Unicode
"နင်ပြောတဲ့ အတိုင်းဆို မောင်မှာ depression ရှိနေတဲ့ ပုံပဲ "
"ဟုတ်တယ်....ငါလည်း အဲ့လိုထင်တာပဲ ...မင်းက ၃ နှစ်လုံးလုံး မောင့်ကို မြင်တွေ့နေတာ ဆိုတော့ မောင့်အခြေအနေလေး သိသလောက်ပြောပြ "
လက်ထောက် ဆရာဝန်များ နားနေသည့် အခန်းထဲတွင် လောင်းရိပ် ၊ မြင့်မိုရ်နှင့် ထက်မြက်ချိုတို့ သုံးယောက်သား စားပွဲပေါ်လက်တင်၍ ခေါင်းချင်းဆိုင် စဥ်းစားနေကြပါသည် ။
မောင်၏ ဖြစ်စဥ်များက လောင်းရိပ်၏.စိတ်ကို မတင်မကျ ဖြစ်နေသဖြင့် မြင့်မိုရ်နှင့် ထက်မြက်ချိုအား ခေါ်တာ တိုင်ပင်ရခြင်းဖြစ်သည် ။ မိုးရွာသည့် ညက မောင်ဖြစ်သွားသည့် ပုံစံကား သာမန်လူတစ်ယောက်လို မဟုတ်ပေ ။
ထို့အပြင် ကြားထဲရှိ လက္ခဏာများ(အိပ်မပျော်တာ ၊ မှိုင်နေတတ်တာ ၊ အစားနည်းတာ ၊ ဝမ်းနည်းတာတောင် ဖော်မပြဘဲနေတာ )ကလည်း တစ်ချက်တစ်ချက် သတိထားမိစေ၍ မောင့်အကြောင်း ဆွေးနွေးမှသာ ဖြစ်ပေတော့မည် ။
မြင့်မိုရ်ကတော့ စားပွဲပေါ် ခေါင်းစိုက်ကာ ငိုက်နေသဖြင့် လောင်းရိပ်၏ အမေးစကားကို မဖြေနိုင်သေး.... ။
"ဟေ့ကောင် "
ငိုက်နေသော မြင့်မိုရ်၏ ခေါင်းအား လောင်းရိပ်က ချထည့်လိုက်မှ ပြူးပြူးပျာပျာဖြင့် နိုးလာပါ၏ ။
"ဘာလဲကွာ...ညက တစ်ညလုံး လူနာတွေ လာနေတာ မအိပ်ရသေးဘူး မနက်ရောက်တော့လည်း ပြန်မလို့ ရှိသေး မင်းပဲ ဇွတ်ရောအတင်းရော ဆွဲထားပြီးတော့.....ငါ အိပ်ချင်နေတယ်ကွ "
"မြန်မြန်အိပ်ချင်ရင် မြန်မြန် ကူစဥ်းစားပေးလေ "
" ပြော ပြော..ခုဏန ဘာမေးလိုက်တာလဲ "
"ငါ ဒီမှာ မရှိတဲ့ ၃နှစ်အတွင်း မောင်ဘယ်လိုနေခဲ့လဲ...မင်းသိသမျှ အကုန်ပြောပြ "
"အင်း............... မောင်က ပိန်သွားတယ် ၊ စကားလည်း နည်းသွားတယ် ၊ ငါ့ကို တွေ့ရင် နှုတ်ဆက်တဲ့ အပြုံးကိုတောင် ငါ သဘောမကျဘူး ၊ ေနသော်တာရောက်လာတော့ နည်းနည်းလေး တက်တက်ကြွကြွ ပြန်ရှိလာသလိုလို နဲ့... မဟုတ်ဘူး...ဒီအတိုင်းပဲ ၊ အနှစ်ချုပ်ကတော့ ရေခဲလူသားဖြစ်သွားတာပဲ ၊ အေးတိအေးစက် နဲ့ ပြောသမျှ ခေါင်းငြိမ့်တယ် ခိုင်းသမျှ မငြီးငြူဘူး ၊ ဘာဆိုဘာမှ အထွန့်မတက်ဘူး ၊ လိုတာထက် ပိုမပြောဘူး.. ဒါပဲ "
"အဲ့ဒီ ပြန်ပေးဆွဲခံရပြီး နောက်ပိုင်း မောင်က စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ဆေးကုသမှုကော ခံယူခဲ့သေးလား "
"ဟင့်အင်း...မင်းလည်း သိမှာပါ ဆေးရုံ ၃ရက်လောက်ပဲ တက်လိုက်ရတာလေ...အာ...ဟို လဲ့ရည်ထက် ဆိုတဲ့ nurse ကတော့ စိတ်ကျန်းမာရေးတွေဘာတွေ စစ်သံကြားလိုက်သေးတယ်... မောင်ကတော့ ဘာမှကို မစစ်ဘူး "
"အဲ့ဒီနောက်ပိုင်း ဘာကုသမှုမှ မရှိတော့တာလား "
"အင်း.....သူဖျားရင် ငါ့ဆီ ဆေးလာတောင်းတယ် ၊ နဖူးက သူ့အမေ သနပ်ခါးတုံးနဲ့ ပစ်လိုက်လို့ ဒဏ်ရာ ရတုန်းကတောင် ဆေးရုံ လုံးဝမတက်ဘူး အိမ်မှာပဲ ၂ရက်လောက်ပဲ နားပြီး အလုပ်ပြန်လုပ်တာ....သူကတော့ အဆင်ပြေပါတယ် အဆင်ပြေပါတယ်ချည်း.ပြောနေတော့ ငါကို ဘာမှ ပြောမရလိုက်ဘူး တော်တော်လေးကို ပေပေတေတေနေတတ်တာ၊ သန်မာချင်ယောင်ဆောင်တာလည်း ပါတာပေါ့လေ "
"ဘာ "
လောင်းရိပ် မယုံနိုင်လွန်း၍ စကားပင် ဆက်မပြောနိုင်တော့ပေ ။
ဆံပင်ကြားထဲသို့ လက်ချောင်းများဖြင့် ထိုးဖွလိုက်ရင်း ရင်ပူနေရပါသည် ။
မောင့်စိတ်က လုံးဝ ပုံမှန်မဟုတ်နိုင်မှန်း သူရိပ်မိသည် ။ အတိတ်မှာ.ပင်ပန်းခဲ့မယ်ဆိုတာလည်း သိသည် ။ ဒါပေမယ့် ကြားလိုက်ရတဲ့ အရာတွေက သူ့အတွက် တုန်လှုပ်စရာတွေချည်းသာ ။
ကြီးမားတဲ့ ဆုံးရှုံးမှု ဖြစ်တဲ့ မေ ပျောက်ပြီး.သေဆုံးမှု ၊ မေရဲ့ စိတ်ကြောင့် ၂လသာ ခြားပြီး ဆုံးသွားတဲ့ မောင့်ဖေဖေ ။
မောင်ချစ်ရတဲ့ သူတွေ ဆုံးရှုံးလိုက်တာကို ပုံမှန်လို အဆင်ပြေချင်ယောင်ဆောင်ပြီး မောင် နေခဲ့တာပဲ ။
မောင်ကလည်း ပြောပြမှာ မဟုတ်သလို မောင့်စကားတွေကို နားထောင်ပေးမယ့်သူလည်း ရှိခဲ့မည် မဟုတ် ။
ဒီလောက်ထိ ပင်ပန်းခဲ့ရတဲ့ မောင်က အခုမှ အသက် ၁၉ နှစ်တဲ့လား ။
လောကဓံဆိုတာ အများကြီး မကြုံတွေ့ခဲ့ဖူးသေးတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ရဲ့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါး နေရမယ့် လူငယ်ဘဝ... ။ လူတိုင်းရဲ့ ချစ်ခင်နှစ်သက်မှု ....။
ဒါတွေကို မောင် မရခဲ့ဘူး ။
သူခံစားနေတဲ့ စိတ်ဒဏ်ရာတွေကို မြင်မှာစိုးလို့ မျက်ဝန်းလေးတွေကိုတောင် ဖုံးအုပ်ထားခဲ့တာ ။ သူ တကယ် အဆင်မပြေပေမယ့် အဆင်ပြေေနကြောင်း ပြောပြချင်ခဲ့တာ ။
အထီးကျန်ပြီး အချစ်ခံချင်နေတဲ့ ကြောက်ရွံ့နေတဲ့ လူငယ်တစ်ယောက်အဖြစ် မောင် တည်ရှိနေခဲ့ရတာ ။
တွေးလေ တွေးလေ.....လောင်းရိပ် ယူကျုံးမရနိုင်လေ ဖြစ်နေပါ၏ ။ သူကိုယ်တိုင်ကပါ မောင့်အပေါ်ကို ရင့်ရင့်သီးသီး ပစ်ထားခဲ့မိတာ ။
မောင့်စကားတိုင်းကို နားမထောင်ခဲ့မိတာ....
မောင့်ကို စိတ်ဒဏ်ရာတွေ ထပ်ပေးမိခဲ့တာ....
"ငါ အရမ်းမှားခဲ့တယ်..... မောင့်ကို တစ်ခါမှ မစဥ်းစားပေးခဲ့ဖူးတာ....ငါမှားခဲ့တာ....
... ငါ့ရင်ထဲမှာတောင် ဓားနဲ့မွှန်းနေသလို ခံစားနေရတာ....မောင်သာဆိုရင်....."
