ခရီးကပြန်ရောက်ရောက်ချင်း ဆောက်နဲ့ထွင်းဆိုသလိုပဲ...အိမ်ပြန်ရောက်လို့မှမကြာ သွေးကြောနန်းတော်နဲ့ ကျွန်တော်လက်ထပ်တော့မယ်ဆိုပြီး ပြောလာတဲ့သား။
ပုံစံကသူမကို အသိပေးရုံပဲရှိပြီး ဆက်လုပ်ဖို့ရှိနေပုံ..သူမကတော့ သွေးကြောနန်းတော်နဲ့သားငယ်ကိုဘယ်လိုမှကိုသဘောမတူနိုင်။ ငယ်ငယ်တုန်းကကျ အကိုနဲ့ညိ..အခုကျတော့ညီနဲ့ ပြန်လာတာတောင်မကြာသေး..လက်ထပ်မယ်ထိပါဖြစ်နေပြီ။
"သားငယ် မာမီကတော့ သွေးကြောနန်းတော်နဲ့ သဘောကိုမတူနိုင်ဘူး"
ဧည့်ခန်းထဲမှာ သားအမိနှစ်ယောက်အကြည့်ချင်းစစ်ခင်းရင်း တော်တော်ကြာမှ သူမစီက ထွက်လာတဲ့စကား...။
"သဘောမတူလည်းကိစ္စမရှိပါဘူး မာမီ ကျွန်တော်အသေအချာဆုံးဖြတ်ပီးတဲ့ကိစ္စမို့ ဆက်လုပ်မှာပါ ပီးတော့ လက်ထပ်ပီးသွားရင်လည်း သွေးကြောနန်းတော်က ဒီအိမ်မှာလာနေမှာမဟုတ်ဘူး"
ရင်ကိုစုံကန်လိုက်သလိုပင်...သားငယ်က လက်ထပ်သွားရုံတင်မက သူမရဲ့ရင်ခွင်ထဲကပါ ထွက်သွားမယ်ဆိုတာကိုလက်မခံနိုင်သေး။
သွေးကြောနန်းတော်ဆိုတဲ့ကောင်ကိုတစတစထက်တောင်ပိုမုန်းလို့တောင်နေပြီ။ သားအမိတွေရဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာတွေကို ခွဲသွားတဲ့ကောင်။ ယောကျာ်းတန်မဲ့နဲ့ ..
"မာမီ သဘောမတူဘူးလို့ပြောနေတယ် ကမ္ဘာခြံရံ မင်းလုပ်ချင်တိုင်းလုပ်လို့ရမယ်ထင်နေလား"
"ကျွန်တော် မာမီတို့စီကနေ ခွဲထွက်သွားတဲ့ အသက်17နှစ်ထဲပါ အခု ကိုယ်တိုင်လည်း လုပ်ငန်းရှင်တယောက်ဖြစ်နေပြီဆိုတော့ ကိုယ်ချစ်တဲ့လူတောင် ယူလို့မရဘူးလား"
"လိင်တူချစ်တာကို မာမီတို့လက်ခံပေးနိုင်တယ် မင်းအကို သာကြည်ခြံရံတောင် အဲ့လိုမျိုးယူထားသေးတာပဲ မင်းယူရင်တောင် သွေးကြောနန်းတော်ကိုမယူရဘူး"
"ကျုပ်ကလည်း သွေးကြောနန်းတော်ကိုပဲ ယူမှာ မာမီ"
သားအမိတွေရဲ့စစ်ပွဲက တစ်စတစ်စ တော်တော်ကိုပြင်းထန်လာပြီ။
သွေးကြောနန်းတော်နဲ့ယူရင် သူအဲ့လိုတွေအများကြီး စကားပြောရမှာသိပေမယ့် ဒီလမ်းကိုပဲ ရွေးခဲ့တာ...။
သူမစကားကို ဆုံးအောင်နားထောင်ပြီးတာနဲ့ထွက်သွားတဲ့ သားကို မတားလိုက်နိုင်။ တော်ရုံ ကလန်ကဆန်လုပ်ခဲတဲ့ ကလေးက အဲ့သွေးကြောနန်းတော်ဆိုတဲ့တစ်ယောက်နဲ့ပတ်သတ်ရင် မရတော့။
'ဝူးးး'
စိတ်တိုတိုနဲ့ကားကိုလမ်းနဲ့ပွတ်ဆွဲပစ်လိုက်တော့ ထွက်လာတဲ့အသံကျယ်ကြီး။ ဒီနေ့စိတ်ကဘယ်လိုမှအဆင်မပြေ...ခရီးကပြန်ရောက်တည်းက သွေးကြောနန်းတော်က သူ့ကိုအဆက်အသွယ်တောင်မလုပ်။ သူကလည်းမလုပ်ဖြစ်။ လက်ထပ်တော့မယ့် လူနှစ်ယောက်လို့သာဆိုတယ် သူစိမ်းတွေလိုလုပ်နေကြတုန်း။
ဟိုကနေပြန်ရောက်ပြီးတည်းက သူ့စီကို လာတောင်မလာတော့...အန်ကယ်အောင်မြင်စီမှာပဲ အလုပ်ပြန်ဆင်းတယ်တဲ့..ဒီကောင့်ကိုအရေးမပါသလိုလုပ်နေတာ။
ကားကို နန်းတော်companyဘက်သွားသည့်လမ်းကြောင်းပေါ်ဆွဲကွေ့ပစ်လိုက်သည်။ အိမ်သားကိုသွားတွေ့ရမှာ သူ့တာ၀န်မဟုတ်လား..ဟိုကရှက်နေတာပဲနေမည်။ ခရီးကပြန်လာတာတောင် ကိုယ့်ကို မျက်လုံးချင်းဆုံအောင်သိပ်မကြည့်...။ မသိရင် သူယူရမယ့် ယောကျာ်းက သရဲလိုလို ဘီလူးလိုလိုနဲ့..။
Companyထဲကိုရောက်တာနဲ့ ကားပါကင်မှာကားထိုးရပ်ပစ်လိုက်ကာ ရွှေရောင်စာလုံးတွေနဲ့ထုခတ်ထားသည့် နန်းတော်ဆိုသည့် ကုမ္ဗဏီကြီးက ထည်ထည်၀င့်၀င့်။ Companyထဲရောက်တာနဲ့ ဧည့်ကြိုကောင်မလေးတွေစီသွားကာ ..
"သွေးကြောနန်းတော်ကိုတွေ့ချင်လို့"
"ရှင်!"
"မင်းတို့ရဲ့ General manager "
"အော်ဟုတ်ကဲ့ ခဏလေးပါနော် ဖုန်းဆက်ခေါ်ပေးမယ်ရှင့်"
ဖုန်းကိုကိုင်ကာ ဘာတွေပြောနေလဲမသိ..
"ဘယ်သူလို့ပြောပေးရမလဲရှင်"
"မကြာခင်တော်ရတော့မယ့် ယောကျာ်းလို့"
"ရှင်!!!"
သွေးကြောနန်းတော်ရယ် နန်းတော်companyရယ်က လူတွေအဲ့လောက်အရစ်ရှည်မှန်းခုမှသိတယ်။ ဟိုတယောက်ကလည်း လာတွေ့ဆိုတွေ့လိုက်ပေါ့ ဘယ်သူလဲဘာညာကလျှာရှည်ပီးမေးနေသေးတယ်။ လာတွေ့ရင် သိရမှာပဲ...အဲ့တာတွေစိတ်ကိုမရှည်တာ။
ခဏနေတော့ ဆင်းလာပါပြီ...အသားရောင်ကုဒ်နဲ့၀မ်းဆက်လိုမျိုး စတိုင်အပွကိုပါ ၀တ်ထားကာ လူက သူ့ထက် ခေါင်းတလုံးစာပုသည့်အရပ်နဲ့ဆိုတော့ အ၀တ်ပွကြီးထဲ ၀င်နေတဲ့ကလေးလိုလို။ ဆံနွယ်အကောက်နက်တွေကတော့ ဝဲကနဲ..အမြဲ ဘယ်တော့မှ ဆံပင်မစည်းထားဘူး။ တော်တော်ရှိုးလုပ်ချင်နေတယ်။
"ကျုပ် ဒီမှာ!"
