Ranpo

3K 90 49
                                    

"Ben geldiim" Ranpo sendeleyerek sevimli evine doğru ilerlerken yüksek sesle esnedi. Siz ikiniz, küçük ama sevimli modern bir evde yaşayan mutlu evli bir çifttiniz. Oturma odasına giderken karısının kanepede huzur içinde uyuduğunu gördü. Ranpo, uyuyan güzelliğe doğru ilerlerken gülümsemekten kendini alamadı. Adam, telefonundan bir resim çekip duvar kağıdı olarak ayarlarken senin uyuyan yüzünü inceledi.

"Çok güzelsin." diye fısıldadı ve yavaşça uyanırken (s/r) rengi saçlarını kulaklarının arkasına sıkıştırdı. "Ah, Ranpo ... Nihayet döndün. Kanepede dergi okurken seni bekliyordum, ama gerçekten yorgundum ve kendime karşı koyamadım." Kanepeden kalkarken gözlerini ovuşturdun. "Beni beklediğin için teşekkür ederim aşkım. İstersen uyuyabilirsin." Ranpo sana hızlıca dudaklarına yumuşak bir öpücük kondurup geri çekildi.
"Hayır! sen eve geldikten sonra uyumak istemiyorum. Artı, akşam yemeği yapmam gerekiyor" diye mutfağa girerken sevimli önlüğünün tozunu atarak çabucak ayağa kalktın. "Henüz akşam yemeği yemedin mi?" Ranpo sordu. "Hep birlikte yemek yiyeceğiz Ranpo" diyerek karşılık veren kocanıza sıcak bir şekilde gülümsediniz. "Pekala o zaman! Hızlıca duş alacağım ve hemen akşam yemeğine döneceğim" diye duyurdu Ranpo, yukarı çıkıp banyoya girerken.

~

Akşam yemeğini  hazırlamayı sonra, yatak odanıza yukarı çıkıp çamaşır sepetindeki elbiselerini temizlediniz. Nedense tuhaf bir fikrin vardı ve onun küçük şapkasını, gözlüklerini ve pelerini alıp aynanın karşısında denedin. Pelerin üzerinizde biraz fazla büyüktü, neredeyse bacaklarınıza kadar  geliyordu  ve i
şapkası da büyüktü çünkü alnınıza doğru eğiliyordu. Size tam olarak uyan tek şey gözlükleriydi. Aynanın karşısında kendinize bakarken gözlüklerinizi yukarı ittiniz ve elinizden geldiğince onu taklit etmeye çalıştınız.

*kzm napıyosun bırak şu gözlüğü*

"Ultra Çıkarım!" diye bağırdın, gözlüklerini bir kez daha yukarı kaldırdın. Elbette hiçbir şey olmadı ama Ranpo'nun bunu her zaman iş yerinde yapması gerektiğini düşünerek şaşkına döndün. "Um, (y/n)-chan. Kıyafetlerimle ne yapıyorsun?" Sesi aniden kapıda durup sana bakıyordu. Hâlâ aynada kendine bakıyordun, o yüzden sırıttın ve bir daire çizdin.

"İyi misin, (y/n)-chan? İşten eve geldiğim için o kadar heyecanlı mısın?" sana daha yakın yürüdü ve seni hafifçe ıslak bir şekilde öptü. elleriniz neredeyse göğsüne dokunuyordu ve ona kızdınız. "R-Ranpo! Giysilerin! Nezle olacaksın!"
"Eh? Üşüteceğimi mi sanıyorsun, (y/n) chan? Ben şimdiye kadar tanıştığın en güçlü ve en güçlü adamım, bu yüzden küçük bir nezle beni incitemez."

Eğildi ve kulağına fısıldadı. "Beni giydirmek istemiyorsan" Göğsünü itip hafifçe  geri adımlarken ciyakladın. "R-Ranpo!" Kahkahayla kükredi. "Sadece şaka yapıyorum, (y/n) chan! ufacık şeyler seni hemen kızdırıyor!"
"S-Sadece yemekler soğumadan üzerini değiştir!"
Yatak odasından çıkarken yüzünün kızarmasını  saklamaya çalıştın.

~~

İkiniz akşam yemeği yemeyi bitirdikten ve biraz mutlu bir şekilde sohbet ederek biraz zaman geçirdikten sonra, sen ve Ranpo kanepede kıvrılıp tekrar TV izlediniz. Ranpo ısrarla tatlı yemek  istedi , bu yüzden kucağında  dondurma ve ağzına kadar dolu şekerlerle dolu bir sepet koydunuz.
"Ranpo-bir kepçe daha istiyorum" diye mızmızlandı, dondurmayı  kasenin içine  dökmeye  çalışırken. "Kase üzerinde kepçe yapmak gerçekten sıkıcı, bu yüzden burada." Siz dondurmayı  yaklaştırırken kaşığıyla biraz dondurma aldı.

"Nefis! Şimdi onunla seni besliyorum." elindeki aleti (dondurma kaşığı) kaptın ve bir tane daha çaldın. Ranpo sessizce itaat etti ve ona verdiğin kaşıkla dondurmayı yedi. Ama sinsi bir fikri vardı ve parmaklarınızın küçük bir kısmını yalayarak sizi gıcırdattı. "R-Ranpo! Benimle dalga geçmeyi bırak!" tükürüğünü pijamasına silerek mızmızlandın "Biraz eğlenmek istedim, (y/n)-chan  Bu günlerde işler  çok sıkıcı ve keşke işyerimde çalışmış olsaydın bu sayede seni hep gidebilirdim."
Başını okşadın ve gülümsedin. "Ama seni her gün görüyorum" "Yetmiyor. Seni hayatımın geri kalanında kucaklamak ve asla bırakmamak istiyorum" kollarını vücuduna dolamaya başladı ve sana sıkıca sarıldı. "Öyleyse beni bırakma tamam mı?" saçına nefes verdi,  "Bu da nerden çıktı   birden? Elbette seni asla terk etmeyeceğim, sevgilim"


Bu bölümü  çevirirken yumuş yumuş olduuğmm✨😖✨

Anime Characters X ReaderМесто, где живут истории. Откройте их для себя