ငါ လူသားမဟုတ်တော့ဘူး [ Completed ]

Chapter 30

နောမ်မှလူများသည် ရုတ်တရက် အလွန်မှော်ဆန်သည့်ခံစားချက်ကို ခံစားခဲ့ရသည်။ အိမ်နီးနားချင်းတစ်ယောက် အလည်လာသည့် ခံစားချက်မျိုးပင်။ သူတို့၏အိမ်နီးချင်းသည် ကြောက်စရာကောင်းသော်လည်း ထိုကြောက်စရာကောင်းသည့်အိမ်နီးချင်းသည် သူတို့ကို စကားတစ်ခွန်းမှ မပြောဘဲ အနိုင်ကျင့်နေသည့်ပင်လယ်ဓားပြများကို ဖယ်ရှားပေးရန် ကူညီပေးခဲ့ကြသည်။ ထို့ကြောင့် သူတို့အိမ်နီးချင်းများ၏ လာရောက်လည်ပတ်မှုကို မကြိုဆိုဘဲမနေနိုင်ကြပေ။ သူတို့သည် ကြိုဆိုရုံသာမကဘဲ သူတို့အား ဖိတ်ခေါ်ရန် အစပြုခဲ့သည်။

အစည်းအဝေးခန်းတွင် အရေးတကြီး ဆွေးနွေးပြီးနောက် နောမ်၏ထိပ်တန်းခေါင်းဆောင်များသည် အခြားမျိုးနွယ်များက သူတို့အား ရူးသွပ်သွားသည်ဟု ထင်မြင်နိုင်လောက်သည့် ဆုံးဖြတ်ချက်တစ်ခုကို ဆုံးဖြတ်ခဲ့ကြသည်။ သူတို့သည် လေဆိပ်မျှော်စင်၏မီးရောင်များကို ထွန်းလိုက်ကြ၏။ သလင်းကျောက်ရောင် အလင်းတန်းသုံးခုသည် တစ်ခုနှင့်တစ်ခု ပတ်ပတ်လည် ဒေါင်လိုက်မြင့်တက်လာပြီး ဂြိုဟ်၏အပြင်ဘက် လေထုထဲသို့ထိုးဖောက်ဝင်ရောက်သွားသည်။

ဤသည်မှာ အခြားဂြိုဟ်များမှ ဧည့်သည်များကိုကြိုဆိုရန် ပိုးပိုလ်စ်များအသုံးပြုသည့် ကျင့်ဝတ်ပုံစံဖြစ်သည်။ အထူးသဖြင့် မရေမတွက်နိုင်သော ယူးလာစစ်သင်္ဘောများတွင်ပါလာသော ဇက်များအား ဧည့်သည်များအဖြစ် သူတို့၏ဂြိုဟ်ပေါ်သို့ ဖိတ်ကြားခြင်းသည် အခြားမည်သည့်မျိုးနွယ်မှ မလုပ်ဝံ့သည့်အရာဖြစ်သည်။ ကြယ်တာရာအစုအဝေးတွင် အလွန်အားနည်းသောမျိုးနွယ်တစ်ခုအနေဖြင့် ပိုးပိုလ်စ်များသည် ယခုအချိန်တွင် အခြားမျိုးနွယ်များ မလုပ်ဝံ့သည့်အရာတစ်ခုကို ပြုလုပ်ခဲ့သည်။

"ဒါက ငါတို့ကို ကြိုဆိုတယ်လို့ ဆိုလိုတာလား.." ကုဟွိုက်သည် လေထုထဲသို့ ဖြတ်သန်းလာသောအလင်းတန်းကို ညွှန်ပြပြီး သူ့ဘေးတွင် ရပ်နေသော အလ်ဗ်ကို မေးလိုက်သည်။

ကြည်လင်သောအလင်းတန်းသည် အလွန်တောက်ပနေပြီး ၎င်းကို ကုဟွိုက် ချက်ချင်းမြင်လိုက်ရသည်။