လောင်းရိပ်၏ စကားသံတို့က အဖျားခတ် တုန်ယင်နေသလို မျက်ရည်များလည်း မျက်ဝန်းမှ တားဆီး၍ မရနိုင် ။
ချစ်ရသူ နာကျင်နေတာကို လျစ်လျူရှုထားမိခဲ့တဲ့ အပြစ်တင်တဲ့ စိတ်က လောင်းရိပ်ကို ကြီးစိုးနေပါ၏ ။
"ရိပ်.... မောင့်ကို ပိုဂရုစိုက်လိုက်ပါ...သူ့ဘဝမှာ လုံလုံခြုံခြုံ နေနိုင်တဲ့ သူပြိုလဲတိုင်း ဖေးမပေးမယ့်သူ ရှိတယ်ဆိုတာ မောင်သိအောင် နင်က ကြိုးစားလိုက်ပေါ့ဟာ "
"ဟုတ်တယ်.....လောင်းရိပ် ၊ မောင်က မင်းကို အရမ်းချစ်တာ ၊ မောင်က အချစ်ခံရတဲ့ ကောင်လေးတစ်ယောက်ဆိုတာကို မင်းက သက်သေပြပေးသင့်တာလေ "
"ငါ မောင့်ကို ပိုဂရုစိုက်မှာပါ "
ချစ်ခြင်းမေတ္တာဆိုတာလည်း စိတ်လုံခြုံနိုင်ခြင်းတွေပါဝင်မှ အသက်ဝင်တာမျိုးမဟုတ်လား ။
ပြိုကျလို့ရမယ့် ငိုချလို့ရမယ့် စိတ်လုံခြုံမှုပေးတဲ့ရပ်ဝန်းလေးအဖြစ် ကိုယ် ရှိနေပေးမှာပါ....မောင် ။
ချစ်ပါတယ်မောင်...။ ဒီထပ် ပိုချစ်ပါ့မယ် ။ မောင် ထပ်ပြီး စိတ် မပင်ပန်းရတော့ပါဘူး ။ ကိုယ်တကယ် မောင်ယုံလာအောင် သက်သေပြမှာပါ ။
.....
"မောင်ရေ.....မောင်လေးရေ....
မောင်လေးရေ.... ထပါတော့.... စစ်စတာကြီး လာတော့ပေါ့ "
"ဟမ်.... "
စာရွက်ပုံကြား အညောင်းအညာပြေစေရန် ကျောခဏ ခင်းနေသော မောင်အား သော်တာက သီချင်းဆို၍ သတိပေးလိုက်ပါသဖြင့် ထထိုင်လိုက်ပည၏ ။
အဝေးတစ်နေရာက လှုပ်လှုပ်နဲ့ ရွေ့လာသော ခပ်ဝဝအမျိုးသမီးကြီးက မောင်တို့ရှိရာ အခန်းကို ဦးတည် လာနေသည်လေ ။ ထိုသူကတော့ စစ်စတာကြီးပဲပေါ့ ။
"ဟိုမှာ လာနေပြီ အစိမ်းဝမ်းဆက်ကြီးနဲ့ သခွားသီးကြီး "
"ကြားသွားရင် စိတ်ဆိုးခံနေရဦးမယ်နော် သော်တာ "
"မကြားအောင် ပြောရတာပေါ့အေ့ "
ထိုစစ်စတာကြီးက ဦးတည်ရာ ပြောင်းကာ ward ထဲသို့ ဝင်သွားသဖြင့် သော်တာမှာ ပျော်မဆုံး ။
"အမလေး ပျော်လိုက်တာ.....မဟုတ်ရင် သူစကားပေါတာနဲ့ ငါတို့ ရုံးဆင်းချိန် ဆင်းရမှာ မဟုတ်ဘူး "
"ရုံးဆင်းချိန် ရောက်ပြီလား "
"၅မိနစ်ပဲ လိုတော့တယ်လေ ၊ အာ့ကြောင့် သိမ်းစရာရှိတာလေး သိမ်းပြီး ထိုင်စောင့်နေတာ "
ပြောတဲ့အတိုင်း သော်တာက သူမ ယူလာနေကြ လွယ်အိတ်ကလေးကို ပိုက်ကာ ငုတ်တုတ်ကလေး ထိုင်နေတာပင် ။
"ဪ ဒါနဲ့လေ... မောင်....ငါ့ကို တစ်ခု ကူညီပါ့လားဟင် "
"ဘာကူပေးရမှာလဲ "
"အာဆီယံနိုင်ငံတွေရဲ့ နိုင်ငံအတွင်း suicide လုပ်တဲ့ percentage လေး ရှာပေးပါလားဟင် ငါ စာရေးတဲ့အထဲ ထည့်ရေးချင်လို့ "
စာရေးရတာ ဝါသနာပါပေမယ့် ဘာသာပြန်ရသည်ကို ပျင်းသည့် သော်တာကတော့ မောင့်ကို ထပ်အပူကပ်ပြန်ပါပြီ ။
"ရှာပေးလို့က ရပါတယ် ဒါပေမယ့် ကိုယ့်ဘာသာကိုယ်ရှာတာက ပိုပြီး.စိတ်ကျေနပ်မယ်ထင်တယ် "
"English လိုကြီးတွေလေ ဘာသာပြန်ရမှာ ပျင်းတယ် နင်တစ်ခါတည်း.ဘာသာပါ ပြန်ပေးလိုက်နော် ဟီးဟီး "
"ဟုတ်ပါပြီ.... ငါက ဦးရိပ်ဆီ သွားမှာ နင်က အိမ်ပြန်မှာမလား "
"အင်း ....."
သို့နှင့်...အခန်းတံခါးများ ပိတ်ပြီး မောင်က လောင်းရိပ်ရှိသည့် female ward ထဲသို့ ဝင်ခဲ့သလို သော်တာလည်း အိမ်ပြန်သွားလေသည် ။
.....
"မောင်ပါလား...ရိပ်ကို လာရှာတာ ထင်တယ် "
"ဟုတ်တယ် မမထက်မြက်"
"ရိပ်က OT ဝင်နေရတာ မောင်ရဲ့ ".
OT (ခွဲစိတ်ခန်းပါ......overtime ကို ပြောတာမဟုတ်ပါဘူးနော်) ထဲမှ ထွက်လာသော ထက်မြက်ချိုက လောင်းရိပ် ot ထဲမှာပဲ ရှိကြောင်း ပြောတော့ တကယ် ရှိပေလိမ့်မည် ။
"ဟုတ်...ဒါဆို ကျွန်တော် အရင်ပြန်နှင့်မယ်လို့ ဦးရိပ်ကို ပြောပေးလို့ ရမလားဗျ "
"ဟုတ်ပါပြီကွာ...ပြောပေးပါ့မယ် ၊ မောင်က အိမ်က ထမင်းပွဲနဲ့ စောင့်နေမယ်လို့ ပိုပြောပေးလိုက်ရဦးမလား "
ထက်မြက်ချိုက ပြုံးပြုံးလေဖြင့် ကျီစယ်သော စကားတို့ ဆိုတော့ မောင်ပါ အလိုက်သင့် နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးတို့ တွန့်ကွေးရုံ ပြုံးပြလိုက်ပါသည် ။
"အဲ့လို ပြောပေးရင်တော့ ပိုကျေးဇူးတင်တယ်ပေါ့ဗျာ "
"ဟုတ်ပါပြီ စကားတတ်လေးရယ်....ရိပ်ကိုသေချာပြောပြလိုက်ပါ့မယ်နော"
"ဟုတ်ကဲ့ဗျ ကျွန်တော် သွားလိုက်ပါဦးမယ်ဗျ "
ထက်မြက်ချို လှည့်ထွက်သွားသော မောင်၏ နောက်ကျောပြင် သေးသေးလေးကို ကြည့်နေလိုက်သည် ။
ကလေးလေးပဲ.... ကလေးလေး အတိုင်းပဲ ။ ပုခုံးသေးသေးလေးပေါ်မှာ ထမ်းထားရတဲ့ ဝန်တွေကတော့ အရွယ်လေးနဲ့ မမျှ...။
......
ညစာအတွက် ကန်စွန်းရွက်ကြော် နှင့် မနက်က ချက်ခဲ့တဲ့ ကြက်သားငရုပ်သီးချက်သာ ရှိသည် ။ သို့ပေမယ့် အစားဂျီးမများသော လောင်းရိပ် နှင့် မောင့်အဖို့ လုံလောက်ပါပြီလေ ။
ဟင်းချက်ပြီးသည်နှင့် ခဏနားကာ ရေချိုးလိုက်ပါသည် ။
ရေချိုးခန်းမှ ထွက်လာလာချင်း.သတိရလိုက်သည်က...
"သော်တာ ရှာခိုင်းထားတာ ရှာဦးမှပါ "
ခုကတည်းက ရှာ၍မထားလျှင် ညဘက် ဖုန်းထဲမှာ.ရစ်မည် ၊ မနက်ရုံးတက်ရင်လည်း အသံစာစာလေးဖြင့် ပွစိပွစိ လုပ်ဦးမည် ။
ဧည့်ခန်းထဲတွင် ထိုင်ကာ ရေမပြောင်သေးသော ဆံပင်ကို တဘတ်ဖြင့် သုတ်လျှက် ဖုန်းကို ကိုင်ကာ Goggle ထဲသို့ ဝင်လိုက်ပြီး suicide ဟူသော စကားလုံးလေး ရိုက်ရုံသာ ရှိသေးသည် ။ လောင်းရိပ် ဧည့်ခန်းထဲသို့ ဝင်လာပါ၏ ။
"ဦးရိပ် ပြန်လာတာ ကားသံလည်း မကြားပါလား "
"ကိုယ် ခေါင်းမူးနေလို့.....ကားမမောင်းချင်တာနဲ့ မြင့်မိုရ်ကို လာခေါ်ခိုင်းလိုက်တာ "
ပြောလည်း ပြော...အိတ်ကို စားပွဲပေါ်ကို တင်ပြီး..ထိုင်ခုံပေါ်သို့ ခန္ဓာကိုယ်ကို ပစ်လှဲချလိုက်သည် ။
"တော်တော်မူးနေတာလား...မောင် သံပုရာရည် ဖျော်ပေးမယ်နော် ခဏစောင့် "
မောင်က လက်ထဲရှိ ဖုန်းလေးအား ချကာ မီးဖိုခန်းသို့ ဝင်သွားလေသည် ။
စားပွဲပေါ်တွင် Screen ပွင့်နေသော ဖုန်းအား.လောင်းရိပ် ဘာရယ်မဟုတ် လှဲလျက် အနေအထားဖြင့် ကြည့်ကြည့်လိုက်မိ၏ ။
S U I C I D E!!
