Bestfriends To Strangers

Chapter 10

chapter 10

lumipas ang isang linggo ganun parin si lyca nangangayayat,iyak ng iyak,halos di matulog at kumain.

labis na pag aalala ang nararamdaman ng kanyang Ina.

sino ba namang magsasaya kapag namatayan ka at pinagtaksilan ka Lalo na't kaibigan mo pa ang sangkot.

sino ba namang magsasaya?

kahit na anong pilit ni lyca na kumain ay nawawalan talaga siya ng gana,kahit na anong gawin niyang pag ngiti ay Hindi 'yon umaabot sa mata.

na kahit anong gawin niyang pagpigil sa kanyang mga luha ay patuloy padin sa pag agos,kahit anong pilit niyang maging masaya ay may kulang parin.

oras oras ay umiiyak siya busog na Lang palagi ang kanyang mata kahit na kumakalam ang sikmura ay kanya itong binabalewala.

tila nababaliw siya.

"nak..." mahinahong pagtawag ng kanyang Ina

Hindi Ito sumagot dahilan upang nagpatuloy sa paglalakad ang kanyang Ina

"kumain ka muna please..."pagmamakaawa nito
'nakaiasawang tignan ang iyong anak na unti unting sumusuko'nasabi nalamang Niya sa kanyang isip.

"I don't like to eat..."mahina at walang kaemo emosyon Sabi ni lyca  habang nakatulala sa may sulok.

"please naman anak oh.pagbigyan mo naman ako kapipiranggot palagi ang kinakain mo para kang 5 taong gulang."

"pagod ako ma"lyca

"akala mo ba ikaw Lang? akala mo ba ikaw Lang pagod? kung makapagsabi ka ng pagod ka parang di ako napapagod ha!?"inis na sabi ng kanyang ina.

"I'm just stating the obvious"lyca said

"Hindi ko na kaya,pls lyca cooperate with me,don't let your life ruin!"

"my life is ruined!"Sabi ni lyca habang nakatitig sa mata ng kanyang ina.

"please leave me alone,I don't need you right now...I need peace not shout..."bakatalikod ng Sabi ni lyca

tahimik at nagpipigil my jikbing umalis ang kanyang Ina,bang makasiguradong nakaalis na Ito ay saka Ito napahagulhol.

tuluyang nailabas ni lyca ang emosyong kanina niya pa gustong ilabas napahikbi ito at Hindi matigik sa pag iyak.

for the nth time she shouted at her mother again.

for the nth time she made her mother cried again.

for the nth time she is crying again.

"how can I leave this miserable life?"

"how can I leave this painful shit?"

"how?!"

paulit ulit nitong tanong sa sarili

hanggang sa nakatulog ulit Ito ng walang laman ang sikmura.

(lyca's mom POV)

kagabi ay narinig kong nagsisisigaw si lyca sa loob ng kanyang kwarto ngunit hinayaan ko lamang Ito dahil mas makabubuti kapag bibinigyan siya ng kanyang oras para ilabas lahat.

pagkagising ko ay meron itong medyo mabigat saaking damdamin.

'I feel that there is something wrong'

'what it is? siguro ay masyado lamang akong nagaalala'

masyado na akong nag ooverthink

bumuntong hininga ako ng malalim
napagpasyahan kong umalis at mag mall upang mamili ng iluluto ko mamaya para Naman makabawi ako Kay lyca dahil nasumbatan ko siya.

di pa man ako nakakaalis ay may bumabagabag saaking isipan para bang ayaw akong paalisin ngunit di Ito napigilan ang desisyon ko.

I want to surprise lyca
I will Cook her favorite dishes
'and I'm sure she will loved it!'

I feel excited for my surprise

Namili ako by mga dapat gamitin pati narin mga balloons confetti at pati seasoning sa aking lulutuin  pagkatapos ay umuwi na ako.

inihanda ko ang aking mga gamit at inumpisahan ko my magluto.

(lyca's POV)

bumaba ako saglit upang uminom ng tubig at naabutan Kong Wala si mama

lumabas ako wearing my plain peach hoodie with a pair of short.

nagpunta ako sa malapit na drug store
I buy something that will give my happiness

muntik na akong Hindi bigyan ng nagbebenta dahil daw masyadong madami ang bimibili ko.

'tsh ano bang pake niya e babayaran ko Naman?parang timang king-ina' nasabi ko nalamang saaking isip habang nakasakay sa tricy papauwi

pagdating ko ay Wala pa din si mama how dare her leave without telling me?

'ugh I really hate my life it's suffocating'

kailan ba matatapos pag hihirap ko?
ganun ba ako kasama?
is this the domino effect of karma?
did I do something?

(lyca's mom POV)

natapos na ako sa pagluluto ay nakapag decorate Nadin ako simple Lang ang ginawa ko

inilagay ko sa mahabang table ang lahat my niluto ko mga paborito niyang ulam bulalo,sinigang na baboy,sinigang na bangus,caldereta at ang hinding Hindi mawawala ay ang batchoy ewan oo nalang kung mauubos Niya Ito ng isang araw sobrang dami ng niluto ko.

umakyat ako sa kwarto niya at kumatok
ilang beses na ako kumakatok at malakas Ito ngunit tila walang Tao sa loob sumasakit na ang aking kamao dahil sa kakakatok at masakit na rin ang aking lalamunan dahil sa kakasigaw.

nagsisitaasan na ang aking mga balahibo kinakabahan ako unti unti ng nangingilid ang luha ko Wala pa man akong nakikita.

Tila Wala ako sa sarili diko alam ang gagawin ko
nagpunta ako sa storage room at kumuha ng martilyo wala na akong pake sa alikabok dahil sa pagmamadali.

Dali Dali akong nagtatakbo at Dali Dali ko ring ipinukpok ang ulo ng martilyo sa door knob.

"lyca...I already said that don't lock your roo-" kusang natigil ang sinasabi ko ng sa wakas ay nabuksan ko na ang pinto at tumambad saakin si lyca na nakahiga.

nanghina ang aking tuhod habang papalapit sakanya may roon akong nakita na botelya na mayroong

"s-sleeping p-p-pills"utal na utal Kong sambit.

"lyca what the hell!! what did you do!!" sinubukan kong gisingin Ito ngunit Hindi Ito gumising,sinubukan ko ring pakinggan ang kanyang paghinga ngunit tila nawala ako ng kalukuwa ng wala akong maramdaman.

"tulong!!!,tulungan niyo ako!! Yung anak ko!!"may mga dumating na kapitbahay Dali Dali naming itinakbo si lyca

habang naglalakad ay naramdaman ko ang sakit ng aking ulo at naramdaman ko nalang na bumagsak ako sa lupa.

to be continued ...