Dotyk Kobiety

Opowiedziałem jej o moim kanale na youtubie i moich osiągnięciach w montażu. Nigdy sama niczego nie wstawiała i bardzo się cieszyła, widać, że mnie polubiła.

-Zaczynamy spotkanie. Powiedziała Magdalena, najstarsza osoba zarządzająca całą trupą.

Zaczęło się od przywitania, potoczyło się dość dobrze, tworzyli oni w programach, które umiem jak Da Vinci Resolve 16, Adobe After Effects i Photoshop. Byłem bardzo uradowany przez to. Niestety nie miałem okazji, aby zacząć rozmowę z Klaudią. Nie był to problem, bo sama napisała do mnie w nocy. Spytała się:

-Hej Michał, czy chciałbyś się spotkać? To ważne, bo słyszałam, że lubisz robić projekty muzyczno-filmowe, czy to prawda?

-OCZYWIŚCIE, gdzie proponujesz? Może w galerii Wokulskiej? Odpowiedziałem energicznie.

-Czemu nie xd, nie mogę się doczekać.

To był początek czegoś ogromnego, pierwsze spotkanie z kobietą.

Rozdział 2

Był następny dzień, spotkaliśmy się razem w pizza hucie, kupiliśmy jakąś losową pizzę margheritę, bo nie znamy się oboje na nich.

-Jak smakuje ci pizza? Zapytała Klaudia?

-Szczerze to wolę Włoską pizzę, jest o wiele lepsza.

- Czym się różni od takiej zwyczajnej?

-Przede wszystkim jest chudsza i je się ją sztućcami. Dodatkowo jej brzegi są minimalne, chyba znasz ten ból, kiedy jesz pizzę i i tak zostawiasz te brzegi, bo nikt nie chce ich jeść prawda?

-No znam ten ból, skąd w ogóle masz taką wiedzę?

-Chyba z powodu ogólnego zainteresowania tym krajem. Zaczęło się od poznania dokonać Włoskiego producenta muzycznego Giovanni Giorgio Morodera, którego naprawdę lubię słuchać.

-Ja słyszałam o nim z tego mema.

-Ja też, trochę wstyd, że tak ważnego człowieka w ten sposób poznałem, analizowałem wielokrotnie jego piosenki, to jakich syntezatorów używał. W I feel love na przykład użył mooga modular IIIp z 1967 roku, a w jego albumie From here to eternity z 1977 użył poza moogiem modular IIIp użył też Arp 2600 i Farfisy chyba, ale tego nie wiem.

-Skąd ty wiesz o takich rzeczach?

-Co do mooga, to w wywiedzie mówił o nim, podobnie z Farfisą, a o używaniu arp 2600 dowiedziałem słuchając jednej z piosenek z tego albumu z 1977 roku, nazywała się Utopia me Giorgio. Polecam fajna piosenka. Miała ona taki reeverb, a wtedy taki efekt nie mógł być osiągnięty nigdzie indziej niż w tym syntezatorze, który miał specjalny moduł do tego.

-No, widzę że się znasz na tym temacie. W sumie chciałabym się trochę więcej dowiedzieć o tym temacie, kogo mi polecasz?

-Alex Ball, polecam naprawdę quality kanał, sam oglądam od ponad 2 lat.

-No cóż, fajna rozmowa, gadałeś najpierw o pizzy, a skończyliśmy o kanałach o syntezatorach.

-Tak już mam, lubię mówić o tym, na czym się znać.

Spotkanie było bardzo miłe, ale stało się coś, czego się nie spodziewałem.

-Michał? Chcesz się przytulić? na pożegnanie?

Oniemiałem, po czym powiedziałem z zachwytem:
-TAK!

Przytuliliśmy się, trwało to 4 sekundy, ale zawsze było magiczne. Jej dotyk był taki kojący, to ciepło drugiej osoby, ten fakt, że to żywa istota, to, że ona to lubi, to było naprawdę tak miłe. Było super! Wpadłem na pomysł, aby zrobić z nią razem film, pomyślałem, że powiem jej o tym na następnych zajęciach.