Say Hi To My Roommate and Boyfriend {NEDERLANDS} || SHTMR2

Proloog

'En dan wil ik nu naar voren roepen,' De stem van meneer Theolone, onze directeur, galmt door de speakers. De hele aula zit vol met ontroerende, trotse ouders.

'Chase Ryder!'

Ik kijk even opzij naar zijn gezicht. Onze vingers zijn nog steeds in elkaar verstrengeld. Ik voel een klein kneepje in mijn hand.

Er is niemand komen opdagen voor Chase. Hij wist al dat dit zou gebeuren, maar hij was er nog steeds verdrietig om. 

Maar alhoewel het feit dat er hier niemand is met dezelfde achternaam als Chase, breekt er gejuich en applaus uit. Gejuich van de onderbouw zowel bovenbouw, mijn oom en zijn vrouw, de laatstejaars, en voornamelijk onze hechte vriendenkring.

Chase houdt me nog steeds vast. Als ik weer naar hem opkijk, zie ik dat hij me aankijkt.

'Wat?' glimlach ik kort. 'Ik weet het niet. Behalve het feit dat ik fucking klaar ben met school,' grinnikt hij gelaten. Ik druk nog snel een kus op zijn wang, voordat hij het podium oploopt om de directeur een hand te geven en dan het belangrijke papiertje overhandigd te krijgen.

Weer een applaus. Ik denk dat ik het hardst klap van allemaal. Ah, shit. Zometeen gaat mijn mascara uitlopen.

Mijn vriendje glimlacht breed naar het publiek. Kort daarna fluistert hij Theolone iets toe. De directeur gaat weg van de microfoon en Chase gaat ervoor staan.

Even denk ik dat hij tóch wel een speech zal houden, maar dan bewijst hij iets anders.

'Goedenavond allemaal! Ik had het geluk om mijn middelbare school af te maken op deze school,' Hij krijgt een ferme schouderklopje van directeur Theolone. 'Maar ik had ook het geluk om mijn hartverwarmende vriendin hier te ontmoeten.'

Oh? Er komen ontroerende geluidjes uit de menigte. Mijn oom kijkt trots van mij naar Chase.

Een warme blos trekt omhoog.

'Ik bedank iedereen voor mijn tijd hier. Zonder jullie zou het onverdraaglijk zijn geweest,' Nu word er gelachen. 'Ik bedank mijn vriendin toch wel het meeste van allemaal. Ik hou van je.'

Dat laatste zegt hij terwijl hij mij aankijkt. Iedereen volgt zijn blik naar mij toe. Een paar moeders steken breedgrijnzend hun duim naar me op, waardoor ik verlegen naar alleen Chase staar. Daniel en Bryce komen vriendelijk naast me staan.

'Mag ik een applaus voor Kacy Brooks?' vraagt Chase enthousiast aan iedereen in de ruimte. Het applaus van Chase is nu niets vergeleken met wat ik krijg. Ik denk dat ik zelfs tranen zie bij mijn oom en bij een paar van mijn hechte vrienden.

Theolone neemt het nu over. Midden op het podium drukt Chase nog een liefdevolle kus op mijn mond die niet langer dan een seconde duurt. De ouders zwijmelen weer eventjes en roepen dingen zoals 'Oh, wat schattig!'

'Je ouders zouden trots op je zijn geweest,' fluistert Theolone. Een bedankje-knikkend gris ik mijn diploma uit zijn handen, waardoor het publiek moet lachen om mijn hebberige gebaar.

Als ik voor de microfoon ga staan, merkt iedereen op dat ik wil praten, dus word het geroezemoes minder.

Ik schraap mijn keel en begin met mijn speech.

'Hartelijk welkom, iedereen. Mijn naam is Kacy Brooks,' Een applausje.

'En ik zit sinds twee jaar op deze school. Mijn oom heeft wegens een tragische gebeurtenis besloten om me op deze school te zetten,' Het publiek dempt hun stemmen en tuurt medelevend naar me. Mijn blik is alleen gericht op mijn oom, die erg gespannen terug kijkt. Dit is nog steeds een moeilijk onderwerp, voor ons allebei.

'Zonder hem zou ik hier nu niet staan.' Ik wijs met open handen naar mijn oom. Applaus.

'Hij is niet de enige wie me heeft geholpen. Mijn vrienden hebben ervoor gezorgd dat deze tijd hier onvergetelijk is geworden. Ik heb genoten, van deze twee jaartjes, en ik ben vastberaden om dat ook te doen van de tijd die hierna komt. Bedankt iedereen!' Met een big smile kijk ik mijn blozende vriendje aan. Met hem aan mijn zijde, kan ik zowat alles aan.

Op naar de universiteit. 

DISCLAIMER: DIT BOEK WORDT PAS VOLLEDIG GE-UPDATE NADAT IK KLAAR BEN MET MIJN NIEUWE BOEK (TOT HET EINDE). DIT IS MAAR EEN VOORPROEFJE VOOR DE MENSEN DIE NIET KUNNEN WACHTEN. <3