Seven Wonders in Kaden High

Wonder 6 : Eriah's memory

Napaatras si Eri dahil sa sinabi ni Rei. His staff is now shining brightly na dahilan upang mas lalong mapaatras ito.

K is now free from the vines and is now standing beside Rei. While Eri is protecting the heart of her wonder looking at K, she feel betrayed I can see it from her eyes.

"Six just give her body back, we will leave immediately after."

"As much as I want to exorcist you my priority right now is Raisha's body."

They both said. My heart suddenly felt warm. Sa totoo lang ay hindi ko pa naman sila ganoon kakilala maski sila sa akin. Pero hindi ko inaasahan na ganito ang magiging trato nila. Even Rei, we just knew each other the other day.

"I already told you, make me." mariin nitong tugon kasabay ang paglabas ng maraming ugat ng puno galing sa mga paintings. The two of them avoided it quickly.

Rei is using his staff to make the roots withers before it touches him. On the other side K is slashing the roots coming on it's way. At dahil nasa loob ako ng kwintas at magalaw itong si K pati ako ay kung saan a
saan na rin napupunta.

"Ano ba?! Nahihilo na ako rito!" sigaw ko kay K

"I know but fvck these roots!" he replied

Hindi ko na masundan ang nangyayari dahil sa bilis ng galaw ni K. Hindi ko na rin makita kung anong ginagawa ni Rei. Basta alam ko lang ay nagpagulong-gulong ako rito sa loob ng kwintas.

"Wonder! Get her ako na ang bahala dito!" Napatigil si K dahil sa sigaw ni Rei. Tumango ito at agad na tumakbo papunta kay Eri.

Si Eri naman ay sumisimsim ng wine habang nakikitang tumatakbo papunta sakanya si K. Napakunot ako ng noo dahil parang may mali. She looks calm and smirking.

"K-k stop!" I said but he's not stopping

"K! I said stop!" the next thing I knew is we were falling again.

Napamura si K sa lakas ng pagkabagsak nito. Maski ako ay ramdam din. Nang makabawi ay agad itong tumayo at tiningnan ang paligid.

Hindi katulad kanina na para kang nasa langit dahil kulay puti ang paligid at madaming ulap, ngayon naman ay madilim dito at puro mga bituin. It looks like we're on the space.

"Nasaan tayo? Si Rei?" I asked

"Hindi ko alam, ngayon lang ako nakarating dito."

"Mukhang nahiwalay tayo sakanya. I hope he's okay."

"He will."

May lumitaw na hagdan sa aming harapan. Katulad ito noong hagdan na nakita namin kanina. Pero kulay itim ito at ang daan ay pababa. I gulped as I overthink of our situation.

Kung kanina ay daan papuntang langit, ngayon naman ay papuntang impyerno? Tinampal ko ang sarili. Jeez what am I thinking?!

Nabalik ako sa ulirat nang magsimulang maglakad si K pababa. "H-hoy saglit!" pigil ko rito

"Why?"

"Baka kasi matulad kanina, baka may mga paintings din dyan tapos may lumabas sa mga iyon." nag-aalala kong sambit

"Don't worry. I can handle it." tugon nito

"Don't worry daw pero kanina halos lamunin na sya ng mga ugat kung hindi lang dahil sa staff ni Rei." pabulong kong sinabi

"May sinasabi ka Raisha?"

"Ha? Wala" mabilis kong sagot.

"Narinig kong may sinasabi ka, ano 'yon?"

"Wala nga! Sabi ko maganda ako."

"Maganda ka naman talaga." napatigil ako sa sinabi nito.

"Syempre joke lang." bawi niya na kinasimangot ko.