လှဲနေရာမှဝုန်းကနဲ ထထိုင်မိသည်အထိ အံ့သြသွားပါသည် ။
ထို့နောက် ထက်မြက်ချိုနှင့် ပြောခဲ့သော စကားများကိုလည်း ပြန်ကြားယောင်လာမိသလို.... ။
"ရိပ်...မောင်က အိမ်အရင်ပြန်ပြီး ထမင်းပွဲလေးနဲ့ စောင့်နေမယ်တဲ့နော "
"Ok ငါလည်း အခု ပြန်တော့မှာ "
"အေးပါဟယ်... ငါတော့ အလုပ်ရှုပ်နေလို့ ဘယ်ချိန်မှ ပြန်ရဦးမလဲ မသိဘူး "
"နင်တို့ male ward ထဲမှာ လူတွေရှုပ်နေတာပဲ ဘာ case လဲ "
"Suicide လေ ကြိုးဆွဲချသတဲ့ အချိန်မှီသိပြီး ခေါ်လာတာ၊ သတိလစ်နေတုန်းပဲ၊ ကောင်လေးက ငယ်ငယ်ပဲ ရှိပါသေးတယ်ဟာ "
"ခုခေတ်ကလေးတွေကတော့ မနိုင်ဘူးဟေ့ "
"ဪ ဒါနဲ့လေ depression သမားတွေက suicide လုပ်နိုင်ခြေပိုမြင့်တယ်ဆိုတာ သိတယ်မလား... မောင့်ကို သေချာဂရုစိုက်နော် ရိပ် "
".... "
တွေဝေခြင်း ၊ စိုးရိမ်ခြင်းများက လောင်းရိပ်စိတ်ထဲ ပိုပိုတိုးလာသလိုပင် ။
...
ထိုကတည်းက ပူနေရတဲ့ရင်ဘတ် အခု မီးပြင်းဖိုထဲ ရောက်သွားသလိုပါပဲ ။
ဘာလို့ ဒါကို ရှာနေရတာလဲ ။ မဟုတ်မှလွဲ.... ဖိအားတွေ များလွန်းလို့ မခံစားနိုင်တော့လို့ တစ်ခုခုလုပ်ဖို့ တွေးနေတာများလား....။
"ဒီမှာ သံပုရာရည် ရပြီ ဦးရိပ်"
စားပွဲပေါ်သို့ သံပုရာရည် ဖျော်ထားသော ဖန်ခွက်လေးကို ချလိုက်ပြီးချိန်မှာပဲ မောင်၏ လက်ကောက်ဝတ်အား အဆွဲခံလိုက်ရသည် ။
အားပါပါဖြင့် ဆွဲလိုက်သောကြောင့် မောင် ကျသွားသည်က လောင်းရိပ်၏ ရင်ခွင်ထဲသို့... ။
လောင်းရိပ်က မောင့်အနောက်မှ နေ၍ မောင်၏ ပုခုံးပေါ်သို့ မေးစေ့အား တင်ထားသလို ခါးကိုလည်း ဖက်ထားပြီး မျက်လုံးကို မှိတ်ထားလေသည် ။
ရင်ခွင်ထဲက ကောင်လေးကတော့ ငြိမ်သက်လျှက် ။
"ခဏလောက်ပဲ မှေးမှာပါ ဘယ်မှ သွားဖို့ မပြင်နဲ့နော် "
"ဟုတ်..."
ဖြစ်နိုင်လျှင် မောင့်ကို မျက်စိရှေ့မှာတောင် စိတ်မချနိုင် ဖြစ်နေမိသည် ။ မောင်သာ တစ်ခုခုဖြစ်လျှင် လောင်းရိပ် ရင်ကျိုးရလိမ့်မည် ။
စိုးရိမ်စိတ်နှင့် အတူ နှလုံးခုန်နှုန်းကလည်း မူမမှန်ချင်တော့... ။ မောင်၏ ခါးလေးကိုသာ တိုး၍ တိုး၍ ဖက်တွယ်ထားမိသည် ။
"ဦးရိပ်"
"ဗျ..."
"နေမကောင်းဘူးဆိုရင် ဆေးသောက်ပါလားဟင် "
"မောင်က ကိုယ့်ရဲ့ ဆေးလေးလေ "
"...."
"ဘာလို့ ငြိမ်သွားတာလဲ "
"ဘာပြန်ပြောရမှန်း မသိလို့ "
ရိုးရိုးသားသားဖြင့် ဖြေလိုက်သည့် မောင့်ရဲ့ စကားသံတို့ကလည်း ချိုမြစွာ ပွင့်ဟလာပါ၏ ။
"မောင်....."
"ဗျာ...ဦးရိပ် ဘာဖြစ်လို့လဲ ဘာခိုင်းစရာ ရှိလို့လဲ "
အမြဲစိုးရိမ်တတ်တဲ့ ကောင်လေးက အခုလည်း စိုးရိမ်ရေမှတ်ရောက်နေတဲ့ အသံလေးနဲ့ ဖြေနေတာပါပဲ ။
"မဟုတ်ရပါဘူး မောင်ရယ်...ကိုယ်ပြောချင်တာက... မောင်...ခုတလော ကိုယ်နဲ့ နေရတာ အဆင်ပြေလား သိချင်လို့ပါ "
"ပြေပါတယ်...ဦးရိပ်က အဆင်မပြေလို့လားဟင် "
"ကိုယ်က အဆင်မပြေစရာ အကြောင်း.ဘာရှိလို့လဲ၊ အရမ်းစိုးရိမ်တတ်တာပဲကွာ...ဒီကလေးလေးကတော့... လွတ်လွတ်လပ်လပ်လေး နေကြည့်ပါဦး "
မောင်၏ ဂုတ်ကို ဖွဖွလေး နမ်းလိုက်တော့ မောင့်ခန္ဓာကိုယ်လေး တစ်ချက်တော့ တုန်ခနဲ ဖြစ်သွားသည် ။
မိုးရွာသည့် ညက ပုံရိပ်တို့က မောင့်ဦးနှောက်ထဲ ဖြတ်ပြေးသွားသဖြင့် အရဲစွန့်ကာ မေးကြည့်လိုက်ဦးမည် ။
"ဦးရိပ်... "
"ဗျ...."
"ဟိုလေ...မိုးတွေရွာတဲ့ ညတုန်းကလေ... ဦးရိပ် မောင့်ကို ဖက်ထားသေးသလားလို့...မောင် သတိရသလိုလို ဖြစ်နေလို့လေ....ဟို...မေး...မေးကြည့်တာပါ "
"ဟုတ်ပါ့ဗျာ...ဒီက ကလေးလေးကို သီချင်းတောင် ဆိုသိပ်လိုက်ရသေးတယ် မမှတ်မိသေးဘူးလား "
"နည်းနည်း... နည်းနည်းစီပဲ....သေသေချာချာတော့ တစ်ခုမှ မသိသေးဘူးဗျ "
"ဒါဆို ကိုယ်ပြောခဲ့တဲ့ စကားတွေကိုလည်း မေ့နေတာပေါ့လေ "
"ဟု..ဟုတ်တယ်...ဦးရိပ် စိတ်ဆိုးနေပြီလားဟင် "
"ဒီကလေးလေးကတော့.... ကိုယ်က မောင့်ကို ဘယ်တော့စိတ်ဆိုးမှာ မဟုတ်ဘူးဆိုတာ သေသေချာချာမှတ်ခိုင်းထားမှ ဖြစ်တော့မယ် ထင်တယ် "
မောင့်ဂုတ်သားလေးပေါ်သို့ လောင်းရိပ်၏ နှုတ်ခမ်းတို့ ပြေးလွှားလိုက်တော့ ယား၍ ထင်သည် ။ တစ်ချက်တစ်ချက် တွန့်ကနဲ...။
ခေါင်းပေါ်ရှိ ဆံပင်တို့မှ ရှန်ပူနံ့ သင်းသင်းလေးက လောင်းရိပ်ကို ခေါင်းကြည်စေ၍ လောင်းရိပ်၏ နှာတံက မောင်၏ ဂုတ်အစပ်ရှိ ဆံပင်တိုတိုလေးတွေနားသို့ တစ်ချက်တစ်ချက် ရောက်သွားတတ်သေးသည် ။
"ယား...ယားတယ် ဦးရိပ် "
"ကိုယ်ကပဲ မှတ်မိနေပြီး မောင်က မေ့နေလို့ အပြစ်ပေးတာလေ "
"ဗျာ..."
"စိတ်တော့ မဆိုးပါဘူး ဒါပေမယ့် အပြစ်တော့ ပေးမှာ... နောက်ဆို ဒီထပ် ပိုဆိုးမှာနော် "
"မောင် မှတ်မိအောင် ကြိုးစားပါ့မယ် "
"မကြိုးစားလို့ မရဘူးလား...ကိုယ်က မောင့်ကို အပြစ်ပေးချင်တာ ...ဒါကြောင့် မောင်က အရမ်းကြီး မကြိုးစားနဲ့နော်..နော် "
"ဒါ...ဒါက ဦးရိပ်....လူလည်ကျတာ မဟုတ်ဘူးလား "
"ဟုတ်တယ်လေ..."
"ဗျာ"
ပွင့်လင်းလှတဲ့ လောင်းရိပ်နှင့် မပွင့်တပွင့် ပြောတတ်တဲ့ မောင်တို့ကတော့ လိုက်ဖက်စွာ ဆက်လက်ရှိနေလိမ်ဦးမည်မှာ အသေချာပါပင် ။
....
