သခင့်ခြေတော်ရင်း [Completed]

Chapter 1

"နောက်တစ်ယောက်"

နောက်ထပ်လူထပ်ဝင်လာချိန်၌ စံအိမ်တံခါးဝရှေ့၌ ခုံချပြီး လျှောက်လွှာများစစ်ဆေးနေသည့် လေးဆယ်ကျော်ခန့်အရွယ်ရှိမည့် ထိုလူ စိတ်မရှည်စွာ ခပ်မာမာ ပြောပြန်သည်။

"မှတ်ပုံတင်နဲ့ လိုအပ်တဲ့ စာရွက်စာတမ်းတွေ ပေးလေ၊ ဒါလေးတောင် အဆင်သင့်မထုတ်ထား. . ."

သူ့ခုံပေါ် ပစ်တင်လာသော ဖိုင်တွဲအရှိန်ကြောင့် ထိုလူ ဒေါသထွက်စွာ ဖျတ်ခနဲ မော့ကြည့်လိုက်ချိန် အတော်လေးကိုမှ ငယ်ရွယ်လွန်းကာ ချောမောပြေပြစ်လွန်းသည့် ရုပ်ရည်ရှိသော လူငယ်လေးကို တွေ့လိုက်ရတာမို့ မျက်မှောင်ကြုတ်ကာ ‌မေးလိုက်၏။

"မင်း အသက်ပြည့်ပြီလား၊ ဟက်၊ ဒါ သခင်လေးအတွက် သက်တော်စောင့် ရွေးချယ်ပွဲနော်၊ မင်း တိုက်ရော တိုက်ခိုက်တတ်ရဲ့လား၊ လာရှုပ်မနေနဲ့"

ဒီကောင်လေး၏ပုံစံက သခင်လေးကတောင် သူ့ကို ပြန်ကာကွယ်ပေးနေရဦးမည့် အသွင်ရှိသည်။

"ဘာလုပ်ပြရမလဲ၊ ဒီခုံကို တစ်ခါထဲ နှစ်ပိုင်းကျိုးသွားအောင် ချိုးပြရမလား၊ ခင်ဗျားခေါင်းနှစ်ခြမ်းကွဲ‌သွားအောင် လုပ်ပြရမလား။ ခရီးပန်း‌နေပြီ၊ သောက်ပိုတွေ‌ ပြောမနေဘဲ အမြန်စာရင်းသွင်းပေး"

ထိုကောင်လေး၏ မျက်ဝန်းတွေက ကြည့်ကောင်းသည့် မျက်နှာလေးနှင့် မလိုက်ဖက်စွာ စူးရဲနေခဲ့၏။ သူ့ခုံကို ဆုပ်ကိုင်ထားသည့် ထိုကောင်လေး၏ လက်ဖျံပေါ်၌ သွေးကြောများပင် ထင်းထလာတာကို မြင်လိုက်ရချိန်၌ သူ အပိုစကားမပြောတော့ဘဲ ထိုကောင်လေး၏ မှတ်ပုံတင်နှင့် ကိုယ်ရေးအချက်အလက်ကိုသာ ခပ်မြန်မြန်စစ်ဆေးလိုက်ပြီး စာရင်းသွင်းလိုက်ရ၏။

- နှောင်ကြိုးရိပ် ၊ အသက်နှစ်ဆယ် -

ထိုဘိုးတော်လက်ထဲက သူ့မှတ်ပုံတင်ကို ပြန်ယူလိုက်ပြီး စံအိမ်ဝင်းထဲသို့ နှောင်ကြိုးရိပ် အောင်မြင်စွာ ဝင်ရောက်လာနိုင်ခဲ့သည်။ အလွန်ကျယ်ဝင်းလှကာ အဆောင်ပေါင်းများစွာဖြင့် ဖွဲ့စည်းတည်ဆောက်ထားသည့် စံအိမ်ကြီးပေမို့ အိမ်ကြီးရှင်များရှိရာ အိမ်ဝင်းနားကပ်ဖို့တော့ သူ့အတွက် အလှမ်းဝေးလျက်ရှိနေသေးသည်။