(als jullie je afvragen waarom Souhailla niks doet het komt omdat ze in een soort terugval zit een trauma remember hoofdstuk 11 het stukje over Ismail ze denkt er nu terug aan de gebeurtenis herhaalt zich de hele tijd in haar hoofd het is als een marteling ze is er dus niet mentaal of fysiek er bij)
Datum:Zaterdag21November~2020
Tijd: 19:35 S'Avonds
Locatie: Bedrijfs feestje {Brussel}
POV Zayn
Dan zie ik de El Mobrat famillie
Haha dit word nog een leuke avond
Ik pak Souhailla haar hand en loop naar mijn Famillie
"Salaam" zeg ik en ga zitten iedereen kijkt verward of verbaasd naar Souhailla
Ik kijk naar Souhailla en zie dat ze Dood voor zich uit staart ik sta op en leg haar op de stoel naast mij en ga zelf ook zitten
Mij moeder kijkt Souhailla vriendelijk aan
"Salaam binti Zayn ga je ons niet voorstellen?" zegt mij moeder nieuwschierig
Dan begint mij 'vader' te Praten
"Dit is Souhailla El Mobrat" zegt hij mijn moeder doet geschrokken haar hand voor haar mond net als mijn tante en nicht
"Ben je Gek geworden Wildi wat doe je met een El Mobrat als ze weten dat Souhailla hier is is het weer oorlog" zegt mijn moeder bezorgt
Ik kijk mijn moeder glimlachend aan
"Yema geen zorgen ik heb een plan en ze herkennen haar zws niet dus noem haar gwn Souhailla maar zeg niet haar achternaam ik wacht op het juiste moment" iedereen knikt
Mijn moeder twijfeld
Mijn 'vader legt geruststellend zijn hand op die van mijn moeder
Ik kijk naar hun handen en voel mij zelf boos worden
Waarom?
Omdat deze man niet genoeg had aan 1 vrouw en vreemd ging
Mij moeder had Kanker en lag op sterven
Ik weet het nog goed ik was jong en zat bij mijn moeder haar bed ik hield haar hand vast bang dat dit de laatste x zou zijn en toen toen gebeurde waar ik het meeste bang voor was het........
apparaat maakte een lange piep
Ik raakte in paniek en smeekte met tranen in mijn ogen aan mijn moeder om sterk te blijven en niet dood te gaan
"nee mama aub niet dood gaan MAMAAAAAA!!!!"
Ik rende weg opzoek naar mijn vader en toen hoorde ik het
Het gelach
Van 2 mensen
Van mijn vader
En een vrouwelijke stem
Het kwam van Mijn Ouders hun kamer de deur zat op een kier
Ik rende er naar toe en maakte de deur open
En ik schrok van wat ik zag
Daar zag ik mijn vader klef doen met een een vrouw
Ze waren aan het lachen
Ik dacht
Mijn vader lacht in deze kamer met een andere vrouw
Terwel Zijn echte vrouw aan het sterven was (mijn moeder)
Het was op die jonge leeftijd dat ik mijn vader begon te haten
Ik voelde zoveel haat wegens hem
Ik kom hem wel doden besef ik was toen 8
Toen hij mij zag duwde hij snel de vrouw van zich af
En stond hij snel op
Hij wist dat ik hem had betrapt
"Papa?"
Ik stond daar met grote verbaasde ogen te kijken naar de man die mijn vader is die mijn moeder bedroog
De tranen bleven rollen over mijn wangen en ik stond lang in de deur opening
Dit moet mijn vader voorstellen?
Wat is hij voor voorbeeld
Zijn FUKCING vrouw was aan het sterven en hij zit aan een andere vrouw
Ik vergat dit nooit
Mijn moeder had die dag overleeft alhamdulillah en is genezen
En nu 16 jaar later
Ik ben het nog niet vergeten
Ik weet nog toen Hij mij sloeg en bedreigde zodat ik toen niks ging zeggen tegen mijn moeder ik was jong dus ik hield mijn mond ik wist niet beter
Ik zal hem nooit meer zien als mijn vader hij is zijn rol als vader in mijn leven verloren
En dat voor altijd.....
