Sabi nila, ang buhay daw ay parang isang libro. Punong-puno ng iba't-ibang mga pangyayari at binubuo ng maraming kabanata. Mga pangyayaring madalas ay masaya, at syempre hindi rin mawawala ang mga pangyayaring malulungkot. Bawat pangyayari ay may da...
"Sa birthday nung anak ng tropapips ni tito" she said while chewing a bubble gum
"Anong oras?" I asked her again
"Mamayang hapon, sama ka ha" she said before finally standing up and leave me in my room
Honestly, I really dont want to go with them. I'm just forced because I also have nothing to do here at home. Its boring so maybe it's okay for me to go with them. Nakakabagot rin kasi sa bahay pag mag-isa lang. Wala kang kausap at wala rin naman pwedeng gawin. Mabilis na lumipas ang oras kaya naman nagbihis na ako ng damit at bumaba na.
"I thought you did not want to go with us ate Gab" my cousin, Vince asked me while fixing his shoes
"I have nothing to do here e, kaya sasama nalang ako" sagot ko sa kanya. Tumango siya bilang tugon sa'kin
"Your so conyo Gabbie" natatawang sabi ni ate Shai
"SML?" pambabara ko sa kanya
"Hey mga atabs, are you fighting?" nagulat ako sa presensya ni tito. Bigla bigla nalang kasing susulpot
"No tito Al, inaasar ko lang si Gab" sagot ni ate Shai sa kanya
"Auh okay. Akala ko nag-aaway kayo e"
"Hindi po talaga ehe" sagot ni ate Shai
Hindi nagtagal ay umalis na kami sa bahay. Feeling ko mayaman pupuntahan naming birthday. Alam niyo kung bakit? Pre, yung bahay nila nakatirik sa Forbes Park. Sanaol sa kanila. Habang naghahanap si tito ng mapaparkingan ng second hand naming sasakyan, napatitig ako sa mala-palasyong bahay nila. Shemz sanaol talaga sa kanila kung sino man sila.
"Hala, tingnan mo ate ang laki ng bahay nila" rinig kong manghang sabi ni Vince habang inililibot ang kanyang mga mata paikot sa buong lugar.
"I know Vince, I know. Kailan kaya tayo makakatira sa ganyan ding kalaking bahay 'no?" tanong naman na ate Shai na kunyaring nag-iisip kung paano nga ba.
Well, paano nga ba talaga? Actually, hindi naman talaga kami mayaman e. Mahilig lang talaga kami mag-English kasi pabida kami. Wala naman talaga kaming bahay na malaki at wala rin kaming pera na napakadami. Para sa'kin okay lang naman 'yun as long as magkakasama kaming buong pamilya.
Second Year high school na ako at kasama ko sila tito sa bahay. Ang mama at papa ko ay nagtatrabaho sa ibang bansa. Ang mama din ni ate Shai ay nasa ibang bansa din kaya naman no choice si tito na alagaan kaming dalawang makukulit pero magaganda naman na mga pamangkin. May tatlong anak si tito na puro lalaki. Si Vince ang panganay, pangalawa naman si James at ang bunso ay si AJ.
Bata palang ako, pinangarap ko na talaga na makatira sa isang mala-palasyong bahay. Habang lumalaki, mas lumiliit ang tyansa at nawawalan na ako ng pag-asa na magkakatotoo 'yun.
Nang makapark na si tito Al ay bumaba na kami. Pagka-baba ay mas nakita namin ang kabuuan ng mansyon.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
