ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑΑ ΣΑΣΣ ΛΑΤΡΕΥΩ....ΓΕΛΑΩ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΜΕ ΤΑ ΣΧΟΛΙΑ ΣΑΣ
ΚΑΙ Ο ΤΡΟΠΟΣ ΠΟΥ ΕΧΕΤΕ ΠΙΣΤΕΨΕΙ ΟΛΕΣ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ Ο HARRY😂
Angelica's pov
Εβαλα και τα γοβακια μου και ημουν ετοιμη για την συνεντευξη
Αυτη η δουλεια ητανε ευκαιρια
Καιι επισης ηθελα να δω τι στο καλο συμβαινει
Κατι υπαρχει...δεν γινεται να εμφανιστηκε τυχαια το χαρτακι μεσα στην τσαντα μου
Αφου εφτασα εξω απο το μεγαλο κτιριο πηγα μια μεγαλη ανασα και μπηκα μεσα
Μπορεις να το κανεις Angelica
"Καλημερα σας.Εχω ραντεβου με τον κυριο Alexandr Jones"ειπα σε μια γραμματεα και την ειδα να κανει ενα τηλεφωνημα
"Παρακαλω περαστε.Ο κυριος Jones σας περιμενει"ειπε και μου εδειξε ενα γραφειο
Η γραμματεας χτυπαει την πορτα και μπαινει μεσα
"Η δεσποινις Bella White ηρθε"ειπε σε εναν κυριο γυρω στα 50 κατι πρεπει να ητανε
"Καθισε κοριτσι μου"ειπε ο Κ.Jones και εκατσα σε μια καρεκλα απεναντι του
"Αρχικα θα ηθελες να σου προσφερουμε κατι;"ειπε ευγενικα
"Ισως ενα ποτηρακι νερο"ειπα και η γραμματεας εφυγε να φερει το νερο μου
"Λοιπον Bella..μου επιτρεπεις να σε λεω Bella ετσι;"ειπε και εγνεψα καταφατικα
"Με μια ματια στο βιογραφικο σου...ειδα πως το πτυχειο σου προερχεται απο μια παρα πολυ καλη σχολη...ομως η ελλειψη εμπειριας στον χωρο αυτο ειναι που με προβληματιζει λιγο"
Ειπε και η αληθεια ειναι πως δεν ειχα καμια απολυτως εμπειρια
"Πες μου Bella γιατι θελεις αυτην την δουλεια;"ρωτησε ξαφνικα και δεν ημουν προετοιμασμενη για αυτην την ερωτηση
Σκεφτηκα αν επρεπε να απαντησω αυτο που θα ηθελε να ακουσει ή τον πραγματικο λογο
Και ετσι δεν ειχα αλλη επιλογη απο το να πω την αληθεια
"Η αληθεια ειναι πως στο Λονδινο..ζω τελειως μονη μου...και εχω αναγκη απο μια καλη δουλεια.Δεν θελω να βασιζομαι πλεον στην οικογενεια μου,ειμαι αρκετα μεγαλη για να σταθω στα ποδια μου και πιστευω πως απο καπου πρεπει να ξεκινησω"ειπα και τον ειδα να με κοιταει σοβαρος και μετα μα μου χαμογελαει
"Μου θυμιζεις εμενα οταν ημουν μικρο,ετσι ειχα κανει και εγω,ηθελα να ειμαι ανεξαρτητος"
Αμ δε ειμαστε το ιδιο ηθελα να του πω
Δεν ειστε εσεις μελος συμμοριας δεν σας κυνηγαει εσας ενας δολοφονος να σας σκοτωσει ΧΩΡΙΣ ΛΟΓΟ
Αλλα προτειμησα να σκασω
"Λοιπον Bella επειδη θελω παρα πολυ να σε προσλαβω...μου ειναι λιγο αδυνατον να σε βαλω κατευθειαν στον χωρο των οικονομικων ομως θα μπορουσες για αρχη να ξεκινησεις εως μια γραμματεας.Αν συμφωνεις και εσυ και ο μισθος φυσικα θα καλυπτει ολες σου τις αναγκες"
Ειπε και τα ματια μου ελαμψαν
Μου εφτανε απλα να παιρνω εναν καλο μισθο οτι δουλεια και αν ητανε αυτη
"Ναι ναι φυσικα και δεχομαι"ειπα με την χαρα στα ματια μου
"Νιωθω πωςς εμεις οι δυο θα τα παμε καλα"ειπε και γελασαμε και οι δυο
Πραγματικα ητανε πολυ καλος ανθρωπος
Δηαλαδη ετσι φαινοτανε
"Λοιπον εχουμε ενα μελος στην εταιρια μας...εχει μετοχες οποτε καταλαβαινεις πως ειναι κομματι της εταιριας εδω περα...και εχει αναγκη απο μια γραμματεα"ειπε και κουνησα καταφατικα το κεφαλι μου
"Θα μπορουσα να τον γνωρισω;"ρωτησα ολο περιεργια
"Βασικαα δεν ειναι εδω αυτην την στιγμη εχει καποιες δουλειες στο εξωτερικο,για αυτο και για καποιο καιρο η γραμματεας μου θα σου δινει την δουλεια που θα κανεις"
"Και γιατι να μην επικοινωνω εγω μαζι του;"ρωτησα γεματη περιεργια
Ητανε πολυ παραξενο ολο αυτο
"Γιατι ο ιδιος επελεξε αυτον τον τροπο...Ειναι πολυ περιεργος ανθρωπος κοριτσι μου μην τον παρεξηγεις"
Ειπε και εδειξα να καταλαβαινω
Δεν ηθελα να ξερω με τι παραξενο ανθρωπο εχω μπλεξει
