Chap 32

5 1 0
                                    



Cassandra's pov

Sana hindi nalang kita nakilala

Ang sakit.Kahit anong galaw ko.Kahit anong takip sa tenga.Kahit ilang beses kong saktan yung sarili ko at piliting matulog na.Hindi parin mawala sa isip ko ang sinabi ni Isaac.

Akala ko siya na.Ako hinding hindi ko pinag sisihan na nakilala ko siya.Nag ppasalamat ako sa kanya dahil simula noong nakilala ko siya marami siyang nabago sa akin.

Kinabukasan,linggo.Eto sana yung araw na nag sasaya kami eh,kaso kabaligtaran.Ang tanga ko,SOBRA!

Inayos ko ang sarili.Ilang beses akong naghilamos pero ganoon parin ang mata ko,pugto pa rin.Bumaba na ako para mag breakfast.

"Goodmorning anak"si mom.

"Mom" nagulat pa si mom sa hitsura ko.

"What happen to you?ang sabi ni ate min gabi ka na umuwi? May problema ba?"

Sinabi ko kay mom lahat ng nangyare noong nagdaang linggo at kahapon.Sakto namang dumating si kuya kaya narinig niya din.

"Kuya,mom favor naman oh?"

"Ano bayan?gusto mo ipabugbog naten yung bwesit na yun?gusto mo ipagpasukat ko na siya ng kabaong?"

"Siraulo!"

"Ano ba yan anak!" Saway ni mom kay kuya."anong favor ba yan bunso?"

"Gusto ko na po bumalik sa hongkong,doon na muna po uli mag sstay kasama sila tita"

"Cge,aayusin ko lahat ng kailangan sa school,okay?"

"Sus yun lang pala,cge cge,pero sino kasama mo?"

"I can do it by myself kuya"

Tinapos ko ang pagkain at nag mukmok uli sa kwarto.Baliw na ngang siguro ako.Pinapanood ko ang mga past videos namin ni Isaac.Tiningnan ko ang paintings na ginawa namin.Gusto kong itapon ang mga bulaklak na binigay,at mga regalo niyang binigay pero alam kung yun nalang ang tira sa akin kaya di kona itinapon.Lumapit ako sa vase at hinawakan ang huling bulaklak na binigay sa akin ni Isaac.Kinuha ko sa container yung pinaka unang bulaklak na binigay niya sa akin.Hinawakan ko ang dalawa at pinag kumpara.

"Ang sakit, yung bulaklak nandito pa pero yung nagbigay wala na" I whispered

"Cguro kung ikukumpara ako kay Claire ako tong unang bulaklak at siya tong huli"

"Ako nga ang nauna pero kapag may dumating na bago siya nalang ang mapapansin dahil sawa na sa nauna"patuloy parin ako sa pag iyak hanggang sa makatulugan ko na.

Kinabukasan sumama ako kay Kuya para dahil aayusin namin ang requirements ko sa school para makaalis na ako.

"Kuya paano kapag nakita ko siya don?"

"Ako bahala,isusuot kita sa damit ko"

"Epal" sumakay na ako ng kotse at pinaandar na ni kuya.Kinakabahan akong bumaba ng makarating kami sa school.

Buti nalang at start na ang mga class kaya wala ng pagala galang students.Tinuro ko kay kuya ang faculty room.

Pero dahil madadaanan namin ang room nila Isaac ay walang choice kung hindi makita ko siya.

Buti nalang at hinigit ako ni kuya bago pa maagaw pansin nila Isaac ang pag daan namin.Kinausap ni kuya ang dean about sa early vacation ko dahil sa pag punta kong Hong Kong.