ဟိုရှာဒီရှာလုပ်ေနတာမို့ သူ့ဘက်ကနေ အရင်အသံစပေးလိုက်ရသည်။
"ဘာလာလုပ်တာ"
"ဟ...ကျုပ် အိမ်သားအလုပ်လုပ်တဲ့နေရာပဲ လာလို့မရဘူးလား"
"မင်းနော် ပိုင်စိုးပိုင်နင်းတွေ!!"
"ကျစ်!! သွေးကြောနန်းတော် ဟိုနိုင်ငံမှာလက်ထပ်မယ်လို့ ခင်ဗျားပြောပြတာ မမှတ်မိတော့တာလား မေ့ပစ်လိုက်ပီလား"
"ငါ..."
"ကျုပ်နဲ့ပတ်သတ်ရင်ဘယ်တော့မှအလေးမထားဘူး ခင်ဗျား!! ကျုပ်ကလည်းအားနေလို့လာတာမဟုတ်ဘူး သွေးကြောနန်းတော် အန်ကယ်နဲ့အလုပ်ကိစ္စအကြောင်းလာပြောတာ"
သူစကားမှားသွားတာသိပေမယ့် ကောင်လေးငယ်က အဲ့လောက်ထိစိတ်တိုသွားမယ်မှန်းမထင်...။
သူတယောက်တည်းကျန်ခဲ့ရပြန်ပြီ။ တစက်လေးတောင်လှည့်မကြည့်ပဲ ကောင်လေးငယ်ကထွက်သွားတာကြောင့် သူ့မှာပြေးလိုက်ရတော့မလိုလို။ ဒီတိုင်း လက်ထပ်မယ့်ကိစ္စကို လက်လွတ်စပယ်မပြောချင်လို့ ပါးစပ်ထဲက ထွက်ဖို့၀န်လေးနေတုန်းပင်။
"အန်ကယ်"
"ဟာ ငါ့တူ လာလေကွာ sonကိုတွေ့ခဲ့လား"
"ဟုတ် ခုနလေးတင်ပဲ အန်ကယ်"
"သွေးကြောလေး ဘာဖြစ်တယ်မသိပါဘူးကွာ ငါ့စီမှာပဲ အလုပ်ပြန်၀င်မယ်ဆိုလို့ ယာယီ general manager ကို တခြားရာထူးပြောင်းပေးလိုက်ရတယ် မင်းနဲ့ပြဿနာတတ်ထားလာဆိုတော့လည်း မဟုတ်ဘူးတဲ့"
"ဟုတ်ကဲ့ ကျွန်တော်နဲ့တော့ ပြဿနာမတတ်ထားပါဘူး ဒါနဲ့ အန်ကယ် ရိုင်းတယ်လို့မထင်ပါနဲ့ အန်ကယ့် အလုပ်အားတဲ့ရက်လေးပြောပေးပါလား ကျွန်တော်လာခဲ့ချင်လို့"
"ဟေ"
"သွေးကြောနန်းဝောာ်ကို လက်ထပ်ချင်လို့လား"
"ဟေ!!"
ဒီတခါထိုင်နေရာမှ မတ်တပ်ထရပ်လိုက်သည်အထိလန့်သွားတာက ဦးအောင်မြင်နန်းတော်...။ ဘယ်လိုတောင် ကိုယ့်သားကို ရုတ်တရတ်ကြီး လက်ထပ်မယ်လာပြောတာ မအံ့ဩပဲ နေမလား။
"သားငယ် ဒါနောက်စရာကိစ္စမဟုတ်ဘူးနော်"
"ကျွန်တော် တကယ်ပြောနေတာပါ အန်ကယ် သူနဲ့ကျွန်တော် ဟိုမှာတည်းက ကျွန်တော်လက်ထပ်ခွင့်တောင်းတာကို သူလက်ခံခဲ့ပါတယ်"
"ရုတ်တရတ်ကြီးကွယ်"
"မထင်မှတ်ပဲပါ အန်ကယ်"
"သားတို့ကမဟုတ်မှ..."
"ကျွန်တော် သွေးကြောနန်းတော်ကိုလက်ထပ်မယူရသေးတဲ့ထိ လက်နဲ့တောင်မထိပါဘူး"
"တဘ၀လုံးတန်ဖိုးထားပြီး ချစ်ခင်စုံမက်သွားမှာမို့ ကျွန်တော့်ကို သွေးကြောနန်းတော််ကို ယုံယုံကြည်ကြည်ပေးလိုက်နိုင်မလား"
"မဂ်လာပွဲ ချက်ချင်းကြီးလုပ်တော့မှာလား သားတို့က"
"ဖြစ်နိုင်ရင်တောင် မနက်ဖြန်လုပ်ချင်တာပါ အန်ကယ်"
"ဟေ.."
ဒီနေ့တနေကုန် အာမေဍိတ်သံတွေသာ ထွက်နေရတော့သည်။
"အိမ်သားအဖြစ် အရမ်းမြင်ချင်ပြီမို့ပါ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော် မိသားဖသားပီပီ လာတောင်းချင်တာမို့ အန်ကယ် အားတဲ့ရက်လေးလာမေးတာပါ"
"အန်ကယ် အလုပ်ကိစ္စတွေနဲ့ညှိပြီး ငါ့တူကို ညကျလှမ်းဖုန်းဆက်လိုက်မယ် သဘောမတူစရာမရှိပါဘူးကွာ ငယ်ငယ်တည်းက မင်းသွေးကြောလေးကို ချစ်နေတာ အန်ကယ်သိပီးသားပါ"
အန်ကယ်အောင်မြင် ရယ်ကျဲကျဲပြောလာသည့်စကားတွေကြောင့် မျက်နှာကိုဘယ်နားထားရမှန်းတောင်မသိ။ အဲကွန်းခန်းထဲ ချွေးပြန်တယ်ဆိုတာ သူအမှန်တကယ်ဖြစ်နေပြီ။ အဲ့လောက်ထိတောင် သွေးကြောနန်းတော်ကို ချစ်တဲ့အချစ်က ဘေးလူတွေပါမြင်ရတဲ့အထိဆိုပေမယ့် သွေးကြောနန်းတော်ကတော့ မမြင်။
"ဒါဆို ကျွန်တော့်ကို သွားခွင့်ပြုပါအုံး"
ရုံးခန်းထဲက ထွက်သွားတဲ့ကလေးက ငယ်ငယ်ကနဲ့မတူ ခန့်ညားတဲ့အရပ်ကြီးက မော့ကြည့်ရတဲ့အထိ နိုင်ငံခြားမှာနေခဲ့တဲ့လူမို့လို့ international အရပ်လို့တောင်ပြောလို့ရသည်။ သားနဲ့တွေ့တာ ရက်ပိုင်းပဲရှိသေးတာတောင် ချက်ချင်းကြီးလာတောင်းတယ်ဆိုတော့ နိုင်ငံခြားမှာဘယ်လိုတောင်အဆက်အသွယ်လုပ်ခဲ့လဲမသိ...။
သားကလည်း ဒီအကြောင်းနဲ့ပတ်သတ်ပြီး တခွန်းတောင်မဟ။
'ဒုန်း'
"အာ့!!"
"ကျစ်!!"
အသံနှစ်ခုက တဆက်တည်းထွက်လာကာ ကျွန်းနက်ရောင်တံခါးပိတ်သံ ဒုန်းခနဲပါတပြိုင်တည်းထွက်ပေါ်လာတော့သည်။
"ဘာလုပ်နေတာလဲ တံခါးရှေ့မှာ"
"ဟို..."
"တဟိုဟိုနဲ့ ဘာဖြစ်နေတာလဲ"
"မင်း ဒယ်ဒီ့ကိုဘာတွေသွားပြောလိုက်တာလဲ"
"ဒီမှာ သွေးကြောနန်းတော် ကြားရင်ကြားတဲ့အတိုင်းနေပေါ့ မေးမနေနဲ့ ကျုပ် စကားအများကြီးမပြောချင်ဘူး"
"အဲ့လိုမဟုတ်"
"သိထားဖို့က ကျုပ် အလိုလိုက်တိုင်း ကမ်းတက်မလာနဲ့ ကျုပ်လည်းမာနနဲ့ကောင် ခင်ဗျားနဲ့မှ..တောက်!! ကျစ်!!"
ကောင်လေးငယ်က အမြဲတမ်းစိတ်တိုနေတာကြီးပဲ။ သူ့ကိုတွန်းတိုက်ပြီး ထွက်တော့မသွားပေမယ့် ဒေါသတကြီးထွက်သွားတာက သူ့ဘေးနားက လေတွေတောင် ပိုအေးလာသလို။ ကောင်လေးငယ် စိတ်တိုမိအောင် သူအမြဲလုပ်မိနေသလား။
လက်ထပ်တယ်ဆိုတာ လူနှစ်ယောက်မချစ်ပဲနဲ့ ပြုလို့ရတဲ့ကိစ္စတစ်ခုထင်ပါရဲ့...
