"ေကာင္းၿပီ... ငါတို႔ ခံပစ္ေပးထားမယ္ ဒီဘက္ကိုလာခဲ့ေတာ့"
"ဟုတ္..".....ထိုအခ်ိန္...
"ဂ်က္...ဂ်က္...ဂ်က္......ဂ်က္...ဂ်က္..."
အားလံုးရဲ႕အၾကည့္က ေကာင္းကင္ေပၚကို
"ဘယ္က helicopterလဲ ရန္သူေတြဘက္ကလား.. "
"မဟုတ္ပါဘူး ဗိုလ္ႀကီး ႐ွန္ဟိုင္းက ဆရာဝန္အဖြဲ႔ပါ... "
အမွန္ေတာ့ yb သူတို႔လာမွာ ႀကိဳမသိခဲ့ပါ...လာမယ္လို႔ အေၾကာင္းၾကားထားတာ႐ွိေပမဲ့ ဒီခ်ိန္ႀကီးေရာက္လာမယ္လို႔ ဘယ္သူထင္မိမွာလဲ...တိုက္ပြဲကလည္း အ႐ွိန္မေသေသးတာေၾကာင့္ ဗိုလ္ႀကီး yb ေဒါသထြက္သြားခဲ့ၿပီး...
"ဘာ...ဒီခ်ိန္ႀကီး ဘာလာလုပ္ၾကတာလဲ... ဒီမွာတိုက္ပျြဲဖစ္ေနတာ မင္းအေၾကာင္းျပန္မၾကားဘူးလား ဝမ္ နင္း.... "
"ကြၽန္ေတာ္ ေျပာလိုက္ပါတယ္ ဒါေပမဲ့ သူတို႔ကျပန္လွည့္လို႔မရေတာ့ဘူးတဲ့ ဆီလည္းမေလာက္ေတာ့ဘူး လို႔ေျပာပါတယ္... "
"အဲတာဆို သူတို႔ကို အေျခစိုက္စခန္း ဆင္းခိုင္းလိုက္ .."
"မရေလာက္ေတာ့ဘူး ဗိုလ္ႀကီး သူတို႔ ေနာက္ နာရီဝက္ေလာက္ေနရင္ ဆီကုန္ေတာ့မယ္... "
အေျခစိုက္စခန္းနဲ႔ တိုက္ပြဲဖစ္တဲ့ေနရာနဲ႔က ၾကားထဲ ေတာအုပ္တစ္အုပ္စာေလာက္အလွမ္းေဝးေသးသည္ ။ စခန္းအ ပ်က္အဆီးနည္းေအာင္သာ သူတို႔ ရန္သူေတြကို အေဝးမ်ွားေခၚၿပီး ပစ္ခတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္။
"ဟာ...အကုန္ မသာေပၚကုန္ေတာ့မွာပဲ.... ဝမ္နင္း မင္း သူတို႔ကိုလွမ္းအေၾကာင္းၾကားလိုက္... ေပ 1500 ေအာက္ကို လံုးဝ မႏွိမ့္နဲ႔...ၿပီးေတာ့ ပါလာတဲ့ ဆရာဝန္ေတြကို ေလထီးနဲ႔ဆင္းခိုင္း ေအာက္ကေန ငါတို႔ သူတို႔မထိခိုက္မိေအာင္ ကူပစ္ေပးမယ္... "
Yb အေျပာေၾကာင့္ ေဘးက တပ္သား ေ႐ွာင္လု လန္႔ျဖတ္သြားၿပီး....
"ဗိုလ္ႀကီး အဆင္ေျပပါ့မလား သူတို႔ဘက္က အင္အား..."
"ဆီပ်က္ၿပီး ေလယဥ္ပ်က္က်ေသတာထက္စာရင္ေတာ့ ေသနတ္မွန္ေသတာေကာင္းပါတယ္ ..."
Yb ရဲ႕ ဒံုးတိတိနဲ႔ စိတ္မ႐ွည္ဖြယ္စကားေၾကာင့္ တပ္သားေ႐ွာင္လု ၾကက္သီးမ်ားပင္ထသြားသလို..။သူတို႔ ဗိုလ္ႀကီး အေၾကာင္း သူတို႔အသိဆံုးေလ...အလုပ္ တစ္ခုခုဆို အစီစဥ္တက်နဲ႔ ေသခ်ာေလး စဥ္းစားၿပီးမွ ဆံုးျဖတ္တတ္တာ.. ခု ဟက္စကီးကိစၥကိုေတာ့ သူစိတ္မ႐ွည္ခ်င္ဘူးထင္ပါ့ ...အစကတည္းက ဆီလံုလံုေလာက္ေလာက္ျဖည့္မထား ေသာ ေလယဥ္ကိုပဲ အျပစ္တင္ရမလိုပဲ...
YOU ARE READING
စစ္ေျမျပင္မွ ခ်စ္ေတးတစ္ပုဒ္
Fanfictionကြၽန္ေတာ္က စစ္သားတစ္ေယာက္ ျပည္သူေတြကိုကာကြယ္ေပးရမွာ ကြၽန္ေတာ့အလုပ္ အဲ့ဒီထဲမွာ ေဒါက္တာလည္းပါတယ္ ငါလည္း ဆရာဝန္ပဲေလ လူနာေတြကို ကုေပးရမွာ ငါ့အလုပ္ ဒါေပမဲ့ မင္းကိုေတာ့ င႔ါလူနာ မျဖစ္ေစခ်င္ဘူး စီနီယာ သာသာေတြရဲ႕ fic ေတြဖတ္ၿပီး တစ္ပုဒ္ေလာက္ ဖန္တီးၾကည့္ခ်င္လ...
