My Assassin Life(VOLTOOID)

Jille en gijs

Als ik mijn pak heb aangetrokken en mijn wapens in mijn zakken heb gedaan loop ik naar buiten ik heb ondertussen verband om mijn wond heen gedaan ik spring op de daken en loop eroverheen rondkijkend tot ik geschreeuw hoor iemand die telkens help roept ik ren richting het geluid en zie een jongen tegen de muur aan zitten en twee Bandits houden hen onder schot ik spring van het dak af en land achter de Bandits de jongen ziet me maar ik gebaar dat hij stil moet zijn oke ik ga mijn hiddenblade uit proberen ik hou mijn handen voor hun nek en schud de hiddenblades schieten eruit en de mannen vallen neer je jongen staat op en rent naar me toe 'oh bedankt echt bedankt!' Zegt hij hij wil mijn hand schudden maar dan trekt hij terug oja hiddenblades ik stop ze terug en vraag hoe hij heet
'Ik ben Jille ik heb geen ouders en ja ik leef op straat'
'Nou Jille ik leef ook op straat en heb ook geen ouders' zeg ik met een zucht
'Maar hoe kom je aan al die wapens en dat pak?' Vraagt hij ik leg hem alles uit over de Assassins en over mijn verleden die zo tragisch kapot is gemaakt
'Nou dat was mijn verhaal maar vertel nu het joune'
'Ik ben in een pleeggezin opgevoed ze zorgde voor me ze hielpen me als ik problemen had het was zo fijn bij hun maar toen kwam een grote man met bruin haar en een grote sproet op z'n neus met ook zo'n pak en hij stak mijn ouders neer' ik schrik
' Wouter' zeg ik zacht
'Oke Jille voor je boos word d die man was Wouter mijn wouter'  hij kijkt me aan en ik zie woede in zijn blik hij loopt rustig naar me toe 'het geeft niet' zegt hij maar hij kijkt verdrietig
'Buk!' Schreeuwt Jille ik buk en zie een bijl boven me langs in de muur terecht komen op het dak staat Daan en de assassins
'Jille ren! Volg mij' roep ik en ik begin te rennen richting het bos Jille zit nogsteeds achter me ik zig zag door de bomen spring er overheen en onderdoor Jille houd me nogsteeds bij das best knap we zijn ze kwijt maar we rennen voor de zekerheid nog even door dan komen we bij een rivier met een tak erboven van de boom die erachter staat ik slinger mezelf naar de overkant maar met mijn arm waar een mes in zat ik schreeuw van de pijn en ik val in de rivier ik slik een hele slok water in en door de sterke stroom word ik naar onder getrokken 'pak de tak!!!!' Schreeuwt Jille terwijl hij een tak in het water duwt net voor ik hem pak word ik nog door de stroom tegen een rots gesmeten en dan heb ik de tak vast Jille trekt me eruit en dan lig ik daar op de grond water op te hoesten als ik klaar ben zeg ik 'wat voor Assassin ben ik nou ik kan niet eens de dood van mijn half vader voorkomen en val ook nog in het water'
'Nee assassins maken ook fouten! En ik durf te wedden dat die mensen zoveel fouten hebben gemaakt dat als ze een cent kregen voor elke fout dat ze nu miljonair zijn' zegt Jille voor opvrolijking maar toch weet ik  het niet zo is
'Laten we gaan zoeken naar een schuilplaats we moeten ergens overnachten' zegt Jille weer nou je kan zeggen wat je wilt maar Jille is nog best slim hij zou ook zomaar eens een Assassin kunnen worden mischien ga ik hem nog wel eens trainen al heeft hij niet veel training nodig. Ik loop naar hem toe als ik voor hem sta vertel ok 'Jille ik wil een groep vormen van vijf leden die groep word een groep goede assassins want ik kan het niet alleen en Jille ik wouw jou erbij hebben je bent snel en behendig je weet wat je moet doen als iemand in gevaar is Jille wil je met me mee?' Hij kijkt me met grote ogen aan en begint hevig zijn hoofd op en neer te schudden
'Ja tuurlijk wil ik dat! Het word zo cool!!!!!' Zegt hij terwijl hij om me heen springt
'Haha fijn dat je wilt maar nu nog de andere leden ik heb al een iemand in mijn hoofd hij heet Gijs en ik ben al een paar jaar vrienden met hem al volg je mij zijn we er zo' zeg ik hij knikt en ik begin te rennen ik spring over de rivier al ben ik aan de overkant vraag ik me opeens af hoe heb ik in godsnaam die sprong kunnen halen maar ik ga weer verder al zijn we in de stad hoor ik iemand heel heel zachtjes huilen ik volg het geluid en het leid naar mijn oude huis dat is platgebrand en daar zit een jongen op de grond ondertussen is hij opgestaan en zijn tranen weggeveegd hij zegt 'rest in peace Noïs rest in peace' dan zie ik wie het is het is Gijs
'Nou Gijs ik ben nog langer niet van plan om dood te gaan' zeg ik met een glimlach hij kijkt geschrokken om en hij word weer blij en hij rent naar me toe 'laat me niet zo schrikken man! Ik zag je huis en dacht dat dat dat hohoho wacht eens wat heb je een vet pak aan! Dat is toch van de Assassins nee dan ben je slecht wacht maar ik ken je al zo lang wacht ik snap het niet meer!' Zegt hij in een adem
'Jooo rustig Gijs ik leg alles uit' zeg ik en ik begin met het hele verhaal aan het eind zegt hij 'oh arme Wouter rest in peace man en vet! Een groep goede Assassins? Vet je zal vast nog lang aan het zoeken zijn' ik begin te lachen
'Nee joh slimmerd ik vertel dit omdat ik jou erbij wil hebben!' Eerst lijkt hij het niet te begrijpen maar dan worden zijn ogen groot
'Echt!!! Dat je zo lief en zo cool maar ik ben toch niet goed genoeg voor' zegt hij in de hoop hem weer rustig te maken leg ik mijn hand op zijn schouder en zeg 'rustig Gijs het is goed'