"မောင်ရေ...ဘယ်မှာလဲ "
ရေချိုးပြီးသဖြင့် နောက်ကျိနေသည့် ခေါင်းက အနည်းငယ် ပြေလျော့သွားပေမယ့် မောင့်ကိုတော့ ခုထိ စိတ်မချနိုင်သေးပါလေ ။
တစ်ခုခုဖြစ်သွားမှာကို စိုးရိမ်လွန်နေမိပါ၏ ။
"မီးဖိုထဲမှာ ဦးရိပ်၊ ထမင်းပွဲ ပြင်နေတာ "
အိမ်နေရင်းဝတ် တထွန်အကျီလက်တိုလေးနှင့် ဘောင်းဘီတိုလေးက မောင်၏ ဖြူဝင်းနေသည့် အသားအရေကို တမင်ပင် လှစ်ဟပ်ပြသနေသလိုလို...ခါးမှာဝတ်ထားသည့် အေပရွန်လေးကလည်း လိုက်ဖက်နေပါ၏ ။
လောင်းရိပ်၏ အပူတပျင်း ခေါ်လိုက်သည့် အသံကြောင့် မီးဖိုထဲမှ ပြေးလာပုံရသည် ။ အမောသောကော...။
"ဦးရိပ် ဘာလို့လဲ ခေါင်းတအား မူးနေလို့လား ၊ မောင် တွဲပေးရမလား "
"ကိုယ်က ဘာမှ မဖြစ်ပါဘူး.. ၊ မောင့်ကို မတွေ့လို့ ခေါ်လိုက်တာပါ "
"သြော...လန့်သွားတာပဲဗျာ...ထမင်းစားရအောင်လေ ဦးရိပ် ဗိုက်ဆာနေပြီမလား "
"အင်း...ဆာနေပြီ "
လောင်းရိပ် အရမ်း ဗိုက်ဆာနေသည်ကို ပို၍ သိသာစေရန် ဗိုက်ကို ပွတ်ပြလျက် မျက်နှာကို ရှုံ့ပြသည် ။
"သွားစားရအောင်လေ...ဒီနေ့ ဦးရိပ်အကြိုက် ကန်စွန်းရွက် နဲ့ ပဲချိုနဲ့ ကြော်ထားတယ် "
အခန်းထဲမှ လှည့်ထွက်ဖို့ ပြင်နေသည့် မောင်ကို ခါးမှ ဆွဲလိုက်ကာ...
အနီးနားရှိ နံရံသို့ မောင့်ကိုယ်လုံးလေးအား ကပ်လိုက်ပြီး မောင့်မျက်နှာနားသို့ လောင်းရိပ်၏ မျက်နှာကို တိုးကပ်လျက်...မတိုးမကျယ်သော လေသံလေးဖြင့်...
"ကိုယ်က မောင့်ကို စားချင်တယ်ဆိုရင်ကော.."
"ဗျာ..."
လောင်းရိပ်၏ နှုတ်ခမ်းက မောင်၏ ပါးပြင်ပေါ်သို့ ကျရောက်လာသည် ။
ထို့နောက် နှုတ်ခမ်းပေါ်သို့...။
မျက်ဝန်းအစုံအား ပိတ်ကာ လောင်းရိပ်၏.ကျူးကျော်လာသော အနမ်းတို့ကို ခံယူနေမိသည် ။
ရေချိုးပြီးခါစ ဖြစ်၍ ဆပ်ပြာအနံ့သင်းသင်းက မောင့်နှာခေါင်းထဲသို့ တိုးဝင်နေသလို လောင်းရိပ်၏ နှုတ်ခမ်းတို့က သွားတိုက်ဆေးအရသာပါ ရောယှက်လျက်...။
မည်မျှကြာအောင် နမ်းနေမိသည်မသိ ။ မွတ်သိပ်သော အနမ်းတို့ကြောင့် မောဟိုက်လာရသည်အထိပါလေ ။
အသက်ဝဝရှူနိုင်ရန်အတွက် နှုတ်ခမ်းတို့ကို ခေတ္တမျှ ခွာလိုက်ပြီး.လောင်းရိပ်၏ လေပြေအသံလေးက မောင့်နားထပ်စပ်ရှိ ဆံပင်တို့ကို လှုပ်ယမ်းသွားစေသည် ။
ပြောလိုက်တာက...
" ချောကလတ်တွေ ခိုးစားပြန်ပြီလား မောင်..."
.......
(A/N: စိတ်ကျရောဂါဆိုတာက တောက်လျှောက်ဝမ်းနည်းမှုတွေကို ခံစားနေရပြီး ပတ်ဝန်းကျင်ကို စိတ်ဝင်စားမှုလျော့နည်းသွားသော စိတ်ရောဂါတစ်မျိုးပါ။
စိတ်ကျရောဂါ ရဲ့ အဖြစ်အများဆုံးရောဂါလက္ခဏာတွေကတော့
အာရုံမစူးစိုက်နိုင်ခြင်း
ဝမ်းနည်းနေခြင်း ကြေကွဲနေခြင်း
အနာဂတ်သည် ဘယ်လိုမှ ကောင်းမွန်တော့မည်မဟုတ်ဟုခံစားနေရခြင်း
စိတ်တိုစိတ်ဆက်ခြင်း(သို့)ဂနာမငြိမ်ခြင်း
လိင်ကိစ္စအားစိတ်ဝင်စားမှုလျော့သွားခြင်း
ပြင်းထန်သောစိတ်ဓါတ်ကျမှုများတွင် မိမိကိုယ်ကိုအဆုံး စီရင်မည့်အတွေးများတွေးမိနေခြင်း စသည်ဖြင့်ပေါ့ဗျာ
တချို့က ပုံမှန်ထပ် ပိုအိပ်နေတတ်သလို တချို့က အအိပ်အနေ နည်းပါတယ် ။
မောင်ဖြစ်နေတာကလည်း အဲ့လိုပုံစံမျိုးပဲပေါ့.
စိတ်ကျရောဂါ ဖြစ်တတ်တာက
မျိုးရိုးဗီဇ-စိတ်ကျရောဂါမျိုးရိုးရှိသူများတွင် ရောဂါမျိုးရိုးမရှိသူများထက်ပိုမိုဖြစ်ပွားတတ်သည်။
ဦးနှောက်ဓါတုဗေဒအခြေအနေ – စိတ်ကျရောဂါသည်များသည်ရောဂါမရှိသူများနှင့် ကွဲပြားသော ဦးနှောက်ဓါတုဗေဒအခြေအနေများရှိကြသည်။
စိတ်ဖိစီးမှု-ချစ်ခင်ရသောသူတစ်ဦးအားဆုံးရှံူးလိုက်ရခြင်း၊အချစ်ရေးအဆင်မပြေခြင်း...
စတာတွေပါပဲ ။
မောင်က နောက်ဆုံးအချက်ပေါ့ဗျာ
ကြီးကြီးမားမား ကြုံတွေခဲ့ရတဲ့ မောင့်အဖို့ စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကုသမှု လိုအပ်တယ်လို့ ကိုယ် ထင်လိုက်မိလို့ ရေးလိုက်တာပါ
လွဲနေတာရှိရင် လာပြောလို့ရပါတယ်ဗျ ။
အဆုံးစီရင်တော့မယ်လို့ သံသယဖြစ်နေမိရင် ဘေးနားကို လူတစ်ယောက်အမြဲထားထားရပါတယ်
ဒါကြောင့် လောင်းရိပ်က အပျောက်မခံဖြစ်နေတာပါ
ကုသတဲ့ ဆေးဝါးတွေတော့ ပြောတော့ဘူးနော်..😁 အများကြီးပဲ.ကိုယ်လည်း နားမလည်လို့.အဟဲ
ပိုပြီးသိချင်ရင် goggle ထဲမှာ စိတ်ကျရောဂါအကြောင်းဆိုပြီး ရှာလို့ရပါတယ်ဗျ ...