သူနဲ့ကောင်လေးငယ်က တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်ချစ်ခင်စုံမက်ခြင်းမရှိပါပဲနဲ့ အိမ်ထောင်သည်ဘ၀ကိုတောင်ရောက်တော့မှာတဲ့လား။
"အော်..သားငယ်က အခန်းရှေ့မှာလား"
ရုံးခန်းထဲကဒယ်ဒီထွက်လာတဲ့အထိ နန်းတော် ဒီနေရာကနေ တဖဝါးမှမခွာရသေး။
"ပြောပါ ဒယ်ဒီ"
"Son လက်ထပ်တော့မယ်ဆို"
"ဗျာ!!"
သူတကယ်အလန့်တကြားဖြစ်သွားရတာအမှန်...ကောင်လေးငယ် ခုနကဘာတွေသွားပြောလိုက်တာပါလိမ့်။ အလုပ်ကိစ္စလို့ ရိုးရိုးရှင်းရှင်းထင်ခဲ့တဲ့ သူက ခုမှပဲ ကောင်လေးငယ်ရဲ့ပရိယာယ်စကားတွေကိုကြားယောင်လာမိတော့တယ်။
'ဒီမှာ သွေးကြောနန်းတော် ကြားရင်ကြားတဲ့အတိုင်းနေပေါ့ မေးမနေနဲ့ ကျုပ် စကားအများကြီးမပြောချင်ဘူး'
"ကျွန်တော်..."
"ခြံရံလေးနဲ့ တကယ်ပဲလက်ထပ်ချင်တာလား Son မင်းရဲ့မွေးစားအဖေတစ်ယောက်အနေနဲ့ မှန်ကန်တဲ့လမ်းကိုရွေးချယ်စေချင်တယ်"
"ကမ္ဘာခြံရံကဘာတွေပြောသွားလို့လဲ ဒယ်ဒီ"
"Sonကို ဒယ်ဒီ့စီမှာလာတောင်းသွားတယ်"
"ဗျာ!!"
တကယ်ကြီးဘယ်လိုတောင် စိတ်တိုနေတဲ့လူက အဲ့ကိစ္စကိုလုပ်သွားတာလဲ..သူ့ကိုတောင်တချက်အသိမပေးပဲနဲ့..။ လူကိုလည်း အခန်းထဲကထွက်ထွက်ချင်း ဇွတ်အော်သွားတာ..တံခါးနဲ့ဆောင့်မိလို့ နဖူးနာတာတောင်ဘယ်ရောက်သွားမှန်းမသိ။
"ဒယ်ဒီ့သဘောထားကရော"
"ဒယ်ဒီဘက်က sonသဘောထားပါ ကိုယ်ရေးကိုယ်တာလောက်အထိ ဒယ်ဒီ၀င်မစွတ်ဖက်တော့ဘူးကွာ sonလည်း အရွယ်ရောက်နေပြီမို့ ကိုယ်ပိုင်လုပ်ပိုင်ခွင့်ဆိုတာရှိပါတယ်"
မွေးစားအဖေဆိုပေမယ့် သွေးကြောအပေါ်အပြည့်အ၀နားလည်ပေးပြီး အဖေရင်းတစ်ယောက်လို ချစ်ပေးတာမျိုးဆိုတာ ဒယ်ဒီ့လိုလူမျိုးပင်။ ငယ်ငယ်တည်းကချုပ်ချယ်တာဘာညာမရှိ..သူ့ရဲ့နေထိုင်မှုပုံစံ လိင်နှစ်သက်မှုကအစ ဘာမဆိုခွင့်ပြုထားတာမို့ အနေအထိုင်ကျဉ်းကျပ်ခဲ့သည်ဆိုတာမရှိ။
"အော် ခြံရံလေးက ပြောလိုက်သေးတယ် သားကို သန်ဘက်ခါ လာတောင်းမယ်တဲ့"
ဒီတခါတော့ မျက်လုံးပြူးရုံသာတတ်နိုင်တော့သည်။
ကမ္ဘာခြံရံက ဘာတွေလုပ်နေပါလိမ့်..တစက်လေးမှလေ လူကိုမတိုင်ပင်ပဲ။ မသိရင် လက်ထပ်မယ့်လူက သူမဟုတ်သလို။
နေ့လည်က ဒယ်ဒီနဲ့စကားဘာညာပြောပြီး တင်ပြချက်တွေဖတ်နေတာဘယ်ချိန်ထိရောက်နေပြီလဲတောင်မကြည့်မိ..အခုမှ ကြည့်မိတော့ တော်တော်ကိုနောက်ကျနေပြီ။ ဒယ်ဒီက ညနေတည်းကစောပြန်နှင့်ပြီမို့ သူတစ်ယောက်တည်း ကိုယ့်ရုံးခန်းထဲမှာကိုယ်ရှိနေတာပင်။
သန့်ရှင်းရေးဦးလေးကြီးကလည်း မီးဖွင့်ထားရင် လူရှိမှန်းသိတာမို့ လော့ချတာဘာညာမလုပ်။
သိမ်းစရာရှိတာသိမ်းပြီး အလုပ်စားပွဲရှင်းနေတုန်း တဒီဒီ မြည်လာတဲ့ဖုန်း...
"ဗျာ ဟုတ်ကဲ့ဟုတ်ကဲ့ ကျေးဇူးပါ"
တဖက်က ဆက်လာတဲ့ဖုန်းက ကမ္ဘာခြံရံဆိုပေမယ့် ပြောနေတဲ့လူက သူမဟုတ်။ ဝိတ်တာလတစ်ဦးထင်သည်..ဒီဖုန်းပိုင်ရှင် အရမ်းမူးနေလို့ လာခေါ်ပေးပါဆိုပြီးပြောတာမို့ သိမ်းစရာရှိတာတွေမြန်မြန်သိမ်းကာ walletနဲ့ကားသော့ဆွဲပြီး ဘားစီဦးတည်ရသည်။
"အေ့...သွေးကြောနန်းတော် ခင်ဗျားဗျာ ကျုပ်ကိုဆိုဘယ်တော့မှအလေးအနက်မထားဘူး"
မူးရူးပြီး ဘားမှာအော်ဟစ်ေနကာဘေးမှာလည်းပတ်ပတ်လည်ကောင်မလေးတွေနဲ့...။
"ကမ္ဘာခြံရံ"
"အေ့ ကျုပ်ရဲ့အမျိုးသားလေးပါလား"
"ဘာ!!"
"ဖြည်းဖြည်းပေါ့ဗျာ အသည်းအသက်ကလည်း"
ကမ္ဘာခြံရံ ဘယ်လိုတွေတောင်ခေါ်နေတာလဲ သူ့ကို..တကယ်ပံ အဲ့နာမ်စားကြီးက တခါတည်း သူ့မျက်နှာကို အနီရောင်လေးရှပ်ပြေးသွားစေတော့သည်။
"ငါတကယ်စိတ်ဆိုးမိတော့မယ်"
နေချင်သလိုနေခဲ့တော့...သူ့ဘေးနားက ကောင်မလေးတွေက ကိုယ့်ကိုဝိုင်းကြည့်နေကာ တီးတိုးပြောနေတာကြောင့် အရှက်ပိုလာရသလို အသက်ရူလည်းကြပ်လာတာအမှန်။
"စိတ်ကြီးပဲအသည်းအသက်ကလည်းကွာ..ရွှတ်!!"