"Iemand wat te drinken?" ik kijk naast mij en zie een ober iedereen bestelt wat te drinken
"Souhailla lieverd wil jij iets?" zegt mijn tante Souhailla zegt niks en staart naar de tafel mijn tante en mijn moeder kijken haar verward aan
"wildi wat is er met haar?" vraagt mijn moeder
"ja weet ze wel dat haar famillie hier is waarom probeert ze niet te ontsnappen hoe kan ze zo rustig zitten is ze niet bang?" vraagt mijn tante
Ik haal mijn schouders op
"Ze probeerde eerst wel te ontsnappen maar daarna alsof ze zich iets besefte ofzo stopte ze met tegen stribelen en zegt alleen maar 1 naam
Ene Ismail ofzo ze lijkt net een pop vind haar wel beter zo lekker rustig toch Souhailla" zeg ik en knijp in haar wangen ze doet nog steeds niks ik grinnik
"mag ik haar zien zonder masker" vraagt mijn moeder ik knik
En kom dichterbij Souhailla ik maak met mijn vingers de strik achter haar hoofd van de masker los ik zit heel dicht bij haar
Damn ze ruikt lekker
Ik herstel mij snel
En maak het masker los en ga weer goed zitten
Mijn moeder en zoals iedereen kijkt haar met grote ogen aan
"ze is echt Mooi Ma Sha Allah" zegt mijn moeder
"jaa ze is echt knap die ogen zo gif groen" zegt mijn tante instemmend
Ik knik en doe haar masker weer op
Ik drink mijn drinken op en kijk om mij heen ik zie een paar mensen dansen op een slow nummer
En ik zie mensen eten en drinken of zaken bespreken
"ZAYNN!!!" hoor ik een afgrijselijke stem schreeuwen ik zucht
Shit niet haar
Ik kijk omhoog en zie Amal
In een strake jurk en haar haar opgestoken haar hakken zijn zo dun als een naald en wel 20 meter hoog ofzo
En we hebben het niet eens over haar 20 kilo make up op haar Gezicht
Ze kijkt mij glimlachend aan maar die lach verdwijnt als ze Souhailla ziet
"Wie is dat" zegt ze arrogant
Mijn moeder antwoord voor ik het kan
"Dit is onze gast Souhailla Amal, Amal Souhailla" zegt ze
Amal knikt enkel
Dan loopt ze naar Souhailla toe en tikt haar aan
"Dit is mijn plek ik ben Zayn zijn vrouw" zegt ze voor ik kan reageren staat Souhailla op en loopt weg
Amal gaat zitten en kijkt mij lief aan
En ik?
Ik kijk om mij heen zoekend waar tf Souhailla heen is gegaan
"mam ik ben zo terug Anas Help mee zoeken naar Souhailla" zeg ik mijn neef knikt en we staan op en lopen ieder een andere kant
POV Souhailla
"Dit is mijn plek Ik ben Zayn zijn vrouw" zegt die Amal
Voor ik weet sta ik op en loop weg
Waar heen?
Geen idee mijn benen lopen zelf
Ze stoppen voor een tafel voor eten
Ik kijk en zie dat er Sushi is
Ismail was gek op Sushi.........
Ik staar lang naar het eten
"Je mag gerust iets pakken hoor hahahah" hoor ik iemand naast mij zeggen diegene steekt zijn hand uit
"Ilias El Mobrat aangenaam"
Ik draai mij om en kijk van zijn hand naar hem
Ik blijf stil en doe niks
Hij trekt zijn hand terug en krabt ongemakkelijk op zijn achterhoofd
"uh en wie ben jij?" vraagt hij
Ik blijf stil
Hij kijkt mij bezorgt aan
En legt zijn hand op mijn schouder
"is er iets je ziet er een beetje ziek uit?" zegt hij bezorgt
Ik staar emotieloos voor me uit
"weet je je praat niet echt veel of wel hahahah"
Hij kucht en pakt dan mijn hand vast en voor ik het weet trekt die mij mee
Hij stopt voor een tafel waar er mensen zitten
"Ik heb net het raarste en mistrieuste meisje ooit ontmoet" zegt hij
Een vrouw kijkt mij vriendelijk aan
"Salaam Binti Ilias wie is dit?" zegt ze
Ilias haalt zijn schouders op
"wollah Meh Ik weet ik probeerde een gesprek met haar te beginnen maar ze zegt geen woord ik weet haar naam niet eens" zegt hij
Ik merk dat hij nog steeds mijn hand vast heeft
Een meisje staat op en geeft Ilias een klap op zijn Achterhoofd
"AUW HEY!!"
"die heb je verdient kifesh je sleept zomaar een meisje mee die je niet eens kent wie weet is ze een El Tahiri" zegt ze en kijkt mij vies aan
Dan kijkt Ilias mij aan
"hmm Ben je een El Tahiri?"
