"ဟာ့...ေတြ႕လားအျပစ္ဖို႔ျပန္ၿပီ...သူမ်ားက်အျပစ္တင္တယ္...သူ႔အျပစ္က်ေတာ့မျမင္ဘူး...
မင္း...မၾကည့္ၾကည့္မိေအာင္လုပ္တာေလးထည့္ေျပာေလ"

ကေလးေလးေတြစကားအႏိုင္လုသလိုမ်ိဳးႏွစ္ေယာက္သားကအျပန္အလွန္ေျပာေနရင္း...
ဘဲနႈတ္သီးေလးလိုပင္လယ့္နႈတ္ခမ္းေတြေထာ္လာေတာ့...
စည္းကပိုရယ္ခ်င္လာသည္။
ရယ္ခ်င္ပက္က်ိျဖစ္ေနတာကိုပင္လယ္ကပိုစိတ္တိုလာပံုရ၏။

"ဘယ္မွာလုပ္လို႔လဲ...ငါ့ဘာသာအလြတ္ႀကီးေနတာကို..."

"မင္းဖုန္းေျပာတယ္ေလ..."

"ေအးေလ..."

"ဖုန္းေျပာရင္းနဲ႔ဘာလုပ္လဲ..."

"ဟင္...ဘာမွမလုပ္ပါဘူး..."

မ်က္လံုးေလးေဝ့ၿပီးအသည္းအသန္စဥ္းစားကာ...
ေရဗူးကိုသတိရလာသည္။

"ေရပဲေသာက္တာေလ...."

"အဲဒါပဲ..."

"ဘာလဲ..."

"ခင္ဗ်ားေရေသာက္တာေအးေဆးမေသာက္ဘူးေလ"

"ဟင္...ေရေသာက္တာဘယ္လိုေသာက္ရဦးမလဲ...ကိုယ့္ဆရာရယ္...အဆန္းႀကီး..."

"ခင္ဗ်ားက႐ိုး႐ိုးေလးမွမေသာက္တာ"

ေနပင္လယ္ရစ္ေနျပန္ၿပီ...လို႔ေတြးမိကာ...ရန္ေတြ႕ေနတာေလးကိုသေဘာက်ၿပီး...
တမင္တကာထပ္ၿပီးဆြေပးလိုက္ဖို႔စဥ္းစားသည္။

"ဟာ့...႐ိုး႐ိုးေလးေသာက္တာတို႔...အဆန္းၾကီးေသာက္တာတို႔ရွိေနေသးလား"

"ခင္ဗ်ားေရေသာက္တာကပံုမွန္မွမဟုတ္တာ..."

သူ႔ကိုမၾကည့္ေတာ့ဘဲမ်က္လႊာခ်ကာစကားတစ္လံုးခ်င္းရန္ေထာင္သည့္ပံုေလးကိုျမတ္ႏိုးေနရင္း...

"ဘယ္လိုပံုမမွန္တာလဲ...ကင္းၿမီးေကာက္ေထာင္ၿပီးေသာက္ျပလို႔လား..."

"ကင္းၿမီးေကာက္ေထာင္ျပၿပီးေသာက္ရင္ေတာင္ၾကည့္လို႔အဆင္ေျပဦးမွာ...အခုကလူကိုျမႇဴသလိုလိုနဲ႔..."

"ျဖစ္ရျပန္ၿပီ...ဒါဆိုအစကတည္းကမင္းငါ့ကိုမၾကည့္နဲ႔ေလ"

"မၾကည့္ဘဲမေနႏိုင္တာ...ေနရင္းထိုင္ရင္းနဲ႔ၾကည့္ပါ...ၾကည့္လိုက္ပါလို႔ခင္ဗ်ားကျမဴဆြယ္ေနတာ..."

ပင္လယ္ႏွစ္စင္းရဲ႕ဆံုမွတ္ရာဇဝင္ Opowieści tętniące życiem. Odkryj je teraz