Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
~
Günlerini İzana'yı düşünerek geçirdin. Onun ılık ellerinin ensene değişi ve yumuşak dudaklarınızı buluşmasını düşündüğün her an çok heyecanlanıyordun. İzana, ilk defa bu yönde sevdiğin bir adamdı. O çok değerliydi. Günlerini İzana'ya kafayı bozmuş bir şekilde geçirirken sıra o lanetli güne geldi. 27 Aralık. Senin doğum günün. Bu gün senin için hiçbir şey ifade etmiyordu artık.
Uyandığında saat 11.52'idi bütün gece öpüştüğünüz anı düşüne düşüne uyuyamamıştın. Yatağında bir o yana bir bu yana dönüp oyalandıktan sonra kalkıp tuvalete gittin. Elibi yüzünü yıkadın. Dağılmış saçlarına şekil verdin. Bu günü nasıl değerlendireceğin hakkında hiç bir fikrin yoktu. Sadece hızlıca yarın olsun istiyordun. Bu günü sevmiyordun. Bir kaç saat sonra kapı zili çaldı. O zil sesini sevmezdin. Bir kaç defa çalmasına katlanmamak için hızlıca kapıya yöneldin.
"Ha, Kaku-san?"
"Haber vermeden geldim. Kusura bakma."
Hiçbir şey demedin. Sadece çocuğun suratına baktın.
"Seninle konuşmak istiyorum."
Kapının önünden biraz çekilerek motorunu görmeni sağladı.
"Müsaitsen."
Çocuğun evine girmekten çekindiğini düşündün. Sonra kıyafetlerine baktın. Dışarı çıkmak için uygun kıyafetlerdi. Sadece montunu aldın. Çocuğun yüzüne tekrardan baktın.
"Tabi."
Diyip evden çıktın. Kapıyı kapattın ve Kakucho ile motora doğru yürüdünüz.
"Ne ile alakalı?"
"Çete işleri işte."
Hm. Çete işleri ha. Motora bindiniz. Motorun hızıyla savrulan koyu renkli saçların ve tenine çarpan rüzgar..
"Biz nereye gidiyoruz?"
Sesten duyabilmesi için bağırdın.
"Görürsün."
Kakucho kısa bir şekilde cevapladı. 'tch' tarzı bir ses çıkardın ve etrafı izledin.
Motor bir süre sonra durdu ve indiniz. Kakucho soğuk betona oturdu. Sende onun yanına oturdun.