လှည့်ထွက်ပစ်လိုက်တာနဲ့ လူကို နောက်ကနေ တင်းနေအောင် သိုင်းဖက်ပစ်ပြီး ပါးကိုလှမ်းနမ်းတာကြောင့် လူကတောင့်ခနဲ။ သူသာဒီနေရာမှာမရှိရင် ကောင်လေးငယ်က တခြားလူကိုနမ်းမှာလား။
ရှက်တဲ့စိတ်အပြင် ၀မ်းနည်းတဲ့စိတ်လေးကပါ မသိမသာ တိုးလျှိုး၀င်ရောက်လာတော့၏။
"သူရိန် ပိုက်ဆံရှင်းထားခဲ့လိုက် ငါအရင်ပြန်နှင့်မယ်"
သွေးကြောနန်းတော်ကို ကောက်ပွေ့ချီကာ ဘားထဲမှ ခပ်မြန်မြန်ထွက်လာတာတောင်ဘနောက်ပါးက ဝိုးခနဲ ဝါးခနဲ အော်သံတွေက ကျယ်ကျယ်လောင်လောင်။
"ငါ့ကိုအောက်ချပေး"
"ကျစ်!! "
သူ့စိတ်တိုင်းကျ ကားနားမရောက်ခင် အောက်ချပေးလိုက်တော့သည်။
အောက်ချပေးလိုက်တာနဲ့ ဇိုးခနဲ ဇက်ခနဲ လှည့်ထွက်သွားတဲ့လူရဲ့လက်ကောက်၀တ်ကိုလိုက်ဆွဲရသည်။
"ဘာဖြစ်တာလဲ"
"ဖယ် လွှတ်"
"ကျစ်!! သွေးကြောနန်းတော်"
"ဘာလဲ ငါ့ကိုလာမအော်နဲ့"
"ဘာဖြစ်နေတာလဲလို့ ကျုပ်မေးနေတယ်လေ"
"ဘာလို့ပွေ့ချီပစ်လဲ ခုနကတော့ မူးနေပြီးတော့"
ပြဿနာရှာတာ ဒါကြောင့်ပေါ့...။
သွေးကြောနန်းတော်က ရစ်စရာမရှိတာကြံဖန်ရစ်နေတာ...
"ဟုတ်ပြီဗျာ ခင်ဗျားမကြိုက်ရင် ကျုပ်မချီဘူး"
"ငါပြန်ပြီ"
"နေဦး ကျုပ်လိုက်ပို့မယ်"
"နေစမ်းပါ ငါအမူးသမားမောင်းတဲ့ကားမစီးနိုင်ဘူး"
"အစကတော့မူးနေတာပဲ အခုတော့ ဒီကောင်ဘာသောက်ခဲ့လဲတောင်ပြန်မေးရတော့မယ် မမူးတော့ဘူး စကားမရှည်နဲ့တော့ တက်!!"
ညနေကမှအသစ်၀ယ်ထားတဲ့ 2025 Volkswagen Passat စိမ်းပုပ်ရောင်ကားရဲ့lover seatဘက်ကို တံခါးဖွင့်ပေးလိုက်သည်။
"ဒါကားအသစ် ဘယ်လိုနေလဲ "
"မဆိုးပါဘူး"
"အင်း"
စိတ်ဆိုးနေမှန်းသိလို့ စကားလမ်းကြောင်းရှာကြည့်ပါတယ်။ အကန်ကြီးပဲ ပြောနေတော့ တကယ့်ကို ချောင်ပိတ်နေလားအောက်မေ့ရသည်။
"လက်ထပ်ဖို့ကိစ္စဘယ်လိုတွေးထားလဲ"
"......"
"ကျုပ် ခင်ဗျားမျက်နှာလေးကို မနက်တိုင်းမြင်ချင်ပြီ"
"မင်းဘယ်လိုစီစဉ်ထားလဲ"
"ခင်ဗျားကိုလာတောင်းမယ် ပြီးရင် ဒီမှာတပွဲလုပ်မယ် ခင်ဗျားစိတ်ကူးထဲကသွားချင်တဲ့နိုင်ငံမှာ တပွဲလုပ်မယ် အဲ့မှာပဲ ဟန်းနီးမွန်းထွက်လိုက်မယ်လို့စီစဉ်ထားတယ်"
"ကမ္ဘာခြံရံ.."
"ပြော"
လူကိုထူးတာများလေသံမာမာနဲ့...နည်းနည်းလေးမှလျှော့ပေးလို့မရ..။
"ငါ့ကိုတကယ်လက်ထပ်ချင်ရဲ့လား"
"ဘာဖြစ်ပြန်ပြီလဲ ခင်ဗျားရာ"
လမ်းတ၀က်မှာကားကိုရှင်းတဲ့နေရာဘက်ကပ်ရပ်လိုက်ပြီး မေးခွန်းအကြီးကြီးတွေမေးနေတဲ့သူဘက်မျက်နှာချင်းဆိုင်လှည့်လိုက်သည်။
"လက်ထပ်တယ်ဆိုတာ တဘ၀လုံးအဲ့လူကိုပဲပေါင်းသင်းပြီး ချစ်ခင်မြတ်နိုးစုံမက်သွားပါမယ်ဆိုတဲ့ချည်နှောင်ခြင်းပဲ ကျုပ် ခင်ဗျား လွယ်လွယ်နဲ့အဲ့ကတိပေးလိုက်ရအောင် ရူးနေတဲ့ကောင်မဟုတ်ဘူး"
"ငါတို့နှစ်ယောက်ကချစ်မှမချစ်တာ"
တွေတွေဝေဝေလေးပြောလာတဲ့ပုံက အသည်းယားစရာ...အသားကဖြူအုနေတာကြောင့် နှာထိပ်လေးကနီစွေးစွေး။ မျက်မှန်တပ်တာ သူမကြိုက်ဘူးဆိုပြီး ဟိုတခါ မျက်ကပ်မှန်တပ်ခိုင်းထားတည်းက မျက်နှာလေးက ရှင်းရှင်းနဲ့ ကြည့်ရကောင်းနေသည်။
"ချစ်မှလက်ထပ်ရတာမဟုတ်ဘူး သွေးကြောနန်းတော် ခုနက ကျုပ်ပြောလိုက်တဲ့စကားထဲက ချစ်ခင်စုံမက် တယ်ဆိုတာကိုဖြုတ်လိုက် ခင်ဗျားကအဓိပ္ပာယ်ကောက်လွန်းတယ်"
"ကောင်လေးငယ်အတွက် ငါကလွယ်လွန်းနေလား"
"ကျစ်!! ခင်ဗျားရာ ဒါတွေပြောဖို့စောလွန်းသေးတယ်မထင်ဘူးလား ခင်ဗျား နောက်မှလက်ထပ်ချင်တယ်ဆိုလည်း ကျုပ်မတားပါဘူး "
"....."
"ခင်ဗျားသဘောပဲ ဟုတ်ပြီလား သွေးကြောနန်းတော် သဘောပဲ"
ကားကို စက်ခဏသတ်လိုက်ပြီး အပြင်ခဏထွက်ကာ စီးကရက်ဖွာပစ်လိုက်သည်။ လူကစိတ်ပင်ပန်းတာကပိုများနေသည်။ အချစ်မှာအရူးအမူးကျရူံးမိလို့ ငိုကြွေးနေရအောင် ဆယ်ကျော်သက်ကလေးလည်းမဟုတ်တော့..။
ကားထဲကလူကိုတော့ ခဏလောက် လျစ်လျူရူထားလိုက်၏။ နေချင်သလိုသာနေတော့...သူကတော့ ခံစားချက်မရှိသလိုနဲ့ အမှတ်မရှိတဲ့ ဒီကောင်ကပဲ ပင်ပန်းရတာ။
'ကျုပ်တို့နီးစပ်ဖို့လိုသေးတယ်ပါရဲ့ ခင်ဗျားရယ်'
Next chapter
A/N ယောက္ခထီးကို သွားပြောတဲ့ပုံကို လက်လန်နေပါပြီ
Zawgyi
ခရီးကျပန္ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ေဆာက္နဲ႕ထြင္းဆိုသလိုပဲ...အိမ္ျပန္ေရာက္လို႔မွမၾကာ ေသြးေၾကာနန္းေတာ္နဲ႕ ကြၽန္ေတာ္လက္ထပ္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ေျပာလာတဲ့သား။
ပုံစံကသူမကို အသိေပး႐ုံပဲရွိၿပီး ဆက္လုပ္ဖို႔ရွိေနပုံ..သူမကေတာ့ ေသြးေၾကာနန္းေတာ္နဲ႕သားငယ္ကိုဘယ္လိုမွကိုသေဘာမတူနိုင္။ ငယ္ငယ္တုန္းကက် အကိုနဲ႕ညိ..အခုက်ေတာ့ညီနဲ႕ ျပန္လာတာေတာင္မၾကာေသး..လက္ထပ္မယ္ထိပါျဖစ္ေနၿပီ။
"သားငယ္ မာမီကေတာ့ ေသြးေၾကာနန္းေတာ္နဲ႕ သေဘာကိုမတူနိုင္ဘူး"
ဧည့္ခန္းထဲမွာ သားအမိႏွစ္ေယာက္အၾကည့္ခ်င္းစစ္ခင္းရင္း ေတာ္ေတာ္ၾကာမွ သူမစီက ထြက္လာတဲ့စကား...။
"သေဘာမတူလည္းကိစၥမရွိပါဘူး မာမီ ကြၽန္ေတာ္အေသအခ်ာဆုံးျဖတ္ပီးတဲ့ကိစၥမို႔ ဆက္လုပ္မွာပါ ပီးေတာ့ လက္ထပ္ပီးသြားရင္လည္း ေသြးေၾကာနန္းေတာ္က ဒီအိမ္မွာလာေနမွာမဟုတ္ဘူး"
ရင္ကိုစုံကန္လိုက္သလိုပင္...သားငယ္က လက္ထပ္သြား႐ုံတင္မက သူမရဲ႕ရင္ခြင္ထဲကပါ ထြက္သြားမယ္ဆိုတာကိုလက္မခံနိုင္ေသး။
ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ဆိုတဲ့ေကာင္ကိုတစတစထက္ေတာင္ပိုမုန္းလို႔ေတာင္ေနၿပီ။ သားအမိေတြရဲ႕ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာေတြကို ခြဲသြားတဲ့ေကာင္။ ေယာက်ာ္းတန္မဲ့နဲ႕ ..
