Zawgyi
သရဲရာဇဝင္မ်ားထဲ၌ခ်စ္ကြ်မ္းဝင္ျခင္း -
Chapter 14.1
ON Aug 20, 2021 BY HOT TOFU
Arc 1 : ရင္ခြဲရုံထဲမွ ထူးဆန္းေသာအသံ
အဆံုးသတ္မွာေတာ့,
စြဲလမ္းမႈဆိုတာဘာလဲ?
စြဲလမ္းမႈကိုရွာေတြ႕သြားၿပီဆိုရင္ေရာ,
အဲ့အရာကေနဘယ္လိုထြက္ေျပး
လြတ္ေျမာက္ႏိုင္မလဲ?
ထိုေမးခြန္းမ်ားကိုေျဖဆိုရန္:
ေယာင္းယီဆီတြင္အေျဖမရွိေပ,
သူသိသည္မွာ သူအိမ္ျပန္ကိုရေအာင္
ျပန္ရမည္,ယခုလိုမ်ဳိးငရဲေနရာႀကီးတြင္
ေသဆံုးမသြားခ်င္ေပ။
အန္းလင္၏ေခ်ာေမြ႕ေျပျပစ္လွေသာ
မ်က္ႏွာအားၾကင္နာစြာပြတ္သပ္ရန္
လက္ကိုဆန္႔ထုတ္လိုက္ၿပီး,ေယာင္းယီ
၏မ်က္လံုးထဲမွအမူအရာမ်ားသည္
ရိပ္ကနည္းလက္သြားကာေမးလိုက္သည္။
""အန္းလင္,ကြ်န္ေတာ့္ကိုစြန္႔ပစ္ခဲ့တဲ့
လူႏွစ္ေယာက္အခုထိဒီမွာဘဲရွိေနေသးလား?""
က်ဳိးႏြံနာခံစြာျဖင့္,အန္းလင္သည္
ေခါင္းကိုၿငိမ့္လိုက္ၿပီး,ယခုကိစၥတြင္
ေယာင္းယီအေနျဖင့္ကလဲ့စားေခ်
မည္ဆိုပါက,အကူအညီေပးရန္
တိတ္တဆိတ္ေတြးေနမိသည္။
ေျပာရမည္ဆိုပါက,မေရမတြက္ႏိုင္
ေလာက္ေအာင္မ်ားျပားလွသည့္
မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားစြာသည္
အေမွာင္ထုထဲတြင္အေစာႀကီး
ကတည္းကပုန္းေအာင္းေနခဲ့ၾကၿပီး
အခ်ိန္အၾကာႀကီးေစာင့္ေမွ်ာ္ေနခဲ့ရသည့္
ေသြးပ်က္စရာအသားစားပြဲေတာ္ကို
စတင္က်င္းပႏိုင္ရန္,သရဲဘုရင္ထံမွအမိန္႔ကို
ေစာင့္ဆိုင္းေနၾကတာျဖစ္သည္။
သူတို႔၏ေဘးပတ္ပတ္လည္တြင္ရွိေနသည့္
အဆီအေငၚမတည့္ပံုပ်က္ပန္းပ်က္ျဖစ္ေနသည့္
မေကာင္းဆိုးဝါးမ်ားစြာကိုေဝ့ဝဲၾကည့္လိုက္ၿပီး,
ေယာင္းယီသူ၏ေခါင္းကိုေတာင့္တင္းစြာ
ခါယမ္းရင္းေျပာလိုက္သည္။
""မလိုဘူး,ကြ်န္ေတာ့္ဘာသာကြ်န္ေတာ္
ကိုယ္တိုင္ဘဲကလဲ့စားေခ်ခ်င္တယ္....""
