Bir Kitsune Hikayesi /Kara Kral

5

Pazartesi;
Sabah olmuştu hemen ayağa kaltım ve gözlerimi ovuşturdum. Kahvaltı yapmak için etrafı gezdim. En azından bir tane göl bulmayı umdum  ama etrafta tek bir su kaynağı yoktu.

-Ahh tek bir su kaynağı bile yok tabii sen şanslısın sadece ot yiyorsun.

Aç olabilirdim ama Asami'yi bulmak için her şeyi tapacaktım.

-her şeye rağmen onu bulucam zaten buradan sonra Saga köyü var orada  bbirazpirinç alabilirim.

Bunun üzerine Makio'nun üzerine bindim. Eyer çantasından bir harita çıkardım  ve Saga köyüne  baktım. Ve haritaya göre Makio'yu sürdüm. Ama bir sorun vardı. Makio her seferinde yere düşüyordu. Bende köye kadar yürüyerek gitmek zorundaydım köye varıncada Makio'yu at bakım evine bırakırım diye düşündüm.
Salı:
Saga köyünü görmeye başlamıştım.

-Hı hı geriye sadece 5 köy kaldı.

İnanılmaz susamıştım bunun üzerine hemen köye varmayı istedim. Sonunda köye uğramıştık. Oradaki bir tüccardan su ve saman aldım samanı atıma verdim ve suyuda kana kana içtim. Sonra atımı bir bakım evine koydum. Bakım evi bana bir at verdi. Hemen ata bindim. Sonra pazara uğradım oradan biraz yiyecek aldım ve yoluma devam ettim. Umarım eve uğrarken bir sorun olmazdı. At yola devam ederken Asami'yi düşünüyordum. Ona çok sert davrandığım için benden ayrılmıştı yani tüm sorun bendim.

-Ben bu hataları nasıl düzeltebilirim? Ve senin adını koymalıyım... buldum! Jeki nasıl?
Jeki kişnedi

-Bunu evet olarak kabul ediyorum. Bir dakika biz şuan nerdeyiz?
Hemen haritaya baktım. Aslında Tokyo yolunda ilerliyoz gibi gözüküyordu. Her neyse dedim ve atın üzerinde kestirmeye başladım. Uyanmıştım.

-(esner) Şu haritaya bir bakiyim... ne! Yo yo yo! Evet!

Sevinmemin nedeni Tokyo'ya son 1 köy olmasıydı. Hemen atı hızla sürmeye başladım. O sırada yanımızdan bir tren geçti. Trennin içinde çok  tanıdık bir yüz vardı. Bu yüzün Asami'nin olduğunu düşünüp takip ettim. Sonunda Tokyo'yo varmıştım attan indim ve tren durağında beklemeye başladım. Ama bir türlü Asami inmedi.

-Galiba o değilmiş.

Tam kalkacakken Asami trenden indi. Koşarak yanına gittim. Fakat o Asami değildi. Bende bunun üzerine herkese geyşaların yerini sordum. Hiç birinden cevap almadım ama en sonunda yaşlı bir adam yolu bana tarif etti. Aslında o kadarda uzak değildi ama Asami'ye yeni atımı göstermek istiyordum bu yüzden atla gittim. Gittiğim yer küçük  en fazla 2+1 olabilecek bir yedi. Evin üstünde "芸者の家 あさみの家" yazıyordu yani " geyşa evleri Asami'nin evi" hızla eve girdim ama kapıdaki koruma ne için  geldiģimi sordu. Bende Asami'yi görmek için geldiğimi söyledim.

-Buraya 100¥ girebilirsin.

-Yanımda 1000¥ var.
1000¥ tabikide vermedim. Sadece 100¥ verip içeri geçtim. İçerisi kitsune fotoğrafları ile doluydu. Bir kaç kapı sonra Asami tüm güzelliği ile karşımdaydı. Fakat uyuyordu bende sabah oluyor diye ona kahvaltı hazırladım.

-(esner) mis gibi kokuyor! Bir dakkika benim aşçım yok ki!

-Hım (müzik) 幸福こそがすべて 幸福は愛に等しい!

-Bu ses nereden geliyor ve çok tanıdık bir ses. Yoksa bu ses... Ta-tasutaki?

Hızla bana doğru koştu ve sarıldı.

-Tasuyaki çok özür dilerim beni affet ve şunu öğrendim galiba biz birbirimiz için yaratılmışız.

-Seni seviyorum Asami sırf bu yüzden bu kadar yol katlettim.

-Bende seni Tasuyaki.

İkimizde kahvaltıyı birlikte hazırladık.

-Asami benimle birlikte köye geri döner miydin?

-Yeterki sen iste Tasuyaki.

Bu habere inanılmaz sevinmiştim. O gün Asami'nin evinde kalmayı planladık sonrada Benim evime gidecektik. O gece birbirimize sarılarak uyuduk ama ben ilk defa biriyle uyuduğum için rahat edemedim bu yüzden Asami ile uyuyamadım Asami bana yeni yatak kurdu ve uyuduk.
Çarşamba;
Sabah olmuştu. İlk önce evi inanılmaz zengin ve geyşa ordusu kutmak istiyen bir adama sattık. Sonra Makio'yu almak için yola çıktık. Saga köyüne varmıştık tam Makio'yu alacakken  bir farklılık fark ettim. Sanki tıka basa yemek yemişçesine kilo almıştı.

-Atıma ne Oldu?

-Atınız hamileymiş binebilirsiniz ama hızlı koşarsınız düşük yapabilir.

Ne düşük yapabilirmiydi? Her neyse en fazla yürüyerek giderdik. Asami'yi ata bindirdim sonra kendim bindim ve Makio'yu yavaşça sürmeye başladım. Asami'ye baktım. Tam hayallerimdeki gibi bana gülümsüyordu.