"မာမီ သေဘာမတူဘူးလို႔ေျပာေနတယ္ ကမၻာၿခံရံ မင္းလုပ္ခ်င္တိုင္းလုပ္လို႔ရမယ္ထင္ေနလား"
"ကြၽန္ေတာ္ မာမီတို႔စီကေန ခြဲထြက္သြားတဲ့ အသက္17ႏွစ္ထဲပါ အခု ကိုယ္တိုင္လည္း လုပ္ငန္းရွင္တေယာက္ျဖစ္ေနၿပီဆိုေတာ့ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့လူေတာင္ ယူလို႔မရဘူးလား"
"လိင္တူခ်စ္တာကို မာမီတို႔လက္ခံေပးနိုင္တယ္ မင္းအကို သာၾကည္ၿခံရံေတာင္ အဲ့လိုမ်ိဳးယူထားေသးတာပဲ မင္းယူရင္ေတာင္ ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ကိုမယူရဘူး"
"က်ဳပ္ကလည္း ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ကိုပဲ ယူမွာ မာမီ"
သားအမိေတြရဲ႕စစ္ပြဲက တစ္စတစ္စ ေတာ္ေတာ္ကိုျပင္းထန္လာၿပီ။
ေသြးေၾကာနန္းေတာ္နဲ႕ယူရင္ သူအဲ့လိုေတြအမ်ားႀကီး စကားေျပာရမွာသိေပမယ့္ ဒီလမ္းကိုပဲ ေ႐ြးခဲ့တာ...။
သူမစကားကို ဆုံးေအာင္နားေထာင္ၿပီးတာနဲ႕ထြက္သြားတဲ့ သားကို မတားလိုက္နိုင္။ ေတာ္႐ုံ ကလန္ကဆန္လုပ္ခဲတဲ့ ကေလးက အဲ့ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ဆိုတဲ့တစ္ေယာက္နဲ႕ပတ္သတ္ရင္ မရေတာ့။
'ဝူးးး'
စိတ္တိုတိုနဲ႕ကားကိုလမ္းနဲ႕ပြတ္ဆြဲပစ္လိုက္ေတာ့ ထြက္လာတဲ့အသံက်ယ္ႀကီး။ ဒီေန႕စိတ္ကဘယ္လိုမွအဆင္မေျပ...ခရီးကျပန္ေရာက္တည္းက ေသြးေၾကာနန္းေတာ္က သူ႕ကိုအဆက္အသြယ္ေတာင္မလုပ္။ သူကလည္းမလုပ္ျဖစ္။ လက္ထပ္ေတာ့မယ့္ လူႏွစ္ေယာက္လို႔သာဆိုတယ္ သူစိမ္းေတြလိုလုပ္ေနၾကတုန္း။
ဟိုကေနျပန္ေရာက္ၿပီးတည္းက သူ႕စီကို လာေတာင္မလာေတာ့...အန္ကယ္ေအာင္ျမင္စီမွာပဲ အလုပ္ျပန္ဆင္းတယ္တဲ့..ဒီေကာင့္ကိုအေရးမပါသလိုလုပ္ေနတာ။
ကားကို နန္းေတာ္companyဘက္သြားသည့္လမ္းေၾကာင္းေပၚဆြဲေကြ႕ပစ္လိုက္သည္။ အိမ္သားကိုသြားေတြ႕ရမွာ သူ႕တာ၀န္မဟုတ္လား..ဟိုကရွက္ေနတာပဲေနမည္။ ခရီးကျပန္လာတာေတာင္ ကိုယ့္ကို မ်က္လုံးခ်င္းဆုံေအာင္သိပ္မၾကည့္...။ မသိရင္ သူယူရမယ့္ ေယာက်ာ္းက သရဲလိုလို ဘီလူးလိုလိုနဲ႕..။
Companyထဲကိုေရာက္တာနဲ႕ ကားပါကင္မွာကားထိုးရပ္ပစ္လိုက္ကာ ေ႐ႊေရာင္စာလုံးေတြနဲ႕ထုခတ္ထားသည့္ နန္းေတာ္ဆိုသည့္ ကုမၺဏီႀကီးက ထည္ထည္၀င့္၀င့္။ Companyထဲေရာက္တာနဲ႕ ဧည့္ႀကိဳေကာင္မေလးေတြစီသြားကာ ..
"ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ကိုေတြ႕ခ်င္လို႔"
"ရွင္!"
"မင္းတို႔ရဲ႕ General manager "
"ေအာ္ဟုတ္ကဲ့ ခဏေလးပါေနာ္ ဖုန္းဆက္ေခၚေပးမယ္ရွင့္"
ဖုန္းကိုကိုင္ကာ ဘာေတြေျပာေနလဲမသိ..
"ဘယ္သူလို႔ေျပာေပးရမလဲရွင္"
"မၾကာခင္ေတာ္ရေတာ့မယ့္ ေယာက်ာ္းလို႔"
"ရွင္!!!"
ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ရယ္ နန္းေတာ္companyရယ္က လူေတြအဲ့ေလာက္အရစ္ရွည္မွန္းခုမွသိတယ္။ ဟိုတေယာက္ကလည္း လာေတြ႕ဆိုေတြ႕လိုက္ေပါ့ ဘယ္သူလဲဘာညာကလွ်ာရွည္ပီးေမးေနေသးတယ္။ လာေတြ႕ရင္ သိရမွာပဲ...အဲ့တာေတြစိတ္ကိုမရွည္တာ။
ခဏေနေတာ့ ဆင္းလာပါၿပီ...အသားေရာင္ကုဒ္နဲ႕၀မ္းဆက္လိုမ်ိဳး စတိုင္အပြကိုပါ ၀တ္ထားကာ လူက သူ႕ထက္ ေခါင္းတလုံးစာပုသည့္အရပ္နဲ႕ဆိုေတာ့ အ၀တ္ပြႀကီးထဲ ၀င္ေနတဲ့ကေလးလိုလို။ ဆံႏြယ္အေကာက္နက္ေတြကေတာ့ ဝဲကနဲ..အၿမဲ ဘယ္ေတာ့မွ ဆံပင္မစည္းထားဘူး။ ေတာ္ေတာ္ရွိုးလုပ္ခ်င္ေနတယ္။
"က်ဳပ္ ဒီမွာ!"
ဟိုရွာဒီရွာလုပ္ေနတာမို႔ သူ႕ဘက္ကေန အရင္အသံစေပးလိုက္ရသည္။
"ဘာလာလုပ္တာ"
"ဟ...က်ဳပ္ အိမ္သားအလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာပဲ လာလို႔မရဘူးလား"
"မင္းေနာ္ ပိုင္စိုးပိုင္နင္းေတြ!!"
"က်စ္!! ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ ဟိုနိုင္ငံမွာလက္ထပ္မယ္လို႔ ခင္ဗ်ားေျပာျပတာ မမွတ္မိေတာ့တာလား ေမ့ပစ္လိုက္ပီလား"
"ငါ..."
