Kabanata 21 : LOST HEIR
"By the power vested in me..I now pronounce you husband and wife. You may now kiss the bride..."
I clapped my hands upon seeing Ate Padyang kissed by her husband. I smiled and unknowingly my eyes drifted to the groom mens. I instantly saw his black eyes pierced in my way.
I forgot to mention that he wore a contact lense to hide his real ones, even though that happened. He still screams charm and so much appeal that I saw women drooling over him with a presentation of attraction and familiarization in their eyes.
Iniwas ko ang tingin ko sa kanya nang halos hindi ko na makaya ang pagkabog ng puso ko. Napatingin ako kay Ate Ericka na nakangiti na lamang sa harapan. Nagtaka ako kung bakit hindi siya nanibago na wala ng mask si Max.
She glanced at me when she noticed my stares. "Ano 'yun?"
"Hindi ka ba nagulat Ate?"
"Na ano?" she raised her brows.
Napatingin ulit ako sa pwesto ni Max ngunit hindi ko na siya masulyapan ng maayos dahil sa mga taong dumadaan para magpunta ng altar.
"Ay magpipicture na pala! Magpapicture muna tayo!" Biglang sinabi ni Ate at hinila ako kila Ate Padyang.
Wala na akong oras para tanungin si Ate dahil sa maraming pictures na nakukuha sa amin. Halos hindi ko na nga makausap rin si Claudius dahil hinaharangan kami ng maraming tao.
Sa kalagitnaan ng kalmado kong aura ay ang may nag rambulan sa puso. I am extremely worried about Claudius' safety upon knowing that he's not wearing his mask! He's quite famous in the city. Hindi ko lang alam sa probinsya but news can spread like a wildfire.
"Penelope, kumain ka na.."
Halos hindi ko magalawa ang aking pagkain habang hinahanap ng mga mata ko si Claudius sa tumpukan ng mga grom mens. I was slightly stomping my feet on the ground because of my uneasiness.
"Penelope, may chicken curry dito oh."
Bigla akong tumayo ng nahagilap ko si Max na kinakausap ang foreigner groom ni Ate. Nakangiti pa ngayon na parang walang problema na iniisip!
Putangina ang kaligtasan mo, Max!
"Penelope! Saan ka pupunta?!" Hindi ko na masagot ang tawag ni Ate ng dire-diretso ang lakat ko hanggang sa makapalapit ako sa harapan nila.
"Yes...I was also planning that. You can give me a call in your accord if you desire to be one of the boards.." Claudius said lightly. He chuckled, his visible long dimple showing.
Nakita ko rin ang ngiti ng asawa ni Ate Padyang. "Of course! Who am I to reject your offer?" He joked.
"Excuse me.." sabi ko sa gitna ng pag-uusap nila. Kaagad na dumapo sa akin ang pareho nilang mga mata.
I smiled at Victor. Asawa ni Ate Padyang.
"Can I borrow him for a moment?" I asked kindly.
Nanlaki ang mga mata niya at binalik ang tingin kay Claudius. "Is this the woman you've been talking to? Your girlfriend?" Naramdaman ko ang unti-unting pag-haplos ng mga kamay ni Claudius sa likod ko. With my brows slightly furrowed I looked at him. He has this proud soft smile on his lips while answering Victor's question.
"The one and only..none can replace." He said with his Australian accent.
Victor's smirked but chuckled afterwards."Hope you're the next to wed! I will surely come with my wife! Nice meeting you, Penelope.."
I smiled a bit distracted by Claudius' hands on my waist. "You too Victor, thank you for inviting me to your wedding.."
"Sure! I'll be the one thanking you next.." He chuckled.
I sneaked my arms on Claudius' waist before I squeezed the only skin I could reach. "Mag-uusap tayo." I whispered.
"Right..sorry, love." He kissed my forehead after whispering that. Kinausap niya kaagad si Victor para magpaalam.
Nang nakaalis na kami ay tumungo kami sa madilim na parte ng reception. Sa likod ng Pavillion at mga room. May maliit na fountain at bench roon na napapalibutan ng mga sculpted plants.
"Max..." Tawag ko sa kanya
"What's the matter?" He said as he caressed my waist.
Napatingin ako sa paligid, para i-check kung may nakatingin ba. Nang masigurong wala ay lumayo ako sa kanya at tinignan siya ng matalim. "Are you out of your mind again? May makakilala na sayo sa ginagawa mo. Nagtatago ka pa ba? Ano na ang plano mo ngayon? Huh? Max! Akala ko ba magtatago ka! Sagutin mo ako! Ako ang nag-woworry sa ginagawa mo! Hindi ako mapakali, Claudius! Paano na kung may nakakakilala sa'yo dito-" Tumigil ako sa pagsasalita ng nararamdaman ko ang dalawang kamay niya na dumapo sa aking pisngi bago sinakop ang aking labi ng kanyang labi.
