის - ხმადავიწვრილე და მის სიტყვებს გავაჯავრე თავს ყველაზე საზიზღრად ვგრძნობდი, და ვერ ვიტანდი ჩემს თავს იმის გამო რომ ჯიმინს ჩემი გამოყენების ფლებას ვაძლევდი, ამის გამო ხასიათი ძალიან შემეცვალა, და ჩემი გულცივობის ღილაკიც აქ ჩაირთო, როგორც მია იტყოდა
ჯიმინი: აი ესენი ჩაიცვი - ტანსაცმელი კარადიდან გამოიღო და მესროლა
იუნა: მოშორდი აქედან, მეთვითონ გადავწყვიტავ რას ჩავიცმევ, ეგ შენ არ გეხება - ვუთხარი მხარი გავკარი და კარადასთან მივედი
ჯიმინი: რა დაგემართა ასე უცბად - თქვა გაკვირვებულა
იუნა: ყველაზე ნაბიჭვარი ხარ მთელ დედამიწაზე იცოდი? - მისკენ შევტრიალდი - ახლახანს ჩვეულებრივი ძუკნასავით ჩემი ერთი ადგილი დაზილე და ახლა მეკითხები რა დამემართა
ჯიმინი: კარგი რაა ეს ხომ შენც მოგ... - შევაწყვეტინე
იუნა: არა, არა ჯიმინ თუ ჩემთან კარგი ურთიერთობის დაჭერა გინდა დაიმახსოვრე რომ ჩემთან სხვა გოგონებივით არ გაგივა, და ნუ გეშლები შენს ძუკნებში - ვუთხარი ტანსაცმელი ავიღე და იქედან გამოვედი
ენის ოთახის კარზე დავაკაკუნე და ჩემდა საბედნიეროდ იქ ქუქი არ იყო, ენიმაც არ დააყოვნა და კარი გამიღო
ენი: იუნაა, რა გჭირს? - შემატყო რომ არ ვიყავი კარგად
იუნა: მმე უბრა ... - ვერ დავამთავრე და ტირილი ამიტყდა, ენი მაშინვე მომმვარდა და ჩამეხუტა, ოთახში შემიყვანა და დივანზე დამსვა
ენი: კარგი მომიყევი რა მოხდა
იუნა: თავს ყველაზე დიდ ძუკნად ვგრძნობ მთელ სამყაროში
ენი: ეს ჯიმინის ბრალია? - მკითხა და წარბი აწია
იუნა: მას მე ჩემი გამოყენების უფლებას ვაძლევ თანაც ისე რომ ამას ვერ ვიაზრებ
ენი: ჰმმ - ჩაიღიმა - მე კი ამას ვერ ვიტყოდი, არასდროს არავისთან მინახავს ჯიმინი ისე კარგად როგორც შენთანაა, და პირიქით ერთადერთი გოგო ხარ ვისაც არ იყენებს თავისი სურვილების დასაკმაყოფილებლად
ამ სიტყვების მოსმენა მართლა მჭირდებოდა, ამის მოსმენისას უცნაური გრძნობა დამეუფლა, ასეთი რამ არასდროს მიგვრძნია, არ ვიცი ეს რა იყო, თითქოს გამეხარდა რომ ჯიმინი სხვა გოგონებისავით არ მიყურებს
ენი: იუნა შენ ახლა გაწითლდი? - მითხრა გაუცებული ხმით
იუნა: ჰაა რაა არაა დამცხა ალბათ
ენი: ვაიმეე იუნა გაწითლდააა, მია და ანა რომ მოვლენ უნდა ვუთხრაააა - ამბობდა და თან ლოგინზე ხტუნაობდა
იუნა: კარგი რაა, რომ გაიგებენ რის გამო გავწითლდი ცოცხლად დამმარხავენ
......
15 წთის შემდეგ სავარჯიშოდ ჩავედი, ჯიმინი სკამზე იჯდა და თავზე ხელებს ირტყავდა
ამის დანახვისას თავი ვერ შევიკავე და ჩამეცინა, ჯიმინმა ხმა გაიგო და მაშინვე შემოტრიალდა
ჯიმინი: იუნაა მე.. - ეტყობოდა რომ ნერვიულობდა
იუნა: რაა
ჯიმინი: მინდა რომ ბოდიში მოგიხადო - ბოდიში მეცმქონდა მოსახდელი რადგან ძალიან ცივად მოვექეცი მაგრამ ამას არ ვაპირებდი
იუნა: კარგი, მიღებულია - ვუთხარი და ხელში თოფი ავიღე - დავიწყოთ?
