(:1.BÖLÜM:)

4.8K 69 46
                                    

Karain mağarasına bir belgesel film çekmek üzere gitmiştim. Atalarımızın yaşamış olduğu bu koca mağara beni pek etkilemişti doğrusu. O çağda insanların nasıl yaşamış olduklarını çok merak etmiştim. En çok da, insanların yaşamını kolaylaştıran pek çok buluşun nasıl yapıldığıni merak ediyordum. Bir kayanın üstüne oturup gözlerini yumduğumda, görür gibi olmuştum onları.
O an, bir yolunu bulup o çağa gitmeye karar verdim. Ama daha önce , otomobile binip de bir yerden bir yere haber kipi zaman içinde gezmemi sağlayacak bir araç yapmak gerekiyordu buna da ben yapamazdım doğrusu. Eve döner dönmez yardımcılarımı çağırdım.
"Yağmur, Damla (bunlar benim kızlarım), gelin bakalım yardım edin bana!"

"Geldik baba."
"Önce şu benim eski bisikleti bilgisayara bağlayalım."
"Nasıl bağlıyacağız baba?"
"Onu bilmem. Bildiğiniz gibi bağlayın. Ama bilgisayarı açıp da bisiklete bindiğimde beni çok eski çağlara götürebilsin."
"Biz de seninle gelebilir miyiz baba?"
" Gelebilirsiniz ," dedim.
"Yaşasııııın!" diye bağırdı Damla.
"Ama önce bisikleti bilgisayara bağlayıp bir zaman bisikleti yapmalısınız ben şimdi biraz uyuyacağım."
"Peki baba,"dedi Yağmur.
Şöyle bir saate kadar kestirdikten sonra yanlarına geldiğimde tuhaf bir aletle karşılaştım. Kızlar nasıl becermişlerse benim eski bisikleti parçalamışlar. Ön tekerleğini de arkaya bağlamışlar. Pedalı çevirince iki tekerlek birden dönüyor. Bisikletin elektrik üreten dinamosunu da 2 kablo ile bilgisayara bağlamışlar. Böylece hem gerektiğinde bilgisayara enerji sağlanacakmış hem de ben pedalları öne doğru çevirirsem geleceğe, geriye doğru çevirirsem eski çağlara gidecekmişim. Bunun nasıl olacağını pek anlayamadım ama, söylediklerine görebilgisayara bunu sağlayacak özel bir program yüklemişler.
Bisikletin tepesine kocaman bir şemsiye bağlamışlar bu zaman içinde gezerken kozmik yağmurdan korunmak için onun tepesinde demir alüminyum tencere kapağı takmışlar. Cep telefonu ile rahatça konuşabilmek için bir çanak anten imiş. Bisikletin iki yana da kocaman çanta asmışlar içinde de yiyecek, içecek, el feneri, bıçak, kazma,kürek, çivi, çekiç, pense, kalem,dolu kağıt gibi şeylerle dolu. Yağmurluk,gömlek,kazak koymayı da unutmamışlar.
"Bunlar ne olacak?" dedim.
"Orada gerekebilir," dedi Damla.
"Nelerle karşılaşacağımızı biliyor muyuz?" dedi Yağmur.
Üçümüz birden bisiklete bindik. Çok heyecenlıydık. Orada nelerle karşılaşacağımızı bilmiyorduk. Babam pedalları çevirmeye başladı. Geçmişe,taaaa dinazorlar dönemine gittik. Dinazorları yakından görmek çok güzel bişeydi. Hep merak ettiğim T-rex'in fotoğrafını çektim. Ama çektiğim gibi bizi fark etti. Bizi kovalamaya başladı. Babama pedalı çevrmesini söyledik. Ama o sanki donmuştu. Buz gibiydi. Ben hemen pedalı çevirdim. Son anda ezilmekten kurtulduk. Acaba şimdi neredeydik geleceğe gittik bilmiyorum ama babamın donması geçmişti babam artık hareket ediyordu ne oldu dedi biz de ona dinazorun bizi ezmekte olduğuna ve ondan son anda kurtulduğuzu şimdi de gelecekte olduğumuzu söyledim. Baban bunun imkansız olacağını söyledi ama bir baktı ki gerçekten de gelecekteyiz çok şaşırmıştı böyle bir şey tahmin etmiyordu biz de tahmin etmiyorduk gelecekte uçan arabalar uçan evler uçan ayakkabılar hatta uzaya kadar zıplayan ayakkabılar icat edilmiş insanlar savaş alanına döndürmüş dünyamızı çok kötüydü benim gözümden yaşlar aktı ama neyse ki bir şey yoktu çünkü geleceğe kadar bizim çocuklarımız olacak ve çocuklarımız yaşayacaktı geleceği. Bir yandan üzülüyorum ya çocuklarımıza bir şey olursa diye ama yine de korumalar artmış ve hırsızlar hapishanede idi. Gelecek ile konuşurken bize doğru koşan polisler gördük hemen pedalı çevirmeye çalıştık ama olmuyordu gidemiyorduk evimize dönmek istiyorduk