ကျစ်ကျစ်ဆုပ်ထားတဲ့ လက်တွေနဲ့ စားပွဲပေါ်က ပန်းကန်တွေကို တွန်းချပစ်တော့ ကြမ်းပြင်က တစ်ဆင့်ခံ ပြန်စင်လာတဲ့ ပန်းကန်စက ပါးနုနုလေးပေါ် ကျတယ်။
သွေးစို့သွားတဲ့ ဒဏ်ရာနဲ့ သူက အသံကုန် အော်တယ်။
အသက်နဲ့မလိုက်တဲ့ နာကျင်မှုတွေက ပေါက်ကွဲထွက်လာလေရဲ့။ ဆင်တူဝတ်စုံဝတ်ထားတဲ့ အိမ်အကူအလုပ်သမားတွေဆွဲတော့မှ သူရပ်သွားတယ်။ နိမ့်လိုက် မြင့်လိုက်ဖြစ်နေတဲ့ ရင်အစုံနဲ့ သူငြိမ်သက်သွားတယ်။
ဒါက နာကျင်မှုကို သူနောက်ဆုံးချပြခဲ့ခြင်းပဲ။
...
" ရိပေါ်...စားလေ ကော လက်ရာက မကောင်းလို့လား..."
ရိပေါ်က ခေါင်းသာခါပြတယ်။ တူကိုင်ထားတဲ့ လက်တစ်စုံက အနည်းငယ် တုန်ယင်နေလျက်။
ပြိုလဲဟန်ပျက်နဲ့ နာကျင်နေတဲ့ ၁၀ နှစ်အရွယ်ကောင်လေးက သူ့မြင်လွှာထဲမြင်လာတော့ လွန်ခဲ့တဲ့ မိနစ်ပေါင်းလောက်က မြိုချထားသမျှ ပြန်ပျို့တတ်လာတယ်။
" ကော...သန့်စင်ခန်း ဘယ်နားမှာလဲ "
မျက်ခမ်းသားတွေနီရဲတတ်ပြီးတုန်ရင်နေတဲ့ရိပေါ်က
ရှောင်ကျန့်စိတ်ပူသွံားစေတယ်။
" ဒီကထွက်ရင် ညာဘက်ထောင့်မှာ "
ဘာမှပြန်မပြောဘဲ စားပွဲက ထပြေးထွက်သွားတော့ ရှောင်ကျန့်ပြေးလိုက်ရတယ်။ သန့်စင်ခန်းတံခါးကို ဆွဲဖွင့်ပေမယ့် ပွင့်မလာတာကြောင့် လော့ခ်ချလိုက်မှန်း သိလိုက်ရတယ်။
တံခါးကိုသာ ထုရင်း စိတ်ပူစွာနဲ့ ပြောရတော့တယ်။
" ရိပေါ်...ရိပေါ် ဘာဖြစ်လို့လဲ ရိပေါ် တံခါးဖွင့် "
ချောင်းဆိုးသံနဲ့အတူ အန်နေတဲ့အသံပါကြားနေရတဲ့အတွက်
ရှောင်ကျန့် ပိုစိတ်ပူလာမိတယ်။
" ရိပေါ်.."
သော့အပိုကိုသွားယူမို့လုပ်နေတုန်းမှာပဲ လော့ခ်ချထားတဲ့
တံခါးက ပွင့်လာတယ်။ မျက်ခမ်းအနားသတ်တွေက
နီစွေးစွေးဖြစ်နေပြီး မျက်နှာတစ်ခုလုံး ဖြူစွတ်နေတဲ့ ရိပေါ်က မျက်ဝန်းသေတွေနဲ့ ကြည့်တယ်။
Chapter 09 ( Unicode )
Start bij het begin
![Douleurs Rouges [ Completed ]](https://img.wattpad.com/cover/220851377-64-k75197.jpg)