Nanlalaki ang mga mata sa ginawa niya. Hindi makagalaw ang kamay sa aking gilid sa gulat.
He softly sucked my lips for a moment before leaning away. Nakaawang ang mga labi.
"Your lips seems to be wanting a kiss, you're so fucking beautiful today, love. I can't already help myself." He whispered hoarsely.
Nakaawang rin ang aking labi habang tinitignan lang siya at nanlalaking mga mata.
"Oh, damn...don't look at me with those eyes, Penelope."
"That's my first kiss..." Napalunok ako.
"Really? So, I shall be your last."
"Pero...Claudius.." Nalalunok ako
"Yes, love? What is our problem?"
"Bakit hindi ka nagsuot ng Mask ngayon?"
He's got this gentle small smile. "My baby's worried about me.."
Kumunot ang noo ko sa kanya. "Who would not be?!"
He chuckled slightly. "I already got everything covered, Penny. Nothing to worry about. I don't like you worrying about me so much..."
Mas lalong kumunot ang noo ko sa kanya at sinuntok ang dibdib niya. "Sino ang hindi mag-woworry sa ginagawa mo? Ni hindi mo man lang ako sinabihan na kukunin mo iyang mask mo! You could hear my precautions and sentiments about your decisions! Para hindi naman ako mabigla!" giit ko.
He heaved a sigh as a gentle smile spread on his lips before he pulled me on his chest as I felt his lips on my hair, kissing it. I felt his lips move gently. "Sorry for not asking for your permission-"
"Permission? I'm not your girlfriend! Suggestions and opinion lang!" Giit ko pa.
I heard him chuckling in my hair as he caressed it. "Alright, madam. Have it your way.."
"Claudius.." I called him and my voice muffled because I was pushed on his chest.
He chuckled lightly before kissing my hair. "Relax, baby. Nothing's gonna happen. Trust me.."
"SAAN kayo galing?" Tanong ni Ate Ericka sa akin na nakarating na kami sa bahay.
Tumungo ako para makuha ko ang heels kong kanina pa binigyan ako ng sakit sa paa.
"Ah, yes.." I said after I took my heels off.
Nasa labas pa si Claudius. Kinakausap pa ng kaunti si Victor na siyang naghatid sa amin dito.
"Nag-usap lang.." Sagot ko at pumasok ng bahay. Pagkapasok ko ng bahay ay nakita ko kaagad ang paglabas ng babaeng Callian sa kanyang kwarto.
Her eyes slightly widened upon seeing me, she's wearing my blue bestida.
I smiled slightly at her. I forgot about Claudius' girlfriend.
"May pagkain kaming dala, nasa kay Max. Baka gusto mong kumain. May cake rin roon." I said, smiling a bit.
She nodded, never leaving her eyes on me. "Okay, thank you."
Binigyan ko pa siya ng maliit na ngiti at dumiretso sa kwarto ko.
"Nakakapagod.." I whispered before I slammed my body on the bed. Patihaya akong humiga sa kama ko pagkatapos kong maghalf-bath bago ko ipinikit ang aking mga mata.
Today has mixed emotions for me. How can I be so pissed, at the same time overwhelmed by him? I can feel a different emotion from him in just one day. Hanggang saan ito aabot? I wish I could have forgotten about the kiss earlier!
"You need to go." May narinig akong boses sa labas ng pintuan ko. Napamulat ako at kumunot ang noo ko.
"Is she your girlfriend-" Hindi ko narinig ang idinugtong nito dahil sa nagtoktorauk na ang manok. I looked at the clock on the wall and it said 11:34 p.m. It's really late.
"I didn't tell you that I have a girlfriend-" The girl mimicked sarcastically with a silly voice.
"Yan na naman sasabihin mo." Alam ko kung sino iyon. It's Callian, Claudius' unknown guest or worse girlfriend. I felt a pinch in my heart.
"I am working on it.."
"And you didn't tell me? ano na lang ang iisi-"Naputol iyon nang humini ang tuko sa ibabaw.
I groaned before I glared at the ceiling, almost cursing it that it's distracting me from eavesdropping.
"-Na you're two timing guy!" Callian said with a slightly raised voice.
Nanlaki ang mga mata ko at napaahon wala sa oras. Napahawak ako sa bibig ko.
"I warned you, Callian-" Naputol ang salita ni Claudius doon dahil pinutol siya ni Callian.
"And guess what Claudius? I warned you too!" Galit na boses ni Callian bago ko narinig ang pagbubukas at pag-sara ng pinto.
