Mafia 2

2.2K 48 0
                                    

It's Sunday morning. We've just arrive sa Italy 20 minutes ago and we're still waiting sa mga susundo sa amin.

They're late. I tried calling them but they are not answering my calls. "Damian." I turned my gaze to Vin calling me. His eyes is questioning me. I know his tired, we all are. I ignored him and dialed his number again.

If we can commute, we'll do it. But it's quite impossible na mag-commute papunta 'don. We've been waiting here for almost two hours already. I looked at them and they're all sleeping sa waiting area dito.

I cursed and dialed his number. Nagriring lang ito, he is answering. Damn it. "Answer it, fuck."  Nangangati na akong itapon ang cellphone na 'to. I tried calling some of my acquaintances here ngunit hindi din nila sinasagot. I close my eyes and calm myself. I know, any minute by now sasabog na ako sa inis. Alam nila kung gaano ka kunti ang pasensya ko yet they manage na ipahintay ako nang ganito ka tagal?

I am now imagining different ways of murdering them. Ano ang una kong puputulin sa kanila? One. Two. Three. Kapag nararamdaman ko na na nawawalan na ako nang control sa sarili ko, I count numbers. This is what my therapist told me, when I was a kid.

I count 1-10 repeatedly. Hanggang sa tuluyan ko nang nakita ang mga dapat na susundo sa amin. If looks can kill, these morons would be dead by now. "I'm sorry, Sir." I heard one of them apologize.

Ginising ko na ang mga ulupong na natutulog. They looked at me as if I am the most horrible human alive. Alam nila kung ano na ang nararamdaman ko. They know how I fucking want to kill these bastards infront me. Alam nilang making me wait is like challenging me to kill them.

"What took you so long?" I shrieked and it's very visible that they are scared. Well, they should be! Pinaghintay nila ako, which I hated the most! Damn them! Kinuha ko ang baril at tinutok ko ito sa lalaking tumatayong leader.

"S-sir, we were ambushed...I think they knew your arrival" He told me that made me more furious. So they got ambushed? Sana, ako na lang ang inambush nila. Hindi ang mga tauhan ko. "So?" I asked them as if I care, I'm wondering kung bakit wala silang pasa ni isa. I looked at them intently. I saw how this man infront of me gulp.

I didn't say any words instead sumakay nalang ako sa sasakyan. There's something wrong. Pero ipinagsawalang bahala ko lang ito. I am not in the mood to think right now. Masyado pang mainit ang ulo ko.

I closed my eyes and pinaramdaman ko ang aking paligid. We've been driving for 1 hour already. Dapat ay nandon na kami 30 minutes ago. The drive from the airport patungo sa headquarter ay 30 minutes lang. Shit.

Nagpanggap ako na natutulog. Ramdam ko ang mabibigat na hininga ng kasama ko sa sasakyan. Naramdaman ko ang panyo na inilagay sa ilong ko. Damn! Nagpanggap ako na naapektuhan at gumalaw ng kunti bago nagpapanggap na nawalan ng malay.

Maliban sa pagpatay at pagpapalago ng business namin. Pwede na pala akong maging actor. I smiled at that thought. "W-we got him.." pabulong na saad ng traydor. But I doubt if he's even part of the Mafia. Nagsalita na sila ng Italian Language. They talk about what they are going to do kina George.

Hindi ako kasing tanga at bobo niyo. I wanted to shout that words at them but I must not...Nasa actingan stage pa pala kami. I felt my phone vibrated. Napansin ata 'to nang katabi ko kaya kinapkapan niya ako. And he get my phone...

"A call from his father..." rinig kong saad ng lalaking nasa kaliwa ko. How did he knew that it's my father? Hindi ako nag s-save ng numero sa phone ko. Ngunit memoryado ko ang mga numero ng pamilya at kakilala ko...Shit. Tanging mga kasamahan sa Mafia at ilang piling tao ang nakaka alam ng numero niya. Ang dami ko naman atang lilinisin.

"Don't answer it...As long as we got his child then our business ends here." He said. What does he means that their business ends dahil lang sa nakuha nila ako? I need to get more information bago ko sila isa-isang ipadala kay Satanas. "We shouldn't have done this...We can always tell him...He can help us" rinig kong bulong nang katabi ko. Ramdam ko ang takot sa kanyang boses. Tama, matakot ka.

"We don't have a choice. They have our family...They will kill them if we don't follow their orders." They should have told me. I understand them. Kapag pamilya na ang pinaguusapan, gagawin at hahamakin ang lahat masigurado lang na ligtas sila...Even if kapalit ay buhay din.

I clench my fist and remember my brother's face. My brother who died to save his princess. My brother whose willing to risk anything for her. My brother who died because of saving her.

Huminto na ang sasakyan. I guess we already arrive sa location na kanilang sinasabi...Rinig ko ang paghingi ng tawad sa akin ng lalaking nasa tabi ko. Kung hindi dahil sa pamilya nila, I know they wouldn't do this. Family is more important than anything else in this world.

Ramdam ko ang pagbuhat nila sa akin. Two man are carrying me. Shit. Ang galing ko naman mag tulog tulogan. Ramdam ko din na dahan dahan nila akong pinaupo sa upuan at tinatali nila ako. Bago pa nila mahigpitan ang pagtali sa akin ay minulat ko ang aking mga mata at isa isa silang pinagsisipa.

Kinuha ko ang small knife na nakatago sa paanan ko. I hit them one by one sa kanilang leeg. Madami nang dugong tumalsik sa aking mukha at damit. Napamura ako nang makita na imbes na kumunti ang bilang nila ay mas lalo pa itong dumadami!

Kung walang tulong na makakarating by now, paniguradong mapupuruhan ako ngunit hindi ako pwedeng mamatay. Not now. Madami pa akong kailangang gawin. Madami pa akong mga hindi nagawa.

The memories of my once happy family are flashing on my life. Napapikit ako nang maramdaman ko ang malamig na bakal na tumama sa aking ulo. Bastard. I clench my fist ngunit nawalan na ako tuluyan ng lakas ng paulanan ako ng suntok, sipa, hampas ng bakal and one shot.

LOVELORN (Mafia Boss)Where stories live. Discover now