Last Chapter: Home

72 2 0
                                    

VAI.

Maayos akong napapunta sa banda nina Vesper kung saan kasama niya si August at Assia. Hindi na ako nag-abala pang tanungin kung nasaan ang iba dahil panigurado namang sumasabak din sila sa labanan na nangyayari.

August and Assia asked me if I was fine and I just nodded at them. Vesper also smiled at me and nodded. Patuloy na nagmatyag ang tatlo sa labanan nang may mahagip ang mga mata ko.

Nara Aguen was now walking alone towards a car that has not been damaged. Hindi ko alam kung naroon na iyon simula pa lang.

Agad akong naalarma kaya't hindi na ako nakapagpaalam pa't sumunod sa kanya. Hindi ko alam kung napansin ba ako ng tatlo. I quickly ran to her and although I am not packed with armor, alam ko namang kaya ko siyang patumbahin mag-isa.

I quickly jumped on her back and we both landed on the ground.

"Fuck!" She cursed as I sat on top of her, pinning both of her arms behind her back.

"I'm sorry, but you can't just run away from a mess you made, Nara." I coldly told her.

Nataw naman siya ng pagak. "Hindi ikaw ang kailangan namin, Vai. Kaya huwag ka nang makialam dito."

Ako naman ang antawa. People would really just dump other if they're not helpful to them anymore, right? How ironic, matapos nilang gamitin.

Pilit siyang nagpumiglas kaya isinubsob ko ang mukha niya sa damo. Sumigaw siya nang sumigaw hanggang sa mapansin kong gumalaw ang kotseng pupuntahan niya kaya bigla akong napabitaw sa kanya. Agad kong napansin ang isang baril sa hindi malayo.

The car went towards her, pero bago pa man ito makalapit sa kanya ay pinulot ko na ang baril at pikit-matang itinutok ito sa gulong ng kotse. It immediately went the other way at hindi na ako nagulat nang tumama ito sa malapit na pader, dahilan para magsalpukan ito.

I guess I was too focused in the car that I didn't notice Nara was already aiming at me. Nakuha niya ang baril mula sa akin at hinigit niya ako papalapit sa kanya. She encircled her arms around my neck and pointed the gun at my temple.

"That car is automated, for your information." She said and laughed. "I told you, Vai. Wala ka nang kinalaman dito kaya't mas mabuti pang hindi ka na nakisali."

Naging masyadong mabilis ang mga pangyayari at napapikit nalang ako, hinahanda ang sarili sa kung ano mang mangyari. Habang nakapikit ay bumalik sa aking ang mga alaala ko sa Fryxelle High. From meeting the Fryxelle's, meeting Jam and Fay, joining the Detective Club . . . meeting Rye.

I told myself this wasn't the time to cry. 

Nasa bingit na nga ako ng kamatayan.

Hindi ko rin mapigilang pagalitan ang sarili ko. What would the Fryxelle's say if they found out that the person they came here for to save just got shot dahil lang sa pansarili niyang kagustuhan?

No matter I tried to hide it, a tear fell in my eye.

I felt like I was a disappointment, ni hindi ko manlang nagawang iligtas at ingatan ang sarili ko gayong ang mga Fryxelle ay ginawa ang lahat upang maging ligtas ako.

"I'm sorry . . ." I silently whispered between my sobs.  

And then I heard a gunshot. 

And I felt someone fell on the floor.

Hinintay kong makaramdam ng kahit anong sakit sa katawan ko ngunit lumipas ang ilang segundo ay wala. I opened my eyes and took a step back when I saww her holding a gun right at Nara Aguen's body. 

"F-fay," I silently called her. 

Nang marinig ako ay bumagsak ang baril mula sa kamay niya, tila natuhan, at bigla nalang siyang lumuhod sa harap ko.

Fryxelle High: School of Gangsters [COMPLETED]Where stories live. Discover now