ယခုအရာသည္သူ၏
ေနာက္ဆံုးေသာအခြင့္အေရးျဖစ္သည္။
~
အျခားတစ္ဖက္ျခမ္းတြင္ေတာ့,
ေဘ့စ္ေဘာဦးထုပ္ႏွင့္ဟူဒီသည္
သူတို႔၏ႏွလံုးသားထဲမွ
အေျခမက်ေသးသည့္ခံစားခ်က္
မ်ားျဖင့္တိတ္ဆိတ္ေနသည့္ေကာ္ရစ္တာ
တစ္ေလွ်ာက္ထိတ္လန္႔ေၾကာက္ရြံစြာ
အတူတကြေလွ်ာက္လွမ္းေနၾကသည္။
""အဲ့ေဒါက္တာငါတို႔ကိုလိမ္လိုက္တာ
ေတာ့မဟုတ္ဘူးမလား?""
ဟူဒီသည္သူ၏မ်က္စိေရွ႕ရွိဘယ္ေသာအခါမွ
လမ္းအဆံုးသတ္မည္ဟုမထင္ရသည့္,
ေကာ္ရစ္တာကိုၾကည့္ကာေမးလိုက္သည္။
သူရဲေဘာေၾကာင္သည့္အေတြးမ်ားစြာသည္
လည္းသူ၏စိတ္ထဲ၌ရစ္ပတ္ေနေလသည္။
သူတို႔၏စိတ္ေနသေဘာထားသည္
ထိုဆရာဝန္ကိုဓာတ္ေလွကားဆီသို႔
လမ္းညႊန္ေပးပါရန္ေတာင္းဆိုသည့္
အခ်ိန္ကတည္းကယဥ္ယဥ္ေက်းေက်း
ေတာင္းဆိုခဲ့တာမဟုတ္ေပ။
အဲ့ဒါေၾကာင့္ထိုလူသည္သူတို႔လမ္းအမွားႀကီး
လမ္းညႊန္ေပးလိုက္တာမ်ားျဖစ္ေနႏိုင္မလား?
မဟုတ္ရင္ သူတို႔ဒီေလာက္အခ်ိန္အၾကာႀကီး
ေလွ်ာက္ေနတာေတာင္မွဘာလို႔ထိုအနားယူခန္း
ကိုရွာမေတြ႕ႏိုင္ရေသးတာလဲ?
ေဘ့စ္ေဘာဦးထုပ္သည္သူ၏ေခါင္းကို
ခါယမ္းလိုက္ၿပီးပံုမွန္အတိုင္းတည့္တည့္
မတ္မတ္ျပန္ထားကာသူတို႔၏ေဘးပတ္ပတ္
လည္ကိုစူးစမ္းေလ့လာလိုက္သည္။သူ,ဟူဒီထံမွ
ေမးခြန္းကိုၾကားလိုက္ရသည့္အခါ,သူကိုယ္သူ
ျပံဳးရန္ဖိအားေပးလိုက္ၿပီးေျပာလိုက္သည္။
""အဲ့လိုေတာ့မျဖစ္ႏိုင္ပါဘူးကြာ။
အဲ့လူၾကည့္ရတာတကယ္ရုိးသားတဲ့
ပံုပါဘဲ....""
ဒါေပမဲ့ သူေသခ်ာေပါက္မေျပာႏိုင္ေပ။
လူသားေတြ၏သဘာဝထဲမွတစ္ခုသည္
လူတစ္ေယာက္၏စိတ္ရင္းအမွန္ကို
အျပည့္အဝတိတိက်က်သိႏိုင္ဖို႔ဆိုသည္မွာ
လံုးဝကိုမျဖစ္ႏိုင္ေပ။
တကယ္လို႔သာ,ထိုဆရာဝန္သည္
သူတို႔ကိုအေစာႀကီးကတည္းက
ရည္ရြယ္ခ်က္ရွိရွိေသဆံုးေစမည့္
ေကာက္က်စ္စဥ္းလဲေသာ
အၾကံအစည္မ်ဳိးကိုၾကံစည္ထားခဲ့ပါက,
သူတို႔တကယ္ကိုေသသြားမွာျဖစ္သည္။
""ဆက္ရွာၾကည့္ရေအာင္!
