Sir, we're married!?

Chapter Forty

CHAPTER FORTY

BORING. -_______-

Since wala naman akong kasama dito~ I decided to walk around.. E ano kung pilay ako? Pilay langnaman at hindi baldado. Magka-iba un.

Napagdesisyunan kong magpunta sa beach~ Kasama ko ang pet kong si Ced. =))) At least~ May kasama kesa nganga diba?

Maggagabi na.. Halos buong maghapon na akong naka-tambay sa kwarto. E kasi naman, wrong timing tong paa ko. Bat ngayon pa na-sprain?

At dahil ayokong mabulok lalo dito sa kwarto~ I decided to take a walk outside. That way, it might relax me a bit.

Paglabas ko ng kwarto tumaas agad ulo ni Ced at gumalaw buntot nya, I leaned a little bit to pat his head tapos hinawakan ko ung tali nya at nagsimula ng maglakad.

E ano naman kung pilay ako? Pilay lang naman at hindi baldado. So, I think it's okay for me to takea walk.

Maya maya nakarating narin ako sa may beach. Ang ganda ng view.. Napaka-breathtaking talaga.

Umupo ako sa buhangin at pinaglaruan. Akalain mong bukod sa Palawan at Bora, may lugar pala dito sa San Juan, Batangas ang may white beach pa..

Humarap ako sa horizon~ I should've brought my sketch pad with me. Isang breathtaking na sunset ang nasa harapan ko ngayon.. Ang ganda sana i-paint ne'to. Sayang.

I stared at the horizon. Masyado akong na-me-mesmerize sa nakikita ng mata ko..

Napaisip tuloy ako..

Ang sarap siguro ng pakiramdam kung makikita mo 'tong sunset with 'special' someone. I smiled at the thought.

That would never happen, Frances.

"Penny for your thoughts?" Nagulat ako nung biglang may nagsalita. Bakit parang hindi naman tumahol si Ced?

Hindi ko naman na kailangang manghula kung sino ba ung nagsalita..

Sinabi ko bang hindi pwedeng mangyari na.. Kasama kong makita ung sunset with someone special?

Well~ Nothing is really impossible..