"Λοιπον η Julιa θα σου δειξει το γραφειο σου"ειπε αναφερομενος στην γραμματεα του
Ακολουθησα την Julia και φτασαμε μπροστα απο ενα γραφειο
"Λοιπον αυτο εδω περα ειναι το γραφειο του αφεντικου σου"ειπε και μου εδειξε ενα πολυ ομορφο γραφειο
"Και αυτο εδω περα ειναι το δικο σου.Η αληθεια ειναι Πωςς δεν εχεις τοσο τον προσωπικο σου χωρο...και πολυ ειναι αυτοι που θα μπαινω βγαινουν....αλλα οι γραμματεες πρεπει να βρισκονται κοντα στο αφεντικο τους για οτιδηποτε χρειαστει"ειπε και εδειξα να καταλαβαινω
"Σας ευχαριστω κ.Julia"ειπα καιι την ειδα να γουρλωνει τα ματια της
"Απαπα παιδακι μου τι κυρια Julia..με κανεις να φαινομαι γριαα...35 χρονων γυναικα"ειπε και γελασαμε και οι δυο
"Λοιπον αυτος ειναι ο υπολογιστης σου"ειπε ενω τον ανοιξαμε
Οταν ομως ειδα την εικονα που βρισκοτανε μεσα της ενιωθα να χανω την Γη κατω απο τα ποδια μου
"Τι επαθες κοριτσι μου εισαι καλα;Εχασες τελειως το χρωμα σου"ειπε ανησυχη
"Julia...που βρηκατε αυτην την εικονα"
Ειπα σοκαρισμενη
"Αυτην την ζωγραφια εννοεις;"
Ειπα αναφερομενη στην ζωγραφια...εκεινη που ο Harry ειχε ζωγραφισει για εμας
"Ναι αυτην"
"Α καλε τιποτα σημαντικο απλως αυτο το κοριτσι που βρισκοτανε εδω περα πριν ερθεις εσυ ειχε τρελα με τα γκραφιτι και τα σχετικα...και ειχε βρει αυτην την εικονα"ειπε και συνεχιζα να ειμαι σοκαρισμενη
Ενιωθα τον Harry παντου
Ενιωθα να τον βλεπω στην δουλεια
Ενιωθα να τον βλεπω στο προσωπο εκεινου του αναρχικου
Τι μπορει να σημαινουν ολα αυτα γαμω
"Μαλιστα"ειπα σοκαρισμενη ακομα
Που μπορει αυτο το κοριτσι να βρηκε αυτην την φωτογραφια
"Ναι ξερεις πως ειναι αυταα...τα δημοσιευουν στο διαδικτυο και πανε τωρα τα ερωτευμενα κοριτσια και τα κατεβαζουν"ελεγε μονη της και χαμογελαγε
Γιατι ολα μου φαινονται περιεργα
Γιατι ακομα και Lucia μου φαινεται περιεργη
-ή απλα εσυ εισαι πολυ καχυποπτη-φωναξε μια φωνη μεσα μου
Ναι ισως
Μπορει οντως να ανεβηκε καπου στο διαδικτυο
Ετσι γινεται συνηθως
"Μπορεις να το αλλαξεις αν θες"ειπε και με κοιταξε με μια ανυπομονησια στο βλεμμα της
Γιατι στο διαολο με κοιταει ετσι
"Βασικα μαρεσει...λεω να το κρατησω"ειπα και χαμογελασα χωρις να φανει η καχυποψια μου
"Λοιπον για τωρα μπορεις να φυγεις και απο αυριο ξεκινας την δουλεια σου"ειπε ο κυριος Alexander την στιγμη που μπουκαρε εμφανιστηκε στον διαδρομο οπου βρισκοτανε το γραφειο μου
Αφου τον ευχαριστησα παιρνω την τσαντα μλυ και βγαινω εξω στον καθαρο αερα
Κατι μου βρωμαει εδω γαμω
Ισως να μιλουσα στον Noah ητανε το μονο στηριγμα μου αυτην την στιγμη
Ομως δεν θελω να του μιλαω για τον Harry και να τον πληγωνω
Δεν θελω να χασω τον Noah εδω και 6 χρονια εχει γινει μερος της ζωης μου
Εξαλλου αυτο θα ηθελε και ο Harry να προχωρησω την ζωη μου
Αλλα γαμω νιωθω πως αν τον κανω θα τον προδωσω με καποιο τροπο
Και στηνν τελικη δεν ξερω καν αν νιωθω πραγματα για τον Noah
Αχ Angelica επιτελουςς εχουνε περασει 6 γαμημενα χρονια
ΞΕΚΟΛΛΑ ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ
Σκεφτομουνα απο μεσα μου μα δεν μπορουσα
Το τηλεφωνο μου αρχιζε να δονειται καιι προσπαθουσα να το βγαλω απο την τσεπη μου να δω ποιος ειναι
Το ονομα του Noah αναγραφοταν πανω στην οθονη μου
Σκεφτηκα λιγο να το σηκωσω ή οχι
Αλλα τελικα το σηκωσα
"Angelica ελα απο το στεκι"ειπε και απλα μου το εκλεισε
Δεν το παραξηγησα βεβαια
Οταν προκειται για την συμμορια ο Noah ειναι αυστηρος και αποτομος
Σταματησα σε μια γωνια να κανω ενα τσιγαρο
Μετα απο αυτην την μερα πραγματικα το χρειαζομουν
Γειαααα σαςςςς αγαπεςς μουυ
Δεν μπορειτε να πειτε περιεργαα πραγματα συμβαινουν 😶
Αραγε τι να ειναι ολα αυτα;
Τα λεμεε στο επομενο κεφφ
Φιλακια❤