SEASONS of LOVE 1 The Series - Springtime : Songs of Haru ✔

Episode 17 - Jealous Heart

   "Let's.. let's forget about what happened last night."

   Sa ilang saglit ay hindi ako nakapagsalita. Iyon din ang nais kong mangyari, pero bakit parang ang sakit ngayong narinig ko iyon mula sa kanya?

   "I mean, we were both drunk and.. not in control. So.."

   Ilang beses akong lumunok at nagpakawala ng pinakapekeng tawa.

   "O-oo naman. I-iyon nga rin sana ang sasabihin ko. Saka, w-wala namang n-nangyaring..." Pilit kong pinakaswal ang pagkibit ko ng balikat at ang pagngiti.

   Tumango-tango siya at tahimik na humigop ng kape.

   Litong-lito ako sa kung ano ang nararamdaman ko nang mga sandaling iyon. Gusto kong bawiin niya ang mga sinabi niya pati na rin ang mga sinabi ko.

   But I guess, mas mabuti na rin na ganoon na nga lang ang gawin namin.

   Tss. Sa umpisa pa lang naman ay alam kong nang walang kahahantungan ang anumang nararamdaman ko para sa kanya.

   Iyon nga lang, hindi ko maiwasang makaramdam ng kurot sa puso ko. Kahit ako ang nag-umpisa ng lahat, pakiramdam ko ay nagamit ako.

   Pero wala naman akong karapatang manumbat dahil ako ang may kasalanan.

   "Sorry."

   "For what?" Kunot-noong tanong niya.

   "S-sa... ahm, sa nagawa ko. H-hindi dapat kita h-hi... hindi dapat ako n-nagsimula ng kahit ano. K-kahit nasa impluwensya pa ako ng alak, h-hindi dapat kita h-hinalikan." Halos hindi ko marinig ang sarili kong tinig dahil sa hina niyon.

•••

*Rain*

   What is he talking about?

   I was the one who started it. I was the one who couldn't keep my thing inside my pants.

   "Haru, I think you got it wr---."

   "Ahm, kung wala na tayong pag-uusapan, aalis na 'ko. Hapon na rin naman. Kita na lang tayo bukas." Nakangiting putol niya sa sasabihin ko.

   Hindi ko na siya napigilan nang agad siyang tumayo at lumabas ng coffee shop.

   Dammit!

   Is this what I really want? Ang kalimutan na lang ang nangyari?

   I felt like an asshole right now.

   I took a deep breath and cleared my mind. It was better this way. Hindi ko kayang ibigay sa kanya ang isang pangakong alam kong hindi ko kayang tuparin.

   I can't just keep him by my side while my heart is still stuck in the past. I would be unfair to him.

   Right. I only did this for the both of us.

   Nag-iwan lang ako ng ilang perang papel sa mesa at nilisan na rin ang shop.

   Tomorrow is another day. And I hope everything will be the same.