Her eyes

CHAPTER FOURTEEN

Hindi ko alam kung paano ko itatago ang pasa sa mukha ko kapag umuwi ako na ganito. Pucha! Paano ko sasabihin kay Mama na ganito ang nangyayari sa school? Na hindi na university ang pinasukan ko kundi Gang University na. Haaay buhay.

Those past two years na si Michaella ang president naging mabuti naman ang lagay nong school. No fighting, pure discipline. Yun ang dapat tularan at dapat mamuno, hindi yung ganito.

Speaking of Michaella, parang hindi ko na siya nakikita sa school. Noong tuesday ko pa siya huling nakita.

Dahan-dahan akong pumasok ng bahay para hindi nila ako makita lalo na ni Mama dahil patay nanaman ako sa kaniya kapag nakita niya ang mukha ko. At nagtagumpay ako dahil nakarating ako ng kwarto with relief.

"Shit ang sakit!" Untag ko dahil kumikirot ang pisngi ko. Naligo agad ako at nagbihis pagkatapos ay dali-daling kumuha ng ice sa fridge at patakbong bumalik ulit sa kwarto.

Nagpapasalamat talaga ako dahil binigyan ako ng mahabang binti kaya mabilis akong tumakbo. Hahaha. Skl.

Ramdam kong nagvibrate and cellphone na nasa bulsa ng sweat pants ko kaya tinignan ko kung sinong tumatawag. Si Atom pala, long time no calls din sa mga kumag na to.

"Oh anong nangyari sa mukha mo?" Untag niya.

"May riot kanina sa University" pagkukuwento ko. Tanging tango at pag-aalala ang sinagot sa akin ni Atom. Ilang sandali ay sumali narin sina Stem, jerome, matt at jace sa call. Lahat ng nangyari sa amin ay kinukwento namin sa kanila.

"Kung nandiyan lang sana kami. Back up kami sa inyo mukhang delikado ang pinasukan niyu dre." Ani ni Stem.

"Kaya nga tangkay eh. Kung anong iwas namin sa gulo ay ito nanaman at lumalapit." Saad ni Matt. 'Tangkay' yan palagi ang tawag niya kay Stem.

"Kamusta na kayo riyan?" Pagtatanong ko.

"Okay lang naman kami. Wala namang pagbabanta sa mga buhay namin rito" saad ni Stem.

"Same here" saad din ni Atom.

I felt relief, kahit papano ay Ayos lang sila. "Mabuti naman kung ganoon"

"Mag-ingat kayo palagi diyan. Teka, wala nabang sumusunod sa inyo? O kahit pagbabanta?"

Napaisip ako. This past few days ay naging magulo ang mga nangyayari. Ni hindi na namin na isip ang ganoong bagay kung may sumusunod paba sa amin o may nagmamanman paba sa amin.

"I think not." Sagot ni jace.

"Sigurado ka dre?"

"Oo matt, parang umiba yata ang ihip ng hangin. Pero hindi tayo pakampante, we don't know what they're planning."

"Mabuti na't maging alert kayo diyan gayong walang paramdam, masyadong delikado yan." Saad ni Jerome.

"Sa inyo, wala naba?"

"Parang wala naman. Ayos nga kami eh. Noong last year ata wala na kaming guts na sinusundan kami."

"Oh baka naman ganoon din sa atin."

"Basta mga dre, Alert nalang baka nga kung iba ang pinaplano nila. Hindi natin alam baka deads tayo on the spot."

Sumabat si Matt. "Oo nga no, look mga dre. Kung may balak silang you-know-what-I-mean dapat noon pa nila ginawa. Pero hanggang ngayon bakit wala parin?"

Napaisip ako sa sinabi ni Matteo. Oo nga naman bakit kaya? Tch! Hindi naman sa gusto namin mangyari yun, nakakapagtaka lang.

May pagbabanta, may nagmamanman pero hanggang doon lamang.