ÖZEL BÖLÜM 3(LUNAPARK)

1.6K 69 19
                                    

multi : Uraz Kağan Gök

Yıllar, aylar, günler, saatler, dakikalar, saliseler...
Kısacası zaman denilen kiralık katil hepimizi yavaş yavaş öldürüyordu.

Kimse fark etmeden bu ironiyi!

Hatta adına kimi zaman ilaç bile demişti biz insanoğlu. Oysa ki ne büyük bir yalanmış.

Cellatı kendi olan bir katilin, ilacı kendisi olamazmış...

Ben Beren Güven, biten yaz tatilimin bitmesi üzerine yüzde bir şarjın vermiş olduğu enerji gibi geziniyordum.

'' Kolumu dürtmeyi kes ''

Ten rengimi mora çeviren Gülsen'i ayağımla teperek yatağımdan fırlattım.

'' Farkında mısın? Lise son olduk ; ama hala hayattta bir amacımız yok.''

Tepiklemem yüzünden poposunu ovarak düştüğü yerden kalkan Gülsen, pencerenin önüne geçip düşünceye daldı.

Anlaşılan söylediklerimi ciddiye almış ve geleceği hakkında düşünüyor olmalıydı.

Odanın sessizliğinde içeriyi dolduran tek şey açık olan pencereden giren rüzgar sesi oldu.

Havalanan saçları ve yüzünü kırıştıran bir ifadeyle Gülsen elini öfkeyle cama yasladı.

'' Buna inanabiliyor musun?'' Diye böğürmesiyle yerimden sıçradım.

Merakla yanına gidip dışarı baktım. Ama yolda çöpte gezinen kedi dışında olağandışı hiçbir şey yoktu.

Birden kollarımdan tutup, kafasını olumsuzca salladı.

'' Peynirli poğaçalara, peynir koymaya ne zaman başlayacaklar? Şuna bakar mısın? Öğlen yediğim poğaçanın içinden güçlükle bulduğum tek peynir tanesi dişimin arasından bir türlü çıkmıyor.''

Ağzını açmış görmem için elini nerdeyse küçük diline değdirmeye çalışan ifadesiyle, tıpkı muzu gırtlağına sokmaya çalışan maymunlar gibi gözüküyordu.

Bir kez daha anlamıştım.

Eğer hayatta ki amacınızı bulmak istiyorsanız; önce arkadaşınızın içinde ki insanı bulun...

Annemler her zaman ki akşam gezmesine gitmişti. Gülsen ve ben salona inip biraz da koltukta yayılma kararı almıştık.

Uraz ve Orkun mezuna kaldıkları için tatilden sonra kendilerini deli gibi sınava hazırlıyorlardı. Orkun Urazlar'da kalıp birlikte çalışma kampı yapıyorlardı.

Urazsa her seferinde görüntülü arayarak beni ders çalışmaya zorluyordu; ama sonunda sinirden çıldırıp telefonu kapatıyordu.

Telefonumun titremesiyle kendimle içimden geçirdiğim muhabbetime ara verdim.

Mesaj Urazdandı.

Uraz Kağan: Matematik sınavın ne oldu?

Otobüs aşkı: Bende iyiyim canım!

Uraz Kağan: Sınav sonucunu sordum güzelim!

Otobüs aşkı: Uraaaaaaaaaz seni çok özledim biliyor musun?

Uraz Kağan: O kadar mı kötü ?

Otobüs aşkı: Sen özlemedin mi beni?

Uraz Kağan: 0- 50 arasında mı puanın? Bari onu söyle.

OTOBÜSTEKİ AŞK Where stories live. Discover now