(Zawgyi Code )
[သကၠရာဇ္ 2018 ခုႏွစ္ ]
တစ္ေယာက္တစ္ေပါက္ျဖင့္ ဆူညံေနေသာ meeting roomထဲ႐ွိ share႐ွင္မ်ားကုိ ဘုန္းသခင္ တိတ္တဆိတ္သာ ထုိင္ၾကည့္ေနလုိက္သည္။
Project တစ္ခုအတြက္ ေျမေနရာဝယ္သည့္ကိစၥတြင္ ႏွစ္ဖြဲ႔ကြဲေနၾကျခင္းျဖစ္သည္။ဆူညံမႉတုိ႔ေၾကာင့္ ေျပျပစ္ေသာႏွဖူးျပင္ထက္မွ ေျဖာင့္တန္းေနသည့္ မ်က္ခုးံႏွစ္ခုမွာ တြန္႔ခ်ဳိးေနကာ ဗန္ဒါေစ့သဖြယ္ မ်က္စံ႐ွည္႐ွည္တုိ႔တြင္ အလုိမက်မႉတုိ႔ထင္ဟပ္ေနသည္။"အဲ့ဒီေတာ့ CEO ဆုိလုိခ်င္တာက အဲ့ဒီ့ေျမေနရာကုိ projectအသစ္အတြက္ သုးံမယ္ေပါ့"
"ကြၽန္ေတာ္ ဘယ္ႏွစ္ခါ႐ွင္းျပ ရအုးံမလဲ ဦးထြန္းျမင့္ "
ပါးလ်လ် နွူတ္ခမ္းတစ္စုံမွ ဆြဲေဆာင္မႉျပင္းေသာျသ႐ွ႐ွအသံထြက္ေပၚလာသည္။ ေလသံေအးေအးျဖင့္ ျပန္ေျဖလုိက္ေသာ္လည္း ကြၽန္ေတာ့္ေလသံထဲတြင္ အလုိမက်ျခင္းမ်ားစြာ ပါဝင္ေနသည္။ထုိသည္ကုိရိပ္မိသျဖင့္ ဆူညံေနေသာ လူတုိ႔တိတ္ဆိတ္ကုန္ၾကသည္။
"မဟုတ္ပါဘူး CEO ကြၽန္ေတာ္ေျပာခ်င္တာ နယ္ဘက္ဆုိေတာ့ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔အသစ္ေဆာက္မဲ့ hotelနဲ႔အဆင္မေျပေလာက္ဘူးထင္လုိ႔ပါ"
"ဘယ္လုိအဆင္မေျပတာကုိ ေျပာခ်င္တာလဲ"
လက္တစ္ဖက္ကုိ စားပြဲေပၚတင္ကာ လက္ေခ်ာင္း႐ွည္တုိ႔ျဖင့္ စားပြဲကုိေခါက္ကစားရင္း စကားေထာက္ေပးလုိက္သည္။
"အဓိကကေတာ့ လူမစည္မွာကုိစုိးရိမ္တာပါ hotel ဆုိတာ တည္းတဲ့သူ႐ွိမွ ဝင္ေငြ႐ွိမွာေလ တကယ္လုိ႔ လူမဝင္ရင္ ကြၽန္ေတာ္တုိ႔ထည့္ထားတဲ့ ပုိက္ဆံေတြ အလဟာသ ျဖစ္ကုန္မွာစုိးလုိ႔ပါ"
ထုိအခါ တစ္ခ်ဳိ့လူမ်ားကပါ တီးတုိးေထာက္ခံကုန္ၾကသည္။ေနာက္ဆုးံေတာ့လည္း သူတုိ႔လက္မခံႏုိင္ၾကတာ သူတုိ႔ေငြေတြေၾကာင့္ပဲေလ။
YOU ARE READING
INFINITY
פנטזיה(Zawgyi Code ) #ဘုန္းသခင္ ေတာင္းပန္ပါတယ္ မင္းအတြက္မဟုတ္တဲ့ ကုိယ့္ရဲ႕အခ်စ္ေတြအတြက္ ...... #ျမဴရိပ္သြင္ ဦးအတြက္ကြၽန္ေတာ့္အခ်စ္ေတြက အဆုးံမဲ့ျခင္းကုိ ကုိယ္စားျပဳတယ္ ဦး..... #သက္မႉးေမာင္ ကုိယ္လုိအပ္တဲ့ ကုိယ့္ရဲ...