ağlıyorduk bağırıyorduk eve dönmek istiyorduk annemi özlemiştim ne de olsa ondan ayrı kalamıyorum o benim için her şeyi göze alıyordu onu çok çok çok seviyorum eğer geri dönemezsem onu çok sevdiğimi söyleyin ama döndük oldu başardık çok mutluyduk eve döndüğümüzde anneme sımsıkı sarıldım bir daha seni bırakmayacağım dedim ama yine bırakmıştım dayanamadım ve onlarla birlikte yeniden geçmişe gittik geçmişte babamın babasının babasını gördük babasının eniştesinin amcasının dayısının oğlunu gördük pardon biraz abarttım galiba. Neyse işte olanlar oldu gittik babam dedi ki siz beni burada bekleyin ben bir şeye bakıp geleceğim dedi üstümüze doğru gelen bir adamı gördük korkmuştuk adam bize burada ne arıyorsunuz diye bağırıyordu gidin burdan istemiyoruz sizi diyordu korkmuştuk babamı bağırmaya başladık babam bizi duymadığı için gelmedi biz de adamdan kurtulmak için eve gittik babamı almadan gitmiştik babam bizi arayıp da bulamazsa ne yapardık sonra tekrar geri dönmeye çalıştık ama olmadı babamı almaya gidemedik amcama söyledik amcam bizimle birlikte geldi babamı kurtardık babamı aldık bu seferde bisiklet gitmiyordu pedalları çeviriyorduk ama gitmiyordu bir de baktık laptopun şarjı bitmiş çok korkuyorduk adamlar üstümüze doğru koşuyordu birdenbire çalışmaya başladı bisiklet gidiyordu en sonunda bir baktık gökyüzünde uçuyoruz çok şaşırmıştık bisikletin uçabileceğini tahmin etmiyorduk 3 kişilik bisikleti dörtlü binmiştik ve bisiklet uçuyordu çok şaşırdık ama babam dedi ki bisiklet eğer böyle gitmeye devam ederse yere çakılırız.
Çok korkuyordum dördümüz birden çığlık atmaya başladık imdat yardım edin diyorduk. Bir uçak bizim yanımıza gelerek bir ip fırlattı 2 yere bağladık ve bu şekilde uçak bizi yere indirdi tamiri indirirken bir rüzgar geldi ipi koparttı bizi yukarıya uçurdu uçak havalandı bizi kurtarmaya çabalıyordu ama başaramadı pilot yeterince hızlı gidiyordum derken bir lodos oldu lodos uçağa alıp götürdü sonra ardından bir hortum olmuştu biz hortumun içindeydik başımız dönüyor midemiz bulanıyor ve korkuyorduk eve dönmek istiyorum annemi evi oyuncaklarımı özlemiştim kardeşimle birbirimize sarıldık babamla amcam da bizi korumaya çalıştılar bisikletten düşecektik çok korkuyordu birden hortum bitti biz yere düştük bisikletin tekerleği çıkmıştı. Nasıl bakacağımızı düşünürken bir adam elinde tekerleği takmak için bir kaç malzeme getirdi taktık çok teşekkür ettik ona. laptopu şarja takıp dinlendik. Şimdi yoldaydık eve vardık bir bir daha gitmemek üzere anlaştık dayım evine gitti. Biz de bu yolculuğun üzerine acıkmıştık. Bir şeyler yemek üzere mutfağa gittik anneme sarıldım annem de bana sarıldı ailecek birbirimize sarıldık sonra bir şeyler atıştırdık biz odamıza gittik babamla annem konuşuyorlardı kardeşimle oyunlar oynadık eğlendik en sonunda uyumuştuk akşam olmuştu annemler bizi kaldırdı akşam yemeği yedikten sonra tekrar yattım ertesi gün babamla birlikte anlaşarak bir yolculuğa çıktık bisiklet turu yolculuğuna bu sefer bisikleti ben kullanacaktım baban yanıma oturacaktı kardeşim de diğer tarafımda bu şekilde ben sürdüm ileri yaptım yani geleceğe gittik ve bu sefer gelecek daha iyiydi iyi bir geleceğimiz olacaktı bizim aile mutlu ve huzurluydu yeni model arabamız, yeni bir evimiz ve çocuklarımız vardı çok mutluyduk. Sonra babam dedi ki geri çevir pedalları dedi geçmişe gittik dinozorlar çağındaydık şu anda sonra biraz ileri sürerek bisikleti mağara adamlarının dönemine gittik onların yazdığı yazıları inceledik tam incelerken bir mağara adamı bizim bisiklete binmiş tam pedalı çevirecekken onu durdurduk bisikletten atıp hemen bisiklete bindik ve eve gittik rahatladık biraz oturup bir şeyler yiyip içtik. Yorulmuştuk ve uyuduk.

Yorumlarınızı bekliyorum

ZAMAN BİSİKLETİحيث تعيش القصص. اكتشف الآن