**ကိုယ်လည်း goggle ထဲကနေ ကူးယူဖော်ပြထားခြင်းပါ**)
******************************
Zawgyi
"နင္ေျပာတဲ့ အတိုင္းဆို ေမာင္မွာ depression ရွိေနတဲ့ ပုံပဲ "
"ဟုတ္တယ္....ငါလည္း အဲ့လိုထင္တာပဲ ...မင္းက ၃ ႏွစ္လုံးလုံး ေမာင့္ကို ျမင္ေတြ႕ေနတာ ဆိုေတာ့ ေမာင့္အေျခအေနေလး သိသေလာက္ေျပာျပ "
လက္ေထာက္ ဆရာဝန္မ်ား နားေနသည့္ အခန္းထဲတြင္ ေလာင္းရိပ္ ၊ ျမင့္မိုရ္ႏွင့္ ထက္ျမက္ခ်ိဳတို႔ သုံးေယာက္သား စားပြဲေပၚလက္တင္၍ ေခါင္းခ်င္းဆိုင္ စဥ္းစားေနၾကပါသည္ ။
ေမာင္၏ ျဖစ္စဥ္မ်ားက ေလာင္းရိပ္၏.စိတ္ကို မတင္မက် ျဖစ္ေနသျဖင့္ ျမင့္မိုရ္ႏွင့္ ထက္ျမက္ခ်ိဳအား ေခၚတာ တိုင္ပင္ရျခင္းျဖစ္သည္ ။ မိုး႐ြာသည့္ ညက ေမာင္ျဖစ္သြားသည့္ ပုံစံကား သာမန္လူတစ္ေယာက္လို မဟုတ္ေပ ။
ထို႔အျပင္ ၾကားထဲရွိ လကၡဏာမ်ား(အိပ္မေပ်ာ္တာ ၊ မွိုင္ေနတတ္တာ ၊ အစားနည္းတာ ၊ ဝမ္းနည္းတာေတာင္ ေဖာ္မျပဘဲေနတာ )ကလည္း တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ သတိထားမိေစ၍ ေမာင့္အေၾကာင္း ေဆြးႏြေးမွသာ ျဖစ္ေပေတာ့မည္ ။
ျမင့္မိုရ္ကေတာ့ စားပြဲေပၚ ေခါင္းစိုက္ကာ ငိုက္ေနသျဖင့္ ေလာင္းရိပ္၏ အေမးစကားကို မေျဖနိုင္ေသး.... ။
"ေဟ့ေကာင္ "
ငိုက္ေနေသာ ျမင့္မိုရ္၏ ေခါင္းအား ေလာင္းရိပ္က ခ်ထည့္လိုက္မွ ျပဴးျပဴးပ်ာပ်ာျဖင့္ နိုးလာပါ၏ ။
"ဘာလဲကြာ...ညက တစ္ညလုံး လူနာေတြ လာေနတာ မအိပ္ရေသးဘူး မနက္ေရာက္ေတာ့လည္း ျပန္မလို႔ ရွိေသး မင္းပဲ ဇြတ္ေရာအတင္းေရာ ဆြဲထားၿပီးေတာ့.....ငါ အိပ္ခ်င္ေနတယ္ကြ "
"ျမန္ျမန္အိပ္ခ်င္ရင္ ျမန္ျမန္ ကူစဥ္းစားေပးေလ "
" ေျပာ ေျပာ..ခုဏန ဘာေမးလိုက္တာလဲ "
"ငါ ဒီမွာ မရွိတဲ့ ၃ႏွစ္အတြင္း ေမာင္ဘယ္လိုေနခဲ့လဲ...မင္းသိသမွ် အကုန္ေျပာျပ "
"အင္း............... ေမာင္က ပိန္သြားတယ္ ၊ စကားလည္း နည္းသြားတယ္ ၊ ငါ့ကို ေတြ႕ရင္ ႏႈတ္ဆက္တဲ့ အၿပဳံးကိုေတာင္ ငါ သေဘာမက်ဘဴး ၊ ေနေသာ္တာေရာက္လာေတာ့ နည္းနည္းေလး တက္တက္ႂကြႂကြ ျပန္ရွိလာသလိုလို နဲ႕... မဟုတ္ဘူး...ဒီအတိုင္းပဲ ၊ အႏွစ္ခ်ဳပ္ကေတာ့ ေရခဲလူသားျဖစ္သြားတာပဲ ၊ ေအးတိေအးစက္ နဲ႕ ေျပာသမွ် ေခါင္းၿငိမ့္တယ္ ခိုင္းသမွ် မၿငီးျငဴဘူး ၊ ဘာဆိုဘာမွ အထြန့္မတက္ဘူး ၊ လိုတာထက္ ပိုမေျပာဘူး.. ဒါပဲ "
"အဲ့ဒီ ျပန္ေပးဆြဲခံရၿပီး ေနာက္ပိုင္း ေမာင္က စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ေဆးကုသမႈေကာ ခံယူခဲ့ေသးလား "
"ဟင့္အင္း...မင္းလည္း သိမွာပါ ေဆး႐ုံ ၃ရက္ေလာက္ပဲ တက္လိုက္ရတာေလ...အာ...ဟို လဲ့ရည္ထက္ ဆိုတဲ့ nurse ကေတာ့ စိတ္က်န္းမာေရးေတြဘာေတြ စစ္သံၾကားလိုက္ေသးတယ္... ေမာင္ကေတာ့ ဘာမွကို မစစ္ဘူး "
"အဲ့ဒီေနာက္ပိုင္း ဘာကုသမႈမွ မရွိေတာ့တာလား "
"အင္း.....သူဖ်ားရင္ ငါ့ဆီ ေဆးလာေတာင္းတယ္ ၊ နဖူးက သူ႕အေမ သနပ္ခါးတုံးနဲ႕ ပစ္လိုက္လို႔ ဒဏ္ရာ ရတုန္းကေတာင္ ေဆး႐ုံ လုံးဝမတက္ဘူး အိမ္မွာပဲ ၂ရက္ေလာက္ပဲ နားၿပီး အလုပ္ျပန္လုပ္တာ....သူကေတာ့ အဆင္ေျပပါတယ္ အဆင္ေျပပါတယ္ခ်ည္း.ေျပာေနေတာ့ ငါကို ဘာမွ ေျပာမရလိုက္ဘူး ေတာ္ေတာ္ေလးကို ေပေပေတေတေနတတ္တာ၊ သန္မာခ်င္ေယာင္ေဆာင္တာလည္း ပါတာေပါ့ေလ "
"ဘာ "
ေလာင္းရိပ္ မယုံနိုင္လြန္း၍ စကားပင္ ဆက္မေျပာနိုင္ေတာ့ေပ ။
ဆံပင္ၾကားထဲသို႔ လက္ေခ်ာင္းမ်ားျဖင့္ ထိုးဖြလိုက္ရင္း ရင္ပူေနရပါသည္ ။
ေမာင့္စိတ္က လုံးဝ ပုံမွန္မဟုတ္နိုင္မွန္း သူရိပ္မိသည္ ။ အတိတ္မွာ.ပင္ပန္းခဲ့မယ္ဆိုတာလည္း သိသည္ ။ ဒါေပမယ့္ ၾကားလိုက္ရတဲ့ အရာေတြက သူ႕အတြက္ တုန္လႈပ္စရာေတြခ်ည္းသာ ။
ႀကီးမားတဲ့ ဆုံးရႈံးမႈ ျဖစ္တဲ့ ေမ ေပ်ာက္ၿပီး.ေသဆုံးမႈ ၊ ေမရဲ႕ စိတ္ေၾကာင့္ ၂လသာ ျခားၿပီး ဆုံးသြားတဲ့ ေမာင့္ေဖေဖ ။
ေမာင္ခ်စ္ရတဲ့ သူေတြ ဆုံးရႈံးလိုက္တာကို ပုံမွန္လို အဆင္ေျပခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေမာင္ ေနခဲ့တာပဲ ။
ေမာင္ကလည္း ေျပာျပမွာ မဟုတ္သလို ေမာင့္စကားေတြကို နားေထာင္ေပးမယ့္သူလည္း ရွိခဲ့မည္ မဟုတ္ ။
ဒီေလာက္ထိ ပင္ပန္းခဲ့ရတဲ့ ေမာင္က အခုမွ အသက္ ၁၉ ႏွစ္တဲ့လား ။
ေလာကဓံဆိုတာ အမ်ားႀကီး မႀကဳံေတြ႕ခဲ့ဖူးေသးတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေနရမယ့္ လူငယ္ဘဝ... ။ လူတိုင္းရဲ႕ ခ်စ္ခင္ႏွစ္သက္မႈ ....။
ဒါေတြကို ေမာင္ မရခဲ့ဘူး ။
သူခံစားေနတဲ့ စိတ္ဒဏ္ရာေတြကို ျမင္မွာစိုးလို႔ မ်က္ဝန္းေလးေတြကိုေတာင္ ဖုံးအုပ္ထားခဲ့တာ ။ သူ တကယ္ အဆင္မေျပေပမယ့္ အဆင္ေျပေနေၾကာင္း ေျပာျပခ်င္ခဲ့တာ ။
အထီးက်န္ၿပီး အခ်စ္ခံခ်င္ေနတဲ့ ေၾကာက္႐ြံ႕ေနတဲ့ လူငယ္တစ္ေယာက္အျဖစ္ ေမာင္ တည္ရွိေနခဲ့ရတာ ။
ေတြးေလ ေတြးေလ.....ေလာင္းရိပ္ ယူက်ဳံးမရနိုင္ေလ ျဖစ္ေနပါ၏ ။ သူကိုယ္တိုင္ကပါ ေမာင့္အေပၚကို ရင့္ရင့္သီးသီး ပစ္ထားခဲ့မိတာ ။
ေမာင့္စကားတိုင္းကို နားမေထာင္ခဲ့မိတာ....
ေမာင့္ကို စိတ္ဒဏ္ရာေတြ ထပ္ေပးမိခဲ့တာ....
"ငါ အရမ္းမွားခဲ့တယ္..... ေမာင့္ကို တစ္ခါမွ မစဥ္းစားေပးခဲ့ဖူးတာ....ငါမွားခဲ့တာ....
... ငါ့ရင္ထဲမွာေတာင္ ဓားနဲ႕မႊန္းေနသလို ခံစားေနရတာ....ေမာင္သာဆိုရင္....."
ေလာင္းရိပ္၏ စကားသံတို႔က အဖ်ားခတ္ တုန္ယင္ေနသလို မ်က္ရည္မ်ားလည္း မ်က္ဝန္းမွ တားဆီး၍ မရနိုင္ ။
ခ်စ္ရသူ နာက်င္ေနတာကို လ်စ္လ်ဴရႈထားမိခဲ့တဲ့ အျပစ္တင္တဲ့ စိတ္က ေလာင္းရိပ္ကို ႀကီးစိုးေနပါ၏ ။
"ရိပ္.... ေမာင့္ကို ပိုဂ႐ုစိုက္လိုက္ပါ...သူ႕ဘဝမွာ လုံလုံၿခဳံၿခဳံ ေနနိုင္တဲ့ သူၿပိဳလဲတိုင္း ေဖးမေပးမယ့္သူ ရွိတယ္ဆိုတာ ေမာင္သိေအာင္ နင္က ႀကိဳးစားလိုက္ေပါ့ဟာ "
"ဟုတ္တယ္.....ေလာင္းရိပ္ ၊ ေမာင္က မင္းကို အရမ္းခ်စ္တာ ၊ ေမာင္က အခ်စ္ခံရတဲ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္ဆိုတာကို မင္းက သက္ေသျပေပးသင့္တာေလ "
"ငါ ေမာင့္ကို ပိုဂ႐ုစိုက္မွာပါ "
ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတာလည္း စိတ္လုံၿခဳံနိုင္ျခင္းေတြပါဝင္မွ အသက္ဝင္တာမ်ိဳးမဟုတ္လား ။
ၿပိဳက်လိဳ႕ရမယ့္ ငိုခ်လိဳ႕ရမယ့္ စိတ္လုံၿခဳံမႈေပးတဲ့ရပ္ဝန္းေလးအျဖစ္ ကိုယ္ ရွိေနေပးမွာပါ....ေမာင္ ။
ခ်စ္ပါတယ္ေမာင္...။ ဒီထပ္ ပိုခ်စ္ပါ့မယ္ ။ ေမာင္ ထပ္ၿပီး စိတ္ မပင္ပန္းရေတာ့ပါဘူး ။ ကိုယ္တကယ္ ေမာင္ယုံလာေအာင္ သက္ေသျပမွာပါ ။
.....
