Ep_32 (uni) (End Up)

Mulai dari awal
                                    

"အသက်ကလေး နာလို့လား"

"ဟုတ် ကိုကို"

စိတ်ကိုအလိုလိုက်ချင်ပေမယ့်
အသက်ကလေး နာကျင်ရမှာဆိုးလို့
မာန်သမိုင်းရဲ့ စိတ်ကို ချွန်းအုပ်လိုက်သည်။

"ဘာလို့ရပ်လိုက်တာလဲ ကိုကို"

"မယူရက်လို့ ထရအောင်ကွာ
ရေချိုးမှာလား"

"ဟုတ်ကိုကို"

အိပ်ရာနိုးနိုးခြင်း ကိုကို ပေးအပ်လာမည့်
နာကျင်မှု့တွေ ရတော့မှာလားလို့
ရင်ခုန်မိရသည်။
သို့ပေမယ့် ကိုယ့်ရဲ့အနောက်ရပ်ဝန်းဆီ
ကျူးကျော်လာသည့် ကိုကို့လက်ချောင်းတွေက
ဖယ်ခွာသွားတော့ ကိုကို မသိအောင်
သက်ပြင်းခိုးချရသည်။

ကိုကို့ကို ပေးအပ်ချင်ပေမယ့်
အမှန်တိုင်းပြောရရင် နာကျင်မှာကို
သိနေတာဖြစ်လို့ ကြောက်မိသည်။

"ကိုကို သားရဲ့ ကိုကို့"

ရေချိုးခန်းထဲ ရေအတူတူချိုးကြရင်း
အနမ်းခြင်းဖလှယ်မိသည်။

မာန်သမိုင်းသည် အသက်ကလေးရဲ့
ခန္ဓာကိုယ်မှာ အဝတ်ကင်းမဲ့နေချိန်
ထိန်းထားရသည့် စိတ်တို့
လွတ်ထွက်ကုန်ရသည်။

အသက်ကလေးကို ရေချိုးခန်းနံရံမှာ
ကပ်ထားလိုက်ပြီး အသက်ကလေးရဲ့
အနောက်ကနေ သိုင်းဖက်ထားလိုက်သည်။
အသက်ကလေးရဲ့ ကျောပြင်
သေးသေးလေးရဲ့နေရာအနှံ့ကို စုပ်ယူရတာ
သောက်လေ သောက်လေ ငတ်မပြေသည့်
ပင်လယ်ရေကိုသောက်နေရသလို
ဖြစ်နေသည်။နေရာအနှံ့ကို အမှတ်အသား
တွေပေးနေမိတာ အရာတွေထင်ကုန်၏။

"အသက်ကလေး ကိုကို့ကို ခွင့်ပြုပါလား"

"ကိုကို့ သဘော! အား"

ကိုကို့ရဲ့စိတ်ကို ထိန်းထားရမှန်း
ကမ္ဘာဗိုလ်သိပါသည်။ကိုကိုက
ကိုယ်နာကျင်မှာဆိုးလို့သာ
ရှေ့ဆက်မလာတာ။

ကိုယ့်ဆီကခွင့်ပြုချက်ရတာနှင့်တပြိုင်နက်
အနောက်ရပ်ဝန်းဆီ တိုးဝင်လာသည့်
ကိုကို့ရဲ့လက်ချောင်းကြောင့် လန့်၍
အော်မိလိုက်သည်။

"နာတယ် ကိုကို့"

"ကိုကို ရပ်လိုက်မယ် အသက်ကလေး"

ရှင်သန်ခြင်း၏အဓိပ္ပါယ် (S_2) (Completed)Tempat cerita menjadi hidup. Temukan sekarang