"က်ဳပ္နဲ႕ပတ္သတ္ရင္ဘယ္ေတာ့မွအေလးမထားဘူး ခင္ဗ်ား!! က်ဳပ္ကလည္းအားေနလို႔လာတာမဟုတ္ဘူး ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ အန္ကယ္နဲ႕အလုပ္ကိစၥအေၾကာင္းလာေျပာတာ"
သူစကားမွားသြားတာသိေပမယ့္ ေကာင္ေလးငယ္က အဲ့ေလာက္ထိစိတ္တိုသြားမယ္မွန္းမထင္...။
သူတေယာက္တည္းက်န္ခဲ့ရျပန္ၿပီ။ တစက္ေလးေတာင္လွည့္မၾကည့္ပဲ ေကာင္ေလးငယ္ကထြက္သြားတာေၾကာင့္ သူ႕မွာေျပးလိုက္ရေတာ့မလိုလို။ ဒီတိုင္း လက္ထပ္မယ့္ကိစၥကို လက္လြတ္စပယ္မေျပာခ်င္လို႔ ပါးစပ္ထဲက ထြက္ဖို႔၀န္ေလးေနတုန္းပင္။
"အန္ကယ္"
"ဟာ ငါ့တူ လာေလကြာ sonကိုေတြ႕ခဲ့လား"
"ဟုတ္ ခုနေလးတင္ပဲ အန္ကယ္"
"ေသြးေၾကာေလး ဘာျဖစ္တယ္မသိပါဘူးကြာ ငါ့စီမွာပဲ အလုပ္ျပန္၀င္မယ္ဆိုလို႔ ယာယီ general manager ကို တျခားရာထူးေျပာင္းေပးလိုက္ရတယ္ မင္းနဲ႕ျပႆနာတတ္ထားလာဆိုေတာ့လည္း မဟုတ္ဘူးတဲ့"
"ဟုတ္ကဲ့ ကြၽန္ေတာ္နဲ႕ေတာ့ ျပႆနာမတတ္ထားပါဘူး ဒါနဲ႕ အန္ကယ္ ရိုင္းတယ္လို႔မထင္ပါနဲ႕ အန္ကယ့္ အလုပ္အားတဲ့ရက္ေလးေျပာေပးပါလား ကြၽန္ေတာ္လာခဲ့ခ်င္လို႔"
"ေဟ"
"ေသြးေၾကာနန္းေဝာာ္ကို လက္ထပ္ခ်င္လို႔လား"
"ေဟ!!"
ဒီတခါထိုင္ေနရာမွ မတ္တပ္ထရပ္လိုက္သည္အထိလန႔္သြားတာက ဦးေအာင္ျမင္နန္းေတာ္...။ ဘယ္လိုေတာင္ ကိုယ့္သားကို ႐ုတ္တရတ္ႀကီး လက္ထပ္မယ္လာေျပာတာ မအံ့ဩပဲ ေနမလား။
"သားငယ္ ဒါေနာက္စရာကိစၥမဟုတ္ဘူးေနာ္"
"ကြၽန္ေတာ္ တကယ္ေျပာေနတာပါ အန္ကယ္ သူနဲ႕ကြၽန္ေတာ္ ဟိုမွာတည္းက ကြၽန္ေတာ္လက္ထပ္ခြင့္ေတာင္းတာကို သူလက္ခံခဲ့ပါတယ္"
"႐ုတ္တရတ္ႀကီးကြယ္"
"မထင္မွတ္ပဲပါ အန္ကယ္"
"သားတို႔ကမဟုတ္မွ..."
"ကြၽန္ေတာ္ ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ကိုလက္ထပ္မယူရေသးတဲ့ထိ လက္နဲ႕ေတာင္မထိပါဘူး"
"တဘ၀လုံးတန္ဖိုးထားၿပီး ခ်စ္ခင္စုံမက္သြားမွာမို႔ ကြၽန္ေတာ့္ကို ေသြးေၾကာနန္းေတာ္္ကို ယုံယုံၾကည္ၾကည္ေပးလိုက္နိုင္မလား"
"မဂ္လာပြဲ ခ်က္ခ်င္းႀကီးလုပ္ေတာ့မွာလား သားတို႔က"
"ျဖစ္နိုင္ရင္ေတာင္ မနက္ျဖန္လုပ္ခ်င္တာပါ အန္ကယ္"
"ေဟ.."
ဒီေန႕တေနကုန္ အာေမဍိတ္သံေတြသာ ထြက္ေနရေတာ့သည္။
"အိမ္သားအျဖစ္ အရမ္းျမင္ခ်င္ၿပီမို႔ပါ ဒါေပမယ့္ ကြၽန္ေတာ္ မိသားဖသားပီပီ လာေတာင္းခ်င္တာမို႔ အန္ကယ္ အားတဲ့ရက္ေလးလာေမးတာပါ"
"အန္ကယ္ အလုပ္ကိစၥေတြနဲ႕ညွိၿပီး ငါ့တူကို ညက်လွမ္းဖုန္းဆက္လိုက္မယ္ သေဘာမတူစရာမရွိပါဘူးကြာ ငယ္ငယ္တည္းက မင္းေသြးေၾကာေလးကို ခ်စ္ေနတာ အန္ကယ္သိပီးသားပါ"
အန္ကယ္ေအာင္ျမင္ ရယ္က်ဲက်ဲေျပာလာသည့္စကားေတြေၾကာင့္ မ်က္ႏွာကိုဘယ္နားထားရမွန္းေတာင္မသိ။ အဲကြန္းခန္းထဲ ေခြၽးျပန္တယ္ဆိုတာ သူအမွန္တကယ္ျဖစ္ေနၿပီ။ အဲ့ေလာက္ထိေတာင္ ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ကို ခ်စ္တဲ့အခ်စ္က ေဘးလူေတြပါျမင္ရတဲ့အထိဆိုေပမယ့္ ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ကေတာ့ မျမင္။
"ဒါဆို ကြၽန္ေတာ့္ကို သြားခြင့္ျပဳပါအုံး"
႐ုံးခန္းထဲက ထြက္သြားတဲ့ကေလးက ငယ္ငယ္ကနဲ႕မတူ ခန႔္ညားတဲ့အရပ္ႀကီးက ေမာ့ၾကည့္ရတဲ့အထိ နိုင္ငံျခားမွာေနခဲ့တဲ့လူမို႔လို႔ international အရပ္လို႔ေတာင္ေျပာလို႔ရသည္။ သားနဲ႕ေတြ႕တာ ရက္ပိုင္းပဲရွိေသးတာေတာင္ ခ်က္ခ်င္းႀကီးလာေတာင္းတယ္ဆိုေတာ့ နိုင္ငံျခားမွာဘယ္လိုေတာင္အဆက္အသြယ္လုပ္ခဲ့လဲမသိ...။
သားကလည္း ဒီအေၾကာင္းနဲ႕ပတ္သတ္ၿပီး တခြန္းေတာင္မဟ။
'ဒုန္း'
"အာ့!!"
"က်စ္!!"
အသံႏွစ္ခုက တဆက္တည္းထြက္လာကာ ကြၽန္းနက္ေရာင္တံခါးပိတ္သံ ဒုန္းခနဲပါတၿပိဳင္တည္းထြက္ေပၚလာေတာ့သည္။
"ဘာလုပ္ေနတာလဲ တံခါးေရွ႕မွာ"
"ဟို..."
"တဟိုဟိုနဲ႕ ဘာျဖစ္ေနတာလဲ"
"မင္း ဒယ္ဒီ့ကိုဘာေတြသြားေျပာလိုက္တာလဲ"
"ဒီမွာ ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ ၾကားရင္ၾကားတဲ့အတိုင္းေနေပါ့ ေမးမေနနဲ႕ က်ဳပ္ စကားအမ်ားႀကီးမေျပာခ်င္ဘူး"
"အဲ့လိုမဟုတ္"
"သိထားဖို႔က က်ဳပ္ အလိုလိုက္တိုင္း ကမ္းတက္မလာနဲ႕ က်ဳပ္လည္းမာနနဲ႕ေကာင္ ခင္ဗ်ားနဲ႕မွ..ေတာက္!! က်စ္!!"
ေကာင္ေလးငယ္က အၿမဲတမ္းစိတ္တိုေနတာႀကီးပဲ။ သူ႕ကိုတြန္းတိုက္ၿပီး ထြက္ေတာ့မသြားေပမယ့္ ေဒါသတႀကီးထြက္သြားတာက သူ႕ေဘးနားက ေလေတြေတာင္ ပိုေအးလာသလို။ ေကာင္ေလးငယ္ စိတ္တိုမိေအာင္ သူအၿမဲလုပ္မိေနသလား။
လက္ထပ္တယ္ဆိုတာ လူႏွစ္ေယာက္မခ်စ္ပဲနဲ႕ ျပဳလို႔ရတဲ့ကိစၥတစ္ခုထင္ပါရဲ႕...
