Married To An All In One Guy ~KP~ (COMPLETED)

Chappy 10

Dalawang linggo na ang nakaraan mula nung retreat namin. At sa loob ng dalawang linggo na 'yon ay iilang bagay ang nagbago.

Una, nag-iba si Karl. Hindi na ako pinapansin masyado! I mean hindi naman talaga kami close pero ang weird na nung ngayon. Di tulad ng dati na kinukulit ako kahit slight. Ay, gustong gusto mo rin talaga eh noh?

Pangalawa, si Megan may ka-mutual understanding na sa school. Di na kami nagkakasabay kumain tuwing lunch sa school dahil may ka date na tuwing ganong oras. Kawawang ako.

At pangatlo, bumaba ang grades ko! Di na ako nakakapagconcentrate mag-aral dahil sa mga tao ngayon. Nakakainis kasi si Karl! Bakit ba hindi na ako pinapansin masyado! 

Nako, dapat di ako magpapaapekto sa mga taong ito. Nakakasira na nga ng utak, nakakasira pa ng kagandahan! Ang dapat kong gawin ngayon ay magliwaliw sa kung saan man na hindi ko maiisip ang mga pagmumukha ni Karl. 

Napagisipan ko na pupunta na lang ako sa tabing dagat ngayon tutal Saturday naman at walang pasok. Tapos holiday pa sa Monday, suwerte ko talaga. Maraming oras pwedeng pagtuunan ko ng pansin ang grado ko at ang sarili ko. Plano ko na rin magka-abs dimula bukas. Oo, bukas. Tinatamad ako today.

Naligo na ako at nag-ayos para makaalis na ako agad dahil nakakalungkot dito sa bahay. Wala si Manang dahil rest day niya tuwing Saturday at Sunday. Tapos si Karl, tulog pa. Siguro mamayang hapon pa yon magigising!

Pagkatapos kong nag-ayos ay lumabas na ako ng kwarto at dumeretso sa kusina. Maghahanda lang ako ng sandwiches para may kainin ako habang nagmumuni muni sa tabing dagat. 

"Ba't nakabihis ka?"

"POTEK NAMAN KARL!" Bulaslas ko habang hawak hawak ko ang dibdib ko kahit wala namang kalakihan. Biro lang.

He looked at me like I'm a psych ward patient. 

He rolled his eyes at dumeretso siya sa refrigerator para kumuha ng tubig at ininom ito.

"Grabe...ang gwapo talaga kahit sa pag-inom." Wala sa sarili kong asal.

Tumigil siya sa pag-inom at tiningnan ako na may mapanglarong ngiti. SHIT? Narinig niya ba?

"Hintayin mo ako dito. Magbibihis lang ako. I'll join you." Then he went upstairs.

Sasama siya? OHMAYGAD! Di ko yata kaya? Naiiyak ako! Bakit pinapansin niya na ako? Mahal ko na nga ata talaga siya. Mamaya, aamin na ako. Bahala na kung hindi niya ako mahal o kahit man lang like. Wala na akong pakialam basta masabi ko itong nararamdaman ko. 

After 10 minutes ay natapos na rin ako gumawa ng sandwich para sa amin ni Karl at nagdala na rin ako ng bottled smoothies. Timing naman sa pagtapos ko ay bumaba na si Karl at dumeretso na sa garadge.

"Sumunod ka na lang kung tapos ka na dyan. Sa sasakyan na ako maghihintay."

Teka, bat ako nagprepare ng food at drinks para kay Karl? Baka naman ihahatid niya lang ako at hindi ito date! Ang tanga tanga ko talaga. Di bale na, mauubos ko naman to. 

Lumabas na ako ng bahay at ni-lock na ang pinto ng bahay. 

Nasa harap na nga ng bahay ang sasakyan at shocks ang gwapo gwapo talaga ng driver. Sumakay na ako at umupo sa front seat. Oo, front seat talaga dahil baka first and the last date namin to. Sayang ang pagkakataon. 

Date?! 

Baka ihahatid ka lang, ghorl!

"So, saan tayo pupunta?" Tanong niya habang nakatingin sa akin.

Ba't parang ang lapit ng mukha niya? Nako, mahirap ata tong ganito. Bumubilis ang tibok ng puso ko.

"Okay ka lang ba? Narinig mo ba ang sinabi ko?" Naiirita na nga siya. Di ko maintindihan tong taong to. One minute his nice and then another minute his bitchy. 

"Ah.. Uhm..ano..sa may tabing dagat. Doon sa may Sitio Rio." Nauutal pa! Ba't hindi mo macontrol dila mo, ghorl?"

Tumango si Karl at nagsimula ng magmaneho.

Buong byahe wala kaming imikan. Ang awkward mo talaga, Jessica. Buti na lang may patugtog itong sasakyan niya at hindi naging dead air. That would be much worse.

After an hour ay dumating na rin kami sa Sitio Rio. 

"Sige, Karl. Salamat sa paghatid ha. Di ko alam anong nakain mo at nagkaenergy kang maghatid ng tao ngayon pero salamat." 

Pababa na sana ako ng sasakyan ng hinawakan niya ang kamay ko hinila pabalik.

"Ba-bakit?" Nauutal kong tanong. Ito na ba ang moment namin?!

"Tanggalin mo muna ang seatbelt mo bago ka bumaba." Natatawa niya sambit at tinaggal na ang seatbelt ko. Ang lapit mo naman, Karl!

"Ay.. HAHAHAAH..nako hindi ko napansin..haha..sige bababa na ako. Salamat ulit." Nagmumukha na akong tanga habang kausap si Karl.

"Teka nga lang." Hinila niya ako ulit. Wala na bang katapusang hilaan to, sis?

"Bakit? Baka naman matatanggal na ang braso ko Karl noh?" Tinarayan ko siya to masked my awkwardness and kilig!

"I.. uhmm," Karl said. 

Nauutal?

"I know I haven't been the perfect husband for you, Jess. And I will never be but I am willing to try to be at least a good one. I don't know...I have been contemplating these past few days about us. I want this to work. Really. I want to be your husband, for real now. I want to treat you as my wife. I think I like you and I want to know more about you. I know this is unexpected and unusual of me but I just wanted to let it out of my chest. Uhm, okay, you can go now. Just text me kung magpapaundo ka na." 

I can't seem to process what Karl said. He sounded so sincere. He thinks he likes me? Wait. This is so weird few weeks ago he was flirting with another girl, right? But shock, he likes me?! I LOVE HIM!

"Uhm...okay... sigurado ka ba? Because uhm...I LOVE YOU." There I said it. 

"You love me?" He was shocked.

"Yes, I do. I don't know when and how I started liking you and eventually loving you but what I'm sure of is that you are the man that I will love for the rest of my life. I know it sounds so disgusting and corny but that's how I feel for you. I love you so much." I confessed.

He smiled widely  and leaned in to give me kiss.

END

_______________________________________________

At last natapos ko na rin. This will be the last chapter kasi wala an rin akong maisip na ideas para sa story na ito. I started writing this in 2011 and ngayon 2020 na tsaka ko pa lang natapos. Hahahah! I will be leaving a message right after this chapter.