"Ok lang naman sa akin,kailangan niya lang ma complete lahat ng requirements,kung sa next week siya aalis ay kailangang sa thursday ay naipasa niya na ang mga requirements,so you should ask your proff about that.Eto ang permit use this ipakita mo to sa kanya at sabihin mong nakapag paalam ka na sa akin,have a safe flight Cassandra"

"Thankyou po dean" umalis na kami sa room na yun at pumasok sa next room.Tinanong ko sa lahat ng proffs ko kung ano ang kailangan kong gawin.Ipinakita ko din ang permit para maniwala sila.Sinulat nilang lahat sa papel ang dapat kong gawin.

Pag katapos ay kinuha ni kuya lahat ng gamit ko sa room.Sinalubong naman ako ni Hanshin ng yakap.

"I will miss you,have a safe flight!iloveyou"

"Iloveyou too" umalis na ako at sumunod na kay kuya.Pero kamalasan nga naman nakasalubong ko si Isaac.Umiwas ako ng daan.Pero sumunod siya.Tumakbo ako sa parking lot pero hindi pa ako nakakarating ng hawakan niya ang kamay ko.

"Wala sa usapan natin to bal,wala!hindi ka aalis!"

"Please stop,matapos mo akong pag salitaan ng ganoon ay hindi na kayang harapin"

Nang magkaroom ng tsansang tumakas ay agad akong tumakbo sa kotse ni kuya at agad sumakay.

"Nangyare?"

"Nakasalubong"

"Ah,tulungan kitang gawin yang mga school works mo! Gusto ko ng bumalik uli sa hong kong,as soon as possible"

"Sama ka?"

"Oo"

Nag drive na si kuya pauwi.Pagkadating sa bahay nilagay ko sa isang karton lahat ng binigay sa akin ni Isaac.

"Kuya patulong dalhin ko to sa attic!" Tinulungan ako ni kuya na dalhin ang box sa attic.Pag katapos ay nilog out ko lahat ng social media ko at tinanggal ang sim.Hindi ko tinapon ang mga binigay niya kase kahit papaano,naging mahalaga sa akin iyon.

Dahil sa advice ni kuya,mom,hanshin at kate umayos ang lagay ko.Umiiyak ako pero hindi na ganoon kagrabe.Alam na din ni Dad ang nangyare.

Dumaan ang limang araw at naayos ko na lahat ng kailangang gawin.Naipasa ko lahat ng requirements.Mabuti nalang at tinulungan ako ni kuya.Naka pag book nadin kami ng flight bukas nga hapon.

Pumupunta si Isaac sa bahay pero hindi ko siya pinapansin,hindi ko siya kayang pansinin.Tuwing pumupunta akong school ay lumalapit siya sa akin pero lumalayo ako.

Gusto ko lang na masanay na wala siya sa tabi ko.Mas mahihirapan lang akong umalis kong lagi ko siyang nakikita.

"Kuya,ang rame naman niyang pasalubong mo kina uncle"

"Di sa kanila lahat ng to!"

"Okay" hinanda na namin ang mga bagahe na dadlhin namin bukas.Dahil si mom lang ang maiiwan dito ay sumama na din siya.Pinag bakasyon muna namin si ate min dahil wala din naman kami sa bahay.

Pag katapos ay tumulong ako kay ate min na magluto.Kahit sa pagluluto ay naalala ko siya.Mahirap pala kapag maraming memories,mahirap makalimutan.Ang hirap kapag matagal mong kasama yung tao,nasanay kana tapos ang sakit kapag nawala.

"Oyy,maam si Casss umiiyak na naman" di ko napansing lumuluha na pala ako.

"Anak,tama na"

"Naks si bunso sa sobrang soft hearted pati pagagayat ni ate min ng isda iniiyakan" kahit kelan panira.

"Siraulo mo!" Umupo nalang ako sa table at nag halumbaba.Nang maluto ay kumain na ako.Umakyat na ako at naglinis ng katawan.Natulog na ako pagkatapos.

Hanggang sa pagtulog ay siya ang nasa isip ko.Bwesit na yan.

Susunod.......

Pagtingin (published)Where stories live. Discover now