KARANLIK GECELERIN IZI

2.BÖLÜM; KUMSAL ACAR

Gerçek hayat hikayelerinden, uyarlanmıştır!

Oy ve yorum yapmayı unutmayın, efendim

Bölüm şarkıları;
Ağla kalbim ağla
Ağlama ben ağlarım
İsyan

"Ölmeyi bile bana çok gördüler..."

~Kumsal Acar

Bazı sözler vardır; canınızı yakmaz, sizi diri diri toprağa gömer.

Bazı anlar vardır; işte orda Tanrı'ya "canımı al artık katlanamıyorum" dersiniz ama yine de yaşamaya, nefes almaya devam edersiniz.

Bazı zamanlar vardır; artık konuşmayı unutmak, sözleri yutmak istersiniz lakin yine de konuşursunuz.

Bazı olaylar vardır; hayatınıza, duygularınıza ve yaşadiklariniza lanet edersiniz.

Benim ki aşk mıydı? Yoksa başka bir şey miydi?

Dün duyduklarımdan sonra hızlı adımlar ile oradan uzaklaşmış ve Emine ablayı arayıp gelemeyeceğimi, randevuların ertelenmesini istemiştim.

Eve geçince de; sıcak havaya rağmen, sıcak suyun altına girip ağlamaya başlamıştımm

Bizimki aşk mıydı? Açıkçası; Emir ve ben hiç bir zaman, biz olmadık ki...

Onu sevdiğimi biliyor mu? Bilmiyorum, anlatmadım ama gözümden bile olsa bunu anlamalıydı, demek ki beni sevmiyor ya da sevgisi bir arkadaştan öte değil.

Sevdiği varmış.

Evlenecekmiş.

Buradan gidecekmiş.

Ben ona kızacakmışım.

Evet kızdım 4 yıl az mı? Dile kolay ama 4 yıl az değil! 4 yıldır beraberiz. Tamam, ilk üç yıl piskolog-hasta ilişkisi içindeydik fakat iyileşince benimle görüşmeyi bırakabilirdi, lakin bırakmadı bana umut verdi ben de saf gibi o umudu, aşk sandım. Tabi gün gittikçe anladım ki; bana minnet duyduğu için, böyle davranıyordu.

Yapacak bir şey yok. Ben başkasına aşık olan adamı evleneceğini bildiğim halde peşinden koşmam

Bu kadarmış...

Kimsenin hayatına müdahale edemem, öyle bir hakkım da yok!

Bizim hikayemiz başlamadan bitti...

Yataktan kalkıp saatte baktım 06.33 geçiyordu. Genelde de hep erken yattığım için erken kalkarım.

Banyoya gidip; elimi yüzümü soğuk su ile yıkayıp, kendime gelmeye çalıştım.

Odamı toparladıktan sonra, dolabın karşısına geçip, kıyafet seçmeye başladım.

Dizime kadar olan açık kahverengi bir etek, üstüme de aynı renk bir t-shirt giydim.

Makyajı sevmediğim için, özel günler olmadığı sürece, hiç yapmam.

Telefonumu çantamı alıp mutfağa gittim; Eslem benim ev arkadaşım açıkçası arkadaştan öte kardeşim gibidir kendisi aşçılık okuduğu için ev yemeklerini o yapardı.

Kahvaltıyı hazırlamış hatta şu an masada çayları doldurmaya başlamıştı. Beni görünce "günaydın papatyam nasılsın?" sevgi dolu cümlesini sorduktan sonra yanıma gelip yanağımdan makas aldı ve koluma girdi. Kendisi kot mavi bir pantolon ve düz beyaz bir t-shirt giymişti.