Dear Ex,
Kinabukasan pasukan na. Akala ko everything will turn out good. Akala ko lang pala. Well bukod sa hindi kana nagtetext hindi ko na din alam kung ano nangyayari sayo. Ung oras na dapat para sakin nawala na. Tapos sabi mo may ginagawa ka. pero nakakapagtext ka akala ko ba busy ka? Hinayaan ko nalang pero kung ano ano ung naisip ko. Kaya hindi ko napigilang umiyak. Nagtago ako sa Cr at umiyak. After nun pinuntahan ko sila basha at napansin nila na hindi ako okay. Hindi muna ako pumasok kasi hindi ko kaya. Inantay padin kita sa lobby pero nagtext sakin ung friend na nasira ung phone mo. Ano ba nangyayari sayo? Nawalan na nga tayo ng communication wala pa lalo. Nakakaasar lang! At hindi ko alm kung kaya kung maniwala kasi paano nga kung nagawa ka lang ng kasinungalingan. Kaya hindi ko inisip kahit iyak na iyak na ako. pero ngawa mung tumawag pa nun. Kaya naisip ko akala ko ba sira? Bakit ka nakkatawag? LOKOHAN BA ITO? O sadyang naparanoid lang ako. Dumating ka sa lobby at naglakad na tayo pauwi tinanung mo kung galit ako pero sabi jo hindi kahit ang totoo sobra akung Galit! Nag paliwanag kap nun kaya nasabihan kita na kung may panibago ka nanaman bang excuse? At ang masaklap imbis na kombinsihin mo ako na totoo ung sinasabi mo nagalit ka lang sakin. Tapos nagawa mo pa akong deadmahin. Akala ko yun na ung pinaka msakit. pero alam mo kung ano? Ung sa dahil inis na ako sinabihan kita na nakakapikon ka at ikaw pa may ganang magalit. Inaanty ko na lapitan mo ako nun pero ang sakit kasi tinalikuran mo ako :(( umiyak na ako nun sa lobby. Halos lahat sila tingin ng tingin pinigilan ko ung sarili ko umiyak. At umuwi nadin ako.
Ilang araw mo kung hindi kinausap. Tinaas ko ung pride ko kasi lagi nalang ako ung nagmamakaawa sayo. Kaya naisip ko paano naman ako? Hinayaan nalang kita. pero hindi ko alam na sa pagpapabaya ko sayo na suyuin mo ako yun na pala ng katapusan.
