Rüzgârı tenimde hissettim, kıvır kıvır olan siyah saçlarım dağıldı, arkamdaki şelale durmadan akıyordu ve karşımdaki benden küçük olan Uchiha ile konuşmamı sürdürdüm.
"Danzo sağ gözümü aldı , ve büyük ihtimalle sol gözümün de peşine düşecektir"
İtachi hiç bir şey demedi, pür dikkat beni dinliyor arkamda akan şelalenin su sesi kulaklarımı dolduruyordu. Danzo tarafından çıkarılmış sağ gözümün oyuğu acıyordu.
"Böyle bir şey olmadan önce sol gözümü sana vermek istiyorum"
Elimi sol gözüme götürüp diğer gözümün çıkarıldığı gibi onu da çıkardım. Acı fazlaydı, dayanılmazdı, ama zaten son anlarımdaydım acısa ne fayda acımasa ne fayda. Etrafım artık karanlıktı fakat çakra hissetme duyum geliştiğnden karşımda İtachi'nin durup beni izlediğini hissedebiliyordum.
Gözümü elime aldım ve tekrar konuştum.
"Güvenebilceğim tek dostum sensin İtachi"
Kanlı ve sıkı sıkı kapattığım elimi ona uzattım. Bir anlığına nefesinin kesildiğini hissettim. O, o ağlıyor muydu? Emin değilim.
"Köyü ve Uchiha adını koru, İtachi"
Elimdeki gözümü bir karganın gözüne mühürledim ve İtachi'ye verdim.
"Geride bir not bıraktım"
Son sözlerime yaklaştım. Bir yandan da geri geri adım attım uçuruma doğru.
"Bekle Shisui!"
İtachi bana yaklaştı sesi her zamanki soğuk kanlı İtachi gibi değildi. Bambaşka bi' korku ve dehşetin sesiydi bu. Geri adımlayamaya devam ettim. Yüzüm İtachi'ye dönüktü bu sırada.
"Beni durdurmaya kalkma, İtachi"
Ayağımın altındaki toprak parçasının en uç kısmındaydım.
"Ölümüm bazı şeylerin değişmesine sebep olacak"
Gülümsedim ona. Sevdiğimi bile söyliyemeden ölüp gidicektim bu dünyadan. İtachi'nin hüznü çakrasına kadar ulaşmıştı , çok korkutucu bir gücü vardı onun. O gerçekten güçlüydü, kim bilir belki ölmiyecek olsaydım güzel bir hayat yaşabilirdik beraber. Umarım bensiz bu lanetli dünyada mutlu olurdu. Uçurumdan düşmek için geriye doğru son adımımı attım ve arkamdan Öyle bir bağırış hissettim ki...
"SHİSUİ!!!"
Ops! Esta imagem não segue as nossas directrizes de conteúdo. Para continuares a publicar, por favor, remova-a ou carrega uma imagem diferente.
Daha önce kimsenin ismimi bu denli şiddetle haykırdığını duymadığıma dair yemin edebilirim.
Zaman durmuş gibiydi, ya da yavaşlatılmış da diyebilirim. Tenimde rüzgârın hoş ama düştüğüm içinde bi' hayli sert esintisini hissettim. Çok mu acılı bir ölüm bekliyordu beni. Hmm belkide sadece 5 saniye sürerdi kim bilir.
Sert bir çarpma hissettim. Saçma sapan karışık düşüncelerimin içinde birden bire bilincim kapandı...