သူနဲ႕ေကာင္ေလးငယ္က တစ္ေယာက္နဲ႕တစ္ေယာက္ခ်စ္ခင္စုံမက္ျခင္းမရွိပါပဲနဲ႕ အိမ္ေထာင္သည္ဘ၀ကိုေတာင္ေရာက္ေတာ့မွာတဲ့လား။
"ေအာ္..သားငယ္က အခန္းေရွ႕မွာလား"
႐ုံးခန္းထဲကဒယ္ဒီထြက္လာတဲ့အထိ နန္းေတာ္ ဒီေနရာကေန တဖဝါးမွမခြာရေသး။
"ေျပာပါ ဒယ္ဒီ"
"Son လက္ထပ္ေတာ့မယ္ဆို"
"ဗ်ာ!!"
သူတကယ္အလန႔္တၾကားျဖစ္သြားရတာအမွန္...ေကာင္ေလးငယ္ ခုနကဘာေတြသြားေျပာလိုက္တာပါလိမ့္။ အလုပ္ကိစၥလို႔ ရိုးရိုးရွင္းရွင္းထင္ခဲ့တဲ့ သူက ခုမွပဲ ေကာင္ေလးငယ္ရဲ႕ပရိယာယ္စကားေတြကိုၾကားေယာင္လာမိေတာ့တယ္။
'ဒီမွာ ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ ၾကားရင္ၾကားတဲ့အတိုင္းေနေပါ့ ေမးမေနနဲ႕ က်ဳပ္ စကားအမ်ားႀကီးမေျပာခ်င္ဘူး'
"ကြၽန္ေတာ္..."
"ၿခံရံေလးနဲ႕ တကယ္ပဲလက္ထပ္ခ်င္တာလား Son မင္းရဲ႕ေမြးစားအေဖတစ္ေယာက္အေနနဲ႕ မွန္ကန္တဲ့လမ္းကိုေ႐ြးခ်ယ္ေစခ်င္တယ္"
"ကမၻာၿခံရံကဘာေတြေျပာသြားလို႔လဲ ဒယ္ဒီ"
"Sonကို ဒယ္ဒီ့စီမွာလာေတာင္းသြားတယ္"
"ဗ်ာ!!"
တကယ္ႀကီးဘယ္လိုေတာင္ စိတ္တိုေနတဲ့လူက အဲ့ကိစၥကိုလုပ္သြားတာလဲ..သူ႕ကိုေတာင္တခ်က္အသိမေပးပဲနဲ႕..။ လူကိုလည္း အခန္းထဲကထြက္ထြက္ခ်င္း ဇြတ္ေအာ္သြားတာ..တံခါးနဲ႕ေဆာင့္မိလို႔ နဖူးနာတာေတာင္ဘယ္ေရာက္သြားမွန္းမသိ။
"ဒယ္ဒီ့သေဘာထားကေရာ"
"ဒယ္ဒီဘက္က sonသေဘာထားပါ ကိုယ္ေရးကိုယ္တာေလာက္အထိ ဒယ္ဒီ၀င္မစြတ္ဖက္ေတာ့ဘူးကြာ sonလည္း အ႐ြယ္ေရာက္ေနၿပီမို႔ ကိုယ္ပိုင္လုပ္ပိုင္ခြင့္ဆိုတာရွိပါတယ္"
ေမြးစားအေဖဆိုေပမယ့္ ေသြးေၾကာအေပၚအျပည့္အ၀နားလည္ေပးၿပီး အေဖရင္းတစ္ေယာက္လို ခ်စ္ေပးတာမ်ိဳးဆိုတာ ဒယ္ဒီ့လိုလူမ်ိဳးပင္။ ငယ္ငယ္တည္းကခ်ဳပ္ခ်ယ္တာဘာညာမရွိ..သူ႕ရဲ႕ေနထိုင္မႈပုံစံ လိင္ႏွစ္သက္မႈကအစ ဘာမဆိုခြင့္ျပဳထားတာမို႔ အေနအထိုင္က်ဥ္းက်ပ္ခဲ့သည္ဆိုတာမရွိ။
"ေအာ္ ၿခံရံေလးက ေျပာလိုက္ေသးတယ္ သားကို သန္ဘက္ခါ လာေတာင္းမယ္တဲ့"
ဒီတခါေတာ့ မ်က္လုံးျပဴး႐ုံသာတတ္နိုင္ေတာ့သည္။
ကမၻာၿခံရံက ဘာေတြလုပ္ေနပါလိမ့္..တစက္ေလးမွေလ လူကိုမတိုင္ပင္ပဲ။ မသိရင္ လက္ထပ္မယ့္လူက သူမဟုတ္သလို။
ေန႕လည္က ဒယ္ဒီနဲ႕စကားဘာညာေျပာၿပီး တင္ျပခ်က္ေတြဖတ္ေနတာဘယ္ခ်ိန္ထိေရာက္ေနၿပီလဲေတာင္မၾကည့္မိ..အခုမွ ၾကည့္မိေတာ့ ေတာ္ေတာ္ကိုေနာက္က်ေနၿပီ။ ဒယ္ဒီက ညေနတည္းကေစာျပန္ႏွင့္ၿပီမို႔ သူတစ္ေယာက္တည္း ကိုယ့္႐ုံးခန္းထဲမွာကိုယ္ရွိေနတာပင္။
သန႔္ရွင္းေရးဦးေလးႀကီးကလည္း မီးဖြင့္ထားရင္ လူရွိမွန္းသိတာမို႔ ေလာ့ခ်တာဘာညာမလုပ္။
သိမ္းစရာရွိတာသိမ္းၿပီး အလုပ္စားပြဲရွင္းေနတုန္း တဒီဒီ ျမည္လာတဲ့ဖုန္း...
"ဗ်ာ ဟုတ္ကဲ့ဟုတ္ကဲ့ ေက်းဇူးပါ"
တဖက္က ဆက္လာတဲ့ဖုန္းက ကမၻာၿခံရံဆိုေပမယ့္ ေျပာေနတဲ့လူက သူမဟုတ္။ ဝိတ္တာလတစ္ဦးထင္သည္..ဒီဖုန္းပိုင္ရွင္ အရမ္းမူးေနလို႔ လာေခၚေပးပါဆိုၿပီးေျပာတာမို႔ သိမ္းစရာရွိတာေတြျမန္ျမန္သိမ္းကာ walletနဲ႕ကားေသာ့ဆြဲၿပီး ဘားစီဦးတည္ရသည္။
"ေအ့...ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ ခင္ဗ်ားဗ်ာ က်ဳပ္ကိုဆိုဘယ္ေတာ့မွအေလးအနက္မထားဘူး"
မူး႐ူးၿပီး ဘားမွာေအာ္ဟစ္ေနကာေဘးမွာလည္းပတ္ပတ္လည္ေကာင္မေလးေတြနဲ႕...။
"ကမၻာၿခံရံ"
"ေအ့ က်ဳပ္ရဲ႕အမ်ိဳးသားေလးပါလား"
"ဘာ!!"
"ျဖည္းျဖည္းေပါ့ဗ်ာ အသည္းအသက္ကလည္း"
ကမၻာၿခံရံ ဘယ္လိုေတြေတာင္ေခၚေနတာလဲ သူ႕ကို..တကယ္ပံ အဲ့နာမ္စားႀကီးက တခါတည္း သူ႕မ်က္ႏွာကို အနီေရာင္ေလးရွပ္ေျပးသြားေစေတာ့သည္။
"ငါတကယ္စိတ္ဆိုးမိေတာ့မယ္"
ေနခ်င္သလိုေနခဲ့ေတာ့...သူ႕ေဘးနားက ေကာင္မေလးေတြက ကိုယ့္ကိုဝိုင္းၾကည့္ေနကာ တီးတိုးေျပာေနတာေၾကာင့္ အရွက္ပိုလာရသလို အသက္႐ူလည္းၾကပ္လာတာအမွန္။
"စိတ္ႀကီးပဲအသည္းအသက္ကလည္းကြာ..႐ႊတ္!!"
