BAHAR (BERDEL&MAFYA) ARA VERİLDİ(1 AY)

4. Bölüm

Arabaya binip aslanbey konağına doğru yola çıktım.Yağız benimleydi. Sesi çıkmıyor sadece bana yardım ediyordu.

Ateş ağa madem baharı getirmiyor o zaman iyi bir dersi hak etti.....

Bahardan

Nefesimin yetmediğini düşündüğüm anda derin nefesler alamaya çalışsam da yeterli olmuyor bir türlü. Sorun ciğerlerim de değil kalbimde. Kalbim paramparça içimde bitmeyen yangınlar vardı. İçim de derin bir sancı hissediyordum, yutkunamıyorum.
Söyleyecek o kadar çok şey var ki...
Aklım ile kalbim arasında savaşıyorum.
Herkes benim hakkımda bir şeyler konuşurken uzaktan onları izliyorum. Hayatım da konuk oyuncu gibiydim....

Gözlerimi açmaya çalışıyor ama açamıyordum çok uykum geliyordu. Uzaktan sesler duyuyordum ama cevap veremiyordum. Yanımda biri vardı telefon ile konuşuyordu. Ses Ateş ağanındı. Onun sesini duyunca gözlerimi araladım. Bakışlarım yan tarafımda telefon ile konuşan Ateş ağaya takıldı.

Ateş ağa derken Bahar. Biz neden burdayız. Sen niye normal davranıyorsun Bahar kalk şunu gebert..

Benim burda ne işim vardı bu adam beni neden buraya getirdi. Bir rahat vermiyorlar. Allah aşkına ben daha yeni ölümden döndüm bir rahat bırakın ya..

Ateş ağa çenesini sıkmış, sol elini yumruk yapmıştı. Sinirlendiği için yüzü kızarmıştı. Telefonla biraz daha konuştuktan sonra kapattı ve cebine koydu. Derin derin nefesler alıyor sakinleşmeye çalışıyordu. Odanın içinde tur atmaya başladı.

" Ulan Poyraz. Konağı yakmak ne lan. Konağı nasıl ateşe vermiş bu adam. Kimse fark etmemiş lannn."

ileri, geri giderken benim ile göz göze geldi.

"Uyanmışsın sonunda. Hiç uyanmayacaksın sandım. "

"Beni neden buraya getirdin. Farkındaysan yeni amilyattan çıktım. Sen kim oluyorsun da beni burda alıkoyuyorsun. Babamı ara gelip beni alsın. Şu an kendi başıma gidemiyorum. Hatırlarsın belki Arkamdan vurdun ya. " Ateş ağanın gözleri karardı. Ellerini öyle sıkı yumruk yapmıştı ki. Bir an bana vuracak sandım.

Ateş Ağa " Ben sana kurşun sıkmadım. Sana denk geldi. O it elimden silahı almaya çalışmasaydı sana bir şey olmayacaktı. Ben kimseyi arkasından vurmam bunu o güzel kafana sok."

"Poyraz hakkında düzgün konuş. Sensin it. Ayrıca o tutmasaydı kurşunu abime sıkacaktın. Bende mirzanın önüne geçtim. Neyse ne olan oldu. Ben seni görmek istemiyorum. Beni derhal evime götür. Babamı aramıyorsun bari bunu yap. Vicdana gel biraz insan ol."

Ateş Ağa " Bahar benimle düzgün konuş, benim canımı sıkma. Zaten o Poyraz iti konağı yakmış. Sinirim tepemde sana patlarım. Seni hiç bir yere götürüyorum burda kalıyorsun. Birazdan yemek göndereceğim onları ye. Hemşire seni kontrol etmeye gelecek. Biraz uyumaya çalış. Sakın kaçmaya çalışma yeni uyandın. Dikişlerin açılır. Ayrıca kaçsan bile çok uzağa gidemezsin. Kaçma fikrini aklından çıkar."

Ateş ağanın söyledikleri ile dişlerimi sıktım. Ben burda bırakmazlardı,babam beni burda bırakmaz. Poyraz beni bulurdu. Kendimi kasınca dikiş yerim sızladı. Sakinleşmeye çalışarak gözlerimi kapattım.

Bahar duydun mu? Poyraz konağı yakmış. Aslanbey konağı yanmış dedi Ateş ağa. Kocamız olay Bahar. Bu çocuğu kaçırma benden söylemesi.

Konağın yandığı aklım gelince yerimden kalkmaya çalıştım ama kalkamadım dikiş yerlerim çok sızlıyordu. Poyraz insanlar içindeyken yapmazdı. O cani değildi. Bunu düşününce rahatladım ve gözlerimi kapattım.