CHAPTER TWENTY ONE

41 15 0
                                    

I HOLD my head because it's spinning like hell.

Unti unti kong iminulat ang aking mata napatayo ako dahil nasa room na ako at ito ay sa bahay. I run toward the door but it's lock.

I knock and shout.

Napaatras ako ng bumukas ang pinto bumungad doon ang mukha ni Dad.

"What did you do to Jaz?"

"Wala akong ginagawa sa kanya princess sya may kasalanan-"

"Liar! You hurt him I know you hurt him I want to see him-"

"Andrea!"

Nabigla ako ng malakas na sumigaw si Dad at hinawakan ang dalawa kong braso.

"Listen to me princess he's not the right Man for you I find much better to him he's in America-"

"I don't. You always control my life, pumayag na nga ako sa studies 'cause I know it's for my future and of course para maging proud ka sa akin but it's over. Ayokong pati yun guguluhin mo pa"

"You can't understand me this is for our business okay? Kapag nandoon kana makikilala mo sya at hindi malayong magustuhan mo din sya"

"Dad are you out of your mind? You can't understand me too. You love Mum right? What if she can't love you back? That's so hard right? Meaning ganon din ang ipakakasal mo sa akin I don't like him kahit hindi ko pa sya nakikita"

"Magugustuhan mo din sya hija kilala kita madali kang mahulog sa mga taong malalambot ang puso kilala ko si Deaso mabait sya nasabi ko na din na s'ya ang tutulong sayo sa business natin doon mo na din itutuloy ang studies mo-"

"I don't get it Dad I'm your daughter please don't do this to me"

"Listen carefully this is for you princess I am the happiest Dad in the world if you follow what I want for you" sabi niya habang hawak ang aking balikat.

"What if I don't Dad?"

"It's your choice kung gusto mo pa syang magdusa" sabi ni Dad bago lumabas ng room ko.

What did he say? May gagawin na naman ba sya kay Jaz?

Mabilis akong tumakbo papunta sa pinto pero kahit anong pihit ko ay hindi ko ito mabuksan.

"Dad! Open the door!"

Pinaghahampas ko ito at pinihit pa ulit kahit anong gawin ko ayaw niya talaga parang may kadena pa sa labas dahil naririnig ko ang tunog nito.

Napaupo na lamang ako sa pagod at sumandal ako sa pinto.

Hindi ko mapigilan na umiyak. I'm so weak....ang hina hina ko talaga. Palagi na lamang akong natatalo ng problema ko.

I miss him. I want to see my Napkin Boy I wanna hear his voice. I miss him so much.

Napatigil ako sa pag iyak dahil may balahibo akong naramdaman sa braso ko paglingon ko ay sina Ophie at Jaz ang nakita ko.

I smile. I miss my babies.

Niyakap ko sila habang umiiyak ako.

Kailangan kong makaalis sa toxic na bahay na ito kaya lamang ako nagtitiis ay dahil kay Mum hindi ko sya kayang iwan.

Until the day past hindi ako masyadong nakatulog hindi ko din ginagalaw ang mga pagkain na ibinibigay ng mga katulong dito.

I'm not in the mood I want to see my Napkin Boy.

Napatayo ako ng maramdaman ko na may nasa likod nitong pinto mukang bubuksan ito.

I thought si Manang Soli ang magdadala ng pagkain ko pero ibang katulong ito na hindi ko pa kilala.

DOCTOR SERIES 2: STUCK WITH YOUWhere stories live. Discover now