လွည့္ထြက္ပစ္လိုက္တာနဲ႕ လူကို ေနာက္ကေန တင္းေနေအာင္ သိုင္းဖက္ပစ္ၿပီး ပါးကိုလွမ္းနမ္းတာေၾကာင့္ လူကေတာင့္ခနဲ။ သူသာဒီေနရာမွာမရွိရင္ ေကာင္ေလးငယ္က တျခားလူကိုနမ္းမွာလား။
ရွက္တဲ့စိတ္အျပင္ ၀မ္းနည္းတဲ့စိတ္ေလးကပါ မသိမသာ တိုးလွ်ိုး၀င္ေရာက္လာေတာ့၏။
"သူရိန္ ပိုက္ဆံရွင္းထားခဲ့လိုက္ ငါအရင္ျပန္ႏွင့္မယ္"
ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ကို ေကာက္ေပြ႕ခ်ီကာ ဘားထဲမွ ခပ္ျမန္ျမန္ထြက္လာတာေတာင္ဘေနာက္ပါးက ဝိုးခနဲ ဝါးခနဲ ေအာ္သံေတြက က်ယ္က်ယ္ေလာင္ေလာင္။
"ငါ့ကိုေအာက္ခ်ေပး"
"က်စ္!! "
သူ႕စိတ္တိုင္းက် ကားနားမေရာက္ခင္ ေအာက္ခ်ေပးလိုက္ေတာ့သည္။
ေအာက္ခ်ေပးလိုက္တာနဲ႕ ဇိုးခနဲ ဇက္ခနဲ လွည့္ထြက္သြားတဲ့လူရဲ႕လက္ေကာက္၀တ္ကိုလိုက္ဆြဲရသည္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ"
"ဖယ္ လႊတ္"
"က်စ္!! ေသြးေၾကာနန္းေတာ္"
"ဘာလဲ ငါ့ကိုလာမေအာ္နဲ႕"
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲလို႔ က်ဳပ္ေမးေနတယ္ေလ"
"ဘာလို႔ေပြ႕ခ်ီပစ္လဲ ခုနကေတာ့ မူးေနၿပီးေတာ့"
ျပႆနာရွာတာ ဒါေၾကာင့္ေပါ့...။
ေသြးေၾကာနန္းေတာ္က ရစ္စရာမရွိတာႀကံဖန္ရစ္ေနတာ...
"ဟုတ္ၿပီဗ်ာ ခင္ဗ်ားမႀကိဳက္ရင္ က်ဳပ္မခ်ီဘူး"
"ငါျပန္ၿပီ"
"ေနဦး က်ဳပ္လိုက္ပို႔မယ္"
"ေနစမ္းပါ ငါအမူးသမားေမာင္းတဲ့ကားမစီးနိုင္ဘူး"
"အစကေတာ့မူးေနတာပဲ အခုေတာ့ ဒီေကာင္ဘာေသာက္ခဲ့လဲေတာင္ျပန္ေမးရေတာ့မယ္ မမူးေတာ့ဘူး စကားမရွည္နဲ႕ေတာ့ တက္!!"
ညေနကမွအသစ္၀ယ္ထားတဲ့ 2025 Volkswagen Passat စိမ္းပုပ္ေရာင္ကားရဲ႕lover seatဘက္ကို တံခါးဖြင့္ေပးလိုက္သည္။
"ဒါကားအသစ္ ဘယ္လိုေနလဲ "
"မဆိုးပါဘူး"
"အင္း"
စိတ္ဆိုးေနမွန္းသိလို႔ စကားလမ္းေၾကာင္းရွာၾကည့္ပါတယ္။ အကန္ႀကီးပဲ ေျပာေနေတာ့ တကယ့္ကို ေခ်ာင္ပိတ္ေနလားေအာက္ေမ့ရသည္။
"လက္ထပ္ဖို႔ကိစၥဘယ္လိုေတြးထားလဲ"
"......"
"က်ဳပ္ ခင္ဗ်ားမ်က္ႏွာေလးကို မနက္တိုင္းျမင္ခ်င္ၿပီ"
"မင္းဘယ္လိုစီစဥ္ထားလဲ"
"ခင္ဗ်ားကိုလာေတာင္းမယ္ ၿပီးရင္ ဒီမွာတပြဲလုပ္မယ္ ခင္ဗ်ားစိတ္ကူးထဲကသြားခ်င္တဲ့နိုင္ငံမွာ တပြဲလုပ္မယ္ အဲ့မွာပဲ ဟန္းနီးမြန္းထြက္လိုက္မယ္လို႔စီစဥ္ထားတယ္"
"ကမၻာၿခံရံ.."
"ေျပာ"
လူကိုထူးတာမ်ားေလသံမာမာနဲ႕...နည္းနည္းေလးမွေလွ်ာ့ေပးလို႔မရ..။
"ငါ့ကိုတကယ္လက္ထပ္ခ်င္ရဲ႕လား"
"ဘာျဖစ္ျပန္ၿပီလဲ ခင္ဗ်ားရာ"
လမ္းတ၀က္မွာကားကိုရွင္းတဲ့ေနရာဘက္ကပ္ရပ္လိုက္ၿပီး ေမးခြန္းအႀကီးႀကီးေတြေမးေနတဲ့သူဘက္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လွည့္လိုက္သည္။
"လက္ထပ္တယ္ဆိုတာ တဘ၀လုံးအဲ့လူကိုပဲေပါင္းသင္းၿပီး ခ်စ္ခင္ျမတ္နိုးစုံမက္သြားပါမယ္ဆိုတဲ့ခ်ည္ႏွောင္ျခင္းပဲ က်ဳပ္ ခင္ဗ်ား လြယ္လြယ္နဲ႕အဲ့ကတိေပးလိုက္ရေအာင္ ႐ူးေနတဲ့ေကာင္မဟုတ္ဘူး"
"ငါတို႔ႏွစ္ေယာက္ကခ်စ္မွမခ်စ္တာ"
ေတြေတြေဝေဝေလးေျပာလာတဲ့ပုံက အသည္းယားစရာ...အသားကျဖဴအုေနတာေၾကာင့္ ႏွာထိပ္ေလးကနီေစြးေစြး။ မ်က္မွန္တပ္တာ သူမႀကိဳက္ဘူးဆိုၿပီး ဟိုတခါ မ်က္ကပ္မွန္တပ္ခိုင္းထားတည္းက မ်က္ႏွာေလးက ရွင္းရွင္းနဲ႕ ၾကည့္ရေကာင္းေနသည္။
"ခ်စ္မွလက္ထပ္ရတာမဟုတ္ဘူး ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ ခုနက က်ဳပ္ေျပာလိုက္တဲ့စကားထဲက ခ်စ္ခင္စုံမက္ တယ္ဆိုတာကိုျဖဳတ္လိုက္ ခင္ဗ်ားကအဓိပၸာယ္ေကာက္လြန္းတယ္"
"ေကာင္ေလးငယ္အတြက္ ငါကလြယ္လြန္းေနလား"
"က်စ္!! ခင္ဗ်ားရာ ဒါေတြေျပာဖို႔ေစာလြန္းေသးတယ္မထင္ဘူးလား ခင္ဗ်ား ေနာက္မွလက္ထပ္ခ်င္တယ္ဆိုလည္း က်ဳပ္မတားပါဘူး "
"....."
"ခင္ဗ်ားသေဘာပဲ ဟုတ္ၿပီလား ေသြးေၾကာနန္းေတာ္ သေဘာပဲ"
ကားကို စက္ခဏသတ္လိုက္ၿပီး အျပင္ခဏထြက္ကာ စီးကရက္ဖြာပစ္လိုက္သည္။ လူကစိတ္ပင္ပန္းတာကပိုမ်ားေနသည္။ အခ်စ္မွာအ႐ူးအမူးက်႐ူံးမိလို႔ ငိုေႂကြးေနရေအာင္ ဆယ္ေက်ာ္သက္ကေလးလည္းမဟုတ္ေတာ့..။
ကားထဲကလူကိုေတာ့ ခဏေလာက္ လ်စ္လ်ဴ႐ူထားလိုက္၏။ ေနခ်င္သလိုသာေနေတာ့...သူကေတာ့ ခံစားခ်က္မရွိသလိုနဲ႕ အမွတ္မရွိတဲ့ ဒီေကာင္ကပဲ ပင္ပန္းရတာ။
'က်ဳပ္တို႔နီးစပ္ဖို႔လိုေသးတယ္ပါရဲ႕ ခင္ဗ်ားရယ္'
Next chapter
A/N ေယာကၡထီးကို သြားေျပာတဲ့ပုံကို လက္လန္ေနပါၿပီ