တံခါးမွာေရးထားတဲ့ဆိုင္းဘုတ္ေတြကို
ဖတ္ရင္ေသခ်ာဖတ္,အဲ့ေတာ့မွ
မ်က္စိလွ်မ္းၿပီးလြတ္မသြားမွာ။
နတ္ျပည္ကတစ္လမ္းထဲမွာ
ရွိေနတာမဟုတ္ဘူး,ငါတို႔
ေသခ်ာေပါက္ကိုဒီေနရာကေန
လြတ္ေျမာက္ႏိုင္ရမယ္!""
ေဘ့စ္ေဘာဦးထုပ္သည္ဟူဒီကို
အားေပးစကားေျပာလိုက္ၿပီး,
တစ္ခ်ိန္တည္းမွာဘဲထိုစကားလံုးမ်ားျဖင့္
သူ႕ကိုယ္သူႏွစ္သိမ့္ေနခဲ့သည္။
ေကာ္ရစ္တာရွိမီးမ်ားသည္အလြန္မွိန္ေဖ်ာ့
ေနၿပီး,နမိတ္မေကာင္းေပ။
ထိုလူႏွစ္ဦးသည္,သူတို႔၏မ်က္လံုးမ်ားကို
ေမွးစင္းကာအတင္းတိုးကပ္ၾကည့္ရင္း,
တံခါးရြက္မ်ားေပၚတြင္တပ္ထားသည့္
ဆိုင္းဘုတ္မွစာမ်ားကိုခက္ခက္ခဲခဲ
ႀကိဳးစားပမ္းစားဖတ္ေနၾကသည္။
သူတို႔ေနာက္ဆံုး "အနားယူခန္း"ဟု
ဆိုင္းဘုတ္တပ္ထားသည့္အခန္းငယ္ေလး
ကိုရွာမေတြ႕ခင္အထိအခ်ိန္အေတာ္ၾကာ
ရွာေဖြခဲ့ရတာျဖစ္သည္။
ဒီေနရာဘဲျဖစ္ရမယ္!
အလြန္အမင္းျမဴးႂကြရႊင္လန္းစြာျဖင့္,
သူတို႔ႏွစ္ဦးသည္ထိုသူနာျပဳမေလးကို
ေတြ႕ပါက,ဘာလုပ္သင့္သည္ဆိုတာကို
စတင္ေဆြးေႏြးတိုင္ပင္ေတာ့သည္။
သရဲေျခာက္သည္ဟုဆိုေသာ,သဘာဝလြန္
ေနရာမ်ားဆီသို႔သြားေရာက္ကာစူးစမ္းရွာေဖြ
ခဲ့သည္သူတို႔၏ႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာေသာ
အေတြ႕အၾကံဳမ်ားကိုအေျခခံရရင္ျဖင့္,
ယခုလိုသရဲရာဇဝင္ထဲမွဝိဥာဥ္မ်ဳိးသည္
မေသဆံုးခင္ယခင္အခ်ိန္ကာလတုန္းက
သူတို႔ေနထိုင္ခဲ့သည့္အေရးပါေသာ
ေနရာမ်ဳိးတြင္ပိတ္မိေနေလ့ရွိသည္။
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္စြဲလမ္းမႈေၾကာင့္
မကြ်တ္မလြတ္ျခင္းျဖစ္သည္။
ထိုအစြဲကိုခြ်တ္ႏုိင္မည့္တစ္ခုတည္းေသာ
နည္းလမ္းမွာသူတို႔၏ႏွလံုးသားထဲတြင္
အဖုအထစ္လိုျဖစ္ေနသည့္အေႏွာင့္အဖြဲ႕ကို
ကူညီေျဖရွင္းေပးျခင္းျဖင့္,
ျပန္လည္ဝင္စားျခင္းစက္ဝန္းဆီသို႔
ဝင္ေရာက္ႏိုင္ၿပီး,တစ္ဖန္ျပန္ေမြးဖြားႏိုင္မည္ဟု