"ေမာင္ေရ.....ေမာင္ေလးေရ....
ေမာင္ေလးေရ.... ထပါေတာ့.... စစ္စတာႀကီး လာေတာ့ေပါ့ "
"ဟမ္.... "
စာ႐ြက္ပုံၾကား အေညာင္းအညာေျပေစရန္ ေက်ာခဏ ခင္းေနေသာ ေမာင္အား ေသာ္တာက သီခ်င္းဆို၍ သတိေပးလိုက္ပါသျဖင့္ ထထိုင္လိုက္ပည၏ ။
အေဝးတစ္ေနရာက လႈပ္လႈပ္နဲ႕ ေ႐ြ႕လာေသာ ခပ္ဝဝအမ်ိဳးသမီးႀကီးက ေမာင္တို႔ရွိရာ အခန္းကို ဦးတည္ လာေနသည္ေလ ။ ထိုသူကေတာ့ စစ္စတာႀကီးပဲေပါ့ ။
"ဟိုမွာ လာေနၿပီ အစိမ္းဝမ္းဆက္ႀကီးနဲ႕ သခြားသီးႀကီး "
"ၾကားသြားရင္ စိတ္ဆိုးခံေနရဦးမယ္ေနာ္ ေသာ္တာ "
"မၾကားေအာင္ ေျပာရတာေပါ့ေအ့ "
ထိုစစ္စတာႀကီးက ဦးတည္ရာ ေျပာင္းကာ ward ထဲသို႔ ဝင္သြားသျဖင့္ ေသာ္တာမွာ ေပ်ာ္မဆုံး ။
"အမေလး ေပ်ာ္လိုက္တာ.....မဟုတ္ရင္ သူစကားေပါတာနဲ႕ ငါတို႔ ႐ုံးဆင္းခ်ိန္ ဆင္းရမွာ မဟုတ္ဘူး "
"႐ုံးဆင္းခ်ိန္ ေရာက္ၿပီလား "
"၅မိနစ္ပဲ လိုေတာ့တယ္ေလ ၊ အာ့ေၾကာင့္ သိမ္းစရာရွိတာေလး သိမ္းၿပီး ထိုင္ေစာင့္ေနတာ "
ေျပာတဲ့အတိုင္း ေသာ္တာက သူမ ယူလာေနၾက လြယ္အိတ္ကေလးကို ပိုက္ကာ ငုတ္တုတ္ကေလး ထိုင္ေနတာပင္ ။
"ဪ ဒါနဲ႕ေလ... ေမာင္....ငါ့ကို တစ္ခု ကူညီပါ့လားဟင္ "
"ဘာကူေပးရမွာလဲ "
"အာဆီယံနိုင္ငံေတြရဲ႕ နိုင္ငံအတြင္း suicide လုပ္တဲ့ percentage ေလး ရွာေပးပါလားဟင္ ငါ စာေရးတဲ့အထဲ ထည့္ေရးခ်င္လို႔ "
စာေရးရတာ ဝါသနာပါေပမယ့္ ဘာသာျပန္ရသည္ကို ပ်င္းသည့္ ေသာ္တာကေတာ့ ေမာင့္ကို ထပ္အပူကပ္ျပန္ပါၿပီ ။
"ရွာေပးလို႔က ရပါတယ္ ဒါေပမယ့္ ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ရွာတာက ပိုၿပီး.စိတ္ေက်နပ္မယ္ထင္တယ္ "
"English လိုႀကီးေတြေလ ဘာသာျပန္ရမွာ ပ်င္းတယ္ နင္တစ္ခါတည္း.ဘာသာပါ ျပန္ေပးလိုက္ေနာ္ ဟီးဟီး "
"ဟုတ္ပါၿပီ.... ငါက ဦးရိပ္ဆီ သြားမွာ နင္က အိမ္ျပန္မွာမလား "
"အင္း ....."
သို႔ႏွင့္...အခန္းတံခါးမ်ား ပိတ္ၿပီး ေမာင္က ေလာင္းရိပ္ရွိသည့္ female ward ထဲသို႔ ဝင္ခဲ့သလို ေသာ္တာလည္း အိမ္ျပန္သြားေလသည္ ။
.....
"ေမာင္ပါလား...ရိပ္ကို လာရွာတာ ထင္တယ္ "
"ဟုတ္တယ္ မမထက္ျမက္"
"ရိပ္က OT ဝင္ေနရတာ ေမာင္ရဲ႕ ".
OT (ခြဲစိတ္ခန္းပါ......overtime ကို ေျပာတာမဟုတ္ပါဘူးေနာ္) ထဲမွ ထြက္လာေသာ ထက္ျမက္ခ်ိဳက ေလာင္းရိပ္ ot ထဲမွာပဲ ရွိေၾကာင္း ေျပာေတာ့ တကယ္ ရွိေပလိမ့္မည္ ။
"ဟုတ္...ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္ အရင္ျပန္ႏွင့္မယ္လို႔ ဦးရိပ္ကို ေျပာေပးလို႔ ရမလားဗ် "
"ဟုတ္ပါၿပီကြာ...ေျပာေပးပါ့မယ္ ၊ ေမာင္က အိမ္က ထမင္းပြဲနဲ႕ ေစာင့္ေနမယ္လို႔ ပိုေျပာေပးလိုက္ရဦးမလား "
ထက္ျမက္ခ်ိဳက ၿပဳံးၿပဳံးေလျဖင့္ က်ီစယ္ေသာ စကားတို႔ ဆိုေတာ့ ေမာင္ပါ အလိုက္သင့္ ႏႈတ္ခမ္းဖူးဖူးတို႔ တြန့္ေကြး႐ုံ ၿပဳံးျပလိုက္ပါသည္ ။
"အဲ့လို ေျပာေပးရင္ေတာ့ ပိုေက်းဇူးတင္တယ္ေပါ့ဗ်ာ "
"ဟုတ္ပါၿပီ စကားတတ္ေလးရယ္....ရိပ္ကိုေသခ်ာေျပာျပလိုက္ပါ့မယ္ေနာ"
"ဟုတ္ကဲ့ဗ် ကြၽန္ေတာ္ သြားလိုက္ပါဦးမယ္ဗ် "
ထက္ျမက္ခ်ိဳ လွည့္ထြက္သြားေသာ ေမာင္၏ ေနာက္ေက်ာျပင္ ေသးေသးေလးကို ၾကည့္ေနလိုက္သည္ ။
ကေလးေလးပဲ.... ကေလးေလး အတိုင္းပဲ ။ ပုခုံးေသးေသးေလးေပၚမွာ ထမ္းထားရတဲ့ ဝန္ေတြကေတာ့ အ႐ြယ္ေလးနဲ႕ မမွ်...။
......
ညစာအတြက္ ကန္စြန္း႐ြက္ေၾကာ္ ႏွင့္ မနက္က ခ်က္ခဲ့တဲ့ ၾကက္သားင႐ုပ္သီးခ်က္သာ ရွိသည္ ။ သို႔ေပမယ့္ အစားဂ်ီးမမ်ားေသာ ေလာင္းရိပ္ ႏွင့္ ေမာင့္အဖို႔ လုံေလာက္ပါၿပီေလ ။
ဟင္းခ်က္ၿပီးသည္ႏွင့္ ခဏနားကာ ေရခ်ိဳးလိုက္ပါသည္ ။
ေရခ်ိဳးခန္းမွ ထြက္လာလာခ်င္း.သတိရလိုက္သည္က...
"ေသာ္တာ ရွာခိုင္းထားတာ ရွာဦးမွပါ "
ခုကတည္းက ရွာ၍မထားလွ်င္ ညဘက္ ဖုန္းထဲမွာ.ရစ္မည္ ၊ မနက္႐ုံးတက္ရင္လည္း အသံစာစာေလးျဖင့္ ပြစိပြစိ လုပ္ဦးမည္ ။
ဧည့္ခန္းထဲတြင္ ထိုင္ကာ ေရမေျပာင္ေသးေသာ ဆံပင္ကို တဘတ္ျဖင့္ သုတ္လွ်က္ ဖုန္းကို ကိုင္ကာ Goggle ထဲသို႔ ဝင္လိုက္ၿပီး suicide ဟူေသာ စကားလုံးေလး ရိုက္႐ုံသာ ရွိေသးသည္ ။ ေလာင္းရိပ္ ဧည့္ခန္းထဲသို႔ ဝင္လာပါ၏ ။
"ဦးရိပ္ ျပန္လာတာ ကားသံလည္း မၾကားပါလား "
"ကိုယ္ ေခါင္းမူးေနလို႔.....ကားမေမာင္းခ်င္တာနဲ႕ ျမင့္မိုရ္ကို လာေခၚခိုင္းလိုက္တာ "
ေျပာလည္း ေျပာ...အိတ္ကို စားပြဲေပၚကို တင္ၿပီး..ထိုင္ခုံေပၚသို႔ ခႏၶာကိုယ္ကို ပစ္လွဲခ်လိဳက္သည္ ။
"ေတာ္ေတာ္မူးေနတာလား...ေမာင္ သံပုရာရည္ ေဖ်ာ္ေပးမယ္ေနာ္ ခဏေစာင့္ "
ေမာင္က လက္ထဲရွိ ဖုန္းေလးအား ခ်ကာ မီးဖိုခန္းသို႔ ဝင္သြားေလသည္ ။
စားပြဲေပၚတြင္ Screen ပြင့္ေနေသာ ဖုန္းအား.ေလာင္းရိပ္ ဘာရယ္မဟုတ္ လွဲလ်က္ အေနအထားျဖင့္ ၾကည့္ၾကည့္လိုက္မိ၏ ။
S U I C I D E!!
