အစ်ကိုက ကျွန်တော့်အကြိုက်ဆိုတာချည်းပဲ လုပ်ပေးခဲ့ပါသည်...။ ဒါပေမယ့် ကျွန်တော်က သူ့ဆီကနေ ထွက်သွားဖို့ ကိစ္စမျိုး... ဒါမှမဟုတ် ကျွန်တော့်ကို သူမဟုတ်တဲ့ တစ်ခြားသူက ကြည့်တာမျိုးဆို သူမကြိုက်တော့ပါလေ....။
"အစ်ကို ပြီးပြီလား? ပြီးရင် ပျိုးငယ်တို့ သွားမယ်နော်..."
အစ်ကိုကတော့ အပေါ်မှ ဇီးညိုပုပ်ရောင် စတစ်လက်ရှည်နှင့်အတူ အောက်ဘက်မှ ယောပုဆိုးအနက်ဖြင့်....။ ကျွန်တော်ကတော့ အပေါ်မှ ကျွန်းရောင် စတစ်လက်ရှည်လေးနှင့်အတူ အောက်ဘက်မှ အညိုပုပ်ရောင် ယောပုဆိုးလေးဖြင့် ကန်တော့မည့် မုန့်များကို ပလတ်စတစ် ခြင်းထဲမှာပင် စုထည့်ထားမိသည်...။ အစ်ကိုကတော့ ကျွန်တော့်ခြင်းကို ယူကာ အိမ်ပေါ်မှ အောက်သို့ ကျွန်တော်ကတော့ အစ်ကို့နောက်မှ ကပ်လျက် လိုက်ပါ၍ပင်....။
"အငယ်လေး သွားတော့မှာလား ကလေး..."
အရီးလေးကတော့ ကျွန်တော်နှင့်အတူ သားဖြစ်သူ အစ်ကို့ကို ကြည့်ပြီး မေးလာလေတော့ ကျွန်တော်လည်း ခေါင်းကိုသာ ညိမ့်ပြရင်း...
"ဟုတ်ကဲ့ မေမေ... ပျိုးငယ်တို့ ဒီနေ့ အပြီးကန်တော့ပြီး မနက်ဖြန် မီးကြာလှည့်တာနဲ့... ရှင်ဥပဂုတ္တ မျှောပွဲလေးလည်း သွားကြည့်မလို့.. ဟင်း..."
အရယ်စွတ်ကာ အစ်ကို့ကို ကြည့်ရင်း ပြောလိုက်မိတော့ အရီးလေးက သားဖြစ်သူကို တစ်ချက်ကြည့်ပြီး မဲ့ကာ....
"ဟုတ်မှလည်း လုပ်ပါ... အငယ်လေးရယ်...။ တော်ကြာ အခါနေ့ တုတ်ဆွဲ ဓားဆွဲဆို မကောင်းဘူးနော်...။ ကျုပ်တို့လည်း မင်းယောကျ်ားကို မနိုင်ဘူးနော်..."
အရီးလေးရဲ့ ထိုစကားအဆုံးမှာတော့ အိမ်ဝိုင်းထဲမှ အရီးလေးကို ကူလုပ်နေသည့် လူအားလုံးက ရယ်မော၍သာ...။ အစ်ကိုကတော့ ဘာမှမပြောဘဲ သိပ်ပြီး အာရုံစိုက်ဟန်မရှိ...။ ကျွန်တော်ကတော့ အစ်ကို့ကို ကြည့်ကာ အစ်ကို့နံဘေးနားသို့ ကပ်လိုက်ပြီးသည်နှင့်....
"ပျိုးငယ်တို့ သွားတော့မယ်နော်... "
"ဟုတ်ပြီ... အငယ်လေး... ငဦးနဲ့ ရန်မဖြစ်နဲ့နော်။"
Emergency foods
Comenzar desde el principio