ဆိုၾကသည္-
ထိုအယူအဆသည္အလြန္
ႀကီးမားက်ယ္ျပန္႔လွၿပီး-
လူတိုင္းလိုလိုကလည္း
ယံုၾကည္ထားၾကသည့္သီအိုရီျဖစ္သည္။
ထိုအယူအဆသည္မွားသလား,
မွန္သလားဆိုတာကိုေတာ့,
ေဘ့စ္ေဘာဦးထုပ္ႏွင့္ဟူဒီလည္း
တိတိက်က်မေျပာႏိုင္ေပ။သို႔ေသာ္,သူတို႔
ႏွစ္ဦးတြင္ "ျမင္းေသကိုေဆးတိုက္ရုံ[1]"
ကလြဲလို႔ေရြးခ်ယ္စရာလမ္းမရွိေတာ့ေပ။
[1] ဆိုးရြားေသာအေျခအေနမ်ဳိးတြင္
လုပ္ႏိုင္သည့္အရာမွန္သမွ်ကို
လုပ္ၾကည့္ရမည္ဟုအဓိပၸါယ္ရသည္။
""ငါတို႔အထဲဝင္သြားတဲ့အခါ,
အဲ့သူနာျပဳကိုလံုျခံဳေရးေစာင့္နဲ႔
တြဲၾကည့္ဖို႔ေဖ်ာင့္ဖ်ရမယ္!
အဲ့နည္းလမ္းကဘဲအစြဲခြ်တ္ႏိုင္မဲ့
တစ္ခုတည္းေသာနည္းလမ္းဘဲ....""
ေဘ့စ္ေဘာဦးထုပ္သည္
အလြန္စိတ္လႈပ္ရွားစြာ
ေျပာေနမိသည့္အတြက္,
လွ်ာေတာင္ခလုတ္တိုက္
လုနီးပါးျဖစ္သြားခဲ့သည္။
""အဲ့နည္းလမ္းကတကယ္ေရာအလုပ္
ျဖစ္ပါ့မလား?သူတို႔အသက္ရွင္ေနတုန္း
ကေတာင္အဲ့သူနာျပဳမကလံုျခံဳေရးေစာင့္ကို
အေျဖျပန္မေပးတာ,
ေသၿပီးၿပီဆိုရင္ေတာင္မွ
သူမအေနနဲ႔မတူညီတဲ့အေျဖမ်ဳိးကို
ေပးမယ္လို႔ထင္ေနတာလား?
ေနပါအုန္း,ကြ်န္ေတာ္ေကာမန္႔ေတြ
ကိုေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္ဖတ္ၾကည့္သင့္တယ္
လို႔ေတာ့ထင္တယ္.....""
ဟူဒီသည္စိုးရိမ္မႈမ်ားေၾကာင့္
အလြန္စိတ္ပင္ပန္းေနခဲ့တာျဖစ္သည္။
ထို႔ေၾကာင့္သူ၏ေခါင္းကို
ငံု႔ကာေကာမန္႔မ်ားကို
ေနာက္တစ္ႀကိမ္ထပ္မံဖတ္ရႈလိုက္သည္။
Screen ေပၚမွေကာမန္႔မ်ားသည္
အရင္တုန္းကအတိုင္း
ရပ္တန္႔ေနဆဲျဖစ္သည္။
ၾကည့္ရသည္မွာဖန္တစ္ေယာက္
ေလာက္ကသာယခုေၾကာက္ရြံ႕ဖြယ္
ေနရာႀကီးအေၾကာင္း
အေတာ္မ်ားမ်ားသိပံုရၿပီး,
သူတို႔အေနျဖင့္သရဲဘုရင္၏
မကြ်တ္ဘဲစြဲလမ္းေနရသည့္
အရာကိုရွာေဖြဖို႔ရန္ေျပာထားသည့္
စာေၾကာင္းအခ်ဳိ႕ကိုသာေရးသားထားၿပီး,
အျခားဘာမွေျပာမထားေပ။