လွဲေနရာမွဝုန္းကနဲ ထထိုင္မိသည္အထိ အံ့ၾသသြားပါသည္ ။
ထို႔ေနာက္ ထက္ျမက္ခ်ိဳႏွင့္ ေျပာခဲ့ေသာ စကားမ်ားကိုလည္း ျပန္ၾကားေယာင္လာမိသလို.... ။
"ရိပ္...ေမာင္က အိမ္အရင္ျပန္ၿပီး ထမင္းပြဲေလးနဲ႕ ေစာင့္ေနမယ္တဲ့ေနာ "
"Ok ငါလည္း အခု ျပန္ေတာ့မွာ "
"ေအးပါဟယ္... ငါေတာ့ အလုပ္ရႈပ္ေနလို႔ ဘယ္ခ်ိန္မွ ျပန္ရဦးမလဲ မသိဘူး "
"နင္တို႔ male ward ထဲမွာ လူေတြရႈပ္ေနတာပဲ ဘာ case လဲ "
"Suicide ေလ ႀကိဳးဆြဲခ်သတဲ့ အခ်ိန္မွီသိၿပီး ေခၚလာတာ၊ သတိလစ္ေနတုန္းပဲ၊ ေကာင္ေလးက ငယ္ငယ္ပဲ ရွိပါေသးတယ္ဟာ "
"ခုေခတ္ကေလးေတြကေတာ့ မနိုင္ဘူးေဟ့ "
"ဪ ဒါနဲ႕ေလ depression သမားေတြက suicide လုပ္နိုင္ေျခပိုျမင့္တယ္ဆိုတာ သိတယ္မလား... ေမာင့္ကို ေသခ်ာဂ႐ုစိုက္ေနာ္ ရိပ္ "
".... "
ေတြေဝျခင္း ၊ စိုးရိမ္ျခင္းမ်ားက ေလာင္းရိပ္စိတ္ထဲ ပိုပိုတိုးလာသလိုပင္ ။
...
ထိုကတည္းက ပူေနရတဲ့ရင္ဘတ္ အခု မီးျပင္းဖိုထဲ ေရာက္သြားသလိုပါပဲ ။
ဘာလို႔ ဒါကို ရွာေနရတာလဲ ။ မဟုတ္မွလြဲ.... ဖိအားေတြ မ်ားလြန္းလို႔ မခံစားနိုင္ေတာ့လို႔ တစ္ခုခုလုပ္ဖို႔ ေတြးေနတာမ်ားလား....။
"ဒီမွာ သံပုရာရည္ ရၿပီ ဦးရိပ္"
စားပြဲေပၚသို႔ သံပုရာရည္ ေဖ်ာ္ထားေသာ ဖန္ခြက္ေလးကို ခ်လိဳက္ၿပီးခ်ိန္မွာပဲ ေမာင္၏ လက္ေကာက္ဝတ္အား အဆြဲခံလိုက္ရသည္ ။
အားပါပါျဖင့္ ဆြဲလိုက္ေသာေၾကာင့္ ေမာင္ က်သြားသည္က ေလာင္းရိပ္၏ ရင္ခြင္ထဲသို႔... ။
ေလာင္းရိပ္က ေမာင့္အေနာက္မွ ေန၍ ေမာင္၏ ပုခုံးေပၚသို႔ ေမးေစ့အား တင္ထားသလို ခါးကိုလည္း ဖက္ထားၿပီး မ်က္လုံးကို မွိတ္ထားေလသည္ ။
ရင္ခြင္ထဲက ေကာင္ေလးကေတာ့ ၿငိမ္သက္လွ်က္ ။
"ခဏေလာက္ပဲ ေမွးမွာပါ ဘယ္မွ သြားဖို႔ မျပင္နဲ႕ေနာ္ "
"ဟုတ္..."
ျဖစ္နိုင္လွ်င္ ေမာင့္ကို မ်က္စိေရွ႕မွာေတာင္ စိတ္မခ်နိဳင္ ျဖစ္ေနမိသည္ ။ ေမာင္သာ တစ္ခုခုျဖစ္လွ်င္ ေလာင္းရိပ္ ရင္က်ိဳးရလိမ့္မည္ ။
စိုးရိမ္စိတ္ႏွင့္ အတူ ႏွလုံးခုန္ႏႈန္းကလည္း မူမမွန္ခ်င္ေတာ့... ။ ေမာင္၏ ခါးေလးကိုသာ တိုး၍ တိုး၍ ဖက္တြယ္ထားမိသည္ ။
"ဦးရိပ္"
"ဗ်..."
"ေနမေကာင္းဘူးဆိုရင္ ေဆးေသာက္ပါလားဟင္ "
"ေမာင္က ကိုယ့္ရဲ႕ ေဆးေလးေလ "
"...."
"ဘာလို႔ ၿငိမ္သြားတာလဲ "
"ဘာျပန္ေျပာရမွန္း မသိလို႔ "
ရိုးရိုးသားသားျဖင့္ ေျဖလိုက္သည့္ ေမာင့္ရဲ႕ စကားသံတို႔ကလည္း ခ်ိဳျမစြာ ပြင့္ဟလာပါ၏ ။
"ေမာင္....."
"ဗ်ာ...ဦးရိပ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ ဘာခိုင္းစရာ ရွိလို႔လဲ "
အၿမဲစိုးရိမ္တတ္တဲ့ ေကာင္ေလးက အခုလည္း စိုးရိမ္ေရမွတ္ေရာက္ေနတဲ့ အသံေလးနဲ႕ ေျဖေနတာပါပဲ ။
"မဟုတ္ရပါဘူး ေမာင္ရယ္...ကိုယ္ေျပာခ်င္တာက... ေမာင္...ခုတေလာ ကိုယ္နဲ႕ ေနရတာ အဆင္ေျပလား သိခ်င္လို႔ပါ "
"ေျပပါတယ္...ဦးရိပ္က အဆင္မေျပလို႔လားဟင္ "
"ကိုယ္က အဆင္မေျပစရာ အေၾကာင္း.ဘာရွိလို႔လဲ၊ အရမ္းစိုးရိမ္တတ္တာပဲကြာ...ဒီကေလးေလးကေတာ့... လြတ္လြတ္လပ္လပ္ေလး ေနၾကည့္ပါဦး "
ေမာင္၏ ဂုတ္ကို ဖြဖြေလး နမ္းလိုက္ေတာ့ ေမာင့္ခႏၶာကိုယ္ေလး တစ္ခ်က္ေတာ့ တုန္ခနဲ ျဖစ္သြားသည္ ။
မိုး႐ြာသည့္ ညက ပုံရိပ္တို႔က ေမာင့္ဦးႏွောက္ထဲ ျဖတ္ေျပးသြားသျဖင့္ အရဲစြန့္ကာ ေမးၾကည့္လိုက္ဦးမည္ ။
"ဦးရိပ္... "
"ဗ်...."
"ဟိုေလ...မိုးေတြ႐ြာတဲ့ ညတုန္းကေလ... ဦးရိပ္ ေမာင့္ကို ဖက္ထားေသးသလားလို႔...ေမာင္ သတိရသလိုလို ျဖစ္ေနလို႔ေလ....ဟို...ေမး...ေမးၾကည့္တာပါ "
"ဟုတ္ပါ့ဗ်ာ...ဒီက ကေလးေလးကို သီခ်င္းေတာင္ ဆိုသိပ္လိုက္ရေသးတယ္ မမွတ္မိေသးဘူးလား "
"နည္းနည္း... နည္းနည္းစီပဲ....ေသေသခ်ာခ်ာေတာ့ တစ္ခုမွ မသိေသးဘူးဗ် "
"ဒါဆို ကိုယ္ေျပာခဲ့တဲ့ စကားေတြကိုလည္း ေမ့ေနတာေပါ့ေလ "
"ဟု..ဟုတ္တယ္...ဦးရိပ္ စိတ္ဆိုးေနၿပီလားဟင္ "
"ဒီကေလးေလးကေတာ့.... ကိုယ္က ေမာင့္ကို ဘယ္ေတာ့စိတ္ဆိုးမွာ မဟုတ္ဘူးဆိုတာ ေသေသခ်ာခ်ာမွတ္ခိုင္းထားမွ ျဖစ္ေတာ့မယ္ ထင္တယ္ "
ေမာင့္ဂုတ္သားေလးေပၚသို႔ ေလာင္းရိပ္၏ ႏႈတ္ခမ္းတို႔ ေျပးလႊားလိုက္ေတာ့ ယား၍ ထင္သည္ ။ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ တြန့္ကနဲ...။
ေခါင္းေပၚရွိ ဆံပင္တို႔မွ ရွန္ပူနံ႕ သင္းသင္းေလးက ေလာင္းရိပ္ကို ေခါင္းၾကည္ေစ၍ ေလာင္းရိပ္၏ ႏွာတံက ေမာင္၏ ဂုတ္အစပ္ရွိ ဆံပင္တိုတိုေလးေတြနားသို႔ တစ္ခ်က္တစ္ခ်က္ ေရာက္သြားတတ္ေသးသည္ ။
"ယား...ယားတယ္ ဦးရိပ္ "
"ကိုယ္ကပဲ မွတ္မိေနၿပီး ေမာင္က ေမ့ေနလို႔ အျပစ္ေပးတာေလ "
"ဗ်ာ..."