Parang nabagsakan ako ng lupa sa narinig at bakit ko naman nararamdaman ito? Wala naman ako feelings for Claudius! Wala! Wala talaga! Kung ano man iyong nangyari kanina siguro para kay Claudius landi landi lang iyon! We have no concrete basis in words to identify our feelings with each other.
Kinagat ko ang labi ko nang parang may kung anong gumalaw na hindi ko gusto sa tyan ko. It made my stomach clenched and my heart at the same time.
Wala nga diba Penelope, wala 'yon.
Umiling ako."Siguro, kulang lang ito sa kape." Bulong ko at bumaba ng higaan.
Lumabas ako ng kwarto nang hindi napag-isipan na naroon pala sila Claudius.
Nabigla na lamang ako nang makita si Claudius na parang sumasakit na ang ulo dahil hinihilot nito ang sintido niya. Uminit ang pisngi ko. He's two timing us, ayon yon sa narinig ko. I really assumed na girlfriend niya si Callian, ngunit kung girlfriend niya nga yun bakit iyon sumunod sa'kin?
Bumuntong hininga ako sa iniisip ko.
"I'm sorry about Callian, hindi na siya babalik pa.."
Kumuha ako ng baso at nilagyan iyon ng tubig galing sa pitcher.
Tinaas ko ang aking kilay."Why? Are you breaking up with her? Love quarrels?"
"Penelope.." He called gently.
"Ano? Tama naman ako diba?"
"Did you hear-"
Pabagsak kong nilagay ang baso sa lamesa habang nararamdaman ang suntok sa aking puso. Hindi man lang niya dineny?!
"Wag ka na, sumagot." Mariin na sinabi ko sa kanya.
"Penelope-"
"Please lang, Claudius. For this once. Please leave me alone! Matulog ka na roon.." Giit ko sa kanya bago pa man ako makalabas ng kusina. Naramdaman kong napatigil siya sa likod ko.
Lumabas ako ng bahay para sana magpahangin ng may naamoy akong usok na parang may naninigarilyo malapit sa may malaking mangga. Sa kabilang border side ng lupa, labas sa lupa ng bahay ni Auntie.
Napaubo ako at pinaypay ang hangin gamit ng aking kamay.
"Anong-"
Napatigil ako nang nakita iyong Callian na naninigarilyo sa ilalim ng mangga sa ganitong oras. She's looking into the dark green rice field. Malalim ang mga iniisip.
Nang siguro ay naramdaman ang presensya ko ay napalingon siya sa direksyon ko.
Bakit ganito ang ayos niya? May problema ba siya? Nagmumukha siyang babaeng kapre.
"You know my brother right, Ate?" She smiled a bit after seeing me. Nasa gilid niya ang sigarilyo. Sa gitna namin ang pinatayong bard wires para sa border.
Nasa kabilang side ako kung saan ang bahay ni Auntie habang siya naman ay na sa bakanteng lote kung saan ko siyang nakitang nagtago noon.
Kumunot ang noo ko sa kanyang sinabi. "What do you mean, brother?"
She smirked before she puffed some smoke on her cigarette. "I see, he did not tell you who I am. You must assume that I'm his girlfriend, right?" she glanced at me.
Hindi ako makapagsalita. Napaawang lang ng kaunti ang labi ko.
"And he hasn't told you, yet?"
"Ang ano?" I asked.
She smirked a bit.
"He's a heir, a runaway and a lost bachelor who founds himself hiding with you," sabi niya na parang may pinapaintindi sa akin.
Nanatili aking tahimik para marinig ang susunod niyang sasabihin.
The side of her lips lifted up a bit."Our Dad got comatose because of his own doings.."
Nanlaki ang mga mata ko. "What?"
"Oo, dad got a heart attack nang malaman na umalis siya sa bahay at nagtago. He searched for him everywhere until he couldn't control the weakness of his heart..." Kwento niya. Napaawang ang aking mga labi sa kanyang sinabi.
"Anong..."
She smirked humorlessly and shook her head. "What a drama. After that the wicked wife of our father cancel the operation on finding my brother, not until they have informed that the last will of our father will be almost wholly given to my brother, He will give his 80% riches to him and 20% percent to me, pero wala akong pake doon."
She shifted her position, turning to me, her full attention was on me now. Hindi ko alam kung bakit kumabog ang dibdib ko sa kaba.
"And you know what? My wicked step-mother and her dog-like-son are now finding Kuya after knowing my father's plans about his riches. And even though they stopped the operation.. Their aim is to kidnap my brother and force him to give them the share and the empire that my Father wants to give my brother if he died." She sighed heavily, but I still can't digest it all.
Natulala ako sa nalaman.