ဟူဒီေနာက္တစ္ႀကိမ္ေခါင္းငံု႔လိုက္ၿပီး,
ေကာမန္႔မ်ားကိုေနာက္တစ္ႀကိမ္အစဆံုး
ျပန္ဖတ္ၾကည့္လိုက္သည္။ျပတ္ေတာင္း
ျပတ္ေတာင္းျဖစ္ေနသည့္ဖုန္းလိုင္းသည္
အလြန္နည္းပါးေနခဲ့သည္မွာတိုင္ေတာင္
ေပ်ာက္လုမတတ္ျဖစ္ေနသည့္အတြက္,
သူအေနျဖင့္အင္တာနက္လံုးဝမသံုးႏိုင္ေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ပိုၿပီးအသံုးဝင္ႏိုင္မည့္
သတင္းအခ်က္အလက္မ်ား
ကိုရွာေဖြႏိုင္ျခင္းမရွိေပ။
နဖူးေၾကာႀကီးမ်ားေထာင္ရင္း,
ေဘ့စ္ေဘာဦးထုပ္သည္ေန႔တစ္ဝက္ေလာက္
နီးပါးဖုန္းမ်က္ႏွာျပင္ကိုအေပၚဆြဲလိုက္
ေအာက္ဆြဲလိုက္ေနသည့္ဟူဒီကိုၾကည့္ေနခဲ့သည္။
ထို႔ေနာက္စိတ္မရွည္စြာေမးျမန္းလိုက္သည္။
""အဲ့ေတာ့?တိတိက်က်နည္းလမ္းကို
မင္းရွာေတြ႕ၿပီးလား?""
ဟူဒီသည္သူ၏ေခါင္းကိုမခ်င့္မရဲ
ခါယမ္းကာ,ေျပာလိုက္သည္။
""ဘာမွရွာမေတြ႕ဘူး။အခုသရဲရာဇဝင္က
အကိုအႀကိဳက္ဆံုးရာဇဝင္လို႔
ေျပာခဲ့တယ္မဟုတ္ဘူးလား?
အကို႔မွာေရာဘာအၾကံဥာဏ္မွ
မရွိေတာ့ဘူးလား?
ေဘ့စ္ေဘာဦးထုပ္၏မ်က္လံုးမ်ားသည္
ငိုက္က်သြားသည္မွာမိခင္ေသဆံုးသြား
သျဖင့္ပူေဆြးေသာကေရာက္ေနသလိုမ်ဳိး
ျပန္တံု႔ျပန္လိုက္သည္။
""အဲ့ရာဇဝင္ကငါအႀကိဳက္ဆံုးပါ,ဒါေပမဲ့လည္း
အဲ့ထဲသရဲနဲ႔တကယ္ႀကီးၾကံဳေတြ႕ရမယ္လို႔ငါမွ
မထင္ခဲ့တာ! ဘာဘဲျဖစ္ျဖစ္,ငါအၾကံေပးခ်င္
တာကေတာ့,ဒီတိုင္းအထဲကိုဝင္သြားလိုက္ၿပီး
စြဲလမ္းေနတဲ့အထံုးအဖြဲ႕ကိုေျဖရွင္းလိုက္တာဘဲ။
တကယ္လို႔အဲ့နည္းလမ္းကအလုပ္မျဖစ္ဘူး
ဆိုရင္လည္း,ေနထြက္တဲ့အခ်ိန္အထိ
ေစာင့္ဆိုင္းလိုက္ၿပီး,အခုသရဲေတြ
ေပ်ာက္မေပ်ာက္ကိုၾကည့္ၾကတာေပါ့""
""အဲ့ဒါဆို,အခုဘဲ-""
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
စိုက္ၾကည့္လိုက္ၾကၿပီး-အနားယူခန္းတံခါးကို
တင္းၾကပ္စြာပိတ္လိုက္သည္။
""အတူတူဝင္ၾကမလား?""
