დასასრული

Start from the beginning
                                    

-ჩემო სიყვარულებო.
ვალემ მილას აკოცა.
-ეეე! მე!?
ვალემ ჯიმინს ტუჩებში აკოცა.
-ეეეე!
მილა ვალეს ჩაეხუტა.
-დედიკო ჩემია.
-პატარავ დედიკოს მე სხვანაირად ვუყვარვარ, შენ სხვანაირად.
-მაინც ჩემია.
ვალეს გაეღიმა.
-მამიკო შენც ძალიან მიყვარხარ, არ გაბრაზდე და დედიკოსაც უყვარხარ.
ჯიმინმა ერთი ხელი მილას მეორე კი ვალეს გადახვია.
-მეც ძალიან მიყვარხართ.

დაკარგული რომანტიკა.
-გუკ ბოლო პერიოდი ვალეს ვერ ვცნობ.
-რაზე?
-უხეში და გაღიზიანებულია.
-გადაღლილია, თან ურთიერთობაში რომანტიკა დაკარგეთ.
-რა ვქნა?
-შენ მარტო ვალე გგონია შეცვლილი?
-რას გულისხმობ?
-შენც და ვალეც ყოფით ცხოვრებას გადაყევით.
-ანუ.
-აღარ გაქვთ რომანტიკა, ეროტიკა, დრაივი, ბავშებზე ზრუნვას გადაყევი.
-ვალე სიცოცხლეზე მეტად მიყვარს, რას ამბობ!?
-მაგაში ეჭვი არ შემაქვს, ბოლოს როდის იყავით პაემანზე?
-გუშინ რესტორანში ვივახშმეთ.
-ეგ არაა პაემანი.
-აბა!?
უკვე გაღიზიანებული ხმით იკითხა ჯიმინმა.
-სექსი როდის გქონდათ?
-ამ... წინა კვირას მგონი.
გუკიმ ამოიხვნეშა.
-მოკლედ წაიყვანე სადმე განსხვავებულ ადგილას, გახსოვს შეყვარებულონაში როგორ იყავით?
-ჰმმმ მგონი ვხვდები რას გულისხმობ.
ჯიმინი სახლში უზარმაზარი თაიგულით დაბრუნდა.
-კნუტო მოვედი.
ჯიმინმა ვალეს თაიგული მიაწოდა.
-მადლობა.
ვალემ ჯიმინს ნაზად აკოცა.
-კნუტო ჩაიცვი, ეხლა ძიძა მოვა და ბავშვებს დაიტოვებს.
-რისთვის?
-სადღაც მივდივართ.
-სად?
-სიურპრიზია.
ვალეს ღიმილი ყურებამდე გაეწელა.
-მიდი მიდი.
ცოლქმარი გაემზადა.
-კნუტო ეხლა თვალებს აგიხვევ.
-ვაიმე რატო?
-ნუ გეშინია.
ჯიმინმა ვალე უზარმაზარ სახურავზე მიიყვანა.
-ჯიმინ...
ვალეს ცრემლები წამოუვიდა.
-ჯიმინ ეს ხომ... ჯიმინ...
ვალე ჯიმინს ჩაეხუტა.
-გახსოვს ეს ადგილი?
-რათქმაუნდა.
სახურავზე ორი დიდი პუფი, პლედი და ხის პატარა მაგიდა იყო, მაგიდაზე კი ღვინო, ხილი და ტკბილეულობა ელაგა.
-დაჯექი.
ცოლქმარი პუფში მოთავსდა.
-რამდენი წლის ვიყავი მაშინ? არც კი მახსოვს.
-თექვსმეტის, მამაშენს პირველად ნოატყუე რომ სკოლის ექსკურსიაზე მიდიხარ.
ვალეს სიცილი აუტყდა.
-იმ პერიოდში რომ არ მყოლოდი... უბრალოდ გავგიჟდებოდი.
-მე ყოველთვის შენს გვერდით ვიქნები.
-მიყვარხარ.
-მეც.
ჯიმინმა ვალეს ვნებიანად აკოცა.
-კნუტო ორი წუთი გავალ.
-სად?
-გაიგებ.
ჯიმინი გიტარით ხელში დაბრუნდა და ვალეს გრძნობებით და სიყვარულით სავსე სიმღელარა უმღერა თავისი ანგელოზური ხმით.
-წიწილა... ეს ხომ შენი პირველი სიმღერაა...
ჯიმინმა ვალეს ხელზე აკოცა.
-ჩემი არა, ჩვენი კნუტო.
ჯიმინმა გიტარა გვერდით გადადო და ვალეს გვერდით მიუჯდა.
-ჩემ პირველ სიმღერას და მთელ ჩემს ცხოვრებას შენ გიძღნი.
ვალე ჯიმინს ჩაეხუტა.
-მადლობა წიწილა...
ჯიმინმა ვალეს ღვინის ჭიქა მიაწოდა.
-კნუტო ეს ბოლო დრო თითქოს ერთმანეთის მიმართ გავცივდით.
-საყვარელო სამ შვილზე ზრუნვა არაა მარტივი, ძალიან ვიღლები.
-მესმის კნუტო.
-ვიცი რომ გესმის და მაგას ძალიან ვაფასებ.
ცოლქმრის საღამო ძვირიან სასტუმროში გაგრძელდა.

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: Jan 12 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

კონტრაქტი🔞Where stories live. Discover now