Στο μονοπάτι της αλήθειας... [Ολοκληρωμένη][#LOVEBOOKS2018][#BSC2019]

"Ένα λεπτό"

Τα έλεγε αυτα και εγώ δεν τον πίστευα... Μα γιατί; Αφού έχω δει χειρότερα πράγματα.
"Ποιοι είναι;" Ρώτησα

"Περίμενε μέχρι αύριο." Απάντησε ο επιθεωρητής.

"Αύριο θα τα μάθεις όλα" συμπλήρωσε ο αδερφός του.

"Κουράστηκα πια. Θέλω να πάω σπίτι μου." Τους είπα και σηκωθηκα σιγά από το φορείο.

"Όχι. Τώρα θα έχεις γίνει στόχος από τον ίδιο τον εγκέφαλο και κινδυνευεις. Θα μείνεις με τους πράκτορες στο ξενοδοχείο μας." Αποκρίθηκε ο S ερχομενος προς το μέρος μου.

"Ξέρω να φυλαγομαι"

"Δεν ακούω κουβέντα"

"Αντε εμείς πρέπει να βγουνε έξω να καθησυχασουμε τους δικούς σου" πετάχτηκε ο επιθεωρητής κατευθυνόμενος προς την πόρτα. Εκείνη τη στιγμή ήθελα να του αναφερω τον Χ μα με προλαβε.
"Θα πω στον Χ ότι τον ζητησες... Λυπάμαι για όλα." συμπλήρωσε χαμογελώντας και οι δύο άνδρες απομακρύνθηκαν από το δωμάτιο.
***************************
Είχα ακουμπήσει στον καθρέπτη και σκεφτόμουν όλα αυτά που είχαν γίνει. Ο πρώην μου εγκληματίας, προσπάθησε να με σκοτώσει, να μας σκοτώσει... Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου τελικά... Είχα μείνει αφωνη.

"Με ζητησες;" Αποκρίθηκε με τον ήχο της πόρτας, βγάζοντας με από τις σκέψεις μου. Ήταν εκείνος...

"Χ, δόξα τω Θεώ δεν επαθες κάτι" ετρεξα και τον αγκάλιασα μα εκείνος σαν άγαλμα έμεινε ακίνητος και αμέσως απομακρύνθηκα. Δεν ήθελα να τον φέρω σε δύσκολη θέση. Πήγε και ακούμπησε στο φορείο και πήγα και εγώ δίπλα του.

"Μία χαρά είμαι. Εσύ πονάς;" Είπε σχεδόν παγωμένα.

"Όχι είμαι εντάξει. Μου έδωσαν παυσίπονα και θα γίνω περδικι." Του είπα χαμογελώντας και έδειξα το κουτί που είχα στο χέρι μου μα και πάλι καμία αντίδραση.
"Χ φοβήθηκα για σένα... Δεν έπρεπε να κάνεις κάτι τέτοιο για μένα." του αποκρίθηκα και αγγιξα δειλά τα δάχτυλα του μη ξέροντας πως θα αντιδράσει.

"Εσύ δηλαδή πως προστάτεψες δύο φορές τη ζωή μου; Σου ξεπλήρωσα τη μία." Είπε κοφτά περιεργάζοντας το άγγιγμα μου.

"Δεν ήθελα να με ξεπληρώσεις για αυτά και ούτε θέλω" του είπα με μία ένταση στη φωνή μου και αμέσως το μετάνιωσα.
"Απλά δεν θέλω να κινδυνευεις για μένα Χ. Δε θέλω να παθεις κάτι... Και συγγνώμη για χθες... Ήμουν απότομη μαζί σου και είπα λόγια που δεν εννοούσα." Τελειωσα μπλέκοντας τα δάχτυλα μου εν τέλει στα δικά του και αυτός απλά τα κοίταζε αμήχανα.