တစ္ေယာက္ကိုတစ္ေယာက္
လွမ္းၾကည့္လိုက္ၿပီး,
မတတ္ႏိုင္စြာျဖင့္တံေထြးၿမိဳခ်လိုက္မိသည္။
သူတို႔ႏွစ္ေယာက္တည္းကဘယ္သူကမွ
ပထမဦးဆံုးတံခါးလက္ကိုင္းကို
လွည့္ဖြင့္ကာအထဲသို႔မဝင္ရဲၾကေပ။
အဆံုးသတ္မွာေတာ့,ထိုျပႆနာကို
စံုစြမ္စိကစားပြဲျဖင့္ေျဖရွင္းရေတာ့သည္။
ကံမေကာင္းစြာျဖင့္ရႈံးသြားသည့္
ဟူဒီသည္,တံခါးလက္ကိုင္းကို
တုန္တုန္ရီရီျဖင့္ကိုင္ကာေဖာ့ေဖာ့ကေလး
လွည့္ဖြင့္လိုက္သည္။
ဟမ္?
မေမွ်ာ္လင့္ထားေလာက္ေအာင္ကို
လြယ္ကူေနလြန္းပါလား,အာ။
ဟူဒီသည္နည္းနည္းေတာ့
အံ့ဩသြားသည္
အဘယ့္ေၾကာင့္ဆိုေသာ္
ေယဘုယ်က်က်ေျပာရမည္ဆိုပါက,
ထိုကဲ့သို႔ေသာတံခါးလက္ကိုင္းမ်ဳိးသည္
မဖြင့္ခင္နာရီလက္တံတစ္ဝက္နီးပါးလွည့္ကာ
အားအနည္းငယ္သံုး၍ဖြင့္ဖို႔ရန္လိုအပ္သည္။
တကယ္လို႔သူတို႔သာကံမေကာင္းပါက,
အထဲထဲကေနေတာင္ေလာ့ခ်ထားႏိုင္သည္,
အဲ့ဒါဆိုသူတို႔၏ကံမေကာင္းမႈသည္ပိုၿပီး
ဆိုးရြားသြားႏိုင္ၿပီး,ထိုတံခါးကိုဖြင့္ဖို႔ရန္အတြက္
ေသာ့ကိုပါလိုက္ရွာရမည္ျဖစ္သည္။
ကြ်ီ-တံဆိပ္တပ္ထားသည့္-
ထိုတံခါးအသစ္ထံမွေရွးအလြန္က်သည့္
သစ္သားတံခါးႀကီးလိုအသံႀကီးမ်ဳိး
ထြက္လာခဲ့သည္။
ၾကည့္ရသည္မွာ,အေစာႀကီးကတည္းက
ထိုတံခါးသည္တင္းၾကပ္စြာပိတ္ထားပံုမရေပ။
ထို႔ေၾကာင့္ တံခါးလက္ကိုင္းကိုဖြင့္ရသည္မွာ
အလြန္လြယ္ကူေနခဲ့တာျဖစ္သည္။
ထိုအေတြးႏွင့္အတူ,ဟူဒီသည္
တံခါးကိုဖြင့္လိုက္သည္။
တံခါးအနည္းငယ္ပြင့္ဟသြားသည္ႏွင့္,
သူ၏မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ဆန္႔က်င္ဘက္ေနရာ
တည့္တည့္တြင္ျပာႏွမ္းကာျဖဴေဖ်ာ့ေနသည့္
အေလာင္းေကာင္၏မ်က္ႏွာႀကီးသည္
တံခါးေပါက္ဝတြင္ရပ္ေနခဲ့တာျဖစ္သည္။
ထိုအမူအရာကင္းမဲ့ေနေသာ
သူနာျပဳသရဲမ၏လက္မ်ားသည္
တံခါးလက္ကိုင္းေပၚတြင္ရွိေနသည္
မွာတံခါးပြင့္သြားတာႏွင့္
ေပၚသြားခဲ့တာျဖစ္သည္။
သူမသည္ဟူဒီႏွင့္အလြန္နီးကပ္စြာ
ရပ္ေနခဲ့သည္မွာသူတို႔၏ႏွာေခါင္း
ထိပ္ဖ်ားျခင္းေတာင္ထိစပ္ေတာ့မလို
ျဖစ္ေနသည္။သူမ၏ခႏၶာကိုယ္မွ
ေအးစက္ေနေသာအေငြ႕အသက္မ်ားသည္
ဟူဒီေကာင္ေလးကိုႏွင္းကိုက္နာ
ေပးလုမတတ္ပင္ျဖစ္သည္။
! ! !