Sinandal niya ang kanyang likod sa kahoy ng mangga at tinignan ang mga bituin. "At hindi ko man lang ito sinabi kay Kuya, sinabi ko sa kanya ang kahalati pero hindi na niya ako pinapatapos at pinapaalis na kaagad dahil gusto niyang mananatili dito. Sinabi ko ito sayo para ma protektahan ang pamilya mo mula sa mga 'yon, I secretly know that my step brother are running dirty business behind his back kaya mas mabuti siguro na kumbinsihin mo si Kuya na umuwi sa Manila kung gusto mong hindi masaktan ang 'iyong pamilya." she said looking at me with determine eyes.
"Kaya mo ba iyon, Ate?" She asked, smiling lightly.
I pressed my lips.
* * *
It kept me up all night.
Ni hindi ako makatulog. Naabutan ko pa ang paggising ni Ate Ericka mga alas dos ng umaga. Naglalagay na siya ng damit niya sa kanyang maliit na backpack para bumiyahe pabalik sa syudad.
She was shocked when she turned on the bed and saw me still wide awake, looking at the ceiling. Deep in thought.
"Bakit hindi ka pa natulog?" she asked silently in the dark morning
"Napadami kasi inom ko ng kape kanina, Ate. " Rason ko sa kanya.
Kumunot ang noo niya sa akin ng makita ang namumula kong mga mata.
Napasinghot ako ng wala sa oras.
"Penelope, umiiyak ka ba?"
I instantly wiped my tears away and sigh heavily. "Wala, ate. May iniisip lang."
"Sure ka? Parang kanina ngiting ngiti ka. Tungkol ba ito kay Claudius?"
Nanlaki ang mga mata ko sa sinabi niya.
"You know Claudius?"
She smiled slightly. "Of course." She reached for my hair as she caressed it gently. "I pretended not to know him. I know him in the field I am working in."
"Bakit hindi mo sinabi sa akin?"
"Some things need to be hidden before revealing it at the right time. I don't want to cause you trouble and your little romance with him." she smiled at me before she pinched my cheeks.
I frowned. "Ate.."
"Sige matulog ka na kaagad, baka magkaka-eyebags ka pa niyan." She smirked. "Hindi na maiinlove si Max sa'yo," halakhak niyang may halo na tudyo.
I glared at her.
Callian said if I don't push Claudius away, my family will be in trouble. Mapapahamak ang pamilya ko. Knowing that his step brother and step-mother are rich and runs a dirty business which certainly involves danger. Alam kong may kakayahan talaga silang gawin na ipahamak kami.
I also feel bad for Claudius' father; he fell comatose after the unsuccessful search for his son. How many effort did he exert to the extent that he fell ill? He must love Claudius so much. Her step-mother shamelessly claimed and reign on his father's company. Isabay na natin ang step brother niya na kung mag desisyon ay parang siya ang totoong anak. Claudius doesn't deserve this lifestyle. Hindi siya bagay sa pamumuhay na kagaya ko. He is destined to reign and claim his spot on their empire, not in here, lurking around with me like a normal citizen.
Kaya pagkagising ko ay inihanda ko ang sarili ko na iwasan siya. It's easier said than done, especially that we became more close and intimate those days. It is agonizing to ignore him.
Nagluluto ako ng sinigang para sa agahan namin nang nag-paalam sila Papa sa akin.
Claudius looked at me hoping a glance from me will direct into his eyes. binigay ko naman 'yo sa kanya at pilit na inangat ang labi para sa mabilis na ngiti at binaba ang tingin sa sinigang na niluluto ko.
"Tatapusin ko itong pagluluto ko para pagdating niyo makakain kaagad kayo," saad ko naman. Nagpaalam na sa akin si Papa at inaya na si Claudius na lumabas ng kusina. I lift my eyes when I still feel his presence around. I saw him standing there in front of the door, unmoving.
"May kailangan ka ba?"I asked him.
"Pwede ba tayong mag-usap mamaya?" He asked seriously but still with a soft tone.
Kumabog ng malakas ang puso ko and my heart slightly fell.
Claudius.
Napangiti ako ng hilaw, "Ano naman ang pag-uusapan natin?"
He sighed." I just wanted to talk.." he licked his lips and looked at me softly with determination."Can we talk later?"
Nawala ang hilaw kong ngiti sa sinabi niya.
No, hindi dapat ganito. I know what he means by that, it's dangerous!
"If you're free later..."
I pressed my lips.
Hindi ako nakasagot sa tanong niya at nanatili na tahimik. I knew he was about to talk after the long agonizing silence I gave him when suddenly my father called him from outside. Unwillingly, nagpaalam siya sa akin at parang wala pang ganang umalis ngunit nanatili lang akong walang imik at nakatulalang tiningnan ang niluluto ko.
Kung babalik si Claudius sa kanila, maalala niya pa kaya ako?