Kaos

Bölüm 2

Xanthe geldiğinde hala mutfakta sohbet ediyorlardı. O kadar dalmışlardı ki geldiğini duymadılar bile.

"...sana diyorum bak. Fena bir pozisyondu. Hatırladıkça hala çıldırıyorum."

"Saçmalama, o gün daha iyi pozisyonlar olmuştu. O pozisyona nasıl bu kadar şaşırdın hala anlayabilmiş değilim. Evet güzeldi ama abartıyorsun."

"Ne abartması ya, zevke geldim resmen. İçeride kalacak diye aklım çıktı hatta. Son anda kurtardı."

Xanthe gözleri ayrılmış bir şekilde mutfağa girdi. Duydukları onu biraz şoka sokmuştu. Ayssar ve Khaos'un, onun geldiğini fark etmeleri bir kaç saniye aldı. İlk fark eden tabii ki Ayssar oldu.

"Hoşgeldin Xanthe, geldiğini duymadık. Biz de geçen haftaki maçtan bahsediyorduk. İzlemiş miydin?"

Taşlar aniden yerine oturdu. Xanthe düşündüğü şeylerden dolayı biraz utanç hissetti. O şokla bir şeyler demediği için şanslıydı.

"H-hayır, Büyü Topuna çok hakim değilim. İlgimi çekmiyor pek. H-hoşbuldum bu arada."

Ayssar neden kekelediğini merak etti ama sormadı. 'Muhtemelen Khaos burada diye heyecanlanmıştır' diye düşündü. Khaos merakını saklayamadı.

"Bir sorun mu var Xanthe? Neden kekeliyorsun?"

"H-hayır bir sorun yok. Birlikte ders göreceğimiz için heyecanlıyım sadece."

Khaos onaylar gibi kafasını salladı ama bu yüzden kekelemediğine yemin edebilirdi. Yine de üstelememeyi tercih etti. Ayssar derse başlamaları gerektiğini fark etti.

"Haydi gidiyoruz. Bugün dersi üç sokak ötedeki eski sahada yapacağız. Arka bahçem biraz küçük kalabilir."

Khaos yine 'ulaşım sorunu'ndan yakındı.

"Dostum, Harry Potter'daki gibi uçan süpürgeleriniz olmadığına hala inanamıyorum."

"Yine başlama. Altı üstü üç sokak yürüyeceğiz. Harry Potter neyin nesi bilmiyorum ve uçan süpürgeler çok mantıksız. Büyüyle bir süpürgeyi uçurabilirim ama üzerinde ben varken ağırlık çok artacağı için beni çok fazla yorar. Ayrıca üzerinde ben varken süpürgeyi uçurabilecek kadar gücüm olsa direkt kendimi uçururum zaten. Bazı insanların hayal gücü çok gelişmiş."

"DOSTUM ÖYLE DEĞİL! O süpürgeler kendiliğinden uçuyor, üstündeki kişi uçurmuyor. Yani süpürgenin uçma gücü var ve sahibi istediği gibi kullanabiliyor."

"Böyle seyince tılsım gibi duruyor. Bu da çok zor ama yine de uçmak için bir eşyaya tılsım yapacak olsaydım yatağıma, koltuğuma falan yapar en azından rahat rahat uçardım. Süpürge yine mantıksız."

"Boşversene. Sana laf anlatılmaz. Haydi gidelim."

Xanthe gülümseyerek tartışmayı izlerken aklına Harry Potter'ın kim olduğu ve Khaos'un uçan süpürgeler fikrini nereden edindiği geldi. Bu adamda anlayamadığı bir tuhaflık seziyordu. Yine de komik biriydi.

Sahaya vardıklarında bir kaç küçük çocuğun Büyü Topu oynamaya çalıştıklarını gördüler. Bu onlara göre bir oyun değildi, muhtemelen büyü bilgileri ve konsantrasyonları yetmezdi ama o yaşlardaki çocuklara tehlikeli büyüler öğretilmediği için oynamaya çalışmalarında bir sorun yoktu. Her halükarda sahaya ihtiyaçları vardı.

"Çocuklar, bize biraz müsaade edebilir misiniz? Ders için bir kaç saatliğine sahaya ihtiyacımız var."

Çocuklar biraz hayranlıkla karışık ona baktı, oynamayı bıraktılar. Birisi söze atıldı.