"စိတ္ေတာ့ မဆိုးပါဘူး ဒါေပမယ့္ အျပစ္ေတာ့ ေပးမွာ... ေနာက္ဆို ဒီထပ္ ပိုဆိုးမွာေနာ္ "
"ေမာင္ မွတ္မိေအာင္ ႀကိဳးစားပါ့မယ္ "
"မႀကိဳးစားလို႔ မရဘူးလား...ကိုယ္က ေမာင့္ကို အျပစ္ေပးခ်င္တာ ...ဒါေၾကာင့္ ေမာင္က အရမ္းႀကီး မႀကိဳးစားနဲ႕ေနာ္..ေနာ္ "
"ဒါ...ဒါက ဦးရိပ္....လူလည္က်တာ မဟုတ္ဘူးလား "
"ဟုတ္တယ္ေလ..."
"ဗ်ာ"
ပြင့္လင္းလွတဲ့ ေလာင္းရိပ္ႏွင့္ မပြင့္တပြင့္ ေျပာတတ္တဲ့ ေမာင္တို႔ကေတာ့ လိုက္ဖက္စြာ ဆက္လက္ရွိေနလိမ္ဦးမည္မွာ အေသခ်ာပါပင္ ။
....
"ေမာင္ေရ...ဘယ္မွာလဲ "
ေရခ်ိဳးၿပီးသျဖင့္ ေနာက္က်ိေနသည့္ ေခါင္းက အနည္းငယ္ ေျပေလ်ာ့သြားေပမယ့္ ေမာင့္ကိုေတာ့ ခုထိ စိတ္မခ်နိဳင္ေသးပါေလ ။
တစ္ခုခုျဖစ္သြားမွာကို စိုးရိမ္လြန္ေနမိပါ၏ ။
"မီးဖိုထဲမွာ ဦးရိပ္၊ ထမင္းပြဲ ျပင္ေနတာ "
အိမ္ေနရင္းဝတ္ တထြန္အက်ီလက္တိုေလးႏွင့္ ေဘာင္းဘီတိုေလးက ေမာင္၏ ျဖဴဝင္းေနသည့္ အသားအေရကို တမင္ပင္ လွစ္ဟပ္ျပသေနသလိုလို...ခါးမွာဝတ္ထားသည့္ ေအပ႐ြန္ေလးကလည္း လိုက္ဖက္ေနပါ၏ ။
ေလာင္းရိပ္၏ အပူတပ်င္း ေခၚလိုက္သည့္ အသံေၾကာင့္ မီးဖိုထဲမွ ေျပးလာပုံရသည္ ။ အေမာေသာေကာ...။
"ဦးရိပ္ ဘာလို႔လဲ ေခါင္းတအား မူးေနလို႔လား ၊ ေမာင္ တြဲေပးရမလား "
"ကိုယ္က ဘာမွ မျဖစ္ပါဘူး.. ၊ ေမာင့္ကို မေတြ႕လို႔ ေခၚလိုက္တာပါ "
"ေၾသာ...လန့္သြားတာပဲဗ်ာ...ထမင္းစားရေအာင္ေလ ဦးရိပ္ ဗိုက္ဆာေနၿပီမလား "
"အင္း...ဆာေနၿပီ "
ေလာင္းရိပ္ အရမ္း ဗိုက္ဆာေနသည္ကို ပို၍ သိသာေစရန္ ဗိုက္ကို ပြတ္ျပလ်က္ မ်က္ႏွာကို ရႈံ႕ျပသည္ ။
"သြားစားရေအာင္ေလ...ဒီေန႕ ဦးရိပ္အႀကိဳက္ ကန္စြန္း႐ြက္ နဲ႕ ပဲခ်ိဳနဲ႕ ေၾကာ္ထားတယ္ "
အခန္းထဲမွ လွည့္ထြက္ဖို႔ ျပင္ေနသည့္ ေမာင္ကို ခါးမွ ဆြဲလိုက္ကာ...
အနီးနားရွိ နံရံသို႔ ေမာင့္ကိုယ္လုံးေလးအား ကပ္လိုက္ၿပီး ေမာင့္မ်က္ႏွာနားသို႔ ေလာင္းရိပ္၏ မ်က္ႏွာကို တိုးကပ္လ်က္...မတိုးမက်ယ္ေသာ ေလသံေလးျဖင့္...
"ကိုယ္က ေမာင့္ကို စားခ်င္တယ္ဆိုရင္ေကာ.."
"ဗ်ာ..."
ေလာင္းရိပ္၏ ႏႈတ္ခမ္းက ေမာင္၏ ပါးျပင္ေပၚသို႔ က်ေရာက္လာသည္ ။
ထို႔ေနာက္ ႏႈတ္ခမ္းေပၚသို႔...။
မ်က္ဝန္းအစုံအား ပိတ္ကာ ေလာင္းရိပ္၏.က်ဴးေက်ာ္လာေသာ အနမ္းတို႔ကို ခံယူေနမိသည္ ။
ေရခ်ိဳးၿပီးခါစ ျဖစ္၍ ဆပ္ျပာအနံ႕သင္းသင္းက ေမာင့္ႏွာေခါင္းထဲသို႔ တိုးဝင္ေနသလို ေလာင္းရိပ္၏ ႏႈတ္ခမ္းတို႔က သြားတိုက္ေဆးအရသာပါ ေရာယွက္လ်က္...။
မည္မွ်ၾကာေအာင္ နမ္းေနမိသည္မသိ ။ မြတ္သိပ္ေသာ အနမ္းတို႔ေၾကာင့္ ေမာဟိုက္လာရသည္အထိပါေလ ။
အသက္ဝဝရႉနိုင္ရန္အတြက္ ႏႈတ္ခမ္းတို႔ကို ေခတၱမွ် ခြာလိုက္ၿပီး.ေလာင္းရိပ္၏ ေလေျပအသံေလးက ေမာင့္နားထပ္စပ္ရွိ ဆံပင္တို႔ကို လႈပ္ယမ္းသြားေစသည္ ။
ေျပာလိုက္တာက...
" ေခ်ာကလတ္ေတြ ခိုးစားျပန္ၿပီလား ေမာင္..."
.......
(A/N: စိတ္က်ေရာဂါဆိုတာက ေတာက္ေလွ်ာက္ဝမ္းနည္းမႈေတြကို ခံစားေနရၿပီး ပတ္ဝန္းက်င္ကို စိတ္ဝင္စားမႈေလ်ာ့နည္းသြားေသာ စိတ္ေရာဂါတစ္မ်ိဳးပါ။
စိတ္က်ေရာဂါ ရဲ႕ အျဖစ္အမ်ားဆုံးေရာဂါလကၡဏာေတြကေတာ့
အာ႐ုံမစူးစိုက္နိုင္ျခင္း
ဝမ္းနည္းေနျခင္း ေၾကကြဲေနျခင္း
အနာဂတ္သည္ ဘယ္လိုမွ ေကာင္းမြန္ေတာ့မည္မဟုတ္ဟုခံစားေနရျခင္း
စိတ္တိုစိတ္ဆက္ျခင္း(သို႔)ဂနာမၿငိမ္ျခင္း
လိင္ကိစၥအားစိတ္ဝင္စားမႈေလ်ာ့သြားျခင္း
ျပင္းထန္ေသာစိတ္ဓါတ္က်မႈမ်ားတြင္ မိမိကိုယ္ကိုအဆုံး စီရင္မည့္အေတြးမ်ားေတြးမိေနျခင္း စသည္ျဖင့္ေပါ့ဗ်ာ
တခ်ိဳ႕က ပုံမွန္ထပ္ ပိုအိပ္ေနတတ္သလို တခ်ိဳ႕က အအိပ္အေန နည္းပါတယ္ ။
ေမာင္ျဖစ္ေနတာကလည္း အဲ့လိုပုံစံမ်ိဳးပဲေပါ့.
စိတ္က်ေရာဂါ ျဖစ္တတ္တာက
မ်ိဳးရိုးဗီဇ-စိတ္က်ေရာဂါမ်ိဳးရိုးရွိသူမ်ားတြင္ ေရာဂါမ်ိဳးရိုးမရွိသူမ်ားထက္ပိုမိုျဖစ္ပြားတတ္သည္။
ဦးႏွောက္ဓါတုေဗဒအေျခအေန – စိတ္က်ေရာဂါသည္မ်ားသည္ေရာဂါမရွိသူမ်ားႏွင့္ ကြဲျပားေသာ ဦးႏွောက္ဓါတုေဗဒအေျခအေနမ်ားရွိၾကသည္။
စိတ္ဖိစီးမႈ-ခ်စ္ခင္ရေသာသူတစ္ဦးအားဆုံးရွံူးလိုက္ရျခင္း၊အခ်စ္ေရးအဆင္မေျပျခင္း...
စတာေတြပါပဲ ။
ေမာင္က ေနာက္ဆုံးအခ်က္ေပါ့ဗ်ာ
ႀကီးႀကီးမားမား ႀကဳံေတြခဲ့ရတဲ့ ေမာင့္အဖို႔ စိတ္ပိုင္းဆိုင္ရာ ကုသမႈ လိုအပ္တယ္လို႔ ကိုယ္ ထင္လိုက္မိလို႔ ေရးလိုက္တာပါ
လြဲေနတာရွိရင္ လာေျပာလို႔ရပါတယ္ဗ် ။
အဆုံးစီရင္ေတာ့မယ္လို႔ သံသယျဖစ္ေနမိရင္ ေဘးနားကို လူတစ္ေယာက္အၿမဲထားထားရပါတယ္
ဒါေၾကာင့္ ေလာင္းရိပ္က အေပ်ာက္မခံျဖစ္ေနတာပါ
ကုသတဲ့ ေဆးဝါးေတြေတာ့ ေျပာေတာ့ဘူးေနာ္..😁 အမ်ားႀကီးပဲ.ကိုယ္လည္း နားမလည္လို႔.အဟဲ
ပိုၿပီးသိခ်င္ရင္ goggle ထဲမွာ စိတ္က်ေရာဂါအေၾကာင္းဆိုၿပီး ရွာလို႔ရပါတယ္ဗ် ...
**ကိုယ္လည္း goggle ထဲကေန ကူးယူေဖာ္ျပထားျခင္းပါ**)