Kara gecelerin karamsarlığından yazıyorum bu gece ... gönlümün yorulduğunu içimin daraldığı kalbimin ağrıdığı gecelerden sesleniyorum . Çöl mevsimi davranışların sevgi hissettirmeyen konuşmaların. Geçmişi düşünüp bu günü mahfedişin bu kaçıncı kalbi paramparça edişin...
Uzun yürüyüp bedeni yormak kalbi hızlı attırıp düşünmeye engel olmak ... sinirlenince sustuğum zamanlar . O zaman beklerim hatanı düzeltmeni anlamazsın bilirim. Söylesem anlamamakta ısrar edip kavgayı çok seversin. Unutup ileriyi düşünüp iyi olmak yerine geçmişin olumsuzluklarını gelecekte yaşanmamış olan olumsuzlukları düşünürsün. Tek seni üzmeyip anlayacağin kişiyi kalbini tuz edip boğazina yutkunmalar bırakarak nasıl düzeltebilirsin... Sen bana gelmedikçe ben pesinden gelişim. Bu kalbi çok yoruyo gidişin anlamaman sevmeyişin. Bana anlatıp kendini anlatıp soylemeyişin sonra sana anlayış göstermemi bekleyişin. Özlediğimde gelmeyişin. Sinirlendiğimde anlamayıp neden kaynaklı sinirlendigimi.. yoruyor yıpratıyor sonra benden daha fazla sinirlenip ilgi göstermeyişin ... merak etmeyişin... yanıma gelip bana sevgini hissettirmeyişin kalbimin daralmasını engellemiyor arttiriyor sevgilim
YOU ARE READING
İÇİMDEKİ ÇIĞLIK
短篇故事Bu bir karamsarlık hikayesidir. Nasibi olduğuna inanan ama sevdiğinin çokça eksiklerini görüp düzeltmesi için uğraşan lakin aşkta olumsuzluklar anlatılmaktadır. Henüz tam iyileşmeyen yaralar ve sevgilinin olumsuuz davranışı hislerim düşüncelerim bun...