ဟူဒီတစ္ကိုယ္လံုးၾကက္သီးေမြးညင္းမ်ား
ထသြားၿပီး,အေသကုန္ေအာ္ဟစ္လိုက္သည္မွာ,
ေၾကာက္ရြံမႈေၾကာင့္ေဘာင္းဘီထဲ
ေသးထြက္က်လုနီးပါးပင္။
အဲ့ဒါဆို-ထိုသူနာျပဳသရဲမသည္
အေစာႀကီးကတည္းကတစ္ဖက္ျခမ္းရွိ
အခန္းအတြင္းမွေနရင္းတံခါးလက္ကိုင္း
ကိုဆုပ္ကိုင္ထားခဲ့တာျဖစ္ၿပီး,
ဟူဒီေကာင္ေလးတံခါးလက္ကိုင္းကို
ထိရုံေလး ထိလိုက္ရုံႏွင့္ သူမဘက္ကလွည့္ဖြင့္ခဲ့တာျဖစ္သည္။
“အားးးးးးး!!!”
ဟူဒီေကာင္ေလးခ်ီးထြက္က်လုမတတ္
ေၾကာက္ရြံသြားခဲ့သည္။ထို႔ေနာက္,
ကသုတ္ကရုိက္
ထိုအနားယူခန္းအေပါက္ဝမွ
တြန္႔လိမ္ေကာက္ေကြးစြာ
ထြက္ေျပးသြားေတာ့သည္။
ေဘ့စ္ေဘာဦးထုပ္သည္
အေစာႀကီးကတည္းက
လစ္ေျပးရန္သူ႕ကိုယ္သူ
ျပင္ဆင္ထားခဲ့တာ
ျဖစ္သည့္အတြက္,ဟူဒီေကာင္ေလးႏွင့္
ေဝးရာဆီသို႔သံုးေပေလးေပအကြာ,
အထိလ်င္ျမန္စြာထြက္ေျပးသြားခဲ့သည္။
ျဖဴေဖ်ာ့စြာျဖင့္တစ္ကိုယ္လံုးတုန္ရီေနရင္း,
ဟူဒီေကာင္ေလးသည္ သစၥာေဖာက္ကာ
ညီအကိုသံေယာဇဥ္ကိုေတာင္မေထာက္ဘဲ
အေဝးသို႔ထြက္ေျပးသြားသည့္
ေဘ့စ္ေဘာဦးထုပ္ကိုဆူဆဲရန္ပင္
အင္အားမရွိေတာ့ေပ။
သရဲမႏွင့္မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္ရင္ဆိုင္ရျခင္းသည္,
ကမာၻေပၚတြင္အဆိုးအဝါးခံစားရသည့္
ေၾကာက္မက္ဖြယ္အေကာင္းဆံုးေသာ
အေတြ႕အၾကံဳမ်ဳိးျဖစ္သည္။
ခုနကေလးတင္သူနာျပဳသရဲမႏွင့္သူ႕အၾကား
လက္ေခ်ာင္းတစ္ေခ်ာင္းစာေလးေတာင္
မျခားေတာ့သည္အထိနီးကပ္သြားသည့္
အခ်ိန္ကာလကိုျပန္ေတြးလိုက္ခ်ိန္,
ေၾကာက္လြန္းလို႔သတိလစ္ကာ
ေမ့လဲက်လုမတတ္ပင္။
လံုေလာက္သည္အထိေျပးလာခဲ့ၿပီခ်ိန္မွာေတာ့,
ႏွစ္ေယာက္စလံုးအေနာက္တြင္က်န္ခဲ့သည့္
အနားယူခန္းကိုျပန္လွည့္ၾကည့္လိုက္စဥ္,
ထိုသူနာျပဳသရဲမသည္အခန္းထဲမွ
ထြက္မလာသည္ကိုေတြ႕လိုက္ရသည္။
""အ-အခုငါတို႔ဘာလုပ္ၾကမလဲ?!""
