Şu iğrenç dünyaya, şu rezil halime; Karalar bağlayıp yas tutmalı, üzüntüden harap mı olmalıyım ? Boğazım şişene kadar kahkaha mı atmalıyım ? Bilmiyorum ikisi de içimden geliyor. İkisi de bir bakıma ben ve bambaşka biri.
Çok yoruldum gerçekten çok yoruldum. Öfke nöbetleri geçiriyorum bilincimi kaybedecek dereceye kadar öfkeleniyorum. Vücudum cayır cayır yanıyor mart ayındayız fakat ben sıcaktan bunalıyorum.
