[Fic BTS] SF : HUG (KookMin Ft. BTS)---END---

HUG : ตอนที่ 2 --100%--

'แทฮยอง'

"ลุกไปคุยที่อื่น"

ผมหันไปมองหน้าพี่นัมจุนที่ยื่นหน้าเข้ามากระซิบกระซาบกับผม นี่ไล่ผมหรือเปล่า ผมเลิกคิ้วถามเขา

"เชื่อกูๆลุกไปคุยตรงนู้น"

ผมพยักหน้าตอบอย่างงงๆ งงดิเป็นใครใครก็งง เป็นคุณคุณงงปะล่ะว่าทำไมให้ลุกไปคุยที่อื่น (ไม่งงค่ะ : คำตอบจาก100เสียงในห้องส่ง)

"ใครโทมะ..."

"ฮัลโหล ว่าไงแทฮยอง"

ผมรีบลุกขึ้นแล้วกดรับโทรศัพท์พร้อมกับลุกขึ้นยินเดินออกมาให้ห่างจากกลุ่ม ผมหันหน้ากลับไปมองแว๊บนึงเห็นจองกุกกำลังมองมาที่ผมก่อนที่พี่จินจะสะกิดคุยกับเขา

"ว่าไงมึงมาได้ปะ"

(เออกูกำลังรีบไป ว่าแต่มากันครบหรือยัง)

"อือ ครบหมดแล้วจองกุกก็มาแล้วด้วย"

(เออๆดีเลย เดี๋ยวพอมึงวางสายกูเสร็จนะ มึงเดินกลับไปที่กลุ่มทำหน้าแบบเศร้านิดๆแล้วบอกว่ากูไม่มา แล้วถ้าจองกุกถามอะไรมึง มึงก็อย่าเพิ่งตอบทำเป็นคุยไปว่าอยากให้กูมาจังเลยอะไรประมาณนี้ เคนะ)

"ทำไมต้องทำอ่ะ"

(เออหน่า เชื่อกูเหอะสัส ขับรถอยู่เดี๋ยวกันนะมึง)

"เคๆ"

ติ๊ด!

ผมกดวางสายจากคิมแทฮยองแล้วเก็บมือถือใส่กระเป๋ากางเกง

ทำไมผมต้องทำตามที่มันบอกด้วยอ่ะ แต่ก็ช่างเหอะเขาว่าเดินตามผู้ใหญ่หมาไม่กัด ฮ่าๆๆๆๆ

ผมเดินกลับมานั่งที่โต๊ะด้วยหน้าตาที่เศร้าสร้อยนิดตามที่ไอ้วีบอกแล้วทิ้งตัวนั่งลงข้างๆจองกุกซึ่งกำลังมองหน้าผมอยู่แบบอยากรู้อยากเห็นมากๆ หรือภาษาชาวบ้าน เผือกนั่นเอง

"ใครโทรมาเหรอจีมิน"

"ว่าไงบ้าง"

จองกุกถามผมแต่ก็ถูกแทรกด้วยคำถามของพี่นัมจุนแทน และตามที่วีบอกยังไม่ให้ตอบคำถามของจองกุก