DICIEMBRE SIN Ti

55 5 1
                                    

     —Alicia, cuando vea tus ojos y aún encuentre mis anhelos divagando en ellos —Abrí mi folder de poesías—. Sabré que esa bengala en tus pupilas que me condujeron hasta aquí, tuvo un solo propósito desde un principio.

     Fue inevitable, mi mente procesó rápido sin ningún problema la noticia y lo aceptó, pero mi corazón no lo hizo así. Creí que solo era una confusión, que la señora estaba mal informada aunque con esa mujer ya serían más de 2 afirmaciones iguales.
Conforme caminaba, pensaba sobre lo que había pasado entre nosotros y me había dado cuenta de que aún seguía cargando con la promesa de antaño.
Al llegar a mi casa ya estando en mi habitación empecé a escribir la última parte del poemario que se lo dediqué a ella para publicarlo un día antes de que acabe el año en mi blog.

     Al concluir lo que tuve que escribir me sentí bien. Bajo al primer piso con un semblante nuevo para recibir la navidad sabiendo cual sería mi deseo.

     "Quisiera que no acabe aun esta loca historia sin importar la distancia"
(o por lo menos unos capítulos más con ella).

Dostali jste se na konec publikovaných kapitol.

⏰ Poslední aktualizace: Feb 20 ⏰

Přidej si tento příběh do své knihovny, abys byl/a informován/a o nových kapitolách!

EscritosKde žijí příběhy. Začni objevovat