ဟူဒီသည္ေျခေထာက္မ်ားေခြက်လုမတတ္
ေၾကာက္ရြံ႕ေနခဲ့တာျဖစ္သည့္အတြက္,
ထိုအနားယူခန္းအနီးနားသို႔ထပ္သြားဖို႔ရန္
လံုးဝလက္မခံေတာ့ေပ။အကူအညီမဲ့စြာျဖင့္,
ေဘ့စ္ေဘာဦးထုပ္သည္အျခားနည္းလမ္းကို
ေတြးကာ,တံခါးအျပင္ဘက္ရွိေကာ္ရစ္တာ၌
ရပ္၍စကားေျပာၾကည့္ရန္ဆံုးျဖတ္ခဲ့သည္။
သို႔ေသာ္လည္း,ဟူဒီသည္ထိုအနားယူခန္းတံခါးႏွင့္
ေဝးႏိုင္သမွ်ေဝးရာဆီ၌ေနကာ,ေကြးေကြးေလး
ေဆာင့္ေၾကာင့္ထိုင္ရင္း,သူ၏လက္မ်ားအၾကား
ေခါင္းကိုဖြက္ရင္းတုန္ယင္ေနခဲ့ၿပီး,စကားေတာင္
ျပန္မေျပာေတာ့ေပ။
ထို႔ေၾကာင့္မတတ္ႏိုင္စြာျဖင့္
ေဘ့စ္ေဘာဦးထုပ္သည္သူကိုယ္သူ
အရဲစြန္႔ရန္ဖိအားေပးလိုက္ရသည္။
အလြန္တရာကိုမွတုန္ယင္ေနသည့္
အသံျဖင့္,အခန္းထဲရွိသူနာျပဳသရဲမအား
ေအာင္သြယ္ေတာ္အလားစကားစ
ေျပာလိုက္သည္။
""အ-အလြန္လွပပါေသာက်ဲက်ဲ...အခုဟာကေလ,
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဆီမွာအျခားမေကာင္းတဲ့
ဘာရည္ရြယ္ခ်က္မွမရွိပါဘူး။
ကြ်န္ေတာ္တို႔ဒီအတိုင္း အစ္မကို
ပ-ေျပာျပခ်င္တာကေလ,လံုျခံဳေရးေစာင့္က,
အစ္မကိုသေဘာက်ေနတယ္လို႔,အဲ့ဒါေၾကာင့္
အစ္မတို႔ႏွစ္ေယာက္ တ-တြဲၾကည့္သင့္တယ္....
သူကတကယ္ကိုအမိဖမ္းထားသင့္တဲ့
လက္တြဲေဖာ္မ်ဳိး.....ကြ်န္ေတာ္ဆိုလိုခ်င္တာက,
သူကအခုဆိုဒီေဆးရုံႀကီးတစ္ခုလံုးကိုေတာင္
ပိုင္ဆိုင္ထားတာေလ.....""
အနားယူခန္းထဲ၌တိတ္ဆိတ္စြာ
နားေထာင္ေနခဲ့သည့္သူနာျပဳသရဲမ: ""........""
thoughts of tofu:
အနည္းဆံုးေတာ့သူေျပာတာမွန္ပါတယ္ေလ။
အန္းလင္ကေဆးရုံႀကီးတစ္ခုလံုးကို
ပိုင္ဆိုင္ထားတဲ့သရဲဘုရင္ႀကီးဆိုေတာ့
လက္မလႊတ္ခံသင့္တဲ့အေကာင္းဆံုးေသာ
လက္တြဲေဖာ္္မ်ားစာရင္းထဲမွာပါေလာက္တယ္။