ჯიმინი: რათქმაუ... - ვიღაცის წრიპინა ხმამ გააწყვეტინა
... : საყვარელოო მე მოვედი
ჯიმინი: ეს აქ რასაკეთებს
იუნა: უიმეე ეს ვინ არიიი - ვთქვი სახემოჯღანულმა
ჯიმინი: ები დღეს აქ არ უნდა მოსულიყავი
ები: ხომაგრამ სელესტა ( თეჰიონის დებილი ძუკნა ) მოდიოდა და გამოვყევი
ჯიმინი: შეგიძლია უკან წახვიდე დღეს შენთვის არ მცალია
ები: კარგი რაა ჩიიმი მე ხომ უკვე აქ ვარ - ამბობდა და თან ჯიმინის თმაში ხელებს დააცურებდა
იუნა: ჩიმიი ვაახ - ვთქვი სიცილით
ები: ჯიმინ ეს კახბა ვინ არის?
იუნა: ეგ მე მიწოდე? - უცბად დავასერიოზულე
ები: ხო რამეარ მოგეწონა? - ჯიმინს ავხედე და დავფიქრდი ეს გოგო აქვე მომეკლა თუ უბრალოდ შინაგანად გამენადგურებინა
იუნა: ები - ბოროტულად გავიღიმე და წყნარად და დამამცირებლად დავიწყე საუბარი - როგორც ჩანს არ იცი ვის როგორ უნდა ელაპარაკო
ჯიმინ: იუნა .. შეწყვიტე
იუნა: ები?... მე მეგონა მაგ სახელს მხოლოდ ძაღლებს არქმევდნენ - ვლაპარაკობდი და თან მის ირგვლივ ვტრიალებდი
ები: შეე კ..
იუნა: აღარც გაბედო და მაგ მახინჯი პირიდან კახპა დამიძახო
ახლოს მივედი და ყურში ჩუმად ვუთხარი
იუნა: თუ არ გინდა ახლა ეგ სილიკონები ტრაკიდან ამოგაძრო ბოდიში მომიხადე - ვუთხარი მშვიდად და ძალიან სერიოზულად,მიხვდა რომ ამას მართლა გავაკეთებდი და ტირილი დაიწყო
ები: ჯიიმინ უთხარიი რომ შეწყვიტოსს
ჯიმინი: იუნ - მაშინვე მისკენ შევტრიალდა და თვალებით ვანიშნე რომ ხმა არ ამოეღო
იუნა: დღეს ნამდვილად არ ვარ კარგ ხასიათზე - ვთქვი და ისევ ების შევუტრიალდი - დროზეე ამდენი დრო არ მაქ
ები: ბბოო..დი - არ დავამთავრებინე
იუნა: არა არა ასე არ გამოვა - ვთქვი და თვალები გადავატრიალე - დაიჩოქე და ისე გაიმეორე, საყვარელო
ები: რაა? - ცოტა აკლდა და უკვე ტირილისგან გასკდებოდა
იუნა: დროზე უკვე თავიმომაბეზრე - ებიმ ნელნელა ჩემს წინ დაიჩოქა და ხმა აკანკალებულმა ბოდიში მოიხადა
იუნა: ჯიმინნ, უფრო სწორად ჩიმი - ვთქვი დამცინავად - დავიწყოთ ვარჯიში? თუ მარტო გავაგრძელო?
ჯიმინი: შენ რა სულ გააფრინე?
იუნა: კარგი რაა ნუ ნერვიულობ - ვუთხარი და ხელი ჩავიქნიე - უკეთესები დაწვებიან შენთან ეს რად გინდა - თვალი ჩავუკარი და თოფი სამიზნეში დავუმიზნე და ზუსტად გავარტყი
ჯიმინი გაოცებული მიყურებდა არ იცოდა რა უნდა გაეკეთებინა, მის წინ ასეთი გულცივობა ჯერ ხომ არც გამომიმჟღავნებია
...
ავტორის pov
უკვე ღამის პირველი საათი იყო, ყველანი თავის ოთახებში იყვნენ და ყველას ეძინათ მიას იუნას და ანას გარდა ისინი ერთმანეთს უყვებოდნენ მთელი დღის განმავლობაში რა მოხდა, მოულოდნელად კი ოთახში ენიმ შემოყო ცხვირი
ენი: აბაა რა ხდებააა
იუნა,მია,ანა: ვაიმეე დედიკონაა - დაიკივლეს გულ გახეთქილებმა
ენი: გაჩუმდით დებილებოო გაეღვიძებათ იმ ვირებს და მერე მაგის თავი ვის ააქ
ანა: ქუქი როგორ დატოვე ქალბატონო - ჩაიცინა
ენი: ჩემს გარეშე გაძლებს ერთი ღამე, დღეს თქვენთან ვიძინებ
იუნა,მია,ანა: ოპააა გვიგულავიააა და ეგ არიიიი ....
...........
იმედია მოგეწონათ ეს თავი
წინ სასწაული თავები გელოდებათ, აბა ჰეეთთ