Dan bedenk ik mij ineens iets
DIT IS DE EL MOBRAT FAMILLIE
MIJN KKR FAMILLIE
DIE MIJ HEBBEN WEG GEGOOIT IN EEN WEESHUIS
Ik voel mij zelf boos worden
En maak een vuist van mijn handen
Ik glimlach Fake
"Ik ben Souhailla" zeg ik
De vrouw kijkt mij bedenkend aan net als de rest
Ik ga zitten op een stoel en eet een Sushi op ilias gaat naast mij zitten
"Dus mevrouw heeft wel een naam hmm Souhailla komt mij bekend voor" ik kijk ilias lang aan
Is dit mijn neef of broer?
En die vrouw
Is ze mijn 'moeder' of tante
En de man
is die mijn 'vader' of Oom
Het meisje
Is ze mijn 'Zus' of nicht
En zo zijn er veel meer mensen aan de tafel
Ze gaan boeten allemaal
Ze leven lux
Chique gekleed
Diamanten sieraden
Alles
Ze hebben het goed
Het perfecte levendje
Waarom wouden ze mij niet?
Geld is geen excuus ze hebben genoeg
Wat was die kkr reden dat ze mij weg hebben gedaan
Mij werd gezegt dat mijn ouders en heel mijn famillie dede is en nu nu zit ik met ze aan 1 tafel
"Dus Souhailla met wie ben je hier je Ouders?" vraagt de man
Ik glimlach fake
"ik heb Geen famillie iedereen is dood ik ben hier met een jongen gekomen" zeg ik
En vul een glas water voor me zelf
De vrouwen kijken mij medelijdend aan
"sorry om dat te horen lieverd" zegt een vrouw die naast mij zit en legt haar hand op mijn schouder
Ik wil haar nu zo graag slaan
Niet normaal!
Ik knik fake
"ewa leven is hard" zeg ik en drink mijn glas water op
"Souhailla hoe oud ben je?" vraagt de vrouw met gif groene ogen
Ik heb ze nu pas door
Ze lijken precies op die van mij...
Is dit mijn moeder?
Ik herstel mij snel en leg het glas op tafel
"ik ben 19" zeg ik ze knikt en het lijkt alsof ze diep in haar gedachten is
"met wie ben je hier gekomen?" vraagt Ilias nieuwschierig
Shit wat was zijn naam ookaal weer wacht hij heeft dat nooit gezegt
Ik prop snel een bonbon in mijn mond
Ilias begint te lachen
Net and de rest
"je eet schattig" zegt hij lachend
Ewww ik haat hem
Ik haat iedereen aan deze tafel
"Binti je weet dat het thema Black&White🤍🖤 is toch?"
Vraagt de vrouw met groene ogen
Ik kijk verward om mij heen en zie iedereen in het zwart en/of wit
Waarom tf draaf ik kkr rood
Wesh heeft hij dit express gedaan!!
Ik glimlach fake
"de jongen met wie ik ben gekomen heeft dit voor me uitgekozen" zeg ik
Dan begint het meisje te praten
"nou dan denk ik dat die wilt dat iedereen zijn ogen op jou heeft vraag me af waarom" zegt ze bedenkend
Ik denk dat ik wel weet waarom.....
Ik haal mijn schouders op
"wie is Leyla en Abdullah" vraag ik uit het niets
"ooh je weet de namen van onze ouders" zegt Ilias
Dus hij is mijn broer en het meisje mijn zus blijkbaar
Ik heb gwn een broer en een zus?
Ik knik mijn 'ouders' steken hun hand op
"ik ben Leyla en dit is mijn man Abdullah" zegt mijn 'moeder' trots
Ik knik
"en dus jullie hebben alleen 2 kinderen?" vraag ik
Mijn 'Moeder' schud haar hoofd
Gaat ze mijn naam zeggen?
