T A M A M L A N D I
Begonvil kitabından tanıdığınız Tanem'in arkadaşı Elis'in hikayesi. (Begonvil kitabını okumanız gerekmemektedir.)
Yeni taşındığınız evin yan evinde bir ünlü oturduğunu bilseniz ne yapardınız? Üstelik bu ünlü sizin hayran olduğu...
Bölüm şarkısı: Pinhani, aşk bir mevsim. * "Elis! Merhaba!" dedi sevecen bir tavırla ben ise Asil'e ilk defa buz gibi bakıyordum. Gözleri kamaştı. Beren ise yerine oturmuştu bile.
"Merhaba." dedim buz gibi bir sesle. Asil Merih kaşlarını çatmıştı.
"Tanışıyor musunuz?" dedi Beren, "Yoksa senin de mi stylistin? Gerçi tarzından anlamamız lazımdı." dedi gülümseyerek. Beren'i cidden seviyordum.
"Yok onunla çalışmıyorum," dedim sevimsizce gülerek.
"Neyse o zaman iyi günler size." dedi Asil Merih ve hızla uzaklaştı.
"Ah ne diyorduk?" dedi Deniz, atladım hızla.
"Ben bir Faras Hanım'la da görüşeyim size dönüt sağlayacağım." dedim gülümseyerek.
"Peki defiledeki bir isimi duyduk ve çok şaşırdık doğru mu değil mi merak ettik, Hande Erel de olacak mı?" dediğinde gülümsedim.
"Evet, onun yanı sıra Burcu Esinler de olacak. Bir kaç sürprizimiz de var o da artık sonraya kalsın." dedim sakinlikle gülümseyerek.
"Ah heyecanlandık şimdi!" dedi Berem ve gülüşmelerimiz devam etti.
Koştura koştura eve gelip davet için hazırlanıp aynı koşturma telaşıyla Andaç'la buluşacağımız yere doğru gidiyordum. Bugün Asil Merih'i televizyon dışında ve ev hali dışında ciddi bir ortamda ailesinin yanında ilk defa görecektim açıkçası çok merak ediyordum.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
(Davette giydiği kıyafet.)
"Ben geldim!" diyerek Andaç'la selamlaştım. Ama heyecandan tüm vücudum titriyordu.
"Hoşgeldin, deli kız." dedi gülerek.
"Ama kalbim kırılıyor.." dedim dudak büzerek. Ardından omzuna vurdum. "Neyse dur poz kesmem lazım uğraşamam senle." dedim ve Andaç'ın koluna girdim tabiri caizse bildiğiniz kocaman adamı sürüklüyordum.
"Nerede bakalım seninki?" dedi Andaç bana takılarak ben ise o sırada Asil Merih ile göz göze gelmiştim. Donup kalmamla Andaç da baktığım yere bakıyordu. Sanırım anladı.
"Ah sayende çabuk bulduk." dedi dalga geçerek. "Yalnız burası ciddi ünlü kaynıyor." dedim etrafa bakarak. "Bana da ekmek çıksın birileriyle tanıştır beni, stili bok gibi olursa sevinirim." dediğimde kahkaha attık, sonunda Merih'in masasına geldik. Ufak bir selamlaşma yaşandı, Asil Merih beni süzüyordu. Ah ne yapalım bu güzelliğimizi ya!
"Kız kardeşim, Elis." dedi Andaç, gülümsedim usulca. Beni kardeşi gibi gördüğünü biliyordum ve bu tanıtma sayesinde kardeşi Hande'ye bir hafta hava atacaktım. Asil'in gözleri şaşkınlıkla büyüdü. Ay haspam. Neyse dur seviyorum ben onu.
"Ah öyle mi çok memnun oldum, Feruh Altınışık." dedi gülümseyerek kendini takdim ederek, babası da maşallah yakışıklı adamdı. Eşini takdim etti, "Elis Altınışık." dediğinde şaşkınlıkla bakakaldım.
"Adaşız sanırım." dedim gülümseyerek, Elis Hanım genişçe gülümsedi, gözlerinde bana karşı beğeniyi gördüm.
"Bu da biricik oğlum, Asil Merih Altınışık." dediğinde;
"Biliyorum." dedim. Çenemin bağını ama ya! * BÖLÜM SONU🤍🤍🤍🤍
