Oddinary/Hyunlix√

14. Tadın Güzelmiş

"Aptal kadın! Hastanenin önüne adam mı dikmiş!?"

"Ne?"

Hyunjin bana dönerek anlamazca yüzüme bakmaya başladı. Bu haline sırıtarak yanağına küçük bir öpücük kondurmuştum.

"Babamın metresi tutmuştur onları."

"Neden?"

"Neden olabilir Hyunjin? Tabiki babam ve benim yüzümden."

Bıkkınca konuşarak onu daha hızlı çekiştirmeye başladım. Hala gözlerini o adamların üzerinden alamıyor, dik dik bakıyordu.

"Ben hiç rahat değilim Felix."

<><><>

"Yaa siz nasıl sevgili değilsiniz anlamıyorum?"

Karşımda ki ikiliye bakarak konuşmuştum. Her gördüğümde dipdibeydiler ve sürekli öpüşüp koklaşıyorlardı.

"Bundan sanane."

Minho'nun konuşması ile gözlerimi devirdim. Ben gördüğümü söylüyordum sadece...

"Yani sizi aydınlatmak istiyorum ama anlamıyorsunuz."

Dediklerim ile omuz silkip kafasını Jisung'un omzuna yaslamış, burnunu da boynuna gömmüştü. Jisung ise aptal aptal gülüyordu. Basbayağı aşıklardı işte!

"Felix?"

Boynumda hissettiğim nefes ile irkilmiş, bir kaç karış sağa doğru kaymıştım.

"Aptal, böyle ani şeylere hala alışamadım! Yapmayın!"

"Neyse ne! Kendini biraz tanıtsana sen."

Changbin'in gülümseyerek söyledikleri ile bıkkınca oflamış, sırtımı koltuk başlığını yaslamıştım.

"Tamam, soru sor hadi."

"Kaç yaşındasın?"

"23."

"Hobilerin ne?"

"Boş boş ortalıkla gezinmek ve para harcamak."

"Babanın Lee şirketinin sahibi olduğunu duydum. Doğru mu?"

Dediğiyle kafamı onaylar şekilde sallamıştım. Karşımda ki beden ise bana daha çok yaklaşarak tek kolunu omzuma atmıştı. Ardından kucağımdaki telefonumu alarak numarasını kaydetmişti.

"Bana Hyung diyebilirsin. Her ihtiyacın olduğunda ara tamam mı?"

"Merak etme ihtiyacım olmayacak."

Koltukta biraz daha kayarak omzumdaki kolun boşluğa düşmesini sağladım. Hyunjin nerede kalmıştı?

Yerimden ayağa kalkarak rastgele bir odanın içine girmiştim. Hyunjin'in odası harici girdiğim ilk odaydı. Güzeldi, en azından farklı renkler oda da daha hâkimdi.

"Senin burada ne işin var?"

Arkamda duyduğum sesle parmak uçlarımda arkamı dönmüş, gördüğüm bedenle gülümsemiştim.

"Sadece merak?"

"Hyunjin Hyung ile aran nasıl?"

Yanımdan geçerek çift kişilik yatağa oturup bana bakmaya başlamıştı.

"Sevgiliyiz işte."

"Hmm...güzel."

"Peki sen neden keyifsiz duruyorsun?"

Jeongin yerinde kıpırdanarak gözlerini benden kaçırmıştı. Bu haline anlam verememiştim.

"Bir şey olduğu belli. Ne oldu?"