"we hebben nog 1 dochter en 1 zoon naar die konden hier helaas niet bij zijn ze heten Farah en Rayan" zegt ze lief
Ik voel een steek door mijn hart
"en veder geen kinderen miss iemand die in een weeshuis heeft geleeft" zeg ik en kijk hun serieus aan
Mijn 'vader' kijkt mij verward aan
En schud zijn hoofd
"wij hebben alleen maar 4 kinderen niet meer en niet minder en een weeshuis? Wij zouden onze kinderen nooit daar doen dit zijn onze enigste kinderen en we zijn er trots op toch Habibti?" zegt Mijn 'vader en slaat zijn arm om mijn' 'moeder' heen die trots naar haar kinderen kijkt
" helemaal mee eens ik hou van jullie Mijn kinderen " zegt ze en staat op en geeft hun een knuffel voor mijn gezicht
Ik voel mijn hart in 1000 stukjes breken
Ik had dat nooit
Dat moment
Een knuffel van je ouders
Of überhaud ouders
Ze zijn zo geblessd
Ik was altijd alleen
Het was geen Slaap lekker en een Goodnight kiss van je ouders
Of elke ochtend opstaan en eten op de tafel zien en gezamenlijk eten als een gezin
Ik had dat niet.....
Mensen vergeten hoe geblessd ze zijn
(kijk nooit naar de mensen die boven jou staan kijk altijd naar de mensen die onder je staan en het minder hebben dan jou want mensen dromen van een leven zoals die van jou vergeet je famillie nooit
Mensen zouden er alles voor over hebben om een Call te krijgen van hun ouders of broer/zus te hebben
Zeg altijd Alhamdulillah en wees dankbaar met wat je hebt
En beantwoord hun berichten of telefoontjes altijd er komt een dag dat je dat gaat missen en dan is het te laat)
Mijn 'vader staat ook op en ze geven elkaar een groeps knuffel
"we zijn een perfect gezinnetje alhamdulillah" zegt mijn moeder trots en blij
Ik voel tranen prikken in mijn ogen
Ik moet hier weg!!
Dan hoor ik een stem
"Souhailla ik Zie dat je kennis hebt gemaakt met de familie El Mobrat" ik sta op en kijk achter mij ik zie de jongen (Zayn} met wie ik ben gekomen
"Zayn El Tahiri" zegt Ilias Vies
ik moet hier weg!!
Ik voel de tranen over mijn wangen rollen
Ik wil langst Zayn lopen maar hij grijpt mijn arm en draait mij terug waardoor ik nu met mijn rug tegen Zayn zijn borstkast zit en mijn famillie aankijk
"Laat haar los ze is hier niet met jou!!" zegt Ilias
Zayn begint te lachen
"is ze wel maar Souhailla ik zie dus dat je kennis hebt gemaakt met je famillie"
En daar stopte mijn hart
Ik zie mijn 'ouders' en de rest ons verbaast aankijken
"wat bedoel je Zayn" zegt mijn 'Zus' verward
Zayn begint te lachen
"ik stel jullie voor!" zegt hij en maakt mijn masker los
"Souhailla El Mobrat" en het masker valt van mijn gezicht op de grond
En ik kijk recht in de ogen van mijn famillie
Mijn 'moeder' doet geschrokken haar hand voor haar mond
Ilias en mijn 'zus kijken mij ook geschrokken aan
Mijn vader heeft tranen in zijn ogen
En ik?
Mijn tranen blijven maar eindeloos stromen over mijn wangen
Mijn hart is nu voorgoed beschadigd
"S Souhailla binti?" zegt Mijn moeder met tranen in haar ogen
"Zayn haal me hier aub weg" fluister ik maar iedereen hoort het
Zayn kijkt naar mijn gezicht en knikt begrijpelijk
"Ik spreek u binnen kort meneer El Mobrat" zegt hij en pakt dan mijn hand vast en trekt mij mee het gebouw uit en helpt mij de auto in
Ik staar voor mij uit en leun achterover
Ik bijt op mijn lip en knijp mijn ogen dicht
En dan gebeurt het ik kan het niet meer inhouden
En begin te huilen
Zayn kijkt mij verbaast aan
Ik veeg mijn tranen weg maar er komen al weer nieuwe
"Sorry Souhailla ik-"
"breng me gwn naar huis aub" fluister ik en draai met mijn hoofd naar het raam
Ik hoor de auto starten
Ik kijk uit het raam zie Ilias het gebouw uitrennen hij kijkt om zich heen alsof hij naar iemand zoekt
Als onze ogen kruisen kijkt hij mij lang aan
Ik zie verdriet en pijn in zijn ogen
Zayn begint te rijden
Ilias rent achter de auto aan dan maakt Zayn een afslag en is ilias verdwenen uit mijn zicht
Ik wil gwn naar huis in bed liggen en er nooit meer uit komen
Zag je hoe gelukkig ze er uit zagen?
Als een happy gezin
Ze willen mij niet
Ze hebben mij nooit gewilt
Ik ben alleen maar een last
Zoals ik altijd ben voor iedereen
.................