Twin Hearts

The Favor

Louise POV

Assist Him

Assist Him

Assist Him

Loading ...

Buffering ...

Assist Him

Assist Him

Loading Complete!

Matagal bago nagregister ang sinabi ni Sir.Kaede. At nang magregister na ito ay napanganga ako. Literally! What? Ako? Assist? Him? Seriously?!?

Nagulat nalang ako ng may biglang humawak sa baba ko at tinaas ito para sumara ang bibig ko. Napakurap kurap nalang ako. "Baka mapasukan ng langaw, mahirap na." Nakasmirk na sabi ni Saito na naging dahilan para magising ako ng tuluyan. Napabaling agad ako kay Sir.Kaede na nakatingin lang samin na may nakakalokong ngiti sa labi.

"Sir - I - Ahm - W-w" Shocks!  What in the world?  Wala akong maapuhap na sabihin. Alam kong pumayag na ko pero bakit may pakiramdam ako na parang mali. Di manlang siya nagreact! Sigaw ng isip ko. Doon ko lang narealize. Oo nga noh!  Pangisi-ngisi lang ang loko.

"You knew?" Takang tanong ko kay Saito na hindi parin nawawala ang kanyang Oh So Hot Smirk! Wait! Where does that come from? Oh God!  Erase! Erase! Hindi siya sumagot bagkus ay sumandal lang siya sa upuan niya at parang bored na tumingin sa akin. Aba't! May attitude ang loko ah. Sabi ng isip ko. Pasalamat ka gwapo ka! Dagdag pa nito. Lihim na lamang akong napangiti. Inaamin ko Crush ko si Saito pero secret lang natin yon ha?  Kahawig niya kasi si Wooyoung My Loves <3

" Yes! Miss Valiere. My son already know about this." Nakangiting sabi niya. Narinig ko naman ang pag-TSS na isang tao dito pero di ko nalang pinansin. Halata namang ayaw niya kahit di siya magsalita. Pwes! The feelings mutual. Hindi lang ako makatanggi kasi si Boss na ang nagsabi.

"But Sir, why me?" I asked Mr.Kaede still confused although I already agree.

Ngumiti muna ito bago sumagot. "It's because I trust you. And I know that you can help my son." Sabi nito. Yung tono ng boses niya, yung tipong mapapa-Oo ka talaga. So in the end wala akong ibang choice kundi panindigan ang sinabi ko. I'll do this Favor because of work, nothing more, nothing less.

- - - - -

Kasalukuyan akong kumakain sa Cafeteria kasama si Nine at Kirche. Hanggang ngayon hindi pa rin ako maka-move on sa favor na hiningi ni Sir.Kaede kaya ikinwento ko ito sa kanilang dalawa para kahit papano gumaan ang pakiramdam ko. Pero narealize ko na, di ko dapat sinabi sa kanila dahil-

"Ayyyiiiee!!!!!" Sabay na tukso nila. I just rolled my eyes on them. Dahil pag nagsalita ako panigurado gisado ako.

"Ang lucky mo talaga girl!!!" Kinikilig na wika ni Kirche na sinabayan pa ng nakakainis na pang-aasar ni Nine.

"Edi, happy na you. Hahaha!" Sabi nito na parang tanga. Napairap na lang ako sa kanilang dalawa at nagpatuloy sa pagkain.

"Tss.. it's not funny" kunwaring inis na sabi ko pero sa totoo lang ay natatawa na rin ako.

"Not funny, not funny!" Paggagaya ni Kirche sakin na nagbeautiful eyes pagkatapos. "Umamin, Kinikilig!" Nang-aasar na sabi nito at dahil tinoyo ako bigla ay sinakyan ko ang trip nila.

"Not really" nakasmirk na sabi ko.

"Not really? What do you mean?" Nagtatakang tanong ni Nine.

"It's just that, may kulang eh, you know sparks" kibit-balikat kong sabi sabay inom ng juice.

"What Sparks, Miss Valiere?" Sa sobrang gulat ko ay nabuga ko ang tubig na iniinom ko sa mukha ni Nine.

Napatayo naman agad ito. "What the--?? Louise!!" Galit na sabi nito sabay punas sa mukha at damit niya. Nagpeace sign ^_^V naman ako sabay Sorry. Nakarinig naman ako ng tumikhim sa likod ko tsaka ko lang naalala na nasa likod ko pala si Saito.

Lumunok muna ako bago lumingon. "Mr.Kaede, what brought you here?" Formal na sabi ko not minding his question.

He just shrugged his shoulders then said. "Come!" Sabi niya at naglakad paalis. Humarap ako kay Nine at Kirche na naka 'ano-yun-look' I also shrugged my shoulders then stand up to follow him. Kanina pa ko parang aso dito ah sabi ko sa isip ko. Napailing nalang ako at nangingiting sumunod kay Saito.

- - - - -

Nagulat ako dahil napadpad kami sa office ko. Paano niya nalaman ang office ko? Nagtatakang tanong ko sa isip.

"If you're wondering, why I know where your office Is? Then, don't bother cause I won't tell." Naka-smirk na sabi ni Saito. Habang at home na nakaupo sa swivel chair KO.

I rolled my eyes at him then whispered "Edi wag! Pakialam ko" parang bata na reklamo ko.

"Your saying something? " tanong nito. Mabilis akong umiling at umupo sa gilid ng desk ng office KO Gwapo sana, bingi naman reklamo ko ulit but this time sa isip nalang.

I cleared my throat first before asking "What can I do for you Sir? " mahinahong tanong ko na may kasama pang malapad na ngiti.

"Actually, I came here because I want to talk about my Dad's Favor." He said while scanning my table. Napako naman ang tingin niya sa picture frame na naka-display. "Is he your boyfriend? " tanong niya referring the guy in the picture na kasama ko.

Agad ko namang kinuha ang picture at tinabi. "None of your business. " mataray na Sagot ko.

"Oh-kay." Parang nagulat na sabi nito siguro iniisip niya nainis ako. Pero di talaga, nanti-trip lang ako ha ha. He cleared his throat then speak "As I was saying, about the favor " tumigil muna siya siguro nakikiramdam pero hindi naman ako nagreact kaya nagpatuloy siya. "I just want to take things professionally." Sabi nito ng nakasmirk.

Bigla akong naguluhan sa sinabi niya, magsasalita na sana ako ng bigla kong maalala yung sinabi niya sa Cafeteria kanina. Napanganga tuloy ako at parang nahihiyang ngumiti.

"So, I bet you already remember." Naka-smirk na sabi nito. Imbes na mainis ay parang ang cute niya sa paningin ko. Landi mode lang ang peg kantyaw ng isip ko. "So?" Sabi ni Saito na ikinagising ng aking diwa.

"Of course! Business is business." Confident na sabi ko na ikinangiti niya. Bigla naman siyang tumayo at lumabas ng office. "Aba't! Di man lang nagpaalam." Naiiling na sabi ko sa sarili. Pasalamat ka